ΟΤΑΝ ΜΑΛΩΝΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΦΑΝΤΕΣ (ΜΕΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΟΝΤΙΚΙΑ Ν’ ΑΛΛΗΛΟΦΑΓΩΘΟΥΝ)

Τις τελευταίες μέρες και προφανώς εξαιτίας και της διακοπής του Πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής λόγω της Εθνικής ομάδας, δόθηκε η ευκαιρία στον Μαρινάκη να εξαπολύσει επίθεση κυρίως στον Δ. Μελισσανίδη, δημιουργώντας πολεμικό κλίμα. Η αφορμή ήταν η επίθεση σε βάρος ενός διατητοπατέρα, αλλά η αιτία είναι το «ξεκαθάρισμα του τοπίου» στον ποδοσφαιρικό χώρο. Προφανώς το κλίμα θα συντηρηθεί -για όσο θεωρούν οι δύο μονομάχοι- μέσω των φυλλάδων και ιστοσελίδων που έχουν δεθεί στο άρμα του καθενός τους.

Αυτή η διαμάχη δεν θυμίζει σε τίποτα τα κλασικά αμερικάνικα ή ιταλικά γουέστερν όπου ο πρωταγωνιστής «καλός» και ο αντίστοιχος «κακός» μονομαχούν στον κεντρικό δρόμο το καταμεσήμερο (πάντα στις 12). Μοιάζει περισσότερο σαν τις μάχες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, δηλαδή είναι «μάχη χαρακωμάτων». 

Αν θα θέλαμε να κάνουμε μια παρομοίωση με τότε οι δηλώσεις των Μαρινάκη και Μελισσανίδη (όπως και των «κύκλων» τους) μοιάζουν σαν την «προπαρασκευή πυροβολικού», δηλαδή τον βομβαρδισμό των θέσεων του αντιπάλου πριν την έφοδο του πεζικού. Τον ρόλο του πεζικού παίζουν οι «δημοσιογράφοι» και bloggers κάθε πλευράς, οι οποίοι είναι αναλώσιμοι σε σχέση με τα «μεγάλα κεφάλια». Από την πλευρά τους οι πεζικάριοι αυτοί αποδέχονται λίγο-πολύ πρόθυμα τον ρόλο αυτό πιστεύοντας (όπως και κάθε μισθοφόρος άλλωστε) πως όχι μόνο θα επιζήσουν της αναμέτρησης, αλλά θα είναι και στην πλευρά του νικητή και έτσι θα «κάνουν την τύχη τους» στο τέλος. Τώρα αν βγάλουν και λεφτά βγάζοντας το άχτι τους (διάβαζε «κόμπλεξ») απέναντι σε «προαιώνιους εχθρούς» ακόμη καλύτερα.

Εκτός βέβαια από τους πεζικάριους, κάθε πλευρά ενδέχεται να χρησιμοποιήσει και κάποιους «συμμάχους». Το ωραίο με τους «συμμάχους» αυτούς είναι ότι μπορούν να εμφανίζονται μέχρι και ως «ανεξάρτητοι» οι οποίοι μη μπορώντας να βλέπουν «το άδικο να πνίγει το δίκαιο» προσέρχονται «αυτοβούλως» και με καταθέσεις ή/και δηλώσεις τους δημιουργούν/συντηρούν το πολεμικό κλίμα (λέγε με Αλέξη Κούγια).

Δεδομένου ότι «όλοι οι ελέφαντες έχουν την ίδια μούρη», είναι αναμενόμενο ότι και οι δύο πλευρές ακολουθούν την ίδια τακτική. Το μόνο που αλλάζει είναι τα «πυρομαχικά» που κάθε πλευρά έχει να ρίξει στην αναμέτρηση. Φυσικά πρόκειται για «άπλυτα» της άλλης πλευράς, τα οποία ακόμη και αν δεν στείλουν τον αντίπαλο στην «στενή» μπορεί να είναι αρκετά για να κάνουν ζημιά στην φήμη ή/και τις δουλειές του.

Εμείς ως «παρατηρητές» από την πλευρά μας δεν «τσιμπάμε» και επειδή δεν μας ενδιαφέρει να ρίξουμε «λάδι στη φωτιά» (γιατί άλλος είναι ο ρόλος μας όπως τον αντιλαμβανόμαστε εμείς) θα σας πούμε δύο πράγματα για να συνεννοηθούμε «μια και καλή».

Το πρώτο είναι ότι αυτός ο «τσακωμός» γίνεται για το «πάπλωμα», δηλαδή την κυριαρχία στο ελληνικό ποδόσφαιρο εξαιτίας του μικρού μέγεθος της εγχώριας ποδοσφαιρικής αγοράς η οποία δεν μπορεί να συντηρήσει πάνω από δύο ομάδες. Έτσι όποιος επιθυμεί να φτιάξει μια δυνατή ομάδα πρέπει πρώτα να ρίξει λεφτά για να βγεί στο CHAMPIONS LEAGUE και μετά να εξασφαλίσει τη συνεχή συμμετοχή στην διοργάνωση για κάποια χρόνια, προκειμένου να κάνει αφ’ ενός το «κέφι» του και αφ’ ετέρου να μην χρειάζεται να χρηματοδοτεί συνεχώς την εταιρεία του (Π.Α.Ε.).

Το δεύτερο είναι πώς ο Μαρινάκης αρχίζει να εισπράττει τα μηνύματα που δείχνουν πως πάει για προφυλακιστέος και πιθανότατα θα «φιλοξενηθεί» στο ίδιο κελί που είχαν «φιλοξενηθεί» οι Κοσκωτάς και Σαλιαρέλης. Συνεπώς αγωνίζεται για την ζωή του.

Παράπλευρη συνέπεια των παραπάνω είναι η συσπείρωση γύρω από τον «βαλλόμενο ηγέτη» μέσω της οποίας γίνεται προσπάθεια αφ’ ενός να «πνιγεί» κάθε φωνή που δεν υποτάσσεται στον έλεγχο του «ηγέτη» όπως και τον αποπροσανατολισμό από τα «ανοιχτά ζητήματα», καθότι σε «κρίσιμες στιγμές» πρέπει να είμαστε «όλοι μαζί» να μην υπάρχει «αντιπολίτευση» και να μην ανοίγουμε «διχαστικές συζητήσεις» ή να «βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας». 

Κλείνοντας παραθέτουμε για την «ιστορία» 4 συνδέσμους καθένας από τους οποίους είναι σχετικός με την τελευταία αναζωπύρωση της διαμάχης τους.

• Το μεταξύ τους τηλεφώνημα.
• Την απάντηση Μελισσανίδη.
• Την πρόθεση Μελισσανίδη να μηνύσει τον Μαρινάκη.
• Τις δηλώσεις του «αδιάφθορου υπερασπιστή» και πολέμιου της διαφθοράς Αλέξη Κούγια.

Υ.Γ. Αν η δημόσια αποκάλυψη (στοχοποίηση) από τον Μαρινάκη των ονομάτων όσων θεωρεί όργανα του Μελισσανίδη φάνηκε να σας θυμίζει κάτι αλλά δεν είσαστε και σίγουροι, εμείς σας απαντούμε ότι ναι έχετε δίκιο. Πράγματι είναι ακριβώς ο ίδιος τρόπος με τον οποίο η «ΩΡΑ» και το ΑΕΚ365 αντιμετωπίζουν τους «εσωτερικούς εχθρούς της Α.Ε.Κ.» όποτε απαιτηθεί. Προφανώς όμως όταν την μέθοδο αυτή την μεταχειρίζονται «αλλόθρησκοι» είναι καταδικαστέα, ενώ όταν την μεταχειρίζονται οι «δικοί μας» όχι, έτσι; Πολύ θα θέλαμε να έχουμε «πέσει έξω» σχετικά με αυτό αλλά «δε βάζουμε και το χέρι μας στη φωτιά».      

18 Νοέμβρη 2014.παρατηρητήριο.

πηγή: aek-watch.gr