Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος στο σημείωμα του σκηνοθέτη αναφέρει: «Με την ταινία αυτή εξετάζω τη «σκοτεινή» πλευρά της πόλης. Γιατί κάνει κανείς αυτό που κάνει και όχι κάτι άλλο, είναι μια ιστορία σκοτεινή. Η καταγωγή των επιθυμιών μας είναι ανεξιχνίαστη. Ωστόσο, η πόλη για έναν κινηματογραφιστή ήταν πάντα μια ιδανική σκηνή για να παιχτεί ένα δράμα. Η «απωθημένη», η «εξόριστη» πόλη, μου φαίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρουσα γιατί κρατάει καλά κρυμμένα τα μυστικά της και δεν παραδίδεται ποτέ στο επιπόλαιο βλέμμα. Αν κάποιος θέλει να δει πραγματικά, πρέπει να σκύψει και να επιλέξει μια γωνία λήψεως σχεδόν «ηθικής τάξεως». Ο ήρωας της ταινίας που κυριολεκτικά πέφτει από το πουθενά και στο τέλος πετάει για το πουθενά, είναι ένα έκπτωτος (άγγελος; επαρχιώτης; μαθητευόμενος άνθρωπος;) που διασχίζει σιωπηλός την πόλη, σαν να πρόκειται για έναν «σιωπηλό αφηγητή» ή σαν έναν «φλύαρο ακροατή». Θα μπορούσε, επίσης, να υποθέσει κανείς ότι όλα συντελούνται μέσα στο κεφάλι του, στο βαθμό που να μας κάνει να αναρωτιόμαστε αν βλέπουμε το ίδιο όνειρο. Το Delivery, είναι μία φτωχή ταινία για φτωχούς ανθρώπους. Συνήθως οι ταινίες κολακεύονται να είναι πλούσιες, ακόμα κι όταν αναφέρονται σε φτωχούς, κι αυτό ήταν για μένα άλλο ένα «ηθικό πρόβλημα». Ίσως αυτά τα κατά συρροή «ηθικά προβλήματα» να κάνουν το Delivery μια πολιτική ταινία».
Ανοιχτές Ελευθεριακές Συναντήσεις
στην Κατάληψη Στρούγκα
eleftheriaki-strouga.espivblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου