Ο Άκης Γεωργίου γράφει στη στήλη «Καππαδοκίας 2» για την εκλογική
αναμέτρηση της Νέας Φιλαδέλφειας, την ανάγκη της ΑΕΚ να έχει σύμμαχο και
όχι αντίπαλο τον Δήμο και τη νοοτροπία των αντι-ΑΕΚτζήδων στην πόλη.
Εκλογική Κυριακή η χθεσινή. Η πρώτη χωρίς μπάλα. Για να αρχίσουμε να συνηθίζουμε σιγά σιγά ενόψει καλοκαιριού, αφού η ΑΕΚ βάζει για τελευταία φορά φανέλα, σορτσάκι, επικαλαμίδες και ποδοσφαιρικά παπούτσια, αποχαιρετώντας μία καταραμένη χρονιά. Η εκλογική αναμέτρηση της Φιλαδέλφειας είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον «κιτρινόμαυρο» μικρόκοσμο καθώς είναι αρκετά σημαντικό για τον Σύλλογο να ξέρει με ποια δημοτική αρχή θα έχει να κάνει για τα επόμενα χρόνια.
Το ζήτημα της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι πολιτικό. Και –σοβαροί να είμαστε- ούτε οπαδικό. Ωστόσο σε μία πόλη με την ιδιαιτερότητα της Νέας Φιλαδέλφειας, της οποίας το σημαντικότερο ζήτημα είναι η ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ που θα αναστήσει εμπορικά-κοινωνικά-συναισθηματικά την περιοχή, η στάση που κρατούν οι υποψήφιοι έχει ξεχωριστή σημασία.
Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά που ήθελαν τον Αράπογλου να παίρνει κεφάλι και τον Κόντο να ακολουθεί, ο Λύσανδρος Γεωργαμλής και ο Άρης Βασιλόπουλος πέρασαν στη δεύτερη Κυριακή και θα αναμετρηθούν με τον πρώτο να θεωρείται το απόλυτο φαβορί και τον δεύτερο να εκφράζει την ...ευαίσθητη πλευρά της πόλης, να μιλάει ακόμα για το σχέδιο Γρανίτσα και να έχει έντονο στίγμα 131 που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην ΑΕΚ.
Την Κυριακή με μία βιαστική βόλτα ...εικόνας στα εκλογικά κέντρα των υποψηφίων, εμπέδωσα για μία ακόμα φορά τους δύο πόλους που υπάρχουν εδώ και δύο χρόνια στη Φιλαδέλφεια. Ο ένας αντιπροσωπεύεται από ένα παλικάρι που ήταν στο ψηφοδέλτιο του Αράπογλου και ήρθε και με έπιασε κοντά στα μεσάνυχτα. «Εγώ φίλε να ξέρεις δεν ασχολούμαι με την πολιτική. Είμαι άρρωστος ΑΕΚτζής με διαρκείας χρόνια και αν δεν κατέβαινε ο Γιώργος θα ψήφιζα τον Λύσανδρο γιατί δεν νοείται Φιλαδελφειώτης να στηρίζει αυτούς που λένε ναι μεν αλλά στην ΑΕΚ για το γήπεδο. Γκρεμίστηκε το γήπεδο και άλλαξε η πόλη, ο κόσμος της, η φιλοσοφία της, η οικονομία της. Έχουμε μαραζώσει όλοι και μετράμε τις μέρες 11 χρόνια». Αυτή είναι η μία πλευρά.
Η άλλη είναι αυτή που συστρατεύτηκε με τον Βασιλόπουλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη Φιλαδέλφεια είχε πάντα χαμηλά ποσοστά. Προσωπική μου άποψη είναι ότι στον Βασιλόπουλο προσκολλήθηκε όλη η αντι-ΑΕΚτζήδικη πλευρά της πόλης. Αυτή που το παίζει ευαίσθητη για το άλσος, που ενδιαφέρεται για την οικονομική ανάταση αλλά αδιαφορεί στον μοναδικό τρόπο που μπορεί να κυκλοφορήσει ξανά το χρήμα στην περιοχή.
Ο πόλος ο οποίος εκφράζεται κατά καιρούς στα δημοτικά συμβούλια από ατάκες του τύπου «Μόνο ο Άτταλος και ο Ιωνικός δικαιούνται την επιδότηση, η ΑΕΚ είναι ομάδα της Αθήνας, ας πάει στον Δήμο Αθηναίων». Ο πόλος που στέλνει την ΑΕΚ να παίζει βόλεϊ στη Γλυφάδα και χάντμπολ στην Κυψέλη. Αυτός που την έστειλε πριν από λίγα χρόνια στο Σπόρτιγκ ενώ είχε εξεταστεί η λύση του Ιωνικού. Η λογική του «δεν δίνουμε τη Ριζούπολη στην ΑΕΚ». Εκφρασμένη από έναν υποψήφιο Δήμαρχο που παραδέχεται ανοιχτά σε παρέα πέντε ΑΕΚτζήδων με ιστορία στο συνδεσμιακό κίνημα, ότι είναι οπαδός του Ολυμπιακού και το παίρνει πίσω με γραπτή του δήλωση. Λες και έχει καμιά σημασία τι ομάδα είναι... Οι απόψεις του έχουν σημασία.
Όχι βέβαια, ότι μπορεί αυτό το παιδάκι με το ειρωνικό στυλάκι και το τουπέ του Τσίπρα της Φιλαδέλφειας να σηκώσει μπόι απέναντι στην ΑΕΚ. Απλά είναι διαφορετικό να εκλεγεί ένας δήμαρχος που θα μπορεί η ΑΕΚ να συνεννοηθεί. Που θα τον έχει σύμμαχο και όχι απέναντι. Ξεκαθαρίζω ότι το παραπάνω θέμα δεν είναι πολιτικό. Αλίμονο αν ήταν. Στο κάτω κάτω πώς να δεις για ΣΥΡΙΖΑ έναν τύπο που κόβει βόλτες με τη σέξι Ευτυχία στο άλσος, η οποία αποτελεί το δεξί του χέρι και είναι ενταγμένη στο ΠΑΣΟΚ από το λύκειο. Σοβαροί να είμαστε...
Υ.Γ.1: Το επιχείρημα ότι υπέρ του γηπέδου είναι το 80% των ψηφοφόρων της Φιλαδέλφειας δεν υφίσταται γιατί σε μία μικρή κοινωνία ρόλο στην ψήφο παίζει και η προσωπική σχέση. Άνθρωποι που ήταν στους 131 συγκαταλέγονταν σε αρκετά ψηφοδέλτια.
Υ.Γ.2: Το επιχείρημα «μα είναι δυνατόν το κριτήριο για την ψήφο να είναι η ΑΕΚ;» επίσης δεν υφίσταται εκτός αν θεωρεί κανείς σημαντικότερη τη βελτίωση της αποχέτευσης από ένα έργο που θα αλλάξει την πορεία της ΑΕΚ και της πόλης στον χρόνο, για πάντα.
Υ.Γ.3: Από τον Άρη τον Βασιλόπουλο προσπάθησα να πάρω συνέντευξη. Μίλησα με την Ευτυχία. Στη συνέχεια τσακώθηκα γιατί έγραψα τι ακριβώς είχε συμβεί και όλα όσα είχε πει στους πέντε οπαδούς της ΑΕΚ τους οποίους φώναξε στο γραφείο του και τυγχάνει να γνωρίζω αρκετά χρόνια. Έπειτα ο ίδιος με γραπτή του δήλωση με αποκάλεσε πληρωμένο παπαγαλάκι και έγινε ένα ψιλοροντέο. Από ότι είδα, έδωσε δύο συνεντεύξεις σε μέσα της ΑΕΚ και αναφερόμενος στο γήπεδο αναφέρθηκε τρεις φορές στο σχέδιο Γρανίτσα και στα συμφέροντα του κεφαλαίου... Η απορία που μου έχει δημιουργηθεί είναι η εξής: Δεν μπορεί να του πει κανείς –από τους συναδέλφους ή γενικά-: «Ρε Χριστιανέ μου, έχει κατατεθεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο το 2014 το οποίο είναι έτοιμο προς υλοποίηση. Τι λύσσα κακιά είναι αυτή με το σχέδιο που κατατέθηκε 11 χρόνια πίσω και γιατί δεν λες ξεκάθαρα ποιες είναι οι ενστάσεις σου πάνω σε αυτό».
πηγή: aekvoice.gr
Εκλογική Κυριακή η χθεσινή. Η πρώτη χωρίς μπάλα. Για να αρχίσουμε να συνηθίζουμε σιγά σιγά ενόψει καλοκαιριού, αφού η ΑΕΚ βάζει για τελευταία φορά φανέλα, σορτσάκι, επικαλαμίδες και ποδοσφαιρικά παπούτσια, αποχαιρετώντας μία καταραμένη χρονιά. Η εκλογική αναμέτρηση της Φιλαδέλφειας είχε το μεγαλύτερο ενδιαφέρον για τον «κιτρινόμαυρο» μικρόκοσμο καθώς είναι αρκετά σημαντικό για τον Σύλλογο να ξέρει με ποια δημοτική αρχή θα έχει να κάνει για τα επόμενα χρόνια.
Το ζήτημα της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν είναι πολιτικό. Και –σοβαροί να είμαστε- ούτε οπαδικό. Ωστόσο σε μία πόλη με την ιδιαιτερότητα της Νέας Φιλαδέλφειας, της οποίας το σημαντικότερο ζήτημα είναι η ανέγερση του γηπέδου της ΑΕΚ που θα αναστήσει εμπορικά-κοινωνικά-συναισθηματικά την περιοχή, η στάση που κρατούν οι υποψήφιοι έχει ξεχωριστή σημασία.
Κόντρα σε όλα τα προγνωστικά που ήθελαν τον Αράπογλου να παίρνει κεφάλι και τον Κόντο να ακολουθεί, ο Λύσανδρος Γεωργαμλής και ο Άρης Βασιλόπουλος πέρασαν στη δεύτερη Κυριακή και θα αναμετρηθούν με τον πρώτο να θεωρείται το απόλυτο φαβορί και τον δεύτερο να εκφράζει την ...ευαίσθητη πλευρά της πόλης, να μιλάει ακόμα για το σχέδιο Γρανίτσα και να έχει έντονο στίγμα 131 που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην ΑΕΚ.
Την Κυριακή με μία βιαστική βόλτα ...εικόνας στα εκλογικά κέντρα των υποψηφίων, εμπέδωσα για μία ακόμα φορά τους δύο πόλους που υπάρχουν εδώ και δύο χρόνια στη Φιλαδέλφεια. Ο ένας αντιπροσωπεύεται από ένα παλικάρι που ήταν στο ψηφοδέλτιο του Αράπογλου και ήρθε και με έπιασε κοντά στα μεσάνυχτα. «Εγώ φίλε να ξέρεις δεν ασχολούμαι με την πολιτική. Είμαι άρρωστος ΑΕΚτζής με διαρκείας χρόνια και αν δεν κατέβαινε ο Γιώργος θα ψήφιζα τον Λύσανδρο γιατί δεν νοείται Φιλαδελφειώτης να στηρίζει αυτούς που λένε ναι μεν αλλά στην ΑΕΚ για το γήπεδο. Γκρεμίστηκε το γήπεδο και άλλαξε η πόλη, ο κόσμος της, η φιλοσοφία της, η οικονομία της. Έχουμε μαραζώσει όλοι και μετράμε τις μέρες 11 χρόνια». Αυτή είναι η μία πλευρά.
Η άλλη είναι αυτή που συστρατεύτηκε με τον Βασιλόπουλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ στη Φιλαδέλφεια είχε πάντα χαμηλά ποσοστά. Προσωπική μου άποψη είναι ότι στον Βασιλόπουλο προσκολλήθηκε όλη η αντι-ΑΕΚτζήδικη πλευρά της πόλης. Αυτή που το παίζει ευαίσθητη για το άλσος, που ενδιαφέρεται για την οικονομική ανάταση αλλά αδιαφορεί στον μοναδικό τρόπο που μπορεί να κυκλοφορήσει ξανά το χρήμα στην περιοχή.
Ο πόλος ο οποίος εκφράζεται κατά καιρούς στα δημοτικά συμβούλια από ατάκες του τύπου «Μόνο ο Άτταλος και ο Ιωνικός δικαιούνται την επιδότηση, η ΑΕΚ είναι ομάδα της Αθήνας, ας πάει στον Δήμο Αθηναίων». Ο πόλος που στέλνει την ΑΕΚ να παίζει βόλεϊ στη Γλυφάδα και χάντμπολ στην Κυψέλη. Αυτός που την έστειλε πριν από λίγα χρόνια στο Σπόρτιγκ ενώ είχε εξεταστεί η λύση του Ιωνικού. Η λογική του «δεν δίνουμε τη Ριζούπολη στην ΑΕΚ». Εκφρασμένη από έναν υποψήφιο Δήμαρχο που παραδέχεται ανοιχτά σε παρέα πέντε ΑΕΚτζήδων με ιστορία στο συνδεσμιακό κίνημα, ότι είναι οπαδός του Ολυμπιακού και το παίρνει πίσω με γραπτή του δήλωση. Λες και έχει καμιά σημασία τι ομάδα είναι... Οι απόψεις του έχουν σημασία.
Όχι βέβαια, ότι μπορεί αυτό το παιδάκι με το ειρωνικό στυλάκι και το τουπέ του Τσίπρα της Φιλαδέλφειας να σηκώσει μπόι απέναντι στην ΑΕΚ. Απλά είναι διαφορετικό να εκλεγεί ένας δήμαρχος που θα μπορεί η ΑΕΚ να συνεννοηθεί. Που θα τον έχει σύμμαχο και όχι απέναντι. Ξεκαθαρίζω ότι το παραπάνω θέμα δεν είναι πολιτικό. Αλίμονο αν ήταν. Στο κάτω κάτω πώς να δεις για ΣΥΡΙΖΑ έναν τύπο που κόβει βόλτες με τη σέξι Ευτυχία στο άλσος, η οποία αποτελεί το δεξί του χέρι και είναι ενταγμένη στο ΠΑΣΟΚ από το λύκειο. Σοβαροί να είμαστε...
Υ.Γ.1: Το επιχείρημα ότι υπέρ του γηπέδου είναι το 80% των ψηφοφόρων της Φιλαδέλφειας δεν υφίσταται γιατί σε μία μικρή κοινωνία ρόλο στην ψήφο παίζει και η προσωπική σχέση. Άνθρωποι που ήταν στους 131 συγκαταλέγονταν σε αρκετά ψηφοδέλτια.
Υ.Γ.2: Το επιχείρημα «μα είναι δυνατόν το κριτήριο για την ψήφο να είναι η ΑΕΚ;» επίσης δεν υφίσταται εκτός αν θεωρεί κανείς σημαντικότερη τη βελτίωση της αποχέτευσης από ένα έργο που θα αλλάξει την πορεία της ΑΕΚ και της πόλης στον χρόνο, για πάντα.
Υ.Γ.3: Από τον Άρη τον Βασιλόπουλο προσπάθησα να πάρω συνέντευξη. Μίλησα με την Ευτυχία. Στη συνέχεια τσακώθηκα γιατί έγραψα τι ακριβώς είχε συμβεί και όλα όσα είχε πει στους πέντε οπαδούς της ΑΕΚ τους οποίους φώναξε στο γραφείο του και τυγχάνει να γνωρίζω αρκετά χρόνια. Έπειτα ο ίδιος με γραπτή του δήλωση με αποκάλεσε πληρωμένο παπαγαλάκι και έγινε ένα ψιλοροντέο. Από ότι είδα, έδωσε δύο συνεντεύξεις σε μέσα της ΑΕΚ και αναφερόμενος στο γήπεδο αναφέρθηκε τρεις φορές στο σχέδιο Γρανίτσα και στα συμφέροντα του κεφαλαίου... Η απορία που μου έχει δημιουργηθεί είναι η εξής: Δεν μπορεί να του πει κανείς –από τους συναδέλφους ή γενικά-: «Ρε Χριστιανέ μου, έχει κατατεθεί ένα συγκεκριμένο σχέδιο το 2014 το οποίο είναι έτοιμο προς υλοποίηση. Τι λύσσα κακιά είναι αυτή με το σχέδιο που κατατέθηκε 11 χρόνια πίσω και γιατί δεν λες ξεκάθαρα ποιες είναι οι ενστάσεις σου πάνω σε αυτό».
πηγή: aekvoice.gr
Αλήθεια ο Γιάννης Τομπούλογλου πρώτος σε αταυρούς στο ψηφοδέλτιο του Λύσσανδρου δεν ήταν στους 131;
ΑπάντησηΔιαγραφή