Μετά, ήρθε ο αντιπρόεδρος Δραγασάκης και τους προσγείωσε ανώμαλα: «Οι διαδικασίες μπορεί να είναι μακροχρόνιες, δηλαδή δεν είναι βέβαιο ότι θα τελειώσει γρήγορα το θέμα του χρέους (…) έχουμε μια συμφωνία του Eurogroup που εξ ορισμού ορίζει τρεις χρόνους: άμεσα μέτρα, μέτρα μεσοπρόθεσμου χαρακτήρα και μια συζήτηση για το πώς το χρέος θα καταστεί μακροχρόνια βιώσιμο. Δηλαδή, τι θα γίνει εάν σε δέκα χρόνια ανέβουν τα επιτόκια διεθνώς, τι θα συμβεί αν η οικονομία ξαναπέσει σε μια ύφεση, πώς θα κλειδώσουμε από τώρα βαθμούς σταθερότητας και ασφάλειας. Επομένως, ακόμα και να έρθουν πολύ ευνοϊκά τα πράγματα, μιλάμε για μια διαδικασία που εξ ορισμού πάει και πέρα από το 2018 (…) ακόμη και την καλύτερη λύση να πετύχουμε σήμερα, έχουμε την εξής ιδιομορφία, ότι οι πιστωτές μας είναι και αυτοί υπερδανεισμένοι. Εμείς χρωστάμε στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία. Δεν θεωρώ, λοιπόν, εύκολο να πετύχουμε μεγάλη απομείωση του χρέους μόνο για την Ελλάδα χωρίς να απομειωθεί και το δικό τους χρέος. Αρα, η θέση που είχα από τότε και διατηρώ είναι ότι πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε τώρα, πρέπει να κερδίσουμε, να διεκδικήσουμε ό,τι μπορούμε να διεκδικήσουμε τώρα, να έρθουμε ει δυνατόν, έστω και στο ίδιο επίπεδο μακάρι και καλύτερο από τους άλλους, ούτως ώστε από κοινού και με άλλες χώρες να διεκδικήσουμε την ιδέα αυτή, ότι δηλαδή πρέπει να υπάρξει μια πανευρωπαϊκή ρύθμιση του χρέους που αυτή να είναι ριζική και να είναι και για όλους και για μας και για τις άλλες χώρες» (η έμφαση είναι από το επίσημο κείμενο της ομιλίας Δραγασάκη, όπως διανεμήθηκε από το γραφείο Τύπου της αντιπροεδρίας).
Φυσικά, έγινε μεγάλος ντόρος, τα ΜΜΕ άρχισαν να μιλούν για άδειασμα του Τσίπρα από τον αντιπρόεδρό του, η ΝΔ έβγαλε ανακοίνωση και ο Δραγασάκης υποχρεώθηκε εκ των πραγμάτων ν' απαντήσει ότι «η ΝΔ, για μια ακόμη φορά, προσπαθεί να δημιουργήσει εντυπώσεις, διαστρεβλώνοντας με τη γνωστή μέθοδο της “μονταζιέρας“». Φυσικά, ο Δραγασάκης δεν πήρε πίσω τίποτα απ' όσα είχε πει, ούτε έκανε καμιά διόρθωση. Αντίθετα, μέσω κύκλων, πέταξε τον υπαινιγμό ότι δεν υπηρετούν την κυβέρνηση όσοι απογειώνονται από την πραγματικότητα! «Υπάρχουν ερωτήσεις που δεν μπορούν ν' απαντηθούν, γιατί αν απαντηθούν είναι σαν να χτυπάς το φίλο σου» σχολίασε με νόημα ο Τσακαλώτος, επιβεβαιώνοντας πως πράγματι ο αντιπρόεδρος κινήθηκε σε άλλο μήκος κύματος από τον ίδιο και από τον «κόουτς» Τσίπρα (τον χαρακτηρισμό τον κερδίζει ο Τσίπρας μετά τη δήλωσή του ότι η ομάδα του έπαιξε φουλ επίθεση το πρώτο εξάμηνο του 2015, ενώ τώρα δίνει προσοχή στην άμυνα, με καλύτερο αμυντικό τον Τσακαλώτο).
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δραγασάκης, περιορισμένος σε διακοσμητικό ρόλο από την ομάδα των Τσιπραίων, διαχωρίζεται από την επίσημη κυβερνητική προπαγάνδα και εμφανίζεται σαν ο «σοβαρός» της κυβέρνησης. Του αρέσουν τα ευμενή σχόλια από τα ΜΜΕ που κατά τα άλλα αντιπολιτεύονται την κυβέρνηση, του αρέσει ο χαρακτηρισμός «σοβαρός» (από την εποχή του Μπαρουφάκη του τον είχαν προσδώσει, διαχωρίζοντάς τον πλήρως) και είμαστε σίγουροι ότι ονειρεύεται τη μέρα που θα γίνει πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης «ευρύτερης συνεργασίας» ή ακόμα και «μεγάλου συνασπισμού». Αυτόν τον υπερκομματικό ρόλο διεκδίκησε μιλώντας στην Υποεπιτροπή της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής με θέμα «Το Χρέος και η Απομείωσή του». Η ομιλία του ήταν ένα μεγάλο άνοιγμα προς τα κόμματα της αντιπολίτευσης, από τα οποία ζήτησε συναίνεση και συστράτευση στο ζήτημα του χρέους και ήξερε πολύ καλά ότι ο διαχωρισμός του από την προπαγάνδα των Τσιπραίων δε θα περνούσε ούτε απαρατήρητος ούτε ασχολίαστος (δεν είναι πρωτάρης στην πολιτική).
Δεν πρέπει, όμως, να μείνουμε στην παραπολιτική πλευρά. Ο Δραγασάκης διαφοροποιήθηκε μόνο σε επίπεδο προπαγάνδας. Επί της ουσίας δεν είπε τίποτα καινούργιο. Θύμισε απλά τι προβλέπει η απόφαση του Eurogroup στις 24 του περασμένου Μάη. Τα ίδια ακριβώς, με μεγαλύτερες λεπτομέρειες μάλιστα, είχε πει στη συνέντευξή του στα «Νέα» ο διευθύνων σύμβουλος του EFSF/ESM Κλάους Ρέγκλινγκ και τα σχολιάσαμε την προηγούμενη εβδομάδα απ' αυτές εδώ τις στήλες.
Αυτό που επιβεβαίωσε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ο Δραγασάκης είναι πως το χρέος είναι και θα παραμείνει ένα εργαλείο αποικισμού στα χέρια των ιμπεριαλιστών δανειστών. Η αναφορά σε κάποια αόριστη προοπτική διαγραφής χρεών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο δεν έχει, φυσικά, καμιά πρακτική σημασία. Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Δραγασάκης επιβεβαίωσε εμμέσως πλην σαφώς ότι το χρέος θα παραμείνει και εργαλείο κινεζοποίησης, αφού συνέδεσε τις δαπάνες για την εξυπηρέτησή του με την αδυναμία άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
ΚΟΝΤΡΑ: ANAΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου