ΟΙ ΠΙΘΑΝΕΣ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ «ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΩΝ» (ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΑΡΙ)

Την τελευταία τετραετία έχουμε γίνει μάρτυρες πρωτόγνωρων καταστάσεων για τον χώρο της Α.Ε.Κ. Πρώτα ήταν ο υποβιβασμός του μπάσκετ στην Α2. Τότε δεν υπήρξε καμία ουσιαστική αντίδραση των «οργανωμένων» μας οπαδών. Ακολούθησε η περιπέτεια του ποδοσφαιρικού τμήματος το οποίο μέσω ενός «σχεδιασμένου αδιεξόδου», που θα ˊλεγε και ένας φίλος, έφτασε στσ «τάρταρα».

Πολλοί σίγουρα θεώρησαν αυτή την εξέλιξη ως το «μικρότερο κακό» και ως μιά ευκαιρία για «νέα αρχή», «αναγέννηση» κ.λ.π. Και πάλι δεν υπήρξε η παραμικρή αντίδραση, αν εξαιρέσουμε την «κατάληψη των Σπάτων» η οποία όπως αποδείχθηκε ξεκίνησε «από τα κάτω» και στην συνέχεια οδηγήθηκε εντέχνως σε αδιέξοδο «για να σταματήσουν να μπαίνουν ιδέες σε κάποιους ότι μπορεί ουσιαστικά ν’ αλλάξει κάτι». 

Βέβαια σημαντικό ρόλο στην ανυπαρξία οποιασδήποτε αντίδρασης έπαιξε η επανεμπλοκή του «Τίγρη» στα κοινά της Α.Ε.Κ. ο οποίος επιθυμούσε να «εντάξει στην νέα εποχή της Α.Ε.Κ. όλη την προηγούμενη μετοχική ομάδα».

Στα πλαίσια της «αναγέννησης» αυτής τοποθετήθηκε διοίκηση στην Ερασιτεχνική της «απολύτου αρεσκείας» (όπως μας ενημέρωναν τα ΑΕΚτζήδικα Μ.Μ.Ε. και επιβεβαίωναν οι φωτογραφίες) του «Τίγρη». Στον ένα χρόνο και κάτι (από τον Ιούνη του 2013) που βρίσκεται η συγκεκριμένη διοίκηση στα πράγματα, έχει καταφέρει τέτοια και τόσα χτυπήματα στο Σωματείο, όσα δεν θα κατάφερναν όλες οι αποτυχημένες (και ήταν αρκετές) διοικήσεις του παρελθόντος μαζί. Δεν χρειάζεται νˊ αναφέρουμε και πάλι τα «κατορθώματα» της. Αξίζει όμως να παρατηρήσουμε πώς το οικονομικό αδιέξοδο του Δ.Σ. και άρα και του Σωματείου δεν είναι προσωρινό και πώς με τα ψαλιδισμένα έσοδα της Ερασιτεχνικής (υποτίθεται λόγω της γρηγορότερης εξόφλησης του γηπέδου) δεν πρόκειται να ξεπεραστεί παρά μετά από αρκετά ακόμη χρόνια στα οποία φυσικά θα πρέπει να συνηθίσουμε τα τμήματα της να «βολοδέρνουν» μεταξύ παραμονής κα διάκρισης, χωρίς ωστόσο οι όποιες επιτυχίες να μπορούν νˊ αποδοθούν σε κάτι παραπάνω από την συγκυρία. 

Ούτε όμως αυτή η κατάσταση προκάλεσε κάποια αντίδραση των «οργανωμένων» οπαδών μας. Υπάρχουν δύο εξηγήσεις γιˊ αυτό τις οποίες πρέπει —για να είμαστε δίκαιοι— να συνυπολογίσουμε:

• Η πρώτη εξήγηση είναι ότι οι οργανώσεις των «οργανωμένων» δεν μπορούν ενδεχομένως να καταλήξουν σε μιά «κοινή στάση» την ίδια στιγμή που μια τέτοια προσπάθεια (κοινής αντίδρασης) θα δοκίμαζε την ενότητα τους.
• Η δεύτερη σχετίζεται με την κατασκευή του γηπέδου, το οποίο υποτίθεται πως είναι το μόνο που ενδιαφέρει τον «Τίγρη» και συνεπώς φοβούνται μην αυτός (ο «Τίγρης») νευριάσει (ή βρεί πάτημα) και «την κάνει» εγκαταλείποντας το σχέδιο της «Αγιά Σοφιάς».

Υποτίθεται λοιπόν πως «στον βωμό του γηπέδου κάνουν την πάπια» μη θέλοντας αυτή (τουλάχιστον) τη στιγμή νˊαντιδράσουν στις καταστάσεις που όλοι μας βιώνουμε, αναβάλοντας την όποια αντίδραση τους για το μέλλον (αν και όταν «στραβώσει» η υπόθεση του γηπέδου). Ούτε οι «προκλήσεις» που τους απευθύναμε (όπως και άλλοι) κατόρθωσαν να τους κάνουν να «πάρουν θέση». Φυσικά όσο δεν υπάρχει αντίδραση από τους «οργανωμένους» και η όποια αντίδραση υπάρχει προέρχεται από συγκεκριμένες ιστοσελίδες (ξέρετε εσείς ποιές είναι αυτές) τις οποίες κάποιοι προσπαθούν να δυσφημήσουν, τόσο το έγκλημα σε βάρος της «Μάνας Α.Ε.Κ.» θα συνεχίζεται. Δεν χρειάζεται να είναι «εγκληματίες» οι διοικούντες για να εγκληματούν σε βάρος της «Μάνας Α.Ε.Κ.», αρκεί να συνεχίσουν ν’αναδέχονται την ευθύνη της διοίκησης χωρίς παράλληλα να έχουν τˊαπαραίτητα γι’αυτό έσοδα είτε οι ίδιοι, είτε από τα εκ νόμου παραχωρούμενα στο Σωματείο ποσοστά. Όμως η συζήτηση γι’αυτά τα θέματα είναι πλέον «ταμπού» (δηλαδή απαγορευμένη).

Γράφουμε και στο κείμενο μας για το γήπεδο (βλέπε εδώ) για τον τρόπο με τον οποίο γίνεται προσπάθεια να διαχειριστούν την πίεση για αποτελέσματα σχετικά με την κατασκευή του. Δεδομένου ότι το «πρότζεκτ του γηπέδου» είναι και πολύ σημαντικό και πολύ μεγάλο για να το παρατήσει κανείς επειδή κάποιοι δήθεν αντιδρούν, είναι προφανές ότι δεν υπάρχουν ουσιαστικά επιχειρήματα για να μην αντιδρούν οι «οργανωμένοι». Όσα αποκαλύπτει ο αρχιτέκτονας του έργου στην συνέντευξη του (για την οποία γράφουμε εδώ) είναι η απόδειξη ότι οι κίνδυνοι για την «Αγιά Σοφιά» προέρχονται «από μέσα». Οι κίνδυνοι δημιουργούνται εξαιτίας των παλινωδιών και των ελλείψεων ή/και παραλείψεων (όποια και αν είναι η αιτία τους) όσων χειρίζονται την υπόθεση αυτή και όχι απ’όσα γράφονται για το γήπεδο απ’όσους ψάχνουν να βρούν τι πραγματικά συμβαίνει.

Οι «οργανωμένοι» (και μαζί μ' αυτούς και όλοι οι υπόλοιποι) λοιπόν οφείλουν (εκτός αν δεν θέλουν, οπότε να μας το πουν καθαρά) ν’απαιτήσουν την «επούλωση των τραυμάτων της Ερασιτεχνικής» μέσω της παροχής τόσο των απαραίτητων εσόδων (αδιάφορα της προέλευσης τους) για τη λειτουργία της όσο και μέσω της αλλαγής της αποτυχημένης παρούσας διοίκησης, η οποία σε αγώνα με έναν μόνο συμμετέχοντα κατάφερε να έρθει δεύτερη! Η «βάση» η οποία «νομιμοποιεί» την τέτοια αντίδραση είναι μάλλον προφανής: χωρίς την Ερασιτεχνική (το σήμα) δεν υπάρχουν Π.Α.Ε. & Κ.Α.Ε. αλλά ούτε και γήπεδο. Αυτό από μόνο του δεν είναι άραγε αρκετό;

14 Οκτώβρη 2014.
παρατηρητήριο.

πηγή: aek-watch.gr