Με τα θέματα αξιολόγησης και κινητικότητας των δημοσίων υπαλλήλων, ήμουν σύμφωνος από την εποχή "Σαμαρά", το ίδιο επίσης και με τα συμφέροντα των ιδιωτών μετόχων στις τράπεζες και αλλού που δεν πρέπει να θίγονται, αφού μέτοχοι είναι πολλοί από τον απλό λαό.
Όμως γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα ανακάλυψε τα παραπάνω και με επίσημες δηλώσεις υπουργών, λέει ότι θα προχωρήσει σ' αυτά που πριν κατηγορούσε. Θα μου πείτε ότι θα τα κάνει με διαφορετικό τρόπο, εεεε, ας το έλεγε και τότε και όχι αναφανδόν να τα απορρίπτει.
Είμαι παθών της μη αξιολόγησης και επιθυμώ αυτή κάποτε να γίνει στο δημόσιο και κυρίως στην εκπαίδευση. Είναι αδιανόητο γνωστοί μου εκπαιδευτικοί που δίνουν την ψυχή τους στα παιδιά, με πλήθος δράσεων εκτός σχολείου, να εξισώνονται με τους πιο ανίκανους και να αγωνιούν αν θα τους ξαναπροσλάβουν τον επόμενο χρόνο.
Επιτέλους επίσης, πρέπει να μάθει να δουλεύει το δημόσιο και να μην τα περιμένει όλα από τους εκάστοτε τοποθετημένους κομματικούς διευθύνοντες - αλεξιπτωτιστές και συμβούλους. Μπράβο στον κο Βαρουφάκη που αντιλήφθηκε τον ηλίθιο τρόπο που δουλεύει (αν δουλεύει) το δημόσιο και θα το αλλάξει τουλάχιστον στο υπουργείο του.
Να πω και ένα ανέκδοτο κομματικού αλεξιπτωτισμού, από τότε που εργαζόμουν. Ήταν γύρω στο 1987. Ο κομματάρχης που ήρθε από τον ιδιωτικό τομέα και ανέλαβε διευθυντής μου στην ΕΡΤ, χωρίς να έχει καμία σχέση με το αντικείμενο, μαθαίνουμε ότι με χρήματα της ΕΡΤ πάει στην Νικαράγουα για να συμπαρασταθεί στους αριστερούς Σαντινίστας. Φανταστείτε το γέλιο που έπεσε μεταξύ μας. Πήγε τελικά, ενθάρρυνε τους Σαντινίστας, έκανε το ταξίδι της ζωής του και επέστρεψε γεμάτος τιμές και ικανοποίηση ότι έκανε το χρέος του ως αριστερός. Πιστεύω αυτό το αριστεροδέξιο δημόσιο, τώρα να εξαφανιστεί πριν εξαφανιστούμε όλοι.
Ο με το όνειρο της αξιολόγησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου