Άρθρο της Νανής Πολίτου* Καλλικράτης και πλεόνασμα: το νέο success story στην Αυτοδιοίκηση

Οι αυτοδιοικητικές εκλογές    υπάγονται άμεσα στην ευρύτερη στρατηγική της κυβερνητικής πολιτικής του, και με εργαλείο τον  “Καλλικράτη”  τοποθετούν την αυτοδιοίκηση στη λογική της κεντρικής διοίκησης.  Ο «Καλλικράτης» λοιπόν αναπροσαρμόζεται με 80 άρθρα στο Νομοσχέδιο που έφερε η συγκυβέρνηση με τίτλο «Επείγουσες ρυθμίσεις αρμοδιότητας υπουργείου Εσωτερικών»  ώστε  να εξυπηρετήσει καλύτερα τις επιλογές της κυβερνητικής πολιτικής ώστε να ανοίξει ο δρόμος για εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις κρίσιμων υπηρεσιών των δήμων.


Η ανάπτυξη και το «πλεόνασμα» θα έρθει στους δήμους από τις ιδιωτικοποιήσεις που φέρνει το νομοσχέδιο  και που αφορούν τους τομείς της καθαριότητας και του φωτισμού και γενικά όποια υπηρεσία θεωρείται ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως δράσεις Πολιτισμού, Αθλητισμού, κοινόχρηστοι χώροι κ.λπ. Δηλαδή, σχετίζονται με ανάγκες του λαού, για τις οποίες ήδη φορολογείται και πληρώνει.

Μόνο που τώρα, οι δήμοι θα βάζουν ως ενέχυρο τα μελλοντικά τους έσοδα από τα ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και φωτισμού – που εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ – και θα υπογράφουν συμβάσεις με ιδιώτες που θα αναλάβουν αυτές τις υπηρεσίες. Οι επιχειρήσεις θα εισπράττουν κατευθείαν από τη ΔΕΗ αυτά τα εγγυημένα έσοδα. Με δεδομένο δε ότι τέτοιες υπηρεσίες, που θεωρούνται από τις βασικές σε έναν δήμο, θα παραχωρούνται σε ιδιώτες, είναι προφανές ότι χιλιάδες Συμβάσεις με ιδιώτες θα υπογράφουν οι δήμοι και για την αποκομιδή των απορριμμάτων, με εξασφαλισμένα τα κέρδη από τη φορολόγηση των εργαζομένων, τα γνωστά ανταποδοτικά τέλη… Εδώ να αναφέρουμε ότι υπάρχουν δεκάδες γνωστά ή λιγότερο γνωστά τέλη και φόροι ανταποδοτικού χαρακτήρα, όπως: Καθαριότητας και Φωτισμού, Χρήσης Κτημάτων, Εργων ή Υπηρεσιών, Κοινόχρηστων Χώρων, Διαφημίσεων, Στάθμευσης Οχημάτων, Εκδοσης Αδειών Οικοδομών, Εκμετάλλευσης Λατομείων Αδρανών Υλικών, Τέλος επί των ακαθάριστων εσόδων κέντρων διασκέδασης, καθαριότητας λαϊκών αγορών κ.λ.π.

Συγκεκριμένα, το άρθρο 45 του νομοσχεδίου αναφέρει: «Επιτρέπεται η εκχώρηση και η ενεχυρίαση εσόδων από ανταποδοτικά τέλη για την εξασφάλιση κάθε είδους δημοσίων συμβάσεων ιδίως έργου, προμήθειας, υπηρεσίας, παραχώρησης, σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα κατά το ν. 3389/2005 και σύμβασης ενεργειακής απόδοσης κατά το ν. 3855/2010, οι οποίες συνάπτονται από τους Δήμους με σκοπό την εξυπηρέτηση της αντίστοιχης υπηρεσίας χάριν της οποίας επιβάλλονται τα ανταποδοτικά τέλη».

Το έδαφος, λοιπόν, που έχουν να δράσουν οι ιδιώτες είναι αρκετά αποδοτικό, αφού σε πλείστους δήμους τα ανταποδοτικά τέλη και γενικώς τα τέλη και πρόστιμα είναι όχι απλά αυξημένα αλλά αποτελούν την κυρίαρχη πηγή εσόδων τους.

Για παράδειγμα:

– Ο  δήμος υπογράφει σύμβαση με μια επιχείρηση και της αναθέτει την αποκομιδή των απορριμμάτων, «πατώντας» πάνω στην οικονομική αδυναμία να συντηρήσει και να επισκευάσει τα απορριμματοφόρα, να λειτουργήσει τα πλυντήρια για τους κάδους απορριμμάτων ή επειδή έχει μειωθεί το προσωπικό. Η συμφωνία κλείνει ως εξής: Ο επιχειρηματίας κάνει το έργο και στη συνέχεια εισπράττει ο ίδιος απευθείας από τη ΔΕΗ τα ανταποδοτικά τέλη που έχει επιβάλει ο δήμος και έχει πληρώσει η λαϊκή οικογένεια μέσω του λογαριασμού της ΔΕΗ.

Το ίδιο ισχύει με το φωτισμό σε δρόμους, πλατείες, κοινόχρηστους χώρους, για τον οποίο το άρθρο του νομοσχεδίου κάνει ιδιαίτερη αναφορά..

*Υποψήφια Δημοτική Σύμβουλος με τη "Δύναμη Πολιτών"