Αναδημοσίευση από το "Κόντρα"
Είναι δυνατόν ένα κόμμα εξουσίας, που έρχεται σε αντιπαράθεση με έναν
ντόπιο καπιταλιστή αλλά στο τέλος τον προσκυνά, συμφωνώντας σε
σκανδαλώδεις ρυθμίσεις υπέρ του, να σκίσει τα Μνημόνια, να πάει στην ΕΕ
και να επιβάλει διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού δημόσιου
χρέους; Η υπόθεση ΣΥΡΙΖΑ VS Μελισσανίδης (ή Μελισσανίδης VS ΣΥΡΙΖΑ)
είναι μια από πολλές απόψεις διδακτική υπόθεση.
Με σειρά άρθρων στα προηγούμενα φύλλα της «Κ» έχουμε αποκαλύψει σε όλη του την έκταση το σκάνδαλο της σχεδιαζόμενης καταστροφής του Αλσους της Νέας Φιλαδέλφειας, προκειμένου ο μεγαλοκαπιταλιστής Δ. Μελισσανίδης να κατασκευάσει μια μεγάλη εμπορική επιχείρηση, εκμεταλλευόμενος τον πόθο των οπαδών της ΑΕΚ να ξαναφτιαχτεί το γήπεδο της ομάδας τους εκεί που ήταν επί δεκαετίες. Στη Φιλαδέλφεια, όμως, υπήρχε ένα ευρύ κοινωνικό ρεύμα ενάντια στην καταστροφή του Αλσους, το οποίο παλαιότερα κατάφερε με προσφυγή στο ΣτΕ να ακυρώσει το σχέδιο Γρανίτσα, αντίγραφο του οποίου –επί της ουσίας– αποτελεί το σχέδιο Μελισσανίδη.
Ο Μελισσανίδης ξεκινούσε με αυτό το μειονέκτημα. Ηξερε πως μια προσφυγή στο ΣτΕ μπορεί να χαλάσει το σχέδιό του, όπως χάλασε το σχέδιο Γρανίτσα. Φρόντισε, λοιπόν, να διευρύνει τα ερείσματά του στους τοπικούς παράγοντες, «περνώντας» τα σχέδιά του από το απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Οι ελάχιστοι δημοτικοί σύμβουλοι του Περισσού και του ΣΥΡΙΖΑ, που τόλμησαν να κάνουν κάποιες ερωτήσεις και να εκφράσουν κάποιες αντιρρήσεις, προπηλακίστηκαν από τον ιδιωτικό στρατό του ιδιοκτήτη της ΑΕΚ, δεν κατάφεραν ούτε τη γνώμη τους να πουν και αποχώρησαν. Ομως, προεκλογικά, και ο συνδυασμός που διεκδικούσε για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ το δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και ο συνδυασμός της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής, «έπαιξαν» με το θέμα του εκκολαπτόμενου σκανδάλου. Δεν εξέφρασαν σε καμιά περίπτωση ριζική αντίθεση, όμως μιλούσαν για «όρους» και τα παρόμοια, έτσι που να μη χάσουν την επαφή με τον προοδευτικό κόσμο της πόλης, που αποτελεί την εκλογική τους βάση και είναι αντίθετος στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη.
Αυτή η οπορτουνιστική στάση των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ δεν άρεσε καθόλου στον Μελισσανίδη, που πίστεψε ότι κινητοποιώντας το άλογο κομμάτι των οπαδών θα μπορούσε να τους θάψει. Πανό με υβριστικά συνθήματα κατά της Δούρου σηκώθηκαν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες της ΑΕΚ, ο ίδιος ο Μελισσανίδης παραβρέθηκε σε εκδήλωση του συνδυασμού Σγουρού (με το πρόσχημα ότι στήριζε παλιό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, που ήταν υποψήφιος), ενώ όλα τα οπαδικά σάιτ πήραν γραμμή να βρίζουν νυχθημερόν την Δούρου και τον Βασιλόπουλο (υποψήφιο δήμαρχο). Το αποκορύφωμα ήταν η αντισυγκέντρωση οργανωμένων οπαδών, 300 μέτρα μακριά από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Βασιλόπουλου, την Παρασκευή πριν το δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών.
Ο Μελισσανίδης, μέσω των ανθρώπων του, φρόντισε να δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις τοπικές εκλογές σε Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα και Αττική. Και έχασε και στις δύο περιπτώσεις. Αν η Δούρου κέρδισε στο νήμα, ο Βασιλόπουλος κέρδισε άνετα. Ο Γεωργαμλής, εκλεκτός του Μελισσανίδη, έχασε καθαρά και είναι σίγουρο ότι το θέμα της καταστροφής του Αλσους έπαιξε ρόλο. Ο μεγαλοκαπιταλιστής ιδιοκτήτης της ΑΕΚ προσπάθησε να δώσει στην εκλογή δημάρχου δημοψηφισματικό χαρακτήρα, νομίζοντας –μέσα στην αλαζονεία του– ότι το μείζον θέμα για τους κατοίκους της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας είναι το γήπεδο της ΑΕΚ, μπροστά στην προοπτική του οποίου θα κλείσουν τα μάτια τους στη δική του καταστροφική μπίζνα, και έχασε κατά κράτος.
Θα περίμενε κανείς, μετά τη νίκη του στις ευρωεκλογές και την εκλογική του νίκη επί των συνδυασμών που απροκάλυπτα στήριξε ο μεγαλοκαπιταλιστής, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «στήλωνε τα πόδια» και θα απαιτούσε την τήρηση της νομιμότητας (κυρίως της συνταγματικής) και την προστασία του άλσους, επισείοντας το πρόσθετο επιχείρημα ότι αυτό ζήτησε με την ψήφο του ο λαός της περιοχής. Βέβαια, όποιος είχε παρακολουθήσει την υπόθεση θα έπρεπε να είναι προσεκτικός σε μια τέτοια προσδοκία, γιατί πριν τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει υπέρ της εκχώρησης στον καπιταλιστή 20 εκατ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της περιφέρειας Αττικής.
Αυτό που συνέβη, από την επομένη κιόλας του δεύτερου γύρου των εκλογών, ήταν ένα παρασκηνιακό παζάρι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Μελισσανίδη. Γράφτηκε, χωρίς να διαψευστεί, ότι στο παζάρι συμμετείχαν ο εξ απορρήτων του Τσίπρα Αλ. Φλαμπουράρης και ο βουλευτής Δ. Στρατούλης, που δηλώνει «ΑΕΚτζής» και λειτουργούσε ως σύνδεσμος ανάμεσα στις δυο πλευρές. Πριν ακόμη ανακοινωθεί η συμφωνία, ορισμένα παπαγαλάκια του Μελισσανίδη τη διατυμπάνιζαν από διάφορα διαδικτυακά Μέσα, γράφοντας με εντελώς ονειδιστικό τρόπο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Μελισσανίδης τους έχει στο τσεπάκι του και δεν έχουν τα κότσια να του κουνηθούν. Εκλεισαν τ’ αυτιά τους στις ονειδιστικές αναφορές και έκλεισαν συμφωνία με τον Μελισσανίδη, την οποία στη συνέχεια παρουσίασαν στον υπουργό ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτη, ο οποίος –σαν έτοιμος από καιρό– συμφώνησε ασμένως. Ακόμη και στο συμβολικό επίπεδο κατεξευτελίστηκαν, πηγαίνοντας αυτοί στα γραφεία του ομίλου Μελισσανίδη, αντί να πάει ο Μελισσανίδης στην Κουμουνδούρου ή έστω να συναντηθούν στο ουδέτερο έδαφος της Βουλής.
Το περιεχόμενο της συμφωνίας ήταν αυτό που ήθελε ο Μελισσανίδης, με μερικές υποκριτικές πινελιές, για να μπορεί να το «πουλήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ στους οπαδούς του (άλλο αν δεν τα κατάφερε, όπως αποδείχτηκε). Εχει αναλυθεί στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», ενώ νεότερα στοιχεία για την ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ μπορείτε να δείτε στην επόμενη σελίδα. Ενα κόμμα, που απαιτεί από αυτούς που κυβερνούν να του παραδώσουν την εξουσία, επειδή ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές, έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με έναν καπιταλιστή και αφού συμφώνησε μαζί του, πήγαν από κοινού στην κυβέρνηση ζητώντας να υιοθετήσει τη συμφωνία τους! Οι λάτρεις της κοινοβουλευτικής τάξης υποκατέστησαν τη θεσμική λειτουργία με μαφιόζικου τύπου παρασκηνιακά παζάρια.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ περιφρόνησε πλήρως τη θέληση του λαού της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Δεν έκανε ούτε μια ανοιχτή συνέλευση ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία στην πόλη, για ν’ ακούσει τη γνώμη των κατοίκων. Περιφρόνησε τους ανθρώπους που έτρεχαν να μαζέψουν ψήφους για τους συνδυασμούς της σε Δήμο και Περιφέρεια. Περιφρόνησε ακόμα και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία φόρεσε καπέλο την παρασκηνιακή συμφωνία. Περιφρόνησαν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχουν στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, οι οποίοι άκουσαν τρεις συναδέλφους τους (Πάντζα, Αυλωνίτου, Στρατούλη), οι οποίοι δεν είναι μέλη της Επιτροπής, να πηγαίνουν στην Επιτροπή, να παίρνουν το λόγο και να ανακοινώνουν τη συμφωνία με τον Μελισσανίδη, για την οποία τα αρμόδια στελέχη δεν είχαν ιδέα! Σαφή δείγματα γραφής από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης,που μας οδηγούν αβίαστα σε συμπεράσματα για το πώς θα συμπεριφερθεί άμα βρεθεί στην κυβέρνηση.
Τι ανάγκη είχε να κάνει αυτή την αθλιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ (που ήδη την πληρώνει); Οχι, βέβαια, επειδή ο Στρατούλης είναι ΑΕΚτζής και έχει την ιδεοληψία του οπαδού. Ο Στρατούλης δεν ενήργησε ως άτομο, αλλά ως εκπρόσωπος της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, ο Φλαμπουράρης εκπροσωπούσε στο παζάρι τον ίδιο τον Τσίπρα και η παράκαμψη όλων των αρμόδιων οργάνων μόνο με την πλήρη κάλυψη της ηγετικής ομάδας μπορούσε να γίνει. Ούτε, βέβαια, έκανε την αθλιότητα για να εξευμενίσει τους οπαδούς της ΑΕΚ. Αν εξαιρέσουμε μερικές εκατοντάδες «ούγκανους» που λειτουργούν ως ιδιωτικός στρατός του καπιταλιστή, οι υπόλοιποι φίλαθλοι της ΑΕΚ δεν καθόρισαν την εκλογική τους συμπεριφορά με βάση την οπαδική προτίμηση κι αυτό το έδειξε περίτρανα ο δεύτερος γύρος σε Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα. Ο Βασιλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν συνετρίβη, αλλά κέρδισε άνετα. Αυτό το ζήτημα το είχε λύσει η ζωή. Επομένως, αλλού πρέπει ν’ αναζητήσουμε τα αίτια της πρεμούρας του ΣΥΡΙΖΑ να εξυπηρετήσει τον Μελισσανίδη. Αφήνοντας στην άκρη τις… παραπολιτικές σκέψεις που –δικαίως– μπορεί να κάνει ο καθένας, στεκόμαστε στην πολιτική πλευρά του θέματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε το λαό της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Κατά την προεκλογική περίοδο το ‘παιζε δίπορτο, κλίνοντας κυρίως προς την πλευρά της υπεράσπισης του Αλσους και γενικότερα του περιβάλλοντος που θα πληγεί βάναυσα από τη μπίζνα του Μελισσανίδη. Δυο μέρες μετά τις εκλογές, έχοντας εξασφαλίσει το δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, ανακοίνωσε τη συμφωνία με τον Μελισσανίδη, υποτασσόμενος σε έναν ισχυρό παράγοντα του κεφαλαίου και ταυτόχρονα στέλνοντας ένα μήνυμα προς ολόκληρη την αστική τάξη: είμαστε εδώ για να σας υπηρετούμε και όχι για να μπαίνουμε εμπόδιο στα σχέδιά σας, όσο καταστροφικά κι αν είναι αυτά.
Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος, μέλος μιας από τις μικρές τροτσκιστικές φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετωπίστηκε σαν το delivery boy: αυτή είναι η συμφωνία μας με τον Μελισσανίδη, πάρ’ την και πορέψου ανάλογα. Δεν πρόκειται βέβαια για καμιά πολιτική προσωπικότητα. Ενα πολιτικό ανθρωπάριο είναι, που δεν έχει αντίρρηση στην απόλυτη εργαλειοποίησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να ελαχιστοποιήσει το προσωπικό πολιτικό κόστος, πιστεύοντας ότι η μπόρα θα περάσει. Εχει, δηλαδή, την τυπική συμπεριφορά ενός χαμηλόβαθμου εξουσιαστή που δεν τολμά να σηκώσει κεφάλι στα παραπάνω κλιμάκια. Το μόνο που έκανε ήταν να ζητήσει από τη φράξια του να εκφράσει τη διαφωνία της στην ιστοσελίδα της (χωρίς όμως να επιτεθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ), θεωρώντας ότι με κάτι τέτοια τερτίπια θα μπορέσει ν’ αποφύγει το μαζικό φτύσιμο από τον προοδευτικό κόσμο της πόλης και την οργή ανθρώπων και μέσα στο συνδυασμό του.
Μπορεί κανείς να σκεφτεί ποια είναι η –πραγματική– θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία του περιβάλλοντος, γι’ αυτό που ονομάζεται «ανάπτυξη», για την ασυδοσία των καπιταλιστών. Κυρίως, όμως, πρέπει να σκεφτεί ποια θα είναι η στάση μιας μελλοντικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των ιμπεριαλιστών δανειστών. Τι είναι ο Μελισσανίδης μπροστά στη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Γιούνκερ, τον Ντεϊσελμπλούμ και τ’ άλλα «παιδιά» της Ευρωένωσης; Για να μιλήσουμε με γηπεδικούς όρους, ούτε μια τρίχα από τ’ α…ια τους. Η ΑΕΚ κέρδισε κάποτε τη Ρεάλ Μαδρίτης και μπορεί να την ξανακερδίσει. Η μαγεία του ποδόσφαιρου έγκειται στο ότι καμιά φορά ο Δαβίδ κερδίζει τον Γολιάθ (εδώ η Ελλάδα πήρε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα). Στις διεθνείς αστικές σχέσεις, όμως, αυτό δεν ισχύει. Γι’ αυτό και δεν έχουν καμιά μαγεία. Εκεί το παζάρι γίνεται ανάλογα με τη δύναμη του κεφάλαιου που κάθε ηγέτης κράτους εκπροσωπεί. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σύρθηκε με τα γόνατα μπροστά σ’ έναν καπιταλιστή επιπέδου Μελισσανίδη, μπορούμε να φανταστούμε τι θα κάνει όταν απέναντί του θα έχει τους ιμπεριαλιστές ηγέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και των άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών.
Πέτρος Γιώτης
Με σειρά άρθρων στα προηγούμενα φύλλα της «Κ» έχουμε αποκαλύψει σε όλη του την έκταση το σκάνδαλο της σχεδιαζόμενης καταστροφής του Αλσους της Νέας Φιλαδέλφειας, προκειμένου ο μεγαλοκαπιταλιστής Δ. Μελισσανίδης να κατασκευάσει μια μεγάλη εμπορική επιχείρηση, εκμεταλλευόμενος τον πόθο των οπαδών της ΑΕΚ να ξαναφτιαχτεί το γήπεδο της ομάδας τους εκεί που ήταν επί δεκαετίες. Στη Φιλαδέλφεια, όμως, υπήρχε ένα ευρύ κοινωνικό ρεύμα ενάντια στην καταστροφή του Αλσους, το οποίο παλαιότερα κατάφερε με προσφυγή στο ΣτΕ να ακυρώσει το σχέδιο Γρανίτσα, αντίγραφο του οποίου –επί της ουσίας– αποτελεί το σχέδιο Μελισσανίδη.
Ο Μελισσανίδης ξεκινούσε με αυτό το μειονέκτημα. Ηξερε πως μια προσφυγή στο ΣτΕ μπορεί να χαλάσει το σχέδιό του, όπως χάλασε το σχέδιο Γρανίτσα. Φρόντισε, λοιπόν, να διευρύνει τα ερείσματά του στους τοπικούς παράγοντες, «περνώντας» τα σχέδιά του από το απερχόμενο δημοτικό συμβούλιο της πόλης. Οι ελάχιστοι δημοτικοί σύμβουλοι του Περισσού και του ΣΥΡΙΖΑ, που τόλμησαν να κάνουν κάποιες ερωτήσεις και να εκφράσουν κάποιες αντιρρήσεις, προπηλακίστηκαν από τον ιδιωτικό στρατό του ιδιοκτήτη της ΑΕΚ, δεν κατάφεραν ούτε τη γνώμη τους να πουν και αποχώρησαν. Ομως, προεκλογικά, και ο συνδυασμός που διεκδικούσε για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ το δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας και ο συνδυασμός της Δούρου στην περιφέρεια Αττικής, «έπαιξαν» με το θέμα του εκκολαπτόμενου σκανδάλου. Δεν εξέφρασαν σε καμιά περίπτωση ριζική αντίθεση, όμως μιλούσαν για «όρους» και τα παρόμοια, έτσι που να μη χάσουν την επαφή με τον προοδευτικό κόσμο της πόλης, που αποτελεί την εκλογική τους βάση και είναι αντίθετος στα καταστροφικά σχέδια του Μελισσανίδη.
Αυτή η οπορτουνιστική στάση των υποψηφίων του ΣΥΡΙΖΑ δεν άρεσε καθόλου στον Μελισσανίδη, που πίστεψε ότι κινητοποιώντας το άλογο κομμάτι των οπαδών θα μπορούσε να τους θάψει. Πανό με υβριστικά συνθήματα κατά της Δούρου σηκώθηκαν σε ποδοσφαιρικούς αγώνες της ΑΕΚ, ο ίδιος ο Μελισσανίδης παραβρέθηκε σε εκδήλωση του συνδυασμού Σγουρού (με το πρόσχημα ότι στήριζε παλιό ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, που ήταν υποψήφιος), ενώ όλα τα οπαδικά σάιτ πήραν γραμμή να βρίζουν νυχθημερόν την Δούρου και τον Βασιλόπουλο (υποψήφιο δήμαρχο). Το αποκορύφωμα ήταν η αντισυγκέντρωση οργανωμένων οπαδών, 300 μέτρα μακριά από την κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του Βασιλόπουλου, την Παρασκευή πριν το δεύτερο γύρο των τοπικών εκλογών.
Ο Μελισσανίδης, μέσω των ανθρώπων του, φρόντισε να δώσει δημοψηφισματικό χαρακτήρα στις τοπικές εκλογές σε Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα και Αττική. Και έχασε και στις δύο περιπτώσεις. Αν η Δούρου κέρδισε στο νήμα, ο Βασιλόπουλος κέρδισε άνετα. Ο Γεωργαμλής, εκλεκτός του Μελισσανίδη, έχασε καθαρά και είναι σίγουρο ότι το θέμα της καταστροφής του Αλσους έπαιξε ρόλο. Ο μεγαλοκαπιταλιστής ιδιοκτήτης της ΑΕΚ προσπάθησε να δώσει στην εκλογή δημάρχου δημοψηφισματικό χαρακτήρα, νομίζοντας –μέσα στην αλαζονεία του– ότι το μείζον θέμα για τους κατοίκους της Φιλαδέλφειας και της Χαλκηδόνας είναι το γήπεδο της ΑΕΚ, μπροστά στην προοπτική του οποίου θα κλείσουν τα μάτια τους στη δική του καταστροφική μπίζνα, και έχασε κατά κράτος.
Θα περίμενε κανείς, μετά τη νίκη του στις ευρωεκλογές και την εκλογική του νίκη επί των συνδυασμών που απροκάλυπτα στήριξε ο μεγαλοκαπιταλιστής, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα «στήλωνε τα πόδια» και θα απαιτούσε την τήρηση της νομιμότητας (κυρίως της συνταγματικής) και την προστασία του άλσους, επισείοντας το πρόσθετο επιχείρημα ότι αυτό ζήτησε με την ψήφο του ο λαός της περιοχής. Βέβαια, όποιος είχε παρακολουθήσει την υπόθεση θα έπρεπε να είναι προσεκτικός σε μια τέτοια προσδοκία, γιατί πριν τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει υπέρ της εκχώρησης στον καπιταλιστή 20 εκατ. ευρώ από τον προϋπολογισμό της περιφέρειας Αττικής.
Αυτό που συνέβη, από την επομένη κιόλας του δεύτερου γύρου των εκλογών, ήταν ένα παρασκηνιακό παζάρι ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τον Μελισσανίδη. Γράφτηκε, χωρίς να διαψευστεί, ότι στο παζάρι συμμετείχαν ο εξ απορρήτων του Τσίπρα Αλ. Φλαμπουράρης και ο βουλευτής Δ. Στρατούλης, που δηλώνει «ΑΕΚτζής» και λειτουργούσε ως σύνδεσμος ανάμεσα στις δυο πλευρές. Πριν ακόμη ανακοινωθεί η συμφωνία, ορισμένα παπαγαλάκια του Μελισσανίδη τη διατυμπάνιζαν από διάφορα διαδικτυακά Μέσα, γράφοντας με εντελώς ονειδιστικό τρόπο για τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι ο Μελισσανίδης τους έχει στο τσεπάκι του και δεν έχουν τα κότσια να του κουνηθούν. Εκλεισαν τ’ αυτιά τους στις ονειδιστικές αναφορές και έκλεισαν συμφωνία με τον Μελισσανίδη, την οποία στη συνέχεια παρουσίασαν στον υπουργό ΠΕΚΑ Ι. Μανιάτη, ο οποίος –σαν έτοιμος από καιρό– συμφώνησε ασμένως. Ακόμη και στο συμβολικό επίπεδο κατεξευτελίστηκαν, πηγαίνοντας αυτοί στα γραφεία του ομίλου Μελισσανίδη, αντί να πάει ο Μελισσανίδης στην Κουμουνδούρου ή έστω να συναντηθούν στο ουδέτερο έδαφος της Βουλής.
Το περιεχόμενο της συμφωνίας ήταν αυτό που ήθελε ο Μελισσανίδης, με μερικές υποκριτικές πινελιές, για να μπορεί να το «πουλήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ στους οπαδούς του (άλλο αν δεν τα κατάφερε, όπως αποδείχτηκε). Εχει αναλυθεί στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», ενώ νεότερα στοιχεία για την ξεφτίλα του ΣΥΡΙΖΑ μπορείτε να δείτε στην επόμενη σελίδα. Ενα κόμμα, που απαιτεί από αυτούς που κυβερνούν να του παραδώσουν την εξουσία, επειδή ήρθε πρώτο στις ευρωεκλογές, έκανε μυστικές διαπραγματεύσεις με έναν καπιταλιστή και αφού συμφώνησε μαζί του, πήγαν από κοινού στην κυβέρνηση ζητώντας να υιοθετήσει τη συμφωνία τους! Οι λάτρεις της κοινοβουλευτικής τάξης υποκατέστησαν τη θεσμική λειτουργία με μαφιόζικου τύπου παρασκηνιακά παζάρια.
Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ περιφρόνησε πλήρως τη θέληση του λαού της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Δεν έκανε ούτε μια ανοιχτή συνέλευση ή οποιαδήποτε άλλη διαδικασία στην πόλη, για ν’ ακούσει τη γνώμη των κατοίκων. Περιφρόνησε τους ανθρώπους που έτρεχαν να μαζέψουν ψήφους για τους συνδυασμούς της σε Δήμο και Περιφέρεια. Περιφρόνησε ακόμα και την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία φόρεσε καπέλο την παρασκηνιακή συμφωνία. Περιφρόνησαν τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετέχουν στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, οι οποίοι άκουσαν τρεις συναδέλφους τους (Πάντζα, Αυλωνίτου, Στρατούλη), οι οποίοι δεν είναι μέλη της Επιτροπής, να πηγαίνουν στην Επιτροπή, να παίρνουν το λόγο και να ανακοινώνουν τη συμφωνία με τον Μελισσανίδη, για την οποία τα αρμόδια στελέχη δεν είχαν ιδέα! Σαφή δείγματα γραφής από ένα κόμμα της αντιπολίτευσης,που μας οδηγούν αβίαστα σε συμπεράσματα για το πώς θα συμπεριφερθεί άμα βρεθεί στην κυβέρνηση.
Τι ανάγκη είχε να κάνει αυτή την αθλιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ (που ήδη την πληρώνει); Οχι, βέβαια, επειδή ο Στρατούλης είναι ΑΕΚτζής και έχει την ιδεοληψία του οπαδού. Ο Στρατούλης δεν ενήργησε ως άτομο, αλλά ως εκπρόσωπος της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, ο Φλαμπουράρης εκπροσωπούσε στο παζάρι τον ίδιο τον Τσίπρα και η παράκαμψη όλων των αρμόδιων οργάνων μόνο με την πλήρη κάλυψη της ηγετικής ομάδας μπορούσε να γίνει. Ούτε, βέβαια, έκανε την αθλιότητα για να εξευμενίσει τους οπαδούς της ΑΕΚ. Αν εξαιρέσουμε μερικές εκατοντάδες «ούγκανους» που λειτουργούν ως ιδιωτικός στρατός του καπιταλιστή, οι υπόλοιποι φίλαθλοι της ΑΕΚ δεν καθόρισαν την εκλογική τους συμπεριφορά με βάση την οπαδική προτίμηση κι αυτό το έδειξε περίτρανα ο δεύτερος γύρος σε Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα. Ο Βασιλόπουλος του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν συνετρίβη, αλλά κέρδισε άνετα. Αυτό το ζήτημα το είχε λύσει η ζωή. Επομένως, αλλού πρέπει ν’ αναζητήσουμε τα αίτια της πρεμούρας του ΣΥΡΙΖΑ να εξυπηρετήσει τον Μελισσανίδη. Αφήνοντας στην άκρη τις… παραπολιτικές σκέψεις που –δικαίως– μπορεί να κάνει ο καθένας, στεκόμαστε στην πολιτική πλευρά του θέματος.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπάτησε το λαό της Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας. Κατά την προεκλογική περίοδο το ‘παιζε δίπορτο, κλίνοντας κυρίως προς την πλευρά της υπεράσπισης του Αλσους και γενικότερα του περιβάλλοντος που θα πληγεί βάναυσα από τη μπίζνα του Μελισσανίδη. Δυο μέρες μετά τις εκλογές, έχοντας εξασφαλίσει το δήμο Φιλαδέλφειας-Χαλκηδόνας, ανακοίνωσε τη συμφωνία με τον Μελισσανίδη, υποτασσόμενος σε έναν ισχυρό παράγοντα του κεφαλαίου και ταυτόχρονα στέλνοντας ένα μήνυμα προς ολόκληρη την αστική τάξη: είμαστε εδώ για να σας υπηρετούμε και όχι για να μπαίνουμε εμπόδιο στα σχέδιά σας, όσο καταστροφικά κι αν είναι αυτά.
Ο νεοεκλεγείς δήμαρχος, μέλος μιας από τις μικρές τροτσκιστικές φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ, αντιμετωπίστηκε σαν το delivery boy: αυτή είναι η συμφωνία μας με τον Μελισσανίδη, πάρ’ την και πορέψου ανάλογα. Δεν πρόκειται βέβαια για καμιά πολιτική προσωπικότητα. Ενα πολιτικό ανθρωπάριο είναι, που δεν έχει αντίρρηση στην απόλυτη εργαλειοποίησή του από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να ελαχιστοποιήσει το προσωπικό πολιτικό κόστος, πιστεύοντας ότι η μπόρα θα περάσει. Εχει, δηλαδή, την τυπική συμπεριφορά ενός χαμηλόβαθμου εξουσιαστή που δεν τολμά να σηκώσει κεφάλι στα παραπάνω κλιμάκια. Το μόνο που έκανε ήταν να ζητήσει από τη φράξια του να εκφράσει τη διαφωνία της στην ιστοσελίδα της (χωρίς όμως να επιτεθεί στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ), θεωρώντας ότι με κάτι τέτοια τερτίπια θα μπορέσει ν’ αποφύγει το μαζικό φτύσιμο από τον προοδευτικό κόσμο της πόλης και την οργή ανθρώπων και μέσα στο συνδυασμό του.
Μπορεί κανείς να σκεφτεί ποια είναι η –πραγματική– θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την προστασία του περιβάλλοντος, γι’ αυτό που ονομάζεται «ανάπτυξη», για την ασυδοσία των καπιταλιστών. Κυρίως, όμως, πρέπει να σκεφτεί ποια θα είναι η στάση μιας μελλοντικής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ έναντι των ιμπεριαλιστών δανειστών. Τι είναι ο Μελισσανίδης μπροστά στη Μέρκελ, τον Ολάντ, τον Γιούνκερ, τον Ντεϊσελμπλούμ και τ’ άλλα «παιδιά» της Ευρωένωσης; Για να μιλήσουμε με γηπεδικούς όρους, ούτε μια τρίχα από τ’ α…ια τους. Η ΑΕΚ κέρδισε κάποτε τη Ρεάλ Μαδρίτης και μπορεί να την ξανακερδίσει. Η μαγεία του ποδόσφαιρου έγκειται στο ότι καμιά φορά ο Δαβίδ κερδίζει τον Γολιάθ (εδώ η Ελλάδα πήρε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα). Στις διεθνείς αστικές σχέσεις, όμως, αυτό δεν ισχύει. Γι’ αυτό και δεν έχουν καμιά μαγεία. Εκεί το παζάρι γίνεται ανάλογα με τη δύναμη του κεφάλαιου που κάθε ηγέτης κράτους εκπροσωπεί. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σύρθηκε με τα γόνατα μπροστά σ’ έναν καπιταλιστή επιπέδου Μελισσανίδη, μπορούμε να φανταστούμε τι θα κάνει όταν απέναντί του θα έχει τους ιμπεριαλιστές ηγέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και των άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών.
Πέτρος Γιώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου