Γήπεδο ΑΕΚ - Δάσος - Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα...

Κι όποιος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα, επίσης χάνει...

Οι πρόσφατες εκλογές, κάθε άλλο παρά εξασφάλισαν το ποθούμενο για τα επιχειρηματικά συμφέροντα, που ακούνε στο όνομα Μελισσανίδης. Η πίεση που ασκήθηκε σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβούλιου, η αντισυγκέντρωση τύπου «καφρίτσα» τη μέρα της συγκέντρωσης της «Δύναμης Πολιτών», και η φασιστικής έμπνευσης διάλυση της εκδήλωσης της «Πρωτοβουλίας κατοίκων», έφεραν τα αντίθετα αποτελέσματα! 

Η με πρώτη ματιά έξυπνη κίνηση Μελισσανίδη, αγκαλιάζουμε όλα τα κόμματα της Βουλής, όλα δείχνουν ότι τελικά θα εξασφαλίσει και στη νέα της εκδοχή, ένα νόμο χωρίς καμιά τύχη εφαρμογής. Κανείς δε θα θέλει να επενδύσει τα λεφτά του, σε ένα επίδικο επιχειρηματικό σχέδιο. Γιατί η εξέλιξη των καταστάσεων, οι φορείς και οι συλλογικότητες που πλέον αντιδρούν πανελλαδικά και τοπικά, το ξύπνημα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής, και η αναμενόμενη υποχρεωτική συμμόρφωση της νέας δημοτικής πλειοψηφίας με τις προεκλογικές υποσχέσεις της, δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για το σχέδιο Μελισσανίδη. Οι προσφυγές κατά του νόμου είναι δεδομένες! Όπως δεδομένη είναι πλέον η οργανωμένη αντίδραση των κατοίκων, ανεξαρτήτως των πεδίων που θα εκδηλωθεί και των μορφών που θα πάρει…

Τα προεκλογικά ναι στο γήπεδο από τους περισσότερους συνδυασμούς που κατέβηκαν στις εκλογές, σύντομα θα μετατραπούν σε όχι στο σχεδιαζόμενο γήπεδο που θα είναι η καταστροφή της πόλης. Η προσαρμογή τους στα νέα δεδομένα, θα είναι όρος επιβίωσης και επένδυση για όσους θέλουν να έχουν πολιτικό μέλλον. Εάν και εφόσον υλοποιηθεί το σχέδιο, όσοι ακόμη στη συνέχεια επιμείνουν να το υποστηρίζουν, και αφού σε μια πενταετία θα έχουν γίνει φανερές οι επιπτώσεις στην πόλη και τους κατοίκους, θα αποτελούν πολιτικό περιθώριο… 

Εξάλλου όλοι όσοι έκαναν σημαία το σχέδιο Μελισσανίδη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, αισθάνονται προδομένοι από εκείνον. Ακόμη και για κάποιον που από πληροφορίες του είπε, πέρνα εσύ στο β΄ γύρο κι εγώ θα σε υποστηρίξω, όχι μόνο δεν έκανε κάτι το ιδιαίτερο γι΄ αυτό, αλλά έγινε και μια αντισυγκέντρωση η οποία έστειλε μαζικά ψήφους και τη νίκη στον αντίπαλο του!

Τα γεγονότα επίσης έχουν καταστήσει φανερό, ότι ο εγκέφαλος που οργάνωσε και οργανώνει τον τομέα των επιχειρήσεων παρέμβασης στο Δημοτικό Συμβούλιο, στις εκλογές και τελευταία στην εκδήλωση στο Πνευματικό Κέντρο, δεν είναι πολιτικός. Ούτε έχει σχέση με την πόλη, την ιστορία και τους κατοίκους της. Αν είχε, δε θα έκανε τις επιλογές που γνωρίσαμε. Αν ήταν πολιτικός εγκέφαλος, επίσης δε θα επέλεγε μιάμιση μέρα πριν πάμε να ψηφίσουμε, να προσπαθεί με ασκήσεις φόβου να επηρεάσει την ψήφο μας. Ούτε θα διέλυε την εκδήλωση της «Πρωτοβουλίας κατοίκων», διαφημίζοντας την έτσι με τον καλύτερο τρόπο. 

Οι επιλογές αυτές λοιπόν προδίδουν ένα τύπο ανθρώπου, με ανύπαρκτη πολιτικά σκέψη, που αντικειμενικά ή και πραγματικά ανήκει στο χώρο του φασισμού. Αυτές οι συμπεριφορές βέβαια μπορεί να έχουν πέραση σε περιπτώσεις όπως τα μαγαζιά που πέφτουν θύματα «προστασίας». Μπορεί επίσης να είναι αποτελεσματικές, και πάλι όχι για πάντα, όταν γίνονται για παράδειγμα στο ευρύτερο πεδίο της χώρας. Αλλά τότε ο φόβος εξασκείται στους πολίτες μέσω της… ενημέρωσης.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως, όλα τα χαρακτηριστικά που συνθέτουν το ζήτημα του γηπέδου στην πόλη μας, είναι διαφορετικά. Και ο μηχανισμός της υπέρ του προπαγάνδας, από αστείος έως αδιάφορος. Θεωρητικά αν δεχτούμε ότι στα αποτελέσματα του α΄ γύρου των εκλογών, έπαιξε καθοριστικό ρόλο το γήπεδο, τότε θα έπρεπε στο β΄ γύρο να υποστεί δεινή ήττα η «Δύναμη Πολιτών». 

Στην πραγματικότητα εκείνοι που υποστήριζαν το σχέδιο Μελισσανίδη, χαντακώθηκαν με την επιλογή τους. Και αν με αφορμή τη συζήτηση στη Βουλή και όσα γίνονται γνωστά από αυτήν, δε φροντίσουν να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους, την επόμενη πενταετία θα είναι απολογούμενοι και χωρίς καμιά πιθανότητα επιτυχίας στις εκλογές.

Για όλους αυτούς τους λόγους είναι απαραίτητες οι διαρκείς δηλώσεις-διαβεβαιώσεις ότι το γήπεδο θα φτιαχτεί στη Φιλαδέλφεια. Πρόκειται στην πραγματικότητα για  ασκήσεις ανύψωσης του ηθικού των οπαδών αλλά και των ίδιων που τις κάνουν. Ποτέ δε διαβεβαιώνουμε για κάτι σίγουρο. Πάντα διαβεβαιώνουμε για κάτι που σοβαρά αμφιβάλουμε ότι θα συμβεί, ή γνωρίζουμε πως βρίσκεται σε κίνδυνο η υλοποίηση του…

Η αδυναμία πειθούς δημιουργεί πανικό, απώλεια ψυχραιμίας, και την ανάγκη επαναλαμβανόμενης χρησιμοποίησης «κτηνώδους δύναμης», ως έσχατο μέσο επιβολής της επιθυμίας. Μόνο που στην περίπτωση μας, αυτό έγινε με το καλημέρα, και ατυχώς για εκείνους συνεχίζεται βάζοντας όλο και περισσότερους πολίτες απέναντι…