Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, συνηθίσαμε τους πάρα πολλούς να πράττουν δήθεν για τον πολιτισμό, ενώ τον καταστρέφουν. Χρόνια τώρα η αισθητική του σκουπιδοντενεκέ δεν ενοχλεί πλέον κανένα. Με κορνίζα τους κάδους απορριμμάτων, αφίσες υπόσχονται επαναστάσεις, δημοκρατία, πολιτισμό. Στις εκλογές μάλιστα, υποψήφιοι αφεντάδες συναγωνίζονται για το ποιος θα κορνιζωθεί περισσότερο και θα διαφημισθεί μέσα από τη βρώμα των κάδων....
Αφορμή για το παραπάνω σχόλιο, οι αφίσες του 10ου Φεστιβάλ Πολιτιστικών Ομάδων Φοιτητικής Εστίας Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχουν κολληθεί σ’ όλους σχεδόν τους κάδους απορριμμάτων των Άνω Ιλισίων. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς, πως μπορεί μηνύματα πολιτισμού να διαδίδονται μέσα από τη δυσωδία του σκουπιδοντενεκέ; Που είναι η αισθητική των καθηγητάδων να διδάξουν και να συμβουλέψουν; Αλήθεια είναι δύσκολη και έχει κόστος η διδαχή για το ωραίο από το Δημοτικό μέχρι το Πανεπιστήμιο; Τελικά σ’ αυτόν τον τόπο μήπως συνηθίσαμε το άσχημο βλέποντάς το, ωραίο;
Πόσο δίκιο είχε ο Μάνος Χατζηδάκης που έλεγε : Όταν συνηθίζεις το τέρας αρχίζεις να του μοιάζεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου