"Στη συνέχεια ο Αχιλλέας έκαψε το νεκρό Πάτροκλο με όλες τις ελληνικές επιτάφιες τιμές. Η δε σποδός του νεκρού συλλέχθηκε σε χρυσή υδρία, δώρο του θεού Διονύσου στη Θέτιδα, το οποίο και απέθεσε στη βάση τύμβου που ανήγειρε, στον οποίο και αργότερα τοποθετήθηκαν και τα λείψανα του Αχιλλέα..."
Αχ παπά. Ευτυχώς δε ζούσες τότε, να ξεστομίσεις ότι η καύση των νεκρών είναι παρόμοια με ανακύκλωση σκουπιδιών, να σε βουτήξει ο Αχιλλέας, να σε κάνει τ' αλατιού. Βλέπεις, αυτό που είπες, προσβάλει τους νεκρούς και του συγγενείς τους.
Εμείς που πιστεύουμε στο Διαλεκτικό Υλισμό σεβόμαστε κάθε μορφή εκδήλωσης μνήμης κι αγάπης προς κάθε τεθνεώτα, παρόλο που δεν πιστεύουμε σε πνευματικό κόσμο, θεούς, δαίμονες κλπ. Εσείς που είστε ιερείς, έπρεπε να είστε πιο προσεκτικοί.
Όπως καταλαβαίνουμε από την Ιστορία, κάθε εποχή έχει τα δικά της έθιμα. Κάθε λαός το ίδιο. Αλλά είναι βέβαιο, πως ο χαμός φίλων, συγγενών, πονά πολύ, ανεξάρτητα από τον τρόπο, τον οποίο επιλέγουν οι ζωντανοί, να τιμήσουν τους νεκρούς τους.
Δεν θα μπω στη παγίδα να συγκρίνω πλεονεκτήματα ή μειονεκτήματα του ενός ή του άλλου τρόπου. Δεν είναι εκεί η ουσία. Με απασχολεί το αίσχος που γίνεται με την εκμετάλλευση του πόνου. Δε φτάνει που έχουμε την απώλεια του ανθρώπου μας, έχουμε και τα κάθε λογίς "κοράκια" να μας πρήζουν. Λίγο σεβασμός δε βλάπτει.
Το τι θα κάνει ο καθένας σε τέτοια περίπτωση εξαρτάται. Από την τελευταία επιθυμία του μακαρίτη, η οποία καλό θα είναι να γίνεται σεβαστή, από την απόφαση των δικών του αγαπημένων προσώπων κλπ.
Παπάδες, αλλού είναι το πρόβλημα. Στο ότι είστε υποκριτές. Έχει αγανακτήσει ο κόσμος με σας. Κοιτάτε να φάτε ακόμα κι από τους πεθαμένους, ενώ αγνοείτε επιδεικτικά όλα τα προβλήματα των ζωντανών.
Τι προτείνετε για τη φτώχεια; Για την αδικία; Για την πείνα, τη δυστυχία; Προσευχή! Μεταθέτετε για μια άλλη ζωή, που κανείς δεν ξέρει αν υπάρχει σίγουρα, τη Δικαιοσύνη, την Ισότητα, τη Γαλήνη, την Ευημερία, την Ελευθερία. Αυτά όμως τα δικαιούται κάθε άνθρωπος σε αυτή τη ζωή. Για τα τρέχοντα, φλέγοντα προβλήματα του ίδιου σας του ποιμνίου, δεν κάνετε τίποτα εκτός από κάποιες κινήσεις καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα.
Παπά, θα στο πω και βάλτο καλά στο μυαλό σου. Για οτιδήποτε (γάμο, κηδεία κλπ) ο κόσμος θα προτιμήσει αυτό που μπορεί, αυτό που είναι ανάλογο των δυνατοτήτων του, όχι αυτό που του επιβάλετε εσείς, για να τα κονομήσετε. Και μη μας πείτε, ότι τάχα αγαπάτε σεις τους ανθρώπους περισσότερο από τους δικούς τους. Σας ξέρουμε τι αρπακτικά είστε.
Δε φτάνει, που γεμίζετε ανούσιους κανόνες τους πιστούς, που είστε κολλημένοι σε μια τυπολατρία, κάποιοι από σας παριστάνουν τα κομματόσκυλα. Που νομίζετε ότι θα καταλήξει η συμπεριφορά σας; Η αλαζονεία σας, η απληστία σας και ο φανατισμός διώχνει τον κόσμο μακριά σας. Καλά κάνουν και φεύγουν.
Όταν παπά λατρεύεις το χρήμα, πως μπορείς να κάνεις τον άλλο, να λατρέψει το Θεό; Κάποτε θα σε πάρουν χαμπάρι. Μειώστε τις τιμές να έρθει πελατεία στο μαγαζί σας. Γιατί μαγαζί έχετε, μόνο που πουλάτε παραμύθι. Άλλα κάποτε και τα παραμύθια τελειώνουν.
πηγή: tsak-giorgis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου