Εδώ και καιρό αποδεικνύουμε, με στοιχεία παρμένα από τη Διεύθυνση Αναλογιστικών Μελετών και Στατιστικής του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ότι αυτό, εκτός των άλλων, υποφέρει χρηματοδοτικά, γιατί οι καπιταλιστές μαζικά δεν καταβάλλουν τις ασφαλιστικές εισφορές, ως οφείλουν. Ως τώρα φτιάξαμε αρκετούς πίνακες, στους οποίους καταγράφαμε ανά μήνα τους ασφαλισμένους στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, χωρίς να τους διαχωρίζουμε σε πλήρους και μερικής απασχόλησης και χωρίς να διαχωρίζουμε τους μισθούς και τα μεροκάματα στα οποία ασφαλίζονται. Χρησιμοποιούσαμε μέσους όρους. Σκεφτήκαμε, όμως, ότι θα ήταν καλύτερο να συστηματοποιήσουμε με πιο αναλυτικό τρόπο τα στοιχεία, προκειμένου να φανούν:
Πρώτο, ο αριθμός των ασφαλισμένων πλήρους και μερικής απασχόλησης σε ετήσια και όχι μηνιαία βάση.
Δεύτερο, ο μέσος μισθός και το μέσο ημερομίσθιο στις λεγόμενες Κοινές Επιχειρήσεις και στα Οικοδομικοτεχνικά Εργα, τόσο στην περίπτωση της πλήρους όσο και της μερικής απασχόλησης. Στα Οικοδομοτεχνικά Εργα δεν υπάρχει, φυσικά μέσος μισθός αλλά μόνο μέσο μεροκάματο.
Τρίτο, η κίνηση των αποδοχών στην πλήρη και τη μερική απασχόληση, ακόμα και μετά την 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου τυ 2012, με την οποία δόθηκε από τη συγκυβέρνηση Παπαδήμου -όπως είναι γνωστό- το έναυσμα για να γίνει το πετσόκομμα των αποδοχών των εργαζόμενων με την ψήφιση ατομικών συμβάσεων, που καταργούν τις αποδοχές που έπαιρναν ως τότε με βάση τις ισχύουσες Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας.
Ολα αυτά τα στοιχεία καταγράφονται στον πίνακα που δημοσιεύουμε. Στον Πίνακα περιλαμβάνουμε τα στοιχεία μόνο δύο χρόνων (2007 και 2008) της προμνημονιακής περιόδου 2004-2009, γιατί αυτές οι δύο χρονιές ήταν οι καλύτερες ως προς τον αριθμό των ασφαλισμένων στο ΙΚΑ και επομένως και ως προς τα έσοδα που αυτό θα μπορούσε να εισπράξει.
Ο μέσος μισθός και το μέσο μεροκάματο, όπως καταγράφονται στον πίνακα, αναφέρονται σ' αυτά που ασφαλίζονταν οι εργαζόμενοι και όχι σ' αυτά που τους κατέβαλαν οι καπιταλιστές (βάσει των ατομικών συμβάσεων). Σύμφωνα με το ΙΚΑ (βλέπε τον Ασφαλιστικό Οδηγό του Εργοδότη, που είναι ανεβασμένος στην ιστοσελίδα του), «οι αποδοχές αυτές (σ.σ. επί των οποίων υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές) δεν επιτρέπεται να είναι κατώτερες από τις νόμιμες , δηλαδή αυτές που προβλέπονται κάθε φορά από τις κατά κλάδο συλλογικές συμβάσεις εγασίας».
Το 2007 και το 2008, ο μέσος μισθός ήταν 1.240,77 και 1.294,1 ευρώ, αντίστοιχα. Το 2010, όμως, που είναι η πρώτη χρονιά της μνημονιακής κρίσης, ο μέσος μισθός αυξάνεται κατά 76 ευρώ, ενώ το 2011 αυξάνεται κατά 131,56 ευρώ. Το 2012, που είναι η χρονιά που επιβλήθηκε η 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, ο μέσος μισθός πέφτει στα 1307,40 ευρώ. Μειώνεται γιατί με την 6η ΠΥΣ καταργήθηκαν αρκετά επιδόματα, με αποτέλεσμα να μειωθούν και οι αποδοχές που προβλέπονταν από τις ισχύουσες Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας. Το ίδιο συμβαίνει και το 2013 και το 2014.
Ομως, ο μέσος μισθός του 2014 είναι 1.235,82 ευρώ, μόλις κατά 5 ευρώ χαμηλότερος από το μέσο μισθό του 2007! Αυτή η κίνηση του μέσου ισθού, ιδιαίτερα μετά το Φλεβάρη του 2012 (6η ΠΥΣ), δεν αρέσει καθόλου στους καπιταλιστές. Δεν τους αρέσει, γιατί οι ασφαλιστικές εισφορές υπολογίζονται με αποδοχές πολύ μεγαλύτερες απ’ αυτές που καταβάλλουν ως μισθό στους εργάτες τους, βάσει των ατομικών συμβάσεων εργασίας που επέβαλαν εκβιαστικά. Ως αντίδραση επέλεξαν να μην καταβάλλουν –σε μαζική κλίμακα- τις οφειλόμενες ασφαλιστικές εισφορές, με τη σιωπηλή συγκατάθεση της Διοίκησης του ΙΚΑ. Η τελευταία δικαιολογεί τη στάση της με το επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν δυσκολίες και αν τις πιέσει να καταβάλουν τις εισφορές που οφείλουν θα τις οδηγήσει σε κλείσιμο με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ανεργία.
Το ίδιο ισχύει και για το μέσο μεροκάματο. Το 2007 και το 2008 ήταν 51,61 και 53,93 ευρώ, αντίστοιχα. Αυξήθηκε το 2010, το 2011 και το 2012 και άρχισε να πέφτει μετά το 2013.
Οσον αφορά τις ημέρες που ασφαλίζονται οι εργαζόμενοι στην πλήρη απασχόληση, ακόμη και κατά τη μνημονιακή περίοδο κινούνται σε ψηλά επίπεδα. Το 2007 και το 2008 οι εργαζόμενοι ασφαλίζονταν κατά μέσο όρο για 24,04 και 23,98 μέρες το μήνα, ενώ την περίοδο 2010-2014 η μέση μηνιαία απασχόληση κυμαίνεται μεταξύ 23,62 και 23,36 ημερών, με μέγιστο τις 25 μέρες.
Το ίδιο φαινόμενο, δηλαδή να αυξάνονται ο μέσος μισθός και το μέσο μεροκάματο κατά τη μνημονιακή περίοδο παρατηρείται και στη μερική απασχόληση. Πολλές είναι επίσης οι μέρες που ασφαλίζονται μηνιαίως οι εργαζόμενοι στη μερική απασχόληση κατά τη μνημονιακή περίοδο. Μέχρι το 2013 ασφαλίζονταν κοντά στις 19 μέρες το μήνα.
Στον πίνακα καταγράφεται επίσης η κίνηση του συνολικού αριθμού των ασφαλισμένων στις λεγόμενες Κοινές Επιχειρήσεις, στην πλήρη και τη μερική απασχόληση. Στην πλήρη απασχόληση το 2007 ασφαλίζονταν 1.536.019 εργαζόμενοι και μετά από αυξομειώσεις μεταξύ 2010 και 2012, ο αριθμός πέφτει στους 1.201.105 το 2013 (μείωση 22%) και στους 1.290.846 το 2014 (μείωση 16% σε σχέση με το 2007). Η μείωση αυτή σίγουρα δεν είναι ανεπαίσθητη, όμως πρέπει να ληφθεί υπόψη και η μερική απασχόληση, με ασφαλιστέες αποδοχές 490 ευρώ το μήνα το 2013 και 429 ευρώ το 2014. Οι μερικώς απασχολούμενοι αυξήθηκαν κατά 139% το 2013 και κατά 176% το 2014.
Τα ποσά των εισφορών για τους μερικώς απασχολούμενους δεν είναι μεν αρκετά για να καλυφθούν οι πραγματικές χρηματοδοτικές ανάγκες του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, όμως οι Διοικήσεις του ΙΚΑ και οι μνημονιακές κυβερνήσεις έπρεπε να τα εισπράττουν άμεσα από τους καπιταλιστές και όχι να τους κάνουν πλάτες στη μη καταβολή τους.
Σε ό,τι αφορά τους ασφαλισμένους οικοδόμους, το 2008 ήταν 161.253 με μέσο μεροκάματο 63,57 ευρώ και μέση απασχόληση 14,16 μέρες το μήνα. Το 2010 οι ασφαλισμένοι μειώθηκαν σημαντικά (39.758), αυξήθηκαν το 2011 στους 64.366 και το 2012, το 2013 και το 2014 μειώθηκαν πάλι (39.758, 32.856 και 35.650 αντίστοιχα.) Ομως, τα τρία πρώτα χρόνια της μνημονιακής κρίσης (2010, 2011 και 2012) το μέσο μεροκάματο παρέμεινε στα προηγούμενα επίπεδα (63,19, 68,51 και 63,14 ευρώ, αντίστοιχα). Το 2013 το μέσο μεροκάματο έπεσε στα 48,14 ευρώ και το 2014 στα 42,74 ευρώ. Προφανώς έπαιξε και εδώ καταλυτικό ρόλο η 6η ΠΥΣ.
Οι καπιταλιστές απαιτούν να καταργηθεί η διάταξη του ΙΚΑ που τους υποχρεώνει να ασφαλίζουν τους εργαζόμενους με βάση τα προβλεπόμενα στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να τους ασφαλίζουν με βάση τις ατομικές συμβάσεις, που προβλέπουν αποδοχές σημαντικά χαμηλότερες απ’ αυτές που προβλέπουν ακόμη και οι κουτσουρεμένες Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας.
Οπως είναι γνωστό, στο σχέδιο Κατρούγκαλου προβλέπεται για τους αγρότες και τους ελεύθερους επαγγελματίες να υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές τους επί του καθαρού εισοδήματος. Σκόπιμα, όμως, δε γίνεται καμία αναφορά για τις αποδοχές επί των οποίων θα υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές των μισθωτών. Οταν η βασική φιλοσοφία είναι «ασφαλιστικές εισφορές επί του εισοδήματος», θα ισχύσει το ίδιο και για τους μισθωτούς. Δηλαδή, να υπολογίζονται οι ασφαλιστικές εισφορές επί των καταβαλλόμενων αποδοχών με βάση τις ατομικές συμβάσεις (και όχι με βάση τις κλαδικές συμβάσεις). Ετσι, θα συρρικνωθούν κατακόρυφα οι εισφορές που θα είναι υποχρεωμένοι ν καταβάλουν οι καπιταλιστές. Και βέβαια, θα υπάρξει πρόβλεψη να διαγραφούν τα δισεκατομμύρια ευρώ των ασφαλιστικών εισφορών που οφείλουν οι καπιταλιστές στο ΙΚΑ.
KONTΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 20 ΦΛΕΒΑΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου