Νομοσχέδιο για τους Δασικούς Συνεταιρισμούς
Οι έμποροι ξυλείας θα ελέγχουν τους δασικούς συνεταιρισμούς, γιατί διαθέτουν το απαραίτητο κεφάλαιο
Στις 6 Σεπτέμβρη κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για τους δασικούς συνεταιρισμούς. Είναι η πρώτη φορά που οι δασικοί συνεταιρισμοί αντιμετωπίζονται ως αυτοτελής οντότητα. Μέχρι τώρα, τα θέματα που τους αφορούσαν περιλαμβάνονταν στους νόμους για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς.
Η κατάσταση που επικρατεί στη συντριπτική πλειοψηφία των δασικών συνεταιρισμών είναι δραματική. Αυτό, σε συνδυασμό με την πενιχρή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για την ανάπτυξη και προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, είχε και έχει καταστροφικές επιπτώσεις στο δασικό πλούτο της χώρας. Οι λίγοι δασικοί συνεταιρισμοί που κατάφεραν να λειτουργούν στοιχειωδώς, μέσα στο δυσμενές οικονομικό πλαίσιο, δεν μπορούσαν να αλλάξουν αυτή την κατάσταση.
Η συντριπτική πλειοψηφία των δασικών συνεταιρισμών έχει πολύ λίγα μέλη. Πρόκειται κατά βάση για οικογενειακές επιχειρήσεις στις οποίες κουμάντο κάνουν οι έμποροι ξυλείας, οι οποίοι παίρνουν όλες τις δουλειές που γίνονται στα δάση. Τη δραματική κατάσταση στους δασικούς συνεταιρισμούς βιώνουν έντονα και οι υπηρεσιακοί παράγοντες που είναι αρμόδιοι γι’ αυτό τον τομέα. Εδώ και χρόνια προσπαθούσαν να συντάξουν ένα νομοσχέδιο που θα έβαζε στοιχειωδώς μια «τάξη» στους δασικούς συνεταιρισμούς και κάποιο φρένο στην ασυδοσία των εργολάβων που οργιάζουν στα δασοτεχνικά έργα. Ολ’ αυτά με τη σχετική σημασία που έχουν, γιατί στο πλαίσιο του καπιταλισμού, της βαθιάς οικονομικής κρίσης και των κυβερνητικών επιδιώξεων για συρρίκνωση των δασών στο όνομα της ανάπτυξης, εξ ορισμού δεν υπάρχουν λύσεις που θα μπορούσαν να κάνουν τους δασικούς συνεταιρισμούς ανάχωμα προστασίας του δασικού πλούτου της χώρας.
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση για την ανάπτυξη και την προστασία των δασών της χώρας, υπενθυμίζουμε ότι ο ειδικός φορέας του άρθρου 8 του δασοκτόνου νόμου 3208/2003, που χρηματοδοτούσε την προστασία και ανάπτυξη των δασών, εντάχθηκε μετά το 2009 στο λεγόμενο Πράσινο Ταμείο. Οι πόροι απ’ αυτό το Ταμείο πηγαίνουν πλέον για την αποπληρωμή του χρέους και μόνο ένα 2,5% πάει για τις ανάγκες των δασών! Ετσι λοιπόν, εξετάζοντας εκ πρώτης όψεως την κατάσταση των δασικών συνεταιρισμών και χωρίς να μπαίνουμε σε λεπτομερή ιστορική περιγραφή τόσο της οργάνωσής τους όσο και των προτεινόμενων αλλαγών, είμαστε βέβαιοι ότι η κατάστασή τους θα παραμείνει προβληματική.
Οι δασικοί συνεταιρισμοί θα παραμένουν ανήμποροι να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια και στήριξη στο δασικό πλούτο της χώρας. Γιατί εξακολουθεί να παραμένει πενιχρότατη η χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό για την προστασία και την ανάπτυξη των δασών και των δασικών εκτάσεων. Οι τακτικοί αναγνώστες της «Κόντρας» το γνωρίζουν αυτό από τα στοιχεία που αποκαλύπτονται συνεχώς από τις στήλες της για την ασκούμενη πολιτική υποτίμησης και υποχρηματοδότησης του δασικού πλούτου της χώρας.
Αξίζει να παραθέσουμε μια τοποθέτηση της εισηγήτριας του ΣΥΡΙΖΑ στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους δασικούς συνεταιρισμούς, Αικατερίνης Ιγγλέζη. Μιλώντας στις 13 Σεπτέμβρη, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τους δασικούς συνεταιρισμούς στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, η κυβερνητική βουλευτίνα τόνισε ότι οι ρυθμίσεις για τους δασικούς συνεταιρισμούς, που εισάγονται με το νομοσχέδιο, δε θα έχουν καμία πρακτική αξία στο βαθμό που δε θα συνοδευτούν από γενναία χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν είμαστε, λοιπόν, οι μόνοι που «γκρινιάζουμε» για την υποχρηματοδότηση της προστασίας και ανάπτυξης του δασικού πλούτου της χώρας.
Είπε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ: «Πρέπει, όμως, να επαναλάβω κι εγώ γιατί συμφωνώ με όλους τους συναδέλφους που αναφέρθηκαν σε αυτό, ότι για να φανούν τα αποτελέσματα των νομοθεσιών, που σχετίζονται με τη διαχείριση των δασών θα πρέπει να υπάρξει σαφής πολιτική, αλλά και χρηματοδότηση στη διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων. Να στελεχωθούν οι δασικές υπηρεσίες, να εκσυγχρονιστούν οι προδιαγραφές διαχειριστικών σχεδίων, να καταρτιστούν νέες μελέτες διαχείρισης, να επανατοποθετηθεί στο χάρτη η κρατική εκμετάλλευση του δασικού πλούτου. Η χρηματοδότηση που προβλέπεται στο παρόν νομοσχέδιο είναι μεν ένα θετικό κλίμα, δεν επαρκεί όμως για να καλύψει τις τεράστιες ελλείψεις που προήλθαν από τη μη χρηματοδότηση τόσων χρόνων των (…) σχεδίων, με αποτέλεσμα να έχει παραμείνει το μεγαλύτερο μέρος των δασικών συμπλεγμάτων πραγματικά εγκαταλειμμένο, χωρίς τη σωστή του διαχείριση».
Η Αικ. Ιγγλέζη είναι δασολόγος και γι’ αυτό είναι υποχρεωμένη να παραδεχτεί κάποια πράγματα, όπως το γεγονός της εγκατάλειψης του μεγαλύτερου μέρους των δασικών συμπλεγμάτων. Πρέπει να κρατήσει κάποια προσχήματα και να μην εκτεθεί στους συναδέλφους της. Εκείνο που κρατάμε εμείς από την τοποθέτησή της είναι η επιβεβαίωση των όσων εδώ και χρόνια καταγγέλλουμε και η τοποθέτηση των δασικών συνεταιρισμών στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Βέβαια, αναφερόμενη στη χρηματοδότηση, που αναφέρεται στην Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους για την νέα οργάνωση των δασικών συνεταιρισμών, η κυβερνητική βουλευτίνα μιλά για «θετικό κλίμα», ενώ γνωρίζει ότι η Εκθεση του ΓΛΚ δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένους αριθμούς για τη χρηματοδότηση, αλλά αναφέρεται σε ενδεχόμενη δαπάνη. Εδώ η δασολόγος παραχωρεί τη θέση της στη βουλευτίνα του κυβερνώντος κόμματος, που πρέπει να πει και κάνα ψέμα, γιατί αλλιώς… θα πέσει να την πλακώσει το σπίτι της.
Οι Δασικοί Συνεταιρισμοί Εργασίας, ήταν εμπορικές επιχειρήσεις με τα εφτά μέλη και θα εξακολουθήσουν να είναι εμπορικές επιχειρήσεις με τα 25 μέλη, μολονότι πλέον θα συγκροτούνται μόνο με δασεργάτες. Αυτή η φυσιογνωμία απορρέει από το χαρακτήρα της δραστηριότητά τους. Και χωρίς τους εμπόρους στις γραμμές τους, οι δασικοί συνεταιρισμοί θα παραμείνουν επιχειρήσεις και όχι σωματεία δασεργατών.
Παλαιά, η οικονομική επιφάνεια των δασικών συνεταιρισμών με τις συνεταιριστικές μερίδες των εφτά μελών ήταν ανυπόστατη. Ακόμα και οι συνεταιρισμοί που ήταν οικογενειακή υπόθεση δεν είχαν τη δυνατότητα να συγκεντρώσουν το ποσό για να καταθέσουν την εγγυητική επιστολή για την καλή εκτέλεση του έργου. Ετσι, προκειμένου να πάρουν μια δουλειά, έπρεπε να καταφύγουν στους εμπόρους ξυλείας για να τους χρηματοδοτήσουν, ανεξάρτητα από το αν οι έμποροι ήταν ή όχι μέλη δασικών συνεταιρισμών.
Φυσικά, οι χρηματοδοτικές ανάγκες των δασικών συνεταιρισμών δεν περιορίζονται μόνο στις εγγυητικές επιστολές καλής εκτέλεσης του έργου, που πρέπει να καταβάλλουν. Πρέπει να βρουν χρηματοδότες για να καλύψουν και άλλες ανάγκες τους και να μπορέσουν να ανταποκριθούν στην υποχρέωσή τους να ολοκληρώσουν το έργο που ανέλαβαν. Πρέπει να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα μηχανικά μέσα και το ζωικό κεφάλαιο, ζώα φόρτου και σύρσης. Αναγκαστικά, οι δασικοί συνεταιρισμοί των εφτά μελών καταφεύγουν στους εμπόρους ξυλείας και γι’ αυτές τις ανάγκες τους.
Η νέα διάταξη που εισάγεται με το νομοσχέδιο αρχικά προέβλεπε τουλάχιστον 25 μέλη για την ίδρυση δασικού συνεταιρισμού, αποκλειόμενων των συζύγων και των εμπόρων ξυλείας. Ο συνεταιρισμός θα μπορούσε να ιδρύεται εξ υπαρχής ή από συγχώνευση υπαρχόντων δασικών συνεταιρισμών με λιγότερα από 25 μέλη. Στη διάρκεια της συζήτησης του νομοσχέδιου στην Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, ο αναπληρωτής υπουργός Περιβάλλοντος Ι. Τσιρώνης, έκανε την πρώτη υποχώρηση, αποδεχόμενος να είναι μικρότερος ο ελάχιστος αριθμός μελών για διάφορες περιοχές (νησιά, ορεινές περιοχές κ.ά.). Δεσμεύτηκε να φέρει νομοτεχνική διάταξη που θα μειώνει τον ελάχιστο αριθμό μελών, χωρίς να αναφέρει πόσο θα τον μειώσει.
Παραβλέποντας τη δέσμευση Τσιρώνη για μείωση του ελάχιστου αριθμού μελών, μένουμε στο όριο των 25 μελών, για να υπολογίσουμε ότι, με βάση τον καθορισμό της συνεταιριστικής μερίδας σε τουλάχιστον 200 ευρώ (προβλέπεται σε άλλο άρθρο του νομοσχεδίου), φτάνουμε σε ένα ελάχιστο κεφάλαιο του δασικού συνεταιρισμού ύψους 5.000 ευρώ.
Μ’ αυτά τα πέντε χιλιάρικα, λοιπόν, ο δασικός συνεταιρισμός θα πρέπει να εξασφαλίζει την εγγυητική επιστολή για την καλή εκτέλεση του έργου, την οποία θα πάρει πίσω μετά την ολοκλήρωσή του. Ακόμα, θα πρέπει να εξασφαλίσει τα μηχανικά μέσα και το ζωικό κεφάλαιο που είναι απαραίτητα προκειμένου να εκτελεστούν όλες οι εργασίες. Το ποσό αυτό δεν φτάνει ούτε για την πρώτη εργασία κι έτσι ο δασικός συνεταιρισμός θα καταφύγει πάλι στον έμπορο ξυλείας για χρηματοδότηση. Ετσι, και με τη νέα σύνθεση, ο δασικός συνεταιρισμός θα παραμείνει εξαρτημένος από τον έμπορο, χωρίς ο τελευταίος να είναι μέλος του.
Με το νομοσχέδιο δίνεται θεωρητικά η δυνατότητα στους συνεταιρισμούς να εκτελούν και πρόσθετες εργασίες. Αυτό όμως θα απαιτήσει και πρόσθετη χρηματοδότηση, που όμως ο συνεταιρισμός δεν την διαθέτει. Ετσι, θα αναγκαστεί να απλώσει το χέρι στους εμπόρους προκειμένου να εξασφαλίσει την αναγκαία πρόσθετη χρηματοδότηση.
Προβλέπεται, δυνητικά, χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο, ύψους 10%. Προς το παρόν περιοριζόμαστε να επισημάνουμε ότι αυτό είναι καθαρά προπαγανδιστικό. Δε θα δοθούν τέτοια ποσά στους δασικούς συνεταιρισμούς.
Το συμπέρασμα είναι ότι και μετά απ' αυτό το νομοσχέδιο δε θα αλλάξει ουσιαστικά ο ρόλος των δασικών συνεταιρισμών, ούτε θα είναι ουσιαστικότερη η συμμετοχή τους στα δασοτεχνικά έργα. Την επόμενη εβδομάδα θα γίνει η δεύτερη ανάγνωση του νομοσχεδίου στη Βουλή και έτσι θα μας δοθεί η δυνατότητα να σχολιάσουμε και άλλες πλευρές του.
Γεράσιμος Λιόντος
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 17 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου