Μπορεί η κρίση να μαίνεται στην Αργεντινή, αλλά κάποιοι βγάζουν πολλά λεφτά από αυτήν. Ο λόγος για τα «αρπακτικά» που δεν είχαν αποδεχτεί καμία από τις δύο συμφωνίες για «κούρεμα» των ομολόγων (η πρώτη έγινε το 2005 και η δεύτερη το 2010), που η νέα κυβέρνηση αποφάσισε να τα αποζημιώσει μετά από 15 χρόνια προστριβών και δικαστικών διενέξεων. Από τη μεριά τους αποδείχτηκε ότι ενήργησαν σωστά, αφού η νέα κυβέρνηση συμφώνησε να τους δώσει 4.65 δισ. δολάρια. Αν η συμφωνία επικυρωθεί από το Κογκρέσο της χώρας, τα «αρπακτικά» θα ανοίξουν σαμπάνιες. Γιατί δεν είναι καθόλου άσχημα στις μέρες μας να υπερδεκαπλασιάζεις τα κέρδη σου! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά να στέλνεις και ένα μήνυμα σε άλλες κυβερνήσεις που ενδεχομένως σκέφτονται να προβούν σε ανάλογες πράξεις, ότι καλά θα κάνουν να το ξεχάσουν, γιατί στο τέλος αυτές θα χάσουν. Αρα, οι προοπτικές για τις «επενδύσεις» αυτών των επιθετικών κεφαλαίων σε ομόλογα υπερχρεωμένων χωρών γίνονται καλύτερες, επομένως οι διαχειριστές τους θα έχουν τη δυνατότητα να προσελκύσουν μεγαλύτερη μάζα κεφαλαίων που λιμνάζουν στα χέρια καπιταλιστών.
Μεταξύ των «αρπακτικών» είναι η Elliot Management Corp, με έδρα τη Νέα Υόρκη, που συμμετείχε στη συμφωνία μαζί με άλλα τρία funds. Αναφέρουμε την Elliot Management Corp γιατί έχει... προϋπηρεσία σε τέτοιου είδους κομπίνες. Να αγοράζει σε εξευτελιστικές τιμές κρατικά ομόλογα και να τα πουλάει πολλαπλάσια. Αυτό είχε κάνει στο Περού, αγοράζοντας 11.8 εκ. δολάρια κρατικά ομόλογα, για να αναγκάσει την κυβέρνηση της χώρας μετά από τέσσερα χρόνια (το 2000) να συμβιβαστεί στα δικαστήρια για 56 εκατομμύρια δολάρια!
Τώρα τα πράγματα φαίνεται να είναι ακόμα πιο αποδοτικά για το εν λόγω «αρπακτικό» και τα άλλα τρία. Σύμφωνα με την Wall Street Journal (http://www.wsj.com/articles/argentina-holdout-creditors-agree-to-4-65-billion-settlement-1456760652), αν η συμφωνία επικυρωθεί, τα «αρπακτικά» θα πάρουν το 75% των χρημάτων που ζητούσαν, αλλά αυτά θα είναι δέκα με δεκαπέντε φορές περισσότερα από τα χρήματα που είχαν επενδύσει αγοράζοντας τα ξεπεσμένα ομόλογα! Η εκτίμηση βασίζεται στην υπόθεση ότι αγόρασαν με 20 σεντς το δολάριο. Υπόθεση που δεν πρέπει να είναι μακριά από την πραγματικότητα, αφού οι υπόλοιποι δανειστές είχαν συμφωνήσει να πουλήσουν τα κουρεμένα ομόλογά τους για 30 σεντς το δολάριο (με τις ανταλλαγές που έγιναν το 2005 και το 2010). Κάποιο κέρδος θα έβγαλαν κι αυτοί για να δεχτούν τη συμφωνία (τη δέχτηκαν σε ποσοστό 93% μάλιστα).
Καθώς τα αμερικάνικα δικαστήρια, στα οποία είχαν καταφύγει τα «αρπακτικά», ανάγκασαν την Αργεντινή να πληρώσει περισσότερα από όσα πλήρωνε με το κούρεμα (έκαναν δηλαδή πλάτες στα «αρπακτικά»), η κυβέρνηση αντιπρότεινε να πληρώσει πάνω από 150 σεντς το δολάριο και η συμφωνία σίγουρα κλείστηκε σε επίπεδο πάνω από τα 200 (διαφορετικά δε θα ανέφερε η Wall Street Journal ότι τα «αρπακτικά» κερδίζουν τα υπερδεκαπλάσια από αυτά που επένδυσαν).
Αδιάφορη είναι για τα «αρπακτικά» του χρηματιστικού κεφαλαίου η ονομαστική τιμή των ομολόγων (δηλαδή η τιμή που πουλήθηκαν την πρώτη φορά). Σημασία έχει πόσο τα αγόρασαν και πόσο τα πουλάνε. Την κονόμα τους την έκαναν κι έτσι η Αργεντινή ξαναγίνεται δεκτή με ανοιχτές αγκάλες στο διεθνές πιστωτικό σύστημα, καθώς τα αμερικάνικα δικαστήρια δεν τη μπλοκάρουν πλέον.
Το πάρτι με τα αργεντίνικα ομόλογα τώρα ξαναρχίζει και σήμερα «η Αργεντινή είναι ένα από τα λίγα μέρη στον κόσμο που κάποιος μπορεί να βλέπει και να χαμογελάει», όπως δηλώνει ο Jorge Mariscal, μεγαλοστέλεχος της UBS Wealth Management, που έχει πάνω από ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε διάφορα ομόλογα. Γιατί να μην είναι, όταν ταΐζει το χρηματιστικό κεφάλαιο;
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 5 ΜΑΡΤΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου