Η κρισιμότητα του άρθρου 82 για την «Αγιά Σοφιά»

Σε προηγούμενη δημοσίευση διαβάσατε ότι το ρεπορτάζ της Real News αναφέρει πρόθεση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ να υπερψηφίσει το άρθρο 81 του νομοσχεδίου για το γήπεδο της ΑΕΚ, όμως μεταξύ των τροπολογιών που θα κατατεθούν από την πλευρά του ως προϋπόθεση, φέρεται να βρίσκεται και μια που θα εξαιρεί το πρότζεκτ από το άρθρο 82.


Όπως έχει αναφέρει... αμέτρητες φορές το aek365, το άρθρο 82 δεν κρύβει καμία... παγίδα για το άλσος και σε καμία περίπτωση δεν επιτρέπει στην ΑΕΚ να πάρει έκταση μεγαλύτερη από αυτή που προβλέπεται ξεκάθαρα στο άρθρο 81 του νόμου. Με απλά λόγια, τα περί ...22 έξτρα στρεμμάτων, καθώς και τα σενάρια για επιχειρηματικά συμφέροντα του Μελισσανίδη στο άλσος είναι πέρα για πέρα αναληθή, καθώς και ο ορισμός για την έκταση που παραχωρείται είναι απόλυτος και η απαγόρευση κάθε εμπορικής χρήσης στο άλσος είναι ξεκάθαρη. Κάτι που επεσήμανε πρόσφατα σε τοποθέτησή του και ο νυν αντιδήμαρχος Ν. Φιλαδέλφειας.

Το άρθρο 82, όπως έχουμε υπογραμμίσει, δεν είναι... άσχετο με το γήπεδο της ΑΕΚ. Δεν είναι καν απλά ένα... συνοδευτικό του 81, αλλά επί της ουσίας αυτό που δίνει υπόσταση και νομική ισχύ σε όσα προβλέπονται στο άρθρο 81 για την κατασκευή του γηπέδου της ΑΕΚ. Σε γενικές γραμμές, έχει εξηγηθεί η σημαντικότητα του συγκεκριμένου άρθρου για το νομοσχέδιο, όμως επειδή έχει δημιουργηθεί -ακόμη πιο- μεγάλη συζήτηση για το εν λόγω θέμα τις τελευταίες μέρες, ίσως απαιτείται μια πιο λεπτομερής ανάλυση.

Διαβάζοντας κανείς τις πρώτες γραμμές του άρθρου 82, καταλαβαίνει ότι ουσιαστικά είναι ένα άρθρο που θα ψηφιστεί τις επόμενες μέρες, αλλά για να προστεθεί σε έναν νόμο που ισχύει από το 1979. Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά: «Στο τέλος της περιπτώσεως 1στ της παραγράφου 1 του άρθρου 49 του ν. 998/1979 (Α΄ 289), όπως ισχύει, προστίθενται νέα εδάφια...». Ο νόμος 998 του 1979 έχει τίτλο: «Περί προστασίας των δασών και των δασικών εν γένει εκτάσεων της Χώρας» και καθορίζει τα πάντα, όσον αφορά την προστασία, χρήση και συντήρηση των δασών.

Τι αναφέρει ο συγκεκριμένος νόμος στην 1^η παράγραφο του άρθρου 49 (εκεί που θα προστεθεί δηλαδή το άρθρο 82 του «σημερινού» νόμου); «Τα εντός εγκεκριµένου σχεδίου πόλεως ή πολεοδοµικής ζώνης ή εντός οικιστικής περιοχής υφιστάµενα πάρκα, άλση και δενδροστοιχίαι, υπό την επιφύλαξιν των εν άρθροις 48 & 1 και 52 & 1 προβλεποµένων δεν δύνανται να µεταβάλλουν προορισµόν ή χρήσιν». Με απλά λόγια, όλα τα δάση, άλση της πόλης δεν γίνεται να αλλάξουν χρήση για ΚΑΝΕΝΑΝ λόγο, παρά μόνο για τις εξαιρέσεις που προβλέπουν τα άρθρα 48 και 52 του ίδιου νόμου (του 998 του 1979). Στο άρθρο 1 που επίσης αναφέρεται, γίνεται... εισαγωγικά αναφορά σε λόγους «δημοσίου συμφέροντος».

Ας δούμε τις εξαιρέσεις λοιπόν, αρχίζοντας με αυτές του άρθρου 48: «1. Η διάνοιξις δηµοσίων οδών διά µέσου δασών ή δασικών εκτάσεων είναι επιτρεπτή, εφ' όσον διά της µελέτης κατασκευής τούτων λαµβάνεται πρόνοια διά την διαφύλαξιν του τυχόν προστατευτικού χαρακτήρος των δασών. Επίσης κατά την χάραξιν και την κατασκευήν των οδών δέον να προβλέπωνται και λαµβάνωνται µέτρα διά την προστασίαν της εκατέρωθεν δασικής βλαστήσεως και την µη αλλοίωσιν του φυσικού περιβάλλοντος. Η διάνοιξις οδών εντός των πυρήνων των εθνικών δρυµών απαγορεύεται. 2. Πλην των απολύτως αναγκαίων τεχνικών έργων ή άλλων απαραιτήτων δηµοσίων εγκαταστάσεων (τελωνειακών σταθµών, ή σταθµών ελέγχου κλπ.), παν έτερον έργον ή κτίσµα ή εγκατάστασις κατά µήκος των οδών αι οποίαι διέρχονται εκ δάσους ή δασικής εκτάσεως επιτρέπεται µόνον από τους όρους και τας προϋποθέσεις των λοιπών διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου.  3. Η διάνοιξις οδών διά µέσου δασών ή δασικών εκτάσεων δι' εξυπηρέτησιν εκµεταλλεύσεων, βιοµηχανιών, µεταλλείων και λατοµείων, περί ων τα άρθρα 56 και 57 του παρόντος, είναι επιτρεπτή κατόπιν αδείας της δασικής αρχής και συµφώνως προς χάραξιν εγκρινοµένην υπ' αυτής. Αι δαπάναι τυχόν αποζηµιώσεων, ως και τα έξοδα κατασκευής και συντηρήσεως των οδών τούτων, βαρύνουν τας εξυπηρετουµένας δι' αυτών επιχειρήσεις. Εκλιπόντος του λόγου, δι' ον ηνοίχθησαν αι κατά την παρούσαν παράγραφον οδοί, αύται διατηρούνται ως δασικαί, εφόσον ανταποκρίνονται εις τους όρους του άρθρου 15, άλλως αναδασώνται µερίµνη της δασικής υπηρεσίας. 4. Εις δηµόσια δάση και δασικάς εκτάσεις και εις βάθος µέχρι διακοσίων (200) µέτρων από δηµοσίας ή από δασικής οδού δύναται η δασική υπηρεσία να ιδρύη εις καταλλήλους χώρους διηµερεύσεως (πικ-νικ) προς εξυπηρέτησιν των επισκεπτών. Η χρήσις τούτων υπό του κοινού ενεργείται επί τη βάσει κανονισµών εκδιδοµένων υπό του οικείου νοµάρχου». Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς, ότι οι συγκεκριμένες εξαιρέσεις δεν αφορούν σε κάτι την ΑΕΚ.

Πάμε και στις εξαιρέσεις του άρθρου 52. Δεν είναι ανάγκη να το παραθέσουμε ολόκληρο. Η πρώτη παράγραφος είναι αρκετή (θα εξηγήσουμε το γιατί). Αναφέρεται λοιπόν σε αυτήν ως εξαίρεση: «Η δηµιουργία αθλητικών χώρων και εγκαταστάσεων εις τα πάρκα και άλση επιτρέπεται, εφ' όσον: α) Ο επιλεγόµενος χώρος είναι ο πλέον πρόσφορος προς τούτο, εν όψει των εν τη περιοχή πολεοδοµικών συνθηκών και των αναγκών των κατοίκων και β) η συνολικώς παραχωρουµένη εκ του πάρκου ή άλσους διά την δηµιουργίαν του αθλητικού χώρου έκτασις, προσµετρουµένης και πάσης άλλης εν τω αυτώ πάρκω ή άλσει δοµικής κατασκευής ή εγκαταστάσεως, δεν υπερβαίνει τα πέντε τοις εκατόν 5% της όλης επιφανείας αυτού. Της κατά τα ανωτέρω δυνατότητος εξαιρούνται τα πάρκα και άλση της περιφερείας του ∆ήµου Αθηναίων». Σας θυμίζει κάτι; Ουσιαστικά, προβλέπει τα ίδια που αναφέρονται στο άρθρο 82 του νόμου που έχει κατατεθεί τώρα στην Βουλή. Ακόμη και για το 5%, που δεν αφορά εκτάσεις, αλλά ΣΥΝΟΛΟ κτισμάτων (δηλαδή, στην περίπτωσή μας, το γήπεδο της ΑΕΚ συν όλα τα κτίσματα που υπάρχουν ήδη αυτή τη στιγμή μέσα στο άλσος).

Γιατί σήμερα το ΥΠΕΚΑ προσθέτει ένα άρθρο (το 82) σε έναν νόμο του 1979, ο οποίος προβλέπει σχεδόν τα ίδια πράγματα σε ήδη υπάρχον άρθρο του (το άρθρο 52); Διότι το συγκεκριμένο άρθρο του νόμου 998 του 1979 καταργήθηκε με την παράγραφο 9 του άρθρου 18, του νόμου 1734, το 1987. Το συγκεκριμένο άρθρο, δηλαδή, ίσχυε από το 1979 έως το 1987 και στη συνέχεια καταργήθηκε. Μάλιστα, σύμφωνα με δημοσιεύματα που βρήκαμε στο διαδίκτυο, το 2011 πέρασε από τη Βουλή ένα νομοσχέδιο το οποίο επανέφερε το συγκεκριμένο άρθρο σε άλλη μορφή, η οποία όμως αφορούσε κυρίως αθλητικές εγκαταστάσεις που συνοδεύουν τουριστικές εγκαταστάσεις και με όρους που δεν θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν την ΑΕΚ και πιθανότατα κάθε άλλο ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Συνεπώς, την δεδομένη στιγμή, η νομοθεσία που ισχύει (ο νόμος 998 του 1979) δεν επιτρέπει την αλλαγή χρήσης γης για άλση, παρά μόνον για λόγους δημοσίου συμφέροντος (όπως αυτοί περιγράφονται στο άρθρο 48 του νόμου 998) και για την εξαίρεση του νόμου του 2011. Αν λοιπόν δεν ψηφιστεί από τη Βουλή ΚΑΙ το άρθρο 82 (ως πρόσθετο στον νόμο του 1979), το άρθρο 81 μπορεί να προσβληθεί βάσει του συγκεκριμένου νόμου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα. Μάλιστα, στο διαδίκτυο βρήκαμε δημοσίευμα που αναφέρει ότι υπάρχει σχετικό δεδικασμένο, με αριθμό απόφασης 2078/2013 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθήνας. Δηλαδή, όποιος θα ήθελε να προσβάλει το άρθρο 81, δεν θα χρειαζόταν καν... δικηγόρο, παρά μόνο να έχει στα χέρια του την συγκεκριμένη απόφαση του Πρωτοδικείου. Κάτι που όπως έχουμε τονίσει, το γνωρίζουν πολύ καλά όσοι έχουν ψάξει τα του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί, με στόχο να βρουν «τρωτά σημεία»...

πηγή:  aek365.com