Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Δεν έχει περάσει πολύ ώρα από το τέλος του ποδοσφαιρικού αγώνα της ΑΕΚ με τον Ατρόμητο στο Περιστέρι και η οργή μου ξεχειλίζει. Η ήττα της ΑΕΚ από τον εκ των τελευταίων του βαθμολογικού πίνακα Ατρόμητο, ίσως φέρει στο φως της δημοσιότητας την ανυπαρξία της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ, που θριαμβολογούσε για το 9 στα 9, που όμως ήταν μια πλασματική εικόνα. Της ποδοσφαιρικής ΑΕΚ (διοίκησης και προπονητού) και όλων εκείνων των δημοσιογράφων του ρεπορτάζ της ΑΕΚ στις εφημερίδες και τις ηλεκτρονικές σελίδες, που κρύβονταν πίσω από το δάχτυλό τους και δεν “έπρεπε” να δουν κατάματα τη μια και πραγματική αλήθεια. Αυτή που βλέπαμε όλοι οι “Ενωσίτες” από την αρχή της ποδοσφαιρικής σεζόν. Πως αυτή η ομάδα νοσεί θανάσιμα. Και μη μας ξεγελά η δεύτερη θέση στον βαθμολογικό πίνακα. Να κοιτάμε πως ο πρώτος Ολυμπιακός στα μισά του Πρωταθλήματος είναι 20 βαθμούς μπροστά από την ΑΕΚ.
Γιατί, άλλα προσδοκούσε ο φίλαθλος κόσμος της ΑΕΚ, όταν με πόνο ψυχής προσερχόταν για να δει την πολυαγαπημένη του ομάδα στις αλάνες και τα χωράφια της Γ΄ Εθνικής και ακολούθως στα βουστάσια της Β΄ Εθνικής, πιστεύοντας στις διοικητικές υποσχέσεις. Υποσχέσεις που τον όπλιζαν ώστε να βροντοφωνάζει: “Ερχόμαστε”. Φυσικά, δεν εννοούσε πως αυτό το ερχόμαστε θα συνοδεύεται με την τεσσάρα από τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, με τους διασυρμούς από τον Αστέρα Τρίπολης και το Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ ή από τον Ατρόμητο. Ωστόσο, ειδικά για τον Ατρόμητο, από τη στιγμή που αυτή η ομάδα μας έριξε και τυπικά από την Α΄ Εθνική, θα έπρεπε κάποιος να εμφυσήσει στους παίκτες, τσαγανό και τσαμπουκά, για να πάρουν αυτό το παιχνίδι.
Δυστυχώς όμως, εκτός των παικτών που είναι κότες, πρωτίστως κότες είναι οι διοικούντες την ποδοσφαιρική ΑΕΚ και ο ανύπαρκτος προπονητής της.
Δημήτρης Μελισσανίδης
Είναι ο άνθρωπος που οδήγησε την ΑΕΚ στις δαγκάνες του Τροχανά και στην 20ετή ποδοσφαιρική της ανυποληψία, που όμοια δεν έχει ζήσει η ομάδα από της ιδρύσεώς της. Είναι ο κατ΄ εξοχήν υπεύθυνος που η Αθλητική Ένωση Κωνσταντινουπόλεως από εκείνη την ημέρα “έπεσε” στα χέρια διάφορων τυχάρπαστων που βίασαν το νεκρό κορμί της, καθιστώντας την ΠΑΕ, μια υπερχρεωμένη ποδοσφαιρική εταιρεία.
Και ο νεόκοπος Κροίσος, που από ιδιοκτήτης σχολής οδηγών στη Νίκαια έφθασε να μην μπορεί να μετρήσει την περιουσία του, εμφανίσθηκε ως σωτήρας της ύπαρξης της ομάδος και ο λαός της ΑΕΚ δείχνοντας μεγαλοψυχία τον περιέβαλε με περίσσια αγάπη, ξεχνώντας τα παλαιά. Ο λαός της ΑΕΚ, πέρασε δυο χρόνια γεμάτα πίκρα και υπέμενε καρτερικά, περιμένοντας την ώρα της μεγάλης επιστροφής. Δέχθηκε στωικά την μεγάλη ντροπή της υποβίβασης της αγαπημένης του ομάδας στις μικρές Εθνικές κατηγορίες. Προκειμένου η ομάδα να απαλλαγεί των χρεών της που δεν την καθιστούσαν υγιή ομάδα. Ανέχθηκε επί δυο χρόνια την χλεύη των κόκκινων και πράσινων αντιπάλων της. Και ονειρευόταν τη μεγάλη επιστροφή. Την επιστροφή της ΑΕΚ που όλοι λατρέψαμε. Της ΑΕΚ που ήταν ο τρόμος και ο φόβος των αντιπάλων της.
Και αντ΄ αυτού, παρ΄ ότι η ομάδα επανήλθε στη μεγάλη κατηγορία, ο Δημήτρης Μελισσανίδης ποτέ δεν μας έπεισε πως θέλει να επαναφέρει την ΑΕΚ στις ημέρες των θριάμβων της.
Τα λάθη ήταν πάρα πολλά από το τέλος της περασμένης σεζόν. Λίγες μεταγραφές που έδειχναν πως δεν έχει διάθεση να “σπρώξει” λεφτά για την ομάδα, προκειμένου να μπορέσει στοιχειωδώς την πρώτη χρονιά να ανταγωνισθεί την Κρατική ομάδα, τον Ολυμπιακό. Για να μπορέσει την επομένη να κλείσει την ψαλίδα και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα, που είναι ο διακαής πόθος όλων των Ενωσιτών.
Επανέφερε στην ομάδα τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς, που από ο πιο αγαπημένος των φιλάθλων της ΑΕΚ για τα όσα πολλά πρόσφερε ως παίκτης της αλλά και ως προπονητής της, έγινε στη συνέχεια το πιο μισητό πρόσωπο για τον τρόπο με τον οποίο πήγε στον Ολυμπιακό. Γιατί, έκρυψε τότε, από αυτόν τον υπέροχο λαό το προσύμφωνό του με την ομάδα του λιμανιού. Και υποσχόταν την παραμονή του, όταν ο κόσμος έπεφτε στις ρόδες του αυτοκινήτου του και τον παρακαλούσε να μείνει στην αγαπημένη τους ομάδα.
Ωστόσο, ο λαός της ΑΕΚ για το καλό της ομάδας έκανε γαργάρα αυτήν την επιστροφή και δεν δημιούργησε πρόβλημα. Όπως, το ίδιο έπραξε και για την επιστροφή του Τζιμπούρ, ο οποίος ήταν κόκκινο πανί για τους φιλάθλους της ομάδας.
Συγχώρεσε τον Μελισσανίδη και για το ότι “το ερχόμαστε”, μετατράπηκε από τον Οκτώβριο σε διαδικασία της διεκδίκησης της δεύτερης θέσης στο πρωτάθλημα. Και περίμενε την χειμερινή περίοδο των μεταγραφών για να καλύψει η ομάδα τα πολλά κενά της, ώστε να διεκδικήσει το Κύπελλο με ίσες πιθανότητες με τους ανταγωνιστές της, να καταλάβει έστω τη δεύτερη θέση που θα της παρείχε πλεονέκτημα στα play offs του πρωταθλήματος και να μπορεί με τις όποιες προσθήκες το καλοκαίρι στο ρόστερ της, να διεκδικήσει το επόμενο πρωτάθλημα.
Αλλ΄ όμως, φθάσαμε στην τελευταία ημέρα των μεταγραφών του Ιανουαρίου, χωρίς η ΑΕΚ να έχει πάρει τουλάχιστον σέντερ μπακ, σέντερ φορ και ακραίο κυνηγό. Που τους αναζητούν από το καλοκαίρι του ΄15 και είναι ανίκανο το διοικητικό και προπονητικό τιμ να τους βρει. Αντ΄ αυτού φέραμε στο και 5, ένα παίκτη (καθ΄ όλα ικανό) για 6 μήνες και ένα σέντερ φορ, επί χρόνια παροπλισμένο, που αμφιβάλλω αν είναι καλύτερος του “τεμπέλη” Τζιμπούρ. Κατά τα άλλα, βγάλαμε τα εισιτήρια του αγώνα με τον Ολυμπιακό 10 ημέρες πριν τον αγώνα, για να τρέξουν τα κορόιδα και να κάνουν απόσβεση των δυο “δαπανηρών” χειμερινών μεταγραφών.
Άφησα τελευταία την ατυχή επιλογή του προπονητή που αντικατέστησε τον
Τραϊανό Δέλλα.
Γκουστάβο Πογιέτ
Ατυχής και βιαστική επιλογή, για την οποία φώναζα από την πρώτη στιγμή, όταν οι άλλοι υμνούσαν το “μεγάλο” προπονητή. Επειδή του “έκατσαν” τα παιχνίδια και όλες οι ευκαιρίες γίνονταν γκολ. Παρ΄ ότι προηγήθηκαν οι ταπεινωτικές ήττες από τον Αστέρα Τρίπολης και τον Λεβαδειακό στο ΟΑΚΑ, παραθέτοντας τη δικαιολογία πως τάχατες δεν γνώριζε ακόμη την ομάδα.
Ωστόσο, οι συνεχόμενες νίκες, με κακό ποδόσφαιρο, δεν ήταν αρκετές για να κρύψουν τη θολούρα. Αυτός ο προπονητής θεώρησε πως η ΑΕΚ είναι η Σάντερλαντ της Αγγλίας, και πως όταν βάλει ένα γκολ η ομάδα πρέπει με όποιον τρόπο να το διαφυλάξει.
Αυτός ο προπονητής έχει κάνει ποδοσφαιρικά εγκλήματα. Αχρήστεψε ένα νεαρό ποδοσφαιριστή και πολλά υποσχόμενο, που είχε δείξει το πλούσιο ταλέντο του. Τον Άνταμ Τζανετόπουλο. Παρόπλισε ένα χρήσιμο εργαλείο, όπως ήταν ο Δημήτρης Ανάκογλου και παραχώρησε δανεικό τον Αμπλαγιέ Φαγιέ. Από τη στιγμή που Γιόχανσον και Σιμόες έχουν ήδη “σκάσει”.
Εξακολουθεί και χρησιμοποιεί τον Θέσαρ Άρθρο, από τη στιγμή που ο ίδιος έχει αποφανθεί πως δεν του κάνει (υπεύθυνος και για το γκολ της ήττας από τον Ατρόμητο). Χρησιμοποιεί συνεχώς τον αδιάφορο Τζιμπούρ, όταν θα έπρεπε να του έχει δείξει την πόρτα της εξόδου. Παίζει σε πολλά παιχνίδια με 9 ή 10 παίκτες λόγω των γελοίων και εμμονικών επιλογών του. Όπως στο ματς με τον Ατρόμητο, επέλεξε προκειμένου να ανατρέψει το αποτέλεσμα να βάλει στο παιχνίδι τον ανέτοιμο Πέκχαρτ και “έφαγε” άλλα 30΄ με βαρύ σέντερ-φορ. Ή όπως δεν έκανε τρίτη αλλαγή γιατί η ομάδα προφανώς δεν τη χρειαζόταν.
Επίλογος
Δεν το παίζουμε ειδήμονες, αλλά ορισμένα πράγματα φωνάζουν από μόνα τους.
Η ΑΕΚ για να γίνει ξανά μεγάλη, χρειάζεται:
- Να βγάλει τα καβούρια από την τσέπη του ο Μελισσανίδης.
- Να πάρει προπονητή η ΑΕΚ, ο οποίος να αντιλαμβάνεται το μεγάλο μέγεθος της ομάδος.
- Να προσλάβει σκάουτερς, οι οποίοι να φέρουν παίχτες αξίας στην ομάδα. Γιατί, δεν είναι δυνατόν: Ο Αστέρας Τρίπολης να βρίσκει κάτι ξεχασμένους Λατινοαμερικανούς, τους οποίους στη συνέχεια τους εξάγει σε πρωταθλήματα, πιο προηγμένα από ότι το ελληνικό. Ο Πανιώνιος να βρίσκει τον Μπουμάλ που εμάς δεν μας κάνει. Ο Παναιτωλικός να βρίσκει τον Βιγιαφάνες που επίσης εμάς δεν μας κάνει, αλλά να κάνουν και οι δυο στον Παναθηναϊκό.
πηγή: trelokouneli.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου