1982, το ΠΑΣΟΚ μόλις είχε πάρει τις εκλογές. Στην ΕΡΤ ήμουνα στην κλαδική ΠΑΣΟΚ, από πριν το 81, ιδρυτικό μέλος.
Τα βράδια στη δουλειά περιμένοντας το έκτακτο γεγονός, πήγαινα σε διπλανό ραδιοθάλαμο κάνοντας παρέα στον Κώστα, στη «ροή». Ο Κώστας ψήφιζε Ν.Δ..
Οι «Σύντροφοι» της κλαδικής, πολύ συχνά με παρατηρούσαν που καθόμουνα με ένα «φασίστα», βγαίνοντας βέβαια πάντα έξω από τα ρούχα μου όταν μου το έλεγαν.
Το 1984 φεύγω από το ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας το ως χειρότερο από την Ν.Δ. και αρχίζει βέβαια ένας διωγμός από τους πρώην φίλους «συντρόφους», που δεν μπορούσα να φανταστώ.
Πέρασαν κάποια χρόνια και ο Κώστας διαπιστώνει ότι για να εξελιχθεί, πρέπει να γίνει μέλος του ΠΑΣΟΚ. Γράφεται και κάποια στιγμή γίνεται διευθυντής μου. Τότε, ο πρώην φίλος, κατ’ εντολήν, γίνεται απηνής διώκτης μου.
Για την ιστορία όσο με κυνηγούσαν, τόσο περισσότερο έκανα πράγματα που υποχρέωναν την ΕΡΤ και τη πολιτεία να με βραβεύει. Βραβεία που αφορούσαν θέματα οργάνωσης – διοίκησης και τα οποία ποτέ δεν εφαρμόστηκαν.
Πιστεύω ότι μετά 35 χρόνια ο πολιτισμός στη χώρα μας κάπως θα ‘χει βελτιωθεί και δεν θα γίνουν μετά τις εκλογές τα ίδια στις δημόσιες υπηρεσίες, αν και ο όρος φασίστας για κάθε δεξιό, παραμένει σ’ ένα μεγάλο βαθμό.
Για την ιστορία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου