Οι εξελίξεις με τον εγκλωβισμό των προσφύγων στην Ελλάδα, οδηγούν σε νέα φάση την υπόθεση του προσφυγικού που θα δοκιμάσει τις αντοχές και το βάθος των αξιών της εργατικής τάξης.
Αναδεικνύεται η ανάγκη αναβάθμισης της παρέμβασης του ταξικού εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής αριστεράς για να κρατηθεί ψηλά η αντίσταση των συνειδήσεων στο στοχευμένα καλλιεργούμενο ρατσιστικό κλίμα, για το ανέβασμα της αντιπολεμικής-αντιϊμπεριαλιστικής πάλης και για αγωνιστική-ταξική αλληλεγγύη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Πάνω στο προσφυγικό ζήτημα, το αστικό μπλοκ στήνει το γαϊτανάκι της ιδεολογικής του παρέμβασης για την καλλιέργεια συντηρητικών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών, αντιλήψεων, για το διαχωρισμό των καταφρονεμένων, το βάθεμα του κατακερματισμού και της διάσπασης της εργατικής τάξης. Αλλά, μέχρι τώρα λίγα έχει καταφέρει, με εμπόδιο το κύμα αλληλεγγύης, που σαρώνει την επιχείρησή τους, καθυστερεί τα σχέδια τους για σκληρότερα μέτρα και αναγκάζει τους σελέμπριτις των δημοσίων σχέσεων της φιλανθρωπίας και αστούς πολιτικούς να δηλώνουν τη συμπάθεια τους στους πρόσφυγες.
Όμως, προχωρούν τα σχέδια με την εκχώρηση κρατικών αρμοδιοτήτων στους τομείς άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Με τις πιέσεις της ΕΕ και την πρόθυμη ελληνική κυβέρνηση, ήδη η «φύλαξη» των συνόρων από τους «εχθρούς» πρόσφυγες και ο έλεγχος και της εισόδου-εξόδου έχει ανατεθεί στους μηχανισμούς της ΕΕ, με τις ομάδες ταχείας επέμβασης- rabbit και τη Φρόντεξ, ενώ δρομολογήθηκε η δημιουργία και έλευση ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής-ακτοφυλακής και η παραχώρηση του ελέγχου στο Αιγαίο από το ΝΑΤΟ, με ότι αυτό σημαίνει για την επέκταση της πολεμικής έντασης στην περιοχή.
Παράλληλα, προωθούνται από την κυβέρνηση μέτρα για τον περιορισμό δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών με αφορμή το προσφυγικό, όπως η με νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ποινικοποίηση της διάσωσης προσφύγων, αν δεν υπάρχει άδεια από το κράτος, η απαγόρευση παρουσίας δημοσιογράφων σε εκκαθαρίσεις προσφύγων στην Ειδομένη και σε χώρους συγκέντρωσης τους, οι διώξεις και η παρεμπόδιση της βοήθειας αλληλέγγυων, παρότι είναι αυτοί, που με πλήρη απουσία της πολιτείας, πρόσφεραν στη διάσωση και στήριξη των προσφύγων.
Σοβαρό ζήτημα αποτελεί η ανάθεση στο στρατό της φύλαξης και λειτουργίας των χώρων συγκέντρωσης μεταναστών, που παραπέμπει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και η γενικότερη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης του προσφυγικού. Στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας εξαφανίζονται και οι αρμοδιότητες, που θα έπρεπε να ασκούνται από δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, ανατίθενται στις ένοπλες δυνάμεις ως το προσφυγικό να αποτελεί θέμα ασφάλειας και άμυνας.
Η απειλή εξόδου από τη Σένγκεν εμφανίζεται ως νέα καταστροφή του κόσμου, μετά από την απειλή εξόδου από το ευρώ.
Με αφορμή το προσφυγικό, προχωρούν και οικονομικές αναδιαρθρώσεις με παραχώρηση δημόσιων πόρων και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα και σε ΜΚΟ. Ήδη έχουν ξεκινήσει με συνοπτικές διαδικασίες με τη μέθοδο του κατεπείγοντος, αναθέσεις έργων, προμηθειών, υπηρεσιών μεγάλου χρηματικού ύψους και όχι πάντα δικαιολογημένου (κατασκευή οικίσκων, εξοπλισμοί, μεταφορά κλπ.), μοιράζοντας την πίτα μεταξύ μεγάλων ομίλων. Η Ε.Ε. βρήκε μάλιστα τη βολική και για την κυβέρνηση λύση της κατευθείαν χρηματοδότησης της Ύπατης Αρμοστείας και μέσω αυτής, αλλά και απευθείας, των ΜΚΟ. Το προσφυγικό αποτελεί και πεδίο πίεσης στην εργατική τάξη για ένταση της εκμετάλλευσης, συμπίεση μισθών, μείωση και υποβάθμιση κοινωνικών υπηρεσιών και αγαθών.
Για όλους αυτούς τους λόγους αυτούς χρειάζεται η αντικαπιταλιστική Αριστερά να τοποθετηθεί με σαφήνεια. Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες συνδέεται με την πάλη να εκλείψουν οι πόλεμοι, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να τερματιστεί η στήριξη σε αυτές τις πολιτικές από την ελληνική Οι εξελίξεις με τον εγκλωβισμό των προσφύγων στην Ελλάδα, οδηγούν σε νέα φάση την υπόθεση του προσφυγικού που θα δοκιμάσει τις αντοχές και το βάθος των αξιών της εργατικής τάξης.
Αναδεικνύεται η ανάγκη αναβάθμισης της παρέμβασης του ταξικού εργατικού κινήματος και της αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής αριστεράς για να κρατηθεί ψηλά η αντίσταση των συνειδήσεων στο στοχευμένα καλλιεργούμενο ρατσιστικό κλίμα, για το ανέβασμα της αντιπολεμικής-αντιϊμπεριαλιστικής πάλης και για αγωνιστική-ταξική αλληλεγγύη υπεράσπισης των δικαιωμάτων των προσφύγων.
Πάνω στο προσφυγικό ζήτημα, το αστικό μπλοκ στήνει το γαϊτανάκι της ιδεολογικής του παρέμβασης για την καλλιέργεια συντηρητικών, εθνικιστικών, ξενοφοβικών, αντιλήψεων, για το διαχωρισμό των καταφρονεμένων, το βάθεμα του κατακερματισμού και της διάσπασης της εργατικής τάξης. Αλλά, μέχρι τώρα λίγα έχει καταφέρει, με εμπόδιο το κύμα αλληλεγγύης, που σαρώνει την επιχείρησή τους, καθυστερεί τα σχέδια τους για σκληρότερα μέτρα και αναγκάζει τους σελέμπριτις των δημοσίων σχέσεων της φιλανθρωπίας και αστούς πολιτικούς να δηλώνουν τη συμπάθεια τους στους πρόσφυγες.
Όμως, προχωρούν τα σχέδια με την εκχώρηση κρατικών αρμοδιοτήτων στους τομείς άμυνας και εξωτερικής πολιτικής. Με τις πιέσεις της ΕΕ και την πρόθυμη ελληνική κυβέρνηση, ήδη η «φύλαξη» των συνόρων από τους «εχθρούς» πρόσφυγες και ο έλεγχος και της εισόδου-εξόδου έχει ανατεθεί στους μηχανισμούς της ΕΕ, με τις ομάδες ταχείας επέμβασης- rabbit και τη Φρόντεξ, ενώ δρομολογήθηκε η δημιουργία και έλευση ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής-ακτοφυλακής και η παραχώρηση του ελέγχου στο Αιγαίο από το ΝΑΤΟ, με ότι αυτό σημαίνει για την επέκταση της πολεμικής έντασης στην περιοχή.
Παράλληλα, προωθούνται από την κυβέρνηση μέτρα για τον περιορισμό δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών με αφορμή το προσφυγικό, όπως η με νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ποινικοποίηση της διάσωσης προσφύγων, αν δεν υπάρχει άδεια από το κράτος, η απαγόρευση παρουσίας δημοσιογράφων σε εκκαθαρίσεις προσφύγων στην Ειδομένη και σε χώρους συγκέντρωσης τους, οι διώξεις και η παρεμπόδιση της βοήθειας αλληλέγγυων, παρότι είναι αυτοί, που με πλήρη απουσία της πολιτείας, πρόσφεραν στη διάσωση και στήριξη των προσφύγων.
Σοβαρό ζήτημα αποτελεί η ανάθεση στο στρατό της φύλαξης και λειτουργίας των χώρων συγκέντρωσης μεταναστών, που παραπέμπει σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και η γενικότερη στρατιωτικοποίηση της διαχείρισης του προσφυγικού. Στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης οι υπηρεσίες πολιτικής προστασίας εξαφανίζονται και οι αρμοδιότητες, που θα έπρεπε να ασκούνται από δημόσιες υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας, ανατίθενται στις ένοπλες δυνάμεις ως το προσφυγικό να αποτελεί θέμα ασφάλειας και άμυνας.
Η απειλή εξόδου από τη Σένγκεν εμφανίζεται ως νέα καταστροφή του κόσμου, μετά από την απειλή εξόδου από το ευρώ.
Με αφορμή το προσφυγικό, προχωρούν και οικονομικές αναδιαρθρώσεις με παραχώρηση δημόσιων πόρων και αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα και σε ΜΚΟ. Ήδη έχουν ξεκινήσει με συνοπτικές διαδικασίες με τη μέθοδο του κατεπείγοντος, αναθέσεις έργων, προμηθειών, υπηρεσιών μεγάλου χρηματικού ύψους και όχι πάντα δικαιολογημένου (κατασκευή οικίσκων, εξοπλισμοί, μεταφορά κλπ.), μοιράζοντας την πίτα μεταξύ μεγάλων ομίλων. Η Ε.Ε. βρήκε μάλιστα τη βολική και για την κυβέρνηση λύση της κατευθείαν χρηματοδότησης της Ύπατης Αρμοστείας και μέσω αυτής, αλλά και απευθείας, των ΜΚΟ. Το προσφυγικό αποτελεί και πεδίο πίεσης στην εργατική τάξη για ένταση της εκμετάλλευσης, συμπίεση μισθών, μείωση και υποβάθμιση κοινωνικών υπηρεσιών και αγαθών.
Για όλους αυτούς τους λόγους αυτούς χρειάζεται η αντικαπιταλιστική Αριστερά να τοποθετηθεί με σαφήνεια. Η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες συνδέεται με την πάλη να εκλείψουν οι πόλεμοι, οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να τερματιστεί η στήριξη σε αυτές τις πολιτικές από την ελληνική
πηγή: prin.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου