ΠΡΟΣ
ΤΟ
ΚΕΜΙΠΟ
ΤΑ
ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΟΥ ΚΕΜΙΠΟ
ΤΟ
ΔΗΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
ΤΟ
ΔΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ
ΤΑ
ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ
ΤΗ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ
ΤΗΝ
ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
ΚΑΘΕ
ΠΡΟΣΦΥΓΑ
-----------
ΑΡΘΡΟ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
1.ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ
ΤΣΕΡΠΑΝΗ
2.ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
ΤΣΕΡΠΑΝΗ, μέλους της Δημοτικής Παρατάξεως Ανεξάρτητου Κινήματος <<ΕΛΠΙΔΑ
ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ>> και του Διοικητικού Συμβουλίου του Κέντρου Σπουδής και
Ανάδειξης Μικρασιατικού Πολιτισμού (ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.), Ν.Π.Δ.Δ., του Δήμου της Νέας
Ιωνίας.
ΓΙΑ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΟ
ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ 150 ΚΑΙ ΤΗ ΜΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΤΙΡΙΑΚΩΝ –
ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ ΤΟΥ, ΩΣ ΜΝΗΜΕΙΟΥ
ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ, ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ - ΓΥΝΑΙΚΩΝ, ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΝΕΑΣ ΙΩΝΙΑΣ, ΤΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΤΗΣ
ΠΟΛΗΣ.
1. Η ΚΤΙΡΙΑΚΗ – ΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ-
ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Αρχιτεκτονική Πολιτιστική
Κληρονομιά της Προσφυγικής Ν. Ιωνίας (Συνέντευξη με την Όλγα Βογιατζόγλου – Δακοuρά)
«Πόλεις της σιωπής»
θα μπορούσαν να ονομαστούν οι προσφυγικοί συνοικισμοί που οικοδομήθηκαν
βιαστικά, οργανώθηκαν πρόχειρα κουβαλώντας μέσα τους το σπέρμα του προσωρινού
και έζησαν για χρόνια στο περιθώριο των μεγάλων πόλεων –εκεί που δεν έθιγαν τα
κεκτημένα, εκεί που δεν τάραζαν τα βλέμματα και τις συνειδήσεις των
καθησυχασμένων πολιτών, μακριά, και σήμερα, από την καταγραφή της ιστορίας.
Η φιλοσοφία της
Κοινωνίας των Εθνών σχετικά με την αστική εγκατάσταση συμπυκνωνόταν στην άποψη
ότι «ο πρόσφυγας της πόλης πρέπει προπάντων να εγκατασταθεί κάπου, όπου θα
είναι σε θέση να συνεχίσει την εξάσκηση του επαγγέλματός του ή κάποιου
επαγγέλματος, χωρίς το οποίο η εξασφάλιση οποιασδήποτε κατοικίας, εκτός του ότι
θα ήταν άχρηστη, θα μπορούσε επίσης να βλάψει και τα συμφέροντά του».
Στο παράδειγμα του
συνοικισμού της Ν. Ιωνίας εκφράζεται περισσότερο απ’ ότι σε οποιονδήποτε άλλο
συνοικισμό η φιλοσοφία της Κοινωνίας των Εθνών.
Προσφυγική κατοικία
τύπου ΙΙ, με δυνατότητα στέγασης 4 οικογενειών (οδ. Καραολή & Αγ. Βασιλείου
(φωτο Όλγα Βογιατζόγλου)
Προσφυγική κατοικία τύπου ΙΙ, με διακοσμητική
χρήση των οικοδομικών στοιχείων (οδ. Ελ. Βενιζέλου & Αγν. Ηρώων (φωτο Όλγα
Βογιατζόγλου)
Η περιοχή, γνωστή
τότε ως Ποδαράδες, υπήρξε ο χώρος όπου εγκαταστάθηκαν 500 οικογένειες ταπητουργών
προσφύγων από τη Σπάρτη της Πισιδίας με σκοπό την οργάνωση της ταπητουργίας και
το μπόλιασμά της στην Ελληνική πραγματικότητα. Την καθαρά προσφυγική
τεχνογνωσία του Ανατολίτικου χαλιού η Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων θεώρησε
ως «πανάκεια» για τη λύση του προβλήματος της απασχόλησης των προσφύγων. Για
τον σκοπό αυτό με οικονομική ενίσχυσή της ιδρύθηκαν στους προσφυγικούς
συνοικισμούς εργοστάσια ταπητουργίας. Για την υλοποίηση του προγράμματος
εφαρμογής και διάδοσης της ταπητουργίας, η Ν. Ιωνία ορίστηκε ως κέντρο με
αποτέλεσμα σ’ αυτήν να υπάρξει η μεγαλύτερη συσσώρευση βιομηχανικών
καταστημάτων. Το έρημο τοπίο των Ποδαράδων που ιδιοκτησιακά ανήκε στο Ιερό
Κοινό του Παναγίου Τάφου και είχε ως μόνες κατοικίας τις οκτώ οικογένειες των
βοσκών και καλλιεργητών του κτήματος μεταμορφώθηκε με την εγκατάσταση των
προσφύγων.
Στα 1230 στρέμματα
του κτήματος που αγοράστηκαν από την Ε.Α.Π. και εκχερσώθηκαν με ρυθμούς
πυρετικούς, χτίστηκαν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα 3.864 σπίτια που
παραχωρούνται τοκοχρεολυτικά. Ο οικισμός οριοθετήθηκε από τα συνεργεία της ΕΑΠ
και διαιρέθηκε σε δύο ζώνες. Στον οικιστικό χώρο και στο χώρο των «εργοστασίων
και Λατομείων» στην περιοχή της Ελευθερούπολης.
Μέσα σ’ έναν
ασύλληπτο οικοδομικό οργασμό, όπου σπίτια, εργοστάσια, γέφυρες, δρόμοι κλπ
δημιουργούνταν από το μηδέν, η πόλη της Ν. Ιωνίας έβαλε τις ρίζες της.
Παράλληλα, στην
περιοχή του σημερινού Περισσού, ο δαιμόνιος εργοστασιάρχης Νικόλαος Κυρκίνης
που ήδη από το 1920 είχε ιδρύσει εργοστάσιο Μεταξουργίας στην περιοχή εκμεταλλευόμενος
την συγκυρία που πρόσφερε φθηνό εργατικό δυναμικό και με τους ίδιους ταχείς
ρυθμούς εφαρμόζει το μεγάλο οικοδομικό του πρόγραμμα της ίδρυσης μιας
βιομηχανικής πόλης. Ιδρύει εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής, βαμβακουργίας,
ταπητουργίας, ενώ επεκτείνει το αρχικό εργοστάσιο της Μεταξουργίας.
Στην βιομηχανική ζώνη
της Ελευθερούπολης από την άλλη μεριά, γηγενείς επιχειρηματίες συνεταιριζόμενοι
με πρόσφυγες επενδύουν στην ευοίωνη προοπτική της ταπητουργίας.
Τα βιομηχανικά
οικόπεδα προσφέρονται με ευνοϊκούς όρους από την ΕΑΠ με σκοπό την προώθηση της
βιομηχανικής ανάπτυξης της Ελλάδος και της απασχόλησης των αστών προσφύγων.
Ο οικισμός παίρνει
σιγά - σιγά μορφή και αναπτύσσει λειτουργίες πόλης, κοσμικά κέντρα,
κινηματογράφους, καταστήματα εμπορικά, τράπεζες, εφημερίδες, καλλιτεχνικούς και
αθλητικούς ομίλους, ηλεκτροφωτισμό κλπ. Χωρίς να λείπουν βέβαια τα μεγάλα
προβλήματα ύδρευσης, αποχέτευσης, σχολείων, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης κλπ.
Το 1926, η Ν. Ιωνία
είναι μια πολυάνθρωπη πόλη με 16.382 κατοίκους και με καθαρά προσφυγική
συνείδηση.
Το 1934 ανακηρύσσεται
ανεξάρτητος Δήμος και αποκτάει δική της οντότητα. Μετά τον Εμφύλιο, η Ν. Ιωνία
γίνεται ο αποδέκτης μεγάλης μάζας εσωτερικών μεταναστών. Η προσφυγική της
συνοχή διαταράσσεται και η προσφυγούπολη μετατρέπεται σε μια θάλασσα
εργατούπολη. «Οι ρυθμοί της προπολεμικής εποχής άλλαξαν, έγιναν σύνθετοι, το
χθεσινό αδενικό παιδί, η προσφυγική γειτονιά, παραχώρησε τη θέση της σε έναν
ρωμαλέο έφηβο, τη βιομηχανική πόλη», σημειώνει πηγή της εποχής.
Μετά τη δικτατορία του
1967 λίγα πράγματα στην πόλη είναι ίδια. Το προσφυγικό στοιχείο έχει
συρρικνωθεί. Η Ν. Ιωνία είναι πλέον μια μεγάλη πόλη. Στη δεκαετία του ΄80, οι
αλλαγές είναι ραγδαίες. Διανύουμε την περίοδο της αντιπαροχής. Τα προσφυγικά
σπίτια εκτοπίζονται από τις πολυκατοικίες και τα εμπορικά κέντρα. Η βιομηχανία
συρρικνώνεται και τη θέση της παίρνει ο τριτογενής τομέας. Η αλλοίωση της
φυσιογνωμίας της μεγεθύνεται και ο Βάσος Βογιατζόγλου την αναζητά. «Δεν την
βρίσκω πια την παλιά μου πόλη κι ας λένε πως κι αν φεύγεις εσύ από την πατρίδα
σου εκείνη δεν φεύγει ποτέ από σένα».
Ο άλλοτε προσφυγικός
συνοικισμός της Ν. Ιωνίας έκλεισε ήδη 80 χρόνια πολυκύμαντης ζωής κι έχει
γράψει τη δική του ιστορία. Ιστορία που αποτυπώνεται στην φυσιογνωμία των
κτιρίων του και στην πολεοδομική του συγκρότηση και που εξακολουθούν να
προσδίδουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στην πόλη.
Αν θέλαμε να
μιλήσουμε για αρχιτεκτονική κληρονομιά θα την διαχωρίζαμε σε δυο περιπτώσεις:
κτίρια που συγκροτούν τον οικιστικό ιστό και βιομηχανικά συγκροτήματα ή μεμονωμένα
κτίρια. Τα προσφυγικά κτίρια ανήκουν στα κτίρια που έχτισε η ΕΑΠ, στο πρόγραμμα
της ταχύρυθμης αποκατάστασης των προσφύγων. Το έργο αυτό της ανοικοδόμησης των
οικισμών της Αττικής αλλά και της Μακεδονίας σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από
ένα επιτελείο 15 ατόμων με επικεφαλής τον εξαίρετο μηχανικό Σγούτα και εργατικό
δυναμικό τους ξεριζωμένους πρόσφυγες. Μετά από μελέτη και δοκιμές ο Σγούτας
επέλεξε δύο τύπους σπιτιών: Ο πρώτος τύπος (Ι) ήταν ένα μονώροφο σπίτι που
χρησίμευε ως κατοικία δύο οικογενειών και διέθετε για κάθε οικογένεια ένα
δωμάτιο που χρησίμευε ως σαλόνι – υπνοδωμάτιο (13,5 τ.μ.) ένα κουζινάκι –
πλυσταριό και μια αποθηκούλα – ντουλάπα. Ο δεύτερος τύπος (ΙΙ) προέκυψε από την
προσθήκη καθ’ ύψος ενός πανομοιότυπου ορόφου που έδινε την δυνατότητα της
στέγασης τεσσάρων οικογενειών.
Το στεγαστικό αυτό
πρόγραμμα της ΕΑΠ την εποχή του κατηγορήθηκε σφοδρά για κακοτεχνίες και
προχειρότητα από τον Προσφυγικό Τύπο που έγραφε: «Τα πέτρινα σπίτια
παρασύρονται υπό του ανέμου ως πτερά στρουθοκαμήλου» και «… ο βοριάς παίζει
χαρτοπόλεμο με τα κεραμίδια πάνω στους κακόμοιρους τους Ποδαράδες». Οι τιμές
των σπιτιών, από την άλλη πλευρά, θεωρούνταν υπέρογκες και το οξύ πρόβλημα της
κυριότητας και αποπληρωμής των σπιτιών προκάλεσε το παμπροσφυγικό συλλαλητήριο
στη Ν. Ιωνία, στις 31 Μαΐου του 1925.
Όμως, σήμερα, μέσα
από μια άλλη ιστορική και αρχιτεκτονική ματιά το πρόγραμμα αυτό της ΕΑΠ
θεωρείται κολοσσιαίο επίτευγμα για την εποχή του από την σκοπιά της υλοποίησής
του σε τεράστια έκταση και σε ελάχιστο χρόνο. Τα τυποποιημένα κτίρια της ΕΑΠ
σχήματος κουτιού, χτισμένα με ντόπια πέτρα και ξύλα και κεραμίδια που
εισάγονταν από την Ευρώπη και που οικοδομήθηκαν με κριτήρια τη σχετική
λειτουργικότητα και το χαμηλό κόστος σήμερα αποτελούν δείγματα καθαρά λαϊκής
αρχιτεκτονικής κινημένης από τις αδήριτες ανάγκες της στιγμής που τη γέννησε
και φορτισμένη με πικρές ιστορικές μνήμες.
Έτσι, οι προσφυγικοί
οικισμοί παίρνουν τη θέση τους στην ιστορία της αρχιτεκτονικής και της
πολεοδομίας. Τα βιομηχανικά κτίρια επί πλέον στη Νέα Ιωνία συνιστούν μια ακόμα
εκφραστική πτυχή της αρχιτεκτονικής της φυσιογνωμίας. Κτήρια που εκφράζουν τις
προθέσεις του ιδιοκτήτη για προβολή, επιβολή και καταξίωση, όπως στα κατάλοιπα
της Μεταξουργίας, στα Κλωστήρια Αττικής, στην «Ιωνική Υφαντουργία» και κτήρια
που ακολουθούν την βιομηχανική αρχιτεκτονική του Μεσοπολέμου με καθαρό το
χρηστικό χαρακτήρα.
Ανάμεσά τους μπορούμε
να ξεχωρίσουμε δυο παραδείγματα από τους δύο τύπους: Τα σημερινά Κλωστήρια
Αττικής αποτελούσαν το εργοστάσιο Βαμβακουργίας του συγκροτήματος της Ελληνικής
Εριουργίας ΣΕ που χτίστηκαν το 1926 στον Κολοφώνα της δόξας του Ν. Κυρκίνη για
να εκφράσουν την καταξίωση του ιδρυτή της. Σήμερα, αποτελεί μοναδικό μνημειώδες
βιομηχανικό κτήριο με αναγεννησιακά στοιχεία τους χαρακτηριστικούς μπρούτζινους
πυργίσκους.
Από την άλλη το
σωζόμενο συγκρότημα της Ανατολικής Ταπητουργίας στο Ο.Τ. 150 αποτελεί δείγμα
χρηστικής αρχιτεκτονικής αλλά και μινιμαλιστικής εργοστασιακής μονάδας με τον
χαρακτηριστικό τύπο της οδοντωτής στέγης και την καμινάδα.
Ένα συγκρότημα
μοναδικό που σώζεται πλήρες σε κομβικό σημείο της πόλης και του οποίου η
επανάχρηση για τη στέγαση Τεχνολογικού Μουσείου και πολιτισμικών εκδηλώσεων,
όπως έχω προτείνει, θα έδινε το στίγμα του ιστορικού παρελθόντος της Ν. Ιωνίας,
της άρρηκτα δεμένης προσφυγικής και βιομηχανικής της κληρονομιάς.
Η διττή αρχιτεκτονική
κληρονομιά της Ν. Ιωνίας του προσφυγικού και βιομηχανικού παρελθόντος της έχει
ήδη αναγνωριστεί από τους αρμόδιους κρατικούς φορείς προστασίας της, μετά από
την επιστημονική της τεκμηρίωση που προέκυψε από την πολύχρονη ενασχόλησή μου
με το αντικείμενο. Απομένει, όμως, να την αναγνωρίσει, να την προσδιορίσει για
τις μέλλουσες γενιές και ο μόνος κύριος αποδέκτης αυτής της κληρονομιάς που
είναι ο Δήμος της Ν. Ιωνίας.
Καταχωρήθηκε την:
10/02/2015
2. ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ :
[ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ
ΣΗΜΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ : ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΕΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΓΙΑ ΦΤΩΧΟΥΣ,
ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ
ΡΩΜΑΪΚΟΥ – ΑΔΡΙΑΝΕΙΟΥ ΥΔΡΑΓΩΓΕΙΟΥ,
ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ ΤΗΣ
ΒΙΟΤΕΧΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ, ΤΟΥ ΙΚΑ, ΤΗΣ
ΣΥΝΤΑΞΗΣ, ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ, ΤΟΥ ΜΙΣΘΩΤΟΥ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΥ, ΤΗΣ ΑΥΛΗΣ ΚΑΙ ΠΡΑΣΙΑΣ,
ΤΟΥ ΠΗΓΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ ΜΑΣ,
(ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΟΣΟΙ ΕΚΑΝΑΝ
ΔΗΛΩΣΗ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ – ΧΡΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ ΚΑΙ ΠΗΓΑΔΙΟΥ?)
ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΥ, ΤΟΥ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ, ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΑΝΤΟΠΩΛΗ, ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟΥ, ΜΑΓΕΙΡΙΟΥ, ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ, ΜΕ
ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ ΔΙΑΡΚΗ, ΚΟΛΥΒΑ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΤΡΩΜΕ, ΤΗΣ ΟΥΝΤΡΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ].
ΤΟ ΚΑΚΟ ΘΕΜΑ ΚΑΙ Η
ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ :
Η ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ
ΣΤΑΘΜΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΩΡΟ ΚΑΙ ΤΟΠΟ, - με βάση την απόφαση 1100/05 του Ε’ τμήματος
του Σ.Τ.Ε.-, ΔΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΔΑΣΩΤΕΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ ΕΥΡΥΤΕΡΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΑΣΟΚΤΗΜΑΤΟΣ
ΟΜΟΡΦΟΚΚΛΗΣΙΑΣ - με βάση την ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ απόφαση 4237/2005 του Πολυμελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών-, των ενίοτε 10. 000 δημόσιων - δασικών και αναδασωτέων
στρ. του Δασοκτήματος Ομορφοκκλησιάς), της ΠΡΩΗΝ "ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ
ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΙΑΣ" ΣΤΗΝ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ ΑΤΤΙΚΗΣ!
ΤΙ ΕΓΙΝΕ :
Στις 9/02/2009 το
Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης ψήφισε κατά πλειοψηφία (27 υπέρ -1 παρών: επί
παρόντων 28 Δημοτικών συμβούλων ) την εισήγηση της Δημοτικής Αρχής κου Ιωάννη
Χαραλάμπους για "αποζημίωση εδαφικής έκτασης (sic!) στον χώρο για ανέγερση
κτιρίου αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων στο "Ο.Τ. 150" (Σημ
: στο χώρο δηλαδή της ιστορικής πρώην "Ανατολικής Ταπητουργίας"),βάση
των οριστικών τιμών μονάδας (14500/1998 απόφαση του Εφετείου Αθηνών), βάση της
πράξης με αριθμό 10 του Δημοτικού Συμβουλίου, με αριθμό απόφασης 2 της 9/02/09
συνεδρίασης αυτού.
Στις 11/03/09 το
Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε κατά πλειοψηφία ,την έγκριση και παραλαβή
παραδοτέων Α' φάσης της Σύμβασης για την παροχή υποστήριξης του Δήμου Νέας
Ιωνίας στην προσυμβατική διαδικασία επιλογής ΣΔΙΤ για την " κατασκευή
σταθμού αυτοκινήτων στο Ο.Τ 150,(σε συνδυασμό για την λειτουργία συστήματος
ελεγχόμενης στάθμευσης στο Εμπορικό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας (σημειωτέον :
έχει κριθεί ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ τελεσίδικα στο Σ.Τ.Ε., στο παρελθόν).
Είναι ξεκάθαρο ότι η
συγκεκριμένη δημοτική αρχή, αφού αποζημίωσε με επιπλέον 160.700 ,81 ευρώ τους
"φερόμενους ιδιοκτήτες", για να ολοκληρωθεί η απαλλοτρίωση του χώρου
με την αποζημίωσή τους (βλέπε Εθνική Τράπεζα),και για να περιέλθει η κυριότητα
του στον Δήμο, με μια "περίεργη " δικονομική διαδικασία σε βάρος του
Δήμου και του Ελληνικού Δημοσίου, με κύριους πρωταγωνιστές τους ίδιους (Δήμο
Νέας Ιωνίας και Ελληνικό Δημόσιο, νομίμως εκπροσωπούμενο απο το Υπουργείο
Οικονομικών).-(Νομικοί κύκλοι χαρακτηρίζουν την "δεύτερη επανάληψη"
της εκδίκασης της αναγνωριστικής αγωγής κατά του Δήμου και του Ελληνικού
Δημοσίου από τον φερόμενο ως ιδιοκτήτη, ως "απάτη επι τω Δικαστηρίω",
αφού η πρώτη νόμιμη εκδίκαση στο πρωτοδικείο Αθηνών τελεσιδίκησε υπέρ του
Δημοτικού - Δημόσιου Δασικού -Αναδασωτέου χαρακτήρα της επίδικης έκτασης
(αριθμός απόφασης 4237/2005 Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών), και υπέρ του Δήμου
και του Ελληνικού Δημοσίου).
.......Επειδή λοιπόν
δεν άρεσε η τελεσίδικη απόφαση με υπ’αριθμ. 4237/05 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου
Αθηνών (Τακτική διαδικασία), μιας και κατοχύρωνε το Δασικό -Αναδασωτέο
χαρακτήρα της επίδικης έκτασης, του Ιστορικού χώρου - τόπου της πρώην Ανατολικής
Ταπητουργίας, στα εμπλεκόμενα μέρη (Δήμος Νέας Ιωνίας, Ελληνική Δημόσιο,
ΥΠ.ΠΟ., φερόμενο ιδιοκτήτη (ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ), μπαίνει σ’ εφαρμογή το εξής
“σχέδιο”:
Μετά από ένα χρόνο,
αφού τελεσιδίκησε η διαδικασία της αναγνωριστικής αγωγής της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ
κατά του Δήμου Νέας Ιωνίας και Ελληνικού Δημοσίου, σε βάρος της ΕΘΝΙΚΗΣ
ΤΡΑΠΕΖΑΣ, και υπέρ του Δήμου και του Ελλ. Δημοσίου, οπότε η πλήρης κυριότητα
περνούσε στον Δήμο μέσω του Ελληνικού Δημοσίου, χωρίς καμία αποζημίωση για την
απαλλοτρίωση της επίδικης έκτασης, αλλά χωρίς να μπορεί ο Δήμος να υλοποιήσει
την απόφασή του για την κατασκευή υπόγειου γκαράζ, γιατί αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ απο
την Δασική Νομοθεσία, που διέπει τις δασικές - αναδασωτέες εκτάσεις, με βάση τα
βασιλικά διατάγματα του 1915 και 1934, που ισχύουν μέχρι και σήμερα, η Εθνική
τράπεζα ΚΑΤΑΘΈΤΕΙ νέα αναγνωριστική αγωγή κατά του Δήμου και του Ελληνικού
Δημοσίου στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών (πρωτοφανής διαδικασία) με άλλο
ισχυρισμό, δηλαδή ότι το έν λόγω ακίνητο δεν είχε αγοραστεί από το Ελληνικό
Δημόσιο (που είχε ήδη απορριφθεί πανηγυρικά με τις καταθέσεις-μαρτυρίες μας
υπέρ του Δήμου και του Ελληνικού Δημοσίου, και που είχε ήδη τελεσιδικήσει με
βάση την 4237/05 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου.......),αλλά
(...άκουσον-άκουσον.....) από τον Πανάγιο Τάφο......
Τώρα, πως γίνεται το
ίδιο Δικαστήριο να εκδικάζει το ίδιο θέμα, με δύο διαφορετικούς ισχυρισμούς στα
δικόγραφα-αναγνωριστικές αγωγές, που στην μία, την πρώτη εκδίκασε και
τελεσιδίκησε η απόρριψη των ισχυρισμών του αντιδίκου, είναι ένα θέμα προς
διερεύνηση........Παρ’ όλα αυτά, καταθέσαμε ως μάρτυρες εκ νέου υπέρ του Δήμου
και του Ελληνικού Δημοσίου, όπου εκ νέου απορρίφθηκαν οι νέοι (μη νόμιμοι και
μη νόμιμα) ισχυρισμοί της αντιδίκου Εθνικής Τραπέζης, με την υπ’ αριθμ. απόφαση
του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών 792/07,με άλλη σύνθεση!!!!!!!
Κι εδώ αρχίζει να φαίνεται το ξεδίπλωμα του
“προσχεδιασμένου σχεδίου”: Πριν τελεσιδικήσει κι αυτή η απόφαση, γίνεται έφεση
στο Εφετείο Αθηνών (τμήμα δεύτερο), κατά της απόφασης 792/07 εμπρόθεσμα από την
αντίδικο ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, όπου την κερδίζει με βάση την υπ’ αριθμ. απόφαση
8685/07....για τον εξής απλό λόγο:
.....στην σελίδα 13
(έβδομο φύλο της υπ’αριθμ. 8685/2007 απόφασης του Εφετείου Αθηνών),διαβάζουμε:
......Αντίθετα ο
δεύτερος εναγόμενος, Δήμος Νέας Ιωνίας, πλην της ΑΡΝΗΣΗΣ της αγωγής , ουδένα
άλλον ισχυρισμό εκ των περιλαμβανομένων στις πρωτόδικες προτάσεις του
ΕΠΑΝΑΦΕΡΕΙ ΝΟΜΙΜΩΣ, ήτοι κατ’ άρθρ. 240 ΚΠολ.Δ. με ΣΥΝΤΟΜΗ περίληψη και αναφορά
στις σελίδες των προτάσεων της προηγούμενης συζήτησης, που τους περιέχουν ,και
ΠΡΟΣΚΟΜΙΔΗ αυτών (προτάσεων προηγούμενης συζήτησης) σε ΕΠΙΚΥΡΩΜΕΝΟ αντίγραφο.
Η ΣΥΡΡΑΦΗ και
ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ολοκλήρου του κειμένου των προτάσεων ,που είχαν ΥΠΟΒΛΗΘΕΙ στον πρώτο
βαθμό, στις προτάσεις του παρόντος Δικαστηρίου, χωρίς ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ στις
τελευταίες των ΙΣΧΥΡΙΣΜΩΝ, που ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ και ΑΝΑΦΟΡΑ στις σελίδες των
πρώτων, που τις ΠΕΡΙΕΧΟΥΝ, όπως έπραξε εν προκειμένου ο εν λόγω ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΣ, δε
συνιστά ΝΟΜΙΜΟ τρόπο επαναφοράς των ισχυρισμών του (Ολ. Α.Π 9/00, Α.Π1107/2003
Δνη 46.160, Α.Π.805/1999 Δνη 41,423.....κ.α.,) και ΣΥΝΕΠΩΣ οι ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟΙ στις
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΣ τάσεις του ισχυρισμού δεν θα ΕΡΕΥΝΗΘΟΥΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μ’ αυτό τον τρόπο
δηλαδή το Εφετείο δεν μπήκε καν στην εξέταση των πρακτικών, ισχυρισμών,
προτάσεων, κ.ο.κ....και χωρίς μάρτυρες εκ μέρους του Δήμου Νέας Ιωνίας (αφού
δεν κληθήκαμε),του αντίδικου Δήμου Νέας Ιωνίας, μιας και δεν κατατέθηκαν στο
δικαστήριο ΝΟΜΙΜΑ, ενόψει της εκδίκασης, όπως αναφέρεται ΡΗΤΑ στην απόφαση του
Δικαστηρίου και αποφάσισε με την υπ’αριθμ. 8685/2007 τμήματος δεύτερο, τα εξής:
Δικάζει αντιμωλίαν
των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά και
κατ’ουσίαν την έφεση.(βλέπε της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ)
Εξαφανίζει την
εκκαλούμενη απόφαση.(βλέπε 792/2007 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ενώ
είχε ήδη ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗΣΕΙ η ΠΡΏΤΗ απόφαση 4237/2005 του ίδιου Δικαστηρίου-πως
γίνεται δηλαδή να εκδικάζεται το ίδιο θέμα με δύο διαφορετικούς ισχυρισμούς
-δικόγραφα );
Κρατεί την υπόθεση
και δικάζει την αγωγή.(βλέπε αναγνωριστική αγωγή εκ μέρους της Εθνικής Τραπέζης
κατά του Δήμου Νέας Ιωνίας και Ελληνικού Δημοσίου.)
Απορρίπτει ό,τι
κρίθηκε απορριπτέο.
Δέχεται την αγωγή εν
μέρει.
Αναγνωρίζει την
ενάγουσα δικαιούχο της αποζημίωσης ,που καθορίστηκε προσωρινώς, με την υπ’αριθ.
152/1998 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, για τις εδαφικές εκτάσεις,
που αναφέρονται στο σκεπτικό, οι οποίες απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά για δημόσια
ωφέλεια, ήτοι..........................................................................
Η απόφαση αυτή
8685/2007 ελήφθη στον Δήμο Νέας Ιωνίας στις 9/05/2008 νόμιμα με αριθμό
πρωτοκόλλου 13912.
Στις 9/6/08 της
προθεσμίας το ΥΠ.ΟΙ.Κ., κι όχι πλέον το Υπ. Γεωργίας και η Δ/νση Δασών Πεντέλης
με βάση την τελεσίδικη απόφαση 4237/05 του ίδιου Δικαστηρίου, του Πολυμελούς
δηλαδή Πρωτοδικείου Αθηνών, εκδίδει το με αριθμό πρακτικού 3659,Α.Φ. ΚΥ/Ν.Σ.Κ.
277474 και Α.Φ. Γ.Ν.Σ. 55130 με θέμα: Μη άσκηση εκ μέρους του Ελληνικού
Δημοσίου αιτήσεως αναιρέσεως κατά της υπ’αριθ. 8685/2007 αποφάσεως του Εφετείου
Αθηνών. όπου συμφώνησαν όλοι της επιτροπής με την άποψη της εισηγήτριας, δηλαδή
να μην ασκηθεί έφεση κατά της απόφασης του Εφετείου, και να αναγνωρισθεί η
Εθνική Τράπεζα δικαιούχος της αποζημίωσης, που καθορίστηκε προσωρινώς με την
υπ’αριθ.152/1998 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία
παρακατατέθηκε στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων και η Παρακαταθήκη αυτή
δημοσιεύτηκε στο υπ’αριθ. 749/19-10-1998 Φ.Ε.Κ.Δ’.
Στις 16/02/2009 με
αριθ.πρωτ. 5874 το Γραφείο Νομικού Συμβούλου του Δήμου Νέας Ιωνίας εισηγείται
στην Δημοτική Αρχή ,με θέμα : Η με αρ. 1541/15-1-2009 ΕΞΏΔΙΚΗ ΔΉΛΩΣΗ -ΠΡΌΣΚΛΗΣΗ
της Εθνικής Τράπεζας Α.Ε. ( Απαλλοτρίωση Ο.Τ. 150). με σχετ.: Το με αρ. πρωτ.
5256/13-2-2009 έγγραφο της κ. Διευθύντριας Οικονομικών:
......Ενόψει της
ανωτέρω κατάστασης ,ήδη ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΟΥ της με αρ. 8685/2007 απόφασης του Εφετείου
Αθηνών (της μη νόμιμης δηλαδή.........), ο Δήμος Νέας Ιωνίας πρέπει να
καταβάλλει το ποσό που αντιπροσωπεύει την διαφορά μεταξύ της προσωρινής και
οριστικής αποζημίωσης ,που καθορίστηκε με την υπ’αριθ. 152/88 απόφαση του Μον.
Πρωτοδικείου Αθηνών και την με αρ. 14500/88 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, το
ύψος του οποίου όμως, δεν μπορεί να προσδιορίσει επακριβώς η υπηρεσία μας αλλά
η τεχνική υπηρεσία του Δήμου Ν. Ιωνίας ...........κ.ο.κ..........
Σχετικά με το
παραπάνω θέμα, πέρα από τη μη συμμόρφωση της Διοίκησης προς τις δικαστικές
αποφάσεις, που αποτελεί Συνταγματική επιταγή (άρθρο 95 παρ. 5 του Συντάγματος)
και αφετέρου ορίζεται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του νόμου 3086/2002, όπου
η Συνταγματική υποχρέωση συμμορφώσεως σε ακυρωτική δικαστική απόφαση, επιβάλλει
στη Διοίκηση, όχι μόνο να θεωρήσει ανύπαρκτη την ακυρωθείσα πράξη ή παράλειψη, αλλά
να προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για πλήρη αποκατάσταση, δηλαδή για
την επαναφορά των πραγμάτων στη θέση στην οποία θα ευρίσκοντο, εάν δεν είχε
μεσολαβήσει η πράξη ή η παράλειψη αυτή, καθώς επίσης, επί ακυρώσεως παραλείψεως
οφειλόμενης ενέργειας, η Διοίκηση υποχρεούται να προβεί στη συγκεκριμένη
οφειλόμενη ενέργεια κατά τούς όρους του νόμου και τα κριθέντα από την ακυρωτική
απόφαση.............παραπέρα, στις 11 Μαρτίου 2009 και 19/10/09 συζητήθηκε στο
Δημοτικό Συμβούλιο της Νέας Ιωνίας και αποφασίστηκε η έγκριση και παραλαβή
παραδοτέων Α’ και Β’ φάσης της Σύμβασης, για την παροχή υποστήριξης του Δήμου
Νέας Ιωνίας στην προσυμβατική διαδικασία επιλογής ΣΔΙΤ για την “Κατασκευή
σταθμού αυτοκινήτων στο Ο.Τ.150 (σε συνδυασμό με τη λειτουργία συστήματος
ελεγχόμενης στάθμευσης στο Εμπορικό κέντρο της Νέας Ιωνίας “.
3. Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ
3.1.Το φερόμενο
σήμερα ως Ο.Τ.150 υπήρξε ο χώρος ,που εγκαταστάθηκαν οι δύο Ιστορικές ταπητουργικές
επιχειρήσεις της “Ανατολικής Ταπητουργίας” και της “Ελληνικής Ταπητουργίας”.
Μετά την κατεδάφιση της “Ελληνικής Ταπητουργίας” τη δεκαετία του 1970,η
“Ανατολική Ταπητουργία” εξακολουθούσε να καταλαμβάνει μεγάλο μέρος του
τετραγώνου .Το κτιριακό συγκρότημα, μετά του γηπέδου του ,περιήλθε στο Δήμο το
1985.
3.2.Με το Φ.Ε.Κ.
248Δ/29/05/1985, το ακίνητο χαρακτηρίστηκε ως χώρος “για την ανέγερση κτιρίου
αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων”.
3.3.Με το Φ.Ε.Κ.
υπ’αριθ. 112 Δ/19/02/2003 το Ο.Τ. 150 υπήχθη στον τομέα Δ’ με επιτρεπόμενες
χρήσεις:
.Κτίριο πρωτοβάθμιας
και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης
.Κτίριο κοινωνικής
πρόνοιας.
.Αθλητικές
εγκαταστάσεις (υπαίθριες)
.Κτίριο περίθαλψης.
Οι χρήσεις, που
προβλέπονται στο τελικό επενδυτικό σχέδιο (Master Plan),αφορούν στην κατασκευή
χώρου στάθμευσης στο Ο.Τ. 150.
3.4.Το συγκρότημα της
“Ανατολικής Ταπητουργίας” με την απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού : ΥΠΠΟ /ΔΝΣ ΑΚ
/Γ/46821/21/08/2003, κρίθηκε ως μη διατηρητέο και με την ΥΠΠΟ/ΔΝΣ
.ΑΚ/Ι/171/46800 Υπουργική Απόφαση χαρακτηρίστηκε ως μνημείο η καμινάδα της
Παλαιάς Ανατολικής Ταπητουργίας.
3.5.Κατά της πρώτης
Υ.Α. κατατέθηκε από πολίτες και φορείς της Νέας Ιωνίας η υπ’αριθ.
7975/30/10/2003 αίτηση ακυρώσεως προς το Σ.Τ.Ε. Το Σ.Τ.Ε. εξέδωσε την
υπ’αριθ.1100/2005 απόφαση ,που δέχεται ότι δεν είναι νόμιμα αιτιολογημένη πράξη
η απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, περί μη χαρακτηρισμού του κτιρίου ως
μνημείων ,όπου στεγαζόταν η Ιστορική “Ανατολική Ταπητουργία”, αφού δε
λαμβάνεται υπ’όψιν ως κριτήριο η ιστορικότητά της και η συμβολή της στη
διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης του τόπου, αλλά :
θεμελιώνεται, αποκλειστικά
και μόνο, στην πραγματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει .
Υπενθυμίζουμε ότι η
ταπητουργία αυτή μετέφερε στην Ελλάδα, τη δεκαετία του 1920,την ακμάζουσα, στην
Σπάρτη της Μικράς Ασίας, τέχνη της ταπητουργίας.
Σύμφωνα με νομικά
σχόλια στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.nomosphysis.org,gr το Νοέμβριο του 2004
,η παραπάνω απόφαση του Σ.Τ.Ε. παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι, παρ’όλο
,που τα διοικητικά όργανα του ΥΠΠΟ, μετά από σχετική αυτοψία, έκριναν ότι τα
κτίρια είτε έχουν υποστεί “σημαντικές μορφολογικές αλλοιώσεις”, με αποτέλεσμα
να “έχουν απωλέσει την αρχική τους μορφή”, είτε παρουσιάζουν “ερειπιώδη” εικόνα
και η αποκατάστασή τους στην αρχική τους μορφή, ακόμα και αν ήταν τεχνικά
εφικτή, δεν θα ήταν αντιπροσωπευτική”, η θέση του Δικαστηρίου είναι ουσιαστικά
ότι ο χαρακτηρισμός τους ως “μνημεία” είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟΣ, κατά την έννοια τόσο
του άρθρου 24 παρ. 6 του Συντάγματος, όσο και του ν.3028/2002 “Για την
προστασία των Αρχαιοτήτων και των εν γένει της Πολιτιστικής Κληρονομιάς “,
διότι ,μόνο έτσι επιτυγχάνεται η πραγμάτωση της αρχής της Αειφορίας των πολιτιστικών
αυτών στοιχείων ,δηλαδή ,” η διατήρησή τους στο διηνεκές”. Επιπλέον ,στην
απόφαση αυτή τονίζεται ότι, κατά τον χαρακτηρισμό δεν εξετάζεται ούτε η έκταση
των οικονομικών συνεπειών ,που μπορεί να προκληθούν στους ενδιαφερόμενους, ούτε
η τυχόν επίδραση του χαρακτηρισμού στις νομικές σχέσεις ,μεταξύ ιδιωτών, αφού
οι κρίσιμες διατάξεις αποβλέπουν στην εξυπηρέτηση του δημοσίου συμφέροντος δηλαδή έννομου αγαθού, του οποίου η διαφύλαξη
ΑΠΟΤΕΛΕΙ υποχρέωση της Διοικήσεως, κατά ρητή ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ επιταγή.
H απόφαση
1100/13-04-2005 του Σ.Τ.Ε. περιλαμβάνει τα κτίρια Ι,ΙΙ,ΙΙΙ,ΙV και V του
συγκροτήματος της παλαιάς Ταπητουργίας στο Δήμο Νέας Ιωνίας .Σύμφωνα με αυτή
την απόφαση ,η νομολογία του Σ.Τ.Ε. για την προστασία των νεωτέρων μνημείων και
ιδίως για τον χαρακτηρισμό τους ,φαίνεται να παγιώνεται και να εναρμονίζεται με
τη γενικότερη νομολογία του Δικαστηρίου ,για την προστασία του πολιτιστικού
περιβάλλοντος. Είναι έτσι “φιλοπεριβαλλοντική “ και περιλαμβάνει ουσιαστικά
βασικές σκέψεις ,που υπάρχουν στην απόφαση του Σ.Τ.Ε. 3050 /2004 για τα
προσφυγικά της Λεωφόρου Αλεξάνδρας.
3.6. Ηττημένος, γιατί
δεν θα γίνει το θέλημα του εργολάβου της αντιπαροχής, του σχεδίου της ανάπτυξης
που έφεραν τα μνημόνια, το θάνατο της ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ – ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ
ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΠΙΣΩ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΔΙΑΡΚΩΣ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ- , ΟΙ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, ΓΕΩΣΤΡΑΤΗΓΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ, ΙΝΣΤΡΟΥΚΤΟΡΕΣ,
ΠΟΛΙΤΙΚΑΝΤΗΔΕΣ, για ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ η παραπάνω απόφαση, ΜΕ ΑΡΙΘΜΌ
1100/13-04-2005 του Σ.Τ.Ε., Ο ΔΗΘΕΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΣ Δήμος της Νέας Ιωνίας, ΤΩΝ
ΔΗΘΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΕΓΑΛΟΠΡΟΣΦΥΓΑΣ, Ή ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, Ή
ΠΡΟΣΦΥΓΟΛΟΓΟΣ, ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΣΙΑΡΧΗΣ ΚΑΙ ΚΟΛΥΒΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ, ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙ, ( ΕΚΤΟΣ ΛΙΓΩΝ ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΩΝ
ΣΤΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ, ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ, ΤΗ ΡΕΜΟΥΛΑ, ΤΗΝ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ
ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΦΙΛΟΧΡΗΜΑΤΟ, ΤΟ ΚΑΡΕΚΛΟΦΙΛΟ, ΤΟ ΤΑΜΕΙΟΑΓΑΠΗΤΙΛΙΚΙ), ΧΩΡΙΣ ΝΑ
ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΟΥΝ ΤΑ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ : ΑΥΤΑ ΤΩΝ ΣΜΥΡΝΙΩΝ, ΤΩΝ ΣΠΑΡΤΑΛΗΔΩΝ, ΤΩΝ
ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ, ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ, ΤΩΝ … , ΤΩΝ…., προέβη αιφνιδιαστικά, αυθαίρετα,
αυταρχικά και μη νόμιμα στην κατεδάφιση του παλιού Υφαντουργείου, επιφάνειας
700 τετραγωνικών μέτρων, με τις χαρακτηριστικές πριονωτές – οδοντωτές στέγες,
από τζάμι και γαλλικό κεραμίδι.
Η παράνομη, ποινικά
κολάσιμη, κατά παράβαση απόφασης, καθήκοντος, αυτοδίκαιη, αυθαίρετη κατεδάφιση
αυτού του κτιρίου, με αριθμό κτιρίου V, των προσφύγων, Της ΜΝΗΜΗΣ ΤΟΥΣ, ΤΗΣ
ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΝΕΑ ΙΩΝΙΑ, ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΟΥΣ, ΠΡΟΣΦΥΓΟΛΟΓΟΥΣ, ήταν
προδιαγεγραμμένη, σύμφωνα και με τις διαφαινόμενες προθέσεις των Τεχνικών
Υπηρεσιών του Δήμου, οι οποίες εκτίθενται στη συνέντευξη του Δημάρχου Ν. Ιωνίας
σε τοπική εφημερίδα, το Σάββατο 31 Μαίου 2003. Όπως λένε οι υπηρεσίες ,”αν κι
αυτό κηρυχθεί διατηρητέο, περίπτωση γκαράζ δε μπορεί να υπάρξει”.
3.7. Σε καταγγελίες
των πολιτών και σε ερωτήσεις των βουλευτών κου Άρη Σπηλιωτόπουλου και κου Φώτη
Κουβέλη προς τον ΥΠΠΟ, η εφορεία Νεωτέρων Μνημείων με το υπ’αριθ.
2579/28-07-2005 έγγραφό της ,αναφέρει τα εξής:
“Το κτίριο V έχει καταστραφεί ολοσχερώς και
σύμφωνα με το χάρτη της Βενετίας , δε νοείτε ανακατασκευή του μνημείου”.
” Τα υπόλοιπα κτίρια
του συγκροτήματος ,πρέπει να χαρακτηριστούν ως νεότερα μνημεία “. (ΚΑΙ ΠΡΟΣ
ΑΥΤΟ, ΤΟ Στ.Ε, ΓΙΑ ΚΤΊΡΙΟ ΣΤΟ ΚΟΛΟΝΑΚΙ, ΑΠΟΦΑΝΘΗΚΕ ΤΗΝ ΕΚ ΝΕΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ
ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ- ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ
ΑΚΡΟΠΟΛΗ).
. “Ο χώρος του
κτιρίου V πρέπει να διαμορφωθεί ως υπαίθριος χώρος αναψυχής και να υποβληθεί
σχετική μελέτη προς έγκριση από την Υπηρεσία μας. Στην προτεινόμενη διαμόρφωση
θα πρέπει να αναδεικνύεται το ίχνος της κάτοψης του κτιρίου V”.
3.8. Σύμφωνα με τα
παραπάνω και με βάση το νόμο 3068/2002 (Φ.Ε.Κ.Α’274/14-11-2002) η “συμμόρφωση
της Διοίκησης προς τις δικαστικές αποφάσεις “ και το υπ’αριθ.
ΔΙΣΚΠΟ/Φ.3/ΟΙΚ.31918/28-11-2008 έγγραφο του Υπουργείου Εσωτερικών ,με το οποίο
,κατόπιν και του ΔΟΑ/Φ.01/ΟΙΚ. 22133/23-08-2008 εγκυκλίου του Υπουργείου
Εσωτερικών προς όλες τις Υπηρεσίες και τους φορείς Δημόσιας Διοίκησης,
υπενθυμίζεται εκ νέου η υποχρέωσή τους για ΠΛΗΡΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ προς τις ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ
ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ, και την ΕΓΚΑΙΡΗ ΕΚΤΕΛΕΣΗ τους. Από τις ενέργειες του Δήμου Νέας
Ιωνίας ,το κατατεθειμένο Master Plan (σελ .22) και από τα στοιχεία του
οικοπέδου ,που παραδόθηκαν στη μελετητική ομάδα από το Δήμο ,προκύπτει ότι δεν
λαμβάνεται υπ’ όψιν αυτή η απόφαση του ΥΠΠΟ /ΔΝΣΑΚ/171/46800/27-08-2003 σύμφωνα
με την οποία χαρακτηρίστηκε ως μνημείο η καμινάδα της Ανατολικής Ταπητουργίας
,η οποία και βρίσκεται στο κέντρο του υπό συζήτηση χώρου για κατασκευή του
υπόγειου γκαράζ, αλλά ούτε και κρίνει διατηρητέο συνολικά το συγκρότημα με βάση
την απόφαση 1100/2005 του Σ.Τ.Ε.
3.9.Επιπλέον ,η
διοίκηση του ΥΠΠΟ δεν έχει προβεί στις δέουσες ενέργειες ,που προκύπτουν από
την παραπάνω απόφαση του Σ.Τ.Ε. σε εφαρμογή του ν.3068/2002 περί συμμόρφωσης
της Διοίκησης ,προς τις Δικαστικές αποφάσεις.
3.10.Επιπρόσθετα, σύμφωνα
με το Master Plan , τίθεται από τους μελετητές το ανοικτό και σημαντικό
ερώτημα, που πρέπει να απαντηθεί προκαταρκτικά σχετικά με την υλοποίηση του εν
λόγω έργου, το οποίο είναι η αναζήτηση του βέλτιστου συνδυασμού ,που θα
επιτρέψει τη λειτουργία του σταθμού αυτοκινήτων στο .Ο.Τ 150, σε συνδυασμό με
την πιθανότητα ανάπτυξης μιας οποιασδήποτε νόμιμης επιτρεπόμενης ΥΠΕΡΔΟΜΗΣ επί
της πλατείας, με στόχο την ενίσχυση των δεικτών απόδοσης του έργου (Δήμος Ν.
Ιωνίας, Master Plan, Προσυμβατική Διαδικασία για την υλοποίηση του έργου
“κατασκευή σταθμού αυτοκινήτων στο Ο.Τ.150 “ με την μέθοδο της Σύμπραξης
Δημοσίου -Ιδιωτικού Τομέα, Φάση Α’ Ιανουάριος 2009,σελ.50).
3.11. Η Δημοτική Αρχή
της Νέας Ιωνίας (όπως και η σημερινή),φέρει τεράστιες ευθύνες γιατί, επιδιώκοντας
την εύκολη λύση, προσπαθεί να ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΕΙ και να ΑΠΑΞΙΩΣΕΙ το νεότερο
ιστορικό τόπο και χώρο της πόλης μας ,ενώ όφειλε να πιέσει το ΥΠΠΟ ώστε να
εφαρμοστεί η απόφαση 1100/2005 του Σ.Τ.Ε. με στόχο την προστασία της Ιστορικής
μνήμης των Μικρασιατών προσφύγων ,την ΑΝΑΔΕΙΞΗ των καταλοίπων της Ιστορικής
“Ανατολικής Ταπητουργίας” και τη διαφύλαξη ενός ελεύθερου Ιστορικού τόπου από
την ΛΑΙΛΑΠΑ της κακώς εννοούμενης αξιοποίησης και εμπορικής εκμετάλλευσης.
3.12.Η Δημοτική Αρχή
,όπως και η σημερινή, δεν πρότεινε ,ούτε αναζήτησε εναλλακτικούς χώρους στην
πόλη μας για την δημιουργία υπόγειου γκαράζ, που δεν θα προσκρούουν σε κωλύματα
Αρχαιολογικής ιστορικής σημασίας και Δασικών Αναδασωτέων κοινόχρηστων χώρων
πρασίνου, αλλά στη ΒΙΑΣΥΝΗ της να “επιδείξει έργο” (εν όψει και των επερχόμενων
δημοτικών εκλογών ),επέλεξε τον Ιστορικό τόπο και χώρο, νεότερο μνημείο της
πόλης μας, ενεργώντας μάλιστα με ¨σκανδαλώδη τρόπο ”,που θυμίζουν έντονα την
υπόθεση Βατοπέδι, όπως να αγνοήσει την ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΗ απόφαση 4237/2005 του Μονομελούς
Πρωτοδικείου Αθηνών κατά του φερόμενου ιδιοκτήτη ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ, να προχωρήσει
εκ νέου σε μια νέα μη νόμιμη δικαστική διαμάχη (δήθεν) με την αντίδικο, στο
ίδιο Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με άλλη σύνθεση και με άλλο μη αληθινό και
νόμιμο ισχυρισμό της αντιδίκου Εθνικής Τράπεζας κατά του Δήμου και του
Ελληνικού Δημοσίου (“απάτη επί τω δικαστηρίω”),για να παραιτηθεί από το
δικαίωμά του να προσφύγει στον Άρειο Πάγο, για να ακυρώσει την απόφαση 8685/07
του Εφετείου Αθηνών, που κέρδισε (δηλαδή έχασε ο Δήμος εν πλήρη γνώση του με
τον τρόπο της μη νόμιμης κατάθεσης των ισχυρισμών του, προτάσεων του, μαρτυριών
μας, και όποιων άλλων πρόσθετων λόγων και στοιχείων για να χάσει αυτή την δίκη,
ενώ είχε ήδη κερδίσει και την μη νόμιμη δεύτερη εκδίκαση ,με την απόφαση 792/07
του ίδιου Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών ) η αντίδικος ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ.........
3.13. Ο Δήμος Νέας
Ιωνίας δεν έδωσε εντολή ΑΚΥΡΩΣΗΣ πλαστών συμβολαίων στη νομική του υπηρεσία και
δεν προχώρησε σε προσφυγή στον Άρειο Πάγο ώστε να προσβάλλει την απόφαση του
Εφετείου και να ΔΙΚΑΙΩΘΕΙ πανηγυρικά.........
ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΥΧΑΙΑ;
Συνεχίζεται........
Από την έρευνα, που κάναμε διαπιστώσαμε τα εξής:
1.Η Ελληνική
Ταπητουργία φαίνεται να αγόρασε στο Ο.Τ.150, 6 χιλιάδες και κάτι τετραγωνικά
μέτρα, από το Ταμείο Περίθαλψης Προσφύγων, δυνάμει του υπ’ αριθ. 35827
συμβολαίου του Συμβολαιογράφου Αλεξάνδρου Ζαχαρόπουλου, στις 13 Μαίου το 1924.
Από έρευνα, που κάναμε στα συμβόλαια του
συγκεκριμένου συμβολαιογράφου, βρήκαμε συμβόλαιο με αριθμό 35780, δηλαδή 47 νούμερα
μικρότερο από το προηγούμενο, που αναφέραμε να έχει συνταχθεί στις 10 Ιούνη το
1924, δηλαδή τον ίδιο χρόνο ο ίδιος συμβολαιογράφος . Προχωρώντας στην έρευνα
βρήκαμε ότι η εν λόγω εταιρία Ελληνική Ταπητουργία την εποχή εκείνη λεγόταν
Ελληνική Ταπητουργία Ανατολικών Ταπήτων Α.Ε.. Ως Ελληνική Ταπητουργία ιδρύθηκε,
μετονομάστηκε το 1925, και δημοσιεύτηκε σε παράρτημα Φ.Ε.Κ. της κυβερνήσεως
στις 30 Σεπτεμβρίου του 1925. Και συμπεραίνουμε, πως είναι δυνατόν μια εταιρία,
που έχει το όνομα αυτό το 1925, τον Σεπτέμβρη να έχει αγοράσει τον Μάιο του
1924........
Άρα, τότε που φέρεται
η Ελληνική Ταπητουργία να αγόρασε από το Ταμείο Περιθάλψεως, δεν υπήρχε με αυτή
την επωνυμία, κι αυτό ήταν γνωστό στην Εθνική Τράπεζα, που ήταν ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΣ,
της νεοσυσταθείσας εταιρίας με 11 χιλιάδες λίρες κεφάλαιο........(από τα
πρακτικά του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, συνεδρίασης τη; 21-11-2006,
Πινάκιο Γ4-6, Τακτικής Διαδικασίας με αριθ.792, 13-02-07)!
Στις 15/01/09 με
εξώδικη δήλωση-πρόσκληση προς τον Δήμο Νέας Ιωνίας και υπ’αριθ. πρωτοκόλλου
1541/15/01/09 η Εθνική Τράπεζα ζητάει από τον Δήμο Νέας Ιωνίας, ως οφείλει κατά
την απαίτησή της, να καταβάλει ως ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ, που αναλογεί στην Εθνική
Τράπεζα, βάσει της δικαστικής απόφασης 14500/1998 του Εφετείου Αθηνών, που καθορίστηκε
η οριστική τιμή μονάδας αποζημίωσης για τα ακίνητα και τα επικείμενα, το ποσό
των 54.572.750 δραχμών, δηλαδή ποσό 15.155.000 δραχμών, πλέον της προσωρινής
αποζημίωσης των 39.417.750 δρχ................ (συμπεράσματα δικά σας!!!!!!!).
Κατά τ’ άλλα, η Εφορεία Νεωτέρων μνημείων Αττικής, με το
υπ’ αριθμ. πρωτ. έγγραφό της 1803/30/10/2009, μας επιβεβαιώνει την θέση της,
δηλαδή στο ότι με το αρ. πρωτ. 2579/28-7-05 (απάντηση σε ερώτηση Βουλευτού),
σχετικά με τα κτήρια της Ανατολικής Ταπητουργίας στην Νέα Ιωνία, καθώς και η
ΔΙΝΣΑΚ στο από 30-11-2005 έγγραφό της, προς το Σ.Τ.Ε., εκφράζουν την ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ
τους στην δημιουργία χώρου στάθμευσης στον χώρο του κτηρίου V, γιατί θεωρούν
ότι η χρήση του γηπέδου ως χώρου στάθμευσης, είναι ΑΣΥΜΒΑΤΗ, προς το μνημειακό
χαρακτήρα του συγκροτήματος, διότι τον ΠΡΟΣΒΑΛΛΕΙ και τον ΥΠΟΒΑΘΜΙΖΕΙ.......
Για τις δε ακυρωτικές
αποφάσεις του Σ.Τ.Ε., επιλαμβάνεται η Διοίκηση με την νόμιμη διαδικασία, προς
ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ σε αυτήν!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στις 7/05/03 η Ελληνική
Εταιρεία για την Προστασία του Περιβάλλοντος και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς,
με το υπ’ αριθ. πρωτ. 746 έγγραφό της προς το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων
Μνημείων, ΥΠΠΟ, σημείωνε:
......ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΞΙΑ:
Οι λόγοι ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ
του συγκροτήματος της “ Ανατολικής Ταπητουργίας” είναι ΠΑΝΩ απ’ όλα ΙΣΤΟΡΙΚΟΙ.
Το εν λόγω συγκρότημα αποτελεί ΥΛΙΚΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ της λειτουργίας της ταπητουργίας
στην Νέα Ιωνία, της Βιομηχανικής Ιστορίας της, αλλά και της σχέσης των
προσφύγων Μικρασιατών με την βιομηχανία της .Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάμε τη
σημασία του στη βιομηχανική ιστορία της Αθήνας. Ο μη ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ του ως
ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΝ και η πιθανή ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΗ του, θα ΕΞΑΦΑΝΙΖΕ ένα μεγάλο κομμάτι
ΙΣΤΟΡΙΑΣ αλλά και της ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ της Νέας
Ιωνίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Στις 4/11/2003 με το
υπ’ αριθ. πρωτ. 845 προς το ΥΠ.ΠΟ, Γενική Δ/νση Αναστήλωσης Μουσείων και
Τεχνικών Έργων, Δ/νση Νεώτερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, τμήμα
Προστασίας Μνημείων Τεχνικού Πολιτισμού, σημειώναμε, ανάμεσα σε πολλά άλλα:
Σύμφωνα με τα
ιστορικά στοιχεία και τα υλικά τεκμήρια το Ο.Τ.150, συμπυκνώνει την Ιστορία των
προσφύγων, την τεχνογνωσία και προσφορά τους στην οικονομική ζωή του τόπου,
παράλληλα τους καημούς και τους μόχθους για ΕΠΙΒΙΩΣΗ στη νέα Πατρίδα.
Η Ταπητουργία
συνδέθηκε ΑΡΡΗΚΤΑ με τους πρόσφυγες και στο Ο.Τ 150 αναγνωρίστηκε από την
τεκμηρίωση, η εγκατάσταση των παλαιοτέρων και σημαντικότερων εργοστασίων
Ταπητουργίας. Η πορεία τους μέσα στο χρόνο αντανακλά κατά μεγάλο μέρος την
Ιστορία της Κλωστοϋφαντουργίας, στο Κλωστοϋφαντουργικό κέντρο της Νέας Ιωνίας.
Το Ο.Τ.150 μαζί με τα
κατάλοιπα της Ανατολικής Ταπητουργίας, αποτελούν ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΑΓΑΘΟ για την Νέα
Ιωνία, για την Ιστορία των προσφύγων, για την Ιστορία της Ελληνικής
Βιομηχανίας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.......Η ανάδειξη του
Ο.Τ.150 προσφέρει τη μόνη ίσως δυνατότητα στην πόλη μας να ανακαλύψει την
ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ της ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ, να ανασύρει τις ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΝΗΜΕΣ, να ανατρέξει στις
ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ της και να ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΕΙ για την σημερινή της ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, και την
ΠΟΡΕΙΑ της στο μέλλον!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Και επισημαίναμε στο
τέλος ότι :
.......Το εναπομείναν
ανεξάρτητο κτήριο χαρακτηρίζει την όλη εγκατάσταση της Ανατολικής Ταπητουργίας
και χρονολογικά ανάγεται στον πρώτο πυρήνα του εργοστασίου, που έγινε στην αρχή
του 1924. Η διατήρησή του, επισημαίναμε τότε, την ύστατη αυτή ώρα θεωρούμε ότι
είναι αναγκαία από ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ και ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗΣ άποψης. Επιπλέον η διατήρησή του
θα προσδώσει τα αναγκαία χαρακτηριστικά στο ήδη αποκατεστημένο από το Δήμο Νέας
Ιωνίας, τμήμα του συγκροτήματος και θα το κάνει
ΑΝΑΓΝΩΣΙΜΟ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ποιά είναι η επίσημη
θέση του Δήμου Νέας Ιωνίας για όλα αυτά, ακόμα και της σημερινής Δημοτικής
Αρχής της Ενότητας για την Νέα Ιωνία, που έχει αλλάξει θέση, μόλις ανέλαβε την
Δημοτική Αρχή, με την στροφή (“κωλοτούμπα”) 180 που έχει κάνει και σ’ αυτό το
θέμα, και σε πολλά άλλα, με την νεομνημονιακή, νεοφιλελεύθερη δημοτική της
πολιτική;
.........Με το υπ’
αριθ. πρωτ. 678/27/01/03 του ΥΠΠΟ ο τέως Δήμαρχος της πόλης, προς τον ΥΠΠΟ κο
Ευάγγελο Βενιζέλο βεβαίωνε και διακήρυσσε:
Αγαπητέ Υπουργέ
.........Ο Δήμος Νέας
Ιωνίας με δυσβάσταχτα δάνεια, που ακόμη αποπληρώνει(...εδώ γελάνε και
....τα.......ΤΣΙΜΕΝΤΑ...........), έγινε κύριος ενός κτήματος 7.5. στρ. στο
κέντρο της Νέας Ιωνίας, σε απόσταση 30 μέτρων από τον ηλεκτρικό σταθμό Νέας
Ιωνίας, με σκοπό να...δημιουργήσει υπόγειο γκαράζ προκειμένου να λύσει την
κυκλοφοριακή συμφόρηση του κέντρου και επί της επιφανείας να δημιουργήσει
πάρκο, που θα δώσει ανάσα σε μια πυκνοδομημένη περιοχή με προσφυγικές κατοικίες
της συμφοράς...........(ό, τι και να πεί κανείς είναι λίγο..........για μια
τέτοια αφήγηση, τέτοιου τύπου.....του τέως Δημάρχου!!!) .....
......Με ενέργειες
“κάποιων προσώπων”, ...........ξεκίνησε η προσπάθεια να χαρακτηριστεί ο χώρος
και τα κτίσματα διατηρητέα...............
.......Αγαπητέ Κύριε
Υπουργέ
Ο χαρακτηρισμός των
κτισμάτων του Ο.Τ.150 ως ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΩΝ θα αποτελέσει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ για τη Νέα Ιωνία.
Είναι ο μοναδικός χώρος στο Ιστορικό κέντρο της Νέας Ιωνίας, που μπορεί να
χρησιμοποιηθεί ως ΥΠΟΓΕΙΟ ΓΚΑΡΑΖ. Ο επιφανειακός χώρος ως Άλσος θα δώσει
αναπνοή στο κέντρο, που πνίγεται από προσφυγικά κτίσματα. Η διατήρηση των
ΕΡΕΙΠΙΩΝ (σημειωτέον ότι ο ίδιος με εντολή του τα ερειπίωνε και υποβάθμιζε με
τις μπουλντόζες του καιρό πριν........για να έρχεται μετά και να επικαλείται
όλα αυτά, δήθεν........), που δεν έχουν καμία ιδιαίτερη αξία, και οποιοσδήποτε
μπορεί να το διαπιστώσει με επίσκεψή του στο χώρο, δεν αποτελεί στόχο
επιστημονικό, αλλά ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ μιας ΙΔΙΟΤΥΠΗΣ τοπικής ΒΕΝΤΕΤΑΣ.
Όλες οι παρατάξεις,
που διεκδίκησαν το Δήμο Νέας Ιωνίας στα προεκλογικά τους προγράμματα έχουν τον
ίδιο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ. Και είναι κοινή απόφαση όλων να αγωνιστούμε με κάθε ΜΕΣΟΝ να
μην στερηθεί η πόλη μας, της μοναδικής της επιλογής .
Πιστεύω ότι είναι
άσκοπο για ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ κάποιων “βίτσιων” να ξεσηκωθεί μια ολόκληρη πόλη. Όλοι
υποσχεθήκαμε προεκλογικά ότι δεν θα ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ να στερηθεί η πόλη τον μοναδικό
της πνεύμονα. Δεν ΑΠΟΤΕΛΕΙ τούτο ΑΠΕΙΛΗ, αλλά ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, αφού δεν έχουμε
άλλο τρόπο να ΠΕΡΙΣΩΣΟΥΜΕ την αξιοπιστία μας και να εφαρμόσουμε ένα πρόγραμμα
αναβάθμισης του Ιστορικού κέντρου της Νέας Ιωνίας. Στο τέλος της γραφής πρέπει
να απαντήσουμε και στους υπαινιγμούς των κατοίκων, που αναρωτιούνται γιατί τόσο
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ για ΑΔΙΑΦΟΡΑ κτίσματα, που ανήκουν στον Δήμο και τόση ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ στο
αίτημά μας για χαρακτηρισμό του 443 Ο.Τ. με το αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα, που
ανήκει σε ιδιώτη...........(δηλαδή με λίγα λόγια, αφήστε εμάς να ολοκληρώσουμε το
διαρκές ΕΓΚΛΗΜΑ κατά της Ιστορίας της πόλης και των Μικρασιατών προσφύγων,
κάντε τα στραβά μάτια, γιατί δήθεν ενδιαφερόμαστε για την μπάλα στην εξέδρα,
του Ο.Τ.443, στ’ όνομα ότι δήθεν
ενδιαφερόμαστε για την πόλη και τους Μικρασιάτες πρόσφυγες και τις μνήμες τους,
σε αντίθεση με τους “εχθρούς” πολίτες Μικρασιάτικης καταγωγής, που
ενδιαφέρονται και αγωνίζονται για την πόλη και τις μνήμες των παππούδων και των
γιαγιάδων τους..........γιατί εμείς είμαστε η ΕΞΟΥΣΙΑ, και κάνουμε και λέμε ό,
τι .....ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)
...
ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ
ΠΡΩΤΟΥ ΔΗΜΟΤΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ, ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ !!!
<<......Συμμερίζομαι
τα προβλήματά σου και την απουσία στο εξωτερικό, γι’ αυτό καταφεύγω στο
σημείωμα αυτό, που μου ζήτησες να εγχειρίσω στην κα .........., γιατί η υπόθεση
ΕΠΕΙΓΕΙ.
Αγαπητέ Υπουργέ,
με το σημείωμά μου
πιστεύω ότι είμαι λιγότερο πειστικός απο όσο πρέπει και απΌ όσο αξίζει η
ΥΠΟΘΕΣΗ. Με κάθε τρόπο θέλω να αποφύγω προβλήματα .αλλά υπάρχει πρόβλημα
ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑΣ και όχι μόνο για μένα. Ελπίζω μετά την ενημέρωσή σου από την κα
........να ενδιαφερθείς ΠΡΟΣΩΠΙΚΆ για το ζήτημα. Πίστεψέ με ότι πρέπει να
ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ τη ΡΗΞΗ.
Ελπίζω να σου
μετέφερα τη φόρτιση, που υπάρχει για τα παραπάνω θέματα και όλα ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ.
Πραγματικά ΠΕΡΙΜΕΝΩ με ΑΓΩΝΙΑ τη θέση σου.
Ευχαριστώ
θερμά....................>>
Υ.Γ.: Έτσι λοιπόν
μπορεί ο καθένας πολύ εύκολα να βγάλει τα συμπεράσματά του για την ώρα........
Η σημερινή δημοτική
αρχή πρέπει να προχωρήσει άμεσα σε αναψηλάφηση της δίκης για την απόρριψη της
μη νόμιμης απόφασης του Εφετείου 8685/07,επιστροφή εντόκως των μη νομίμως
δοθέντων χρημάτων ως αποζημίωση στην φερόμενη ως ιδιοκτήτρια του ακινήτου,
αποκατάσταση ως αρχαιολογικού χώρου και τόπου όλου του ακινήτου, μαζί και του
γωνιακού βενζινάδικου, και της Αφροδίτης της πρώην Ανατολικής Ταπητουργίας, ως
δασικού και αναδασωτέου του δασοκτήματος Ομορφοκκλησιάς, και υλοποίηση του
αρχικού παραχωρητηρίου από την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων, της δέσμευσης
και υποχρέωσης δηλαδή πεςρί μη αλλαγής χρήσης του παραχωρηθέντος ακινήτου!
Επιπλέον
.............στις σελίδες 37 και 38 είναι
καταγεγραμμένη όλη η πρόταση της Κας Όλγας Δακουρά - Βογιατζόγλου, που την είχε
αρχικά εισάγει ,πολύ νωρίτερα...............
<<Τεχνολογία Τεύχος 8 (1998)
Τεχνολογία-Τεύχος 8
(1998) Το περιοδικό Τεχνολογία, το ετήσιο δελτίο του Πολιτιστικού Ιδρύματος
Ομίλου Πειραιώς, εκδίδονταν από το 1987 έως το 2001 μετρώντας συνολικά 11
τεύχη. Επικεντρωνόταν σε ζητήματα τεχνολογίας και βιομηχανικής αρχαιολογίας,
ενώ παρείχε ενημέρωση σχετικά με τη δημιουργία και ...>>.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ
1.ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΤΑ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΑΛΕΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ
ΑΡΜΟΔΙΩΣ, ΣΤΟ ΚΕΜΙΠΟ, ΣΤΟ ΔΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ, ΣΤΟ ΔΗΜΟ, ΣΤΗ Δ/ΝΣΗ ΝΕΩΤΕΡΩΝ ΜΝΗΜΕΙΩΝ,
ΣΤΗΝ ΥΠΟΥΡΓΟ :
1. ΝΑ ΚΗΡΥΧΘΕΙ
ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟ ΜΝΗΜΕΙΟ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣτΕ, Ο ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΤΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ
ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΣΤΟ 150 Ο.Τ. ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ, ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ
ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΔΡΩΝ ΕΡΓΑΤΡΙΩΝ, ΤΗΣ ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΤΟΥ
ΕΜΠΟΡΙΟΥ, ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΜΟΛΙΣ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΡΩΜΙΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
ΜΙΚΡΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ.
2. ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΤΑΠΗΤΟΥΡΓΙΑΣ, ΚΛΩΣΤΟΫΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑΣ.
3.ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ
ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ.
4. ΝΑ ΑΝΕΓΕΡΘΕΙ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ,
ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΥΦΟΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΕ ΝΕΑ ΥΛΙΚΑ, ΟΤΙ ΚΑΤΕΔΑΦΙΣΤΗΚΕ.
5. ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΟΥΝ ΟΙ
ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΒΟΛΗ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ – ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ, ΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ
ΤΟΥΣ, ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΟΥΣ, ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩ
1.000.000,00 Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΤΟΥΣ
ΒΛΑΒΗ.
5.ΝΑ ΔΙΩΧΘΟΥΝ
ΠΟΙΝΙΚΑ, ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ, ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΟΥΝ, ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ
ΜΝΗΜΗΣ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, Ή ΛΕΝΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ, ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ
ΕΞΕΤΑΣΕΙ ΤΡΙΜΕΛΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΗΣ ΙΔΙΟΤΗΤΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΘΕΙ
ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ Ή ΟΧΙ, ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΑ.
6 ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ ΤΗΣ.
7. ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΕΩΝ.
8. ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΚΑΙ
ΠΑΡΑΛΕΙΨΕΩΝ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ.
8.ΝΑ ΑΣΚΗΘΟΥΝ ΑΓΩΓΕΣ
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΚΑΙ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ.
ΝΕΑ
ΙΩΝΙΑ 10-09-2017
ΟΙ
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΝΤΕΣ - ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου