Δήμητρα Νικολοπούλου: ΕΜΠΡΑΚΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΑΠΟ "ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΕΣ"

    " Στή χώρα μας ἐγκαθιδρύεται ἡ χειρότερη μορφή φασισμοῦ, ὁ κοινωνικός φασισμός (...) Οἱ σύγχρονες συνθῆκες εὐνοοῦν τή διάδοση ὁλοκληρωτικῶν πολιτικῶν ἀντιλήψεων καί θεωριῶν... Ἡ «Χρυσή Αὐγή», ὀργάνωση πού ἔχει ἐμφανιστεῖ δειλά καί στή χώρα μας, εἶναι πολύ πιθανό ν’ ἀνατείλει σέ κάποιο ἀπό τά ἑπόμενα πρωινά".  

   Αυτά έγραφε σε άρθρο του στις 29-6-1986 ο Σαράντος Καργάκος,ιστορικός,φιλόλογος και δοκιμιογράφος .

  Και σε πιο πρόσφατο άρθρο στις 19-9-2013,βλέποντας με πικρία να επαληθεύονται οι προβλέψεις του, διαπίστωνε :

 "Τώρα οἱ ξελαρυγγιαστές τῶν ραδιοφώνων καί τῆς Τού – Βού, οἱ γονατογράφοι ποικίλων ἐντύπων ἀποροῦν τάχα καί μιλοῦν γιά τό «Αὐγό τοῦ Φιδιοῦ». Ἀλλ’ ὅταν τούς ρωτῶ, ποιός ἀνέθρεψε τό φίδι, δέν μοῦ ἀπαντοῦν. Ὅπως καί οἱ πολιτικοί, νέοι καί παλαιοί, ὅμοια κι αὐτοί δέν τολμοῦν νά κοιτάξουν τόν καθρέφτη τοῦ Ντόριαν Γκρέυ. Μιά ἀνάπηρη δημοκρατία εἶναι ὁ "προθάλαμος γιά μιά «μπρατσάτη» δικτατορία..."

  Ανάπηρη, δυστυχώς, αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά η Δημοκρατία μας στις 18 Μαρτίου, όταν στο Πνευματικό Κέντρο της πόλης μας ο Σ.Καργάκος, ο δάσκαλος που ενέπνευσε σε πολλές χιλιάδες νέους την πίστη στο πολίτευμα αυτό και την απέχθεια στο φασισμό, αντιμετώπισε κατά την παρουσίαση βιβλίων του την εισβολή ομάδας νέων,που απαίτησαν με ύβρεις και απειλές την αποπομπή του από το χώρο, χαρακτηρίζοντάς τον "ακροδεξιό"(!),σκίζοντας τα βιβλία του και συστηνόμενοι ως...Αντιφασίστες !!!

   " Ο φασισμός αρχίζει από το σκίσιμο και κάψιμο βιβλίων," ήταν η απάντηση του συγγραφέα,μετά την αποχώρηση των εισβολέων,που απωθήθηκαν από τις αγανακτημένες αντιδράσεις των παρισταμένων. "Δυστυχώς,με επιβεβαιώνουν! Λυπάμαι τα παιδιά αυτά...Ου γαρ οίδασι τι ποιούσι".

   Αλλά το επεισόδιο βίας ,που δεν είναι το πρώτο τους τελευταίους μήνες, δεν προκαλεί απλώς λύπη.Προκαλεί φρίκη. Ούτε η χούντα των συνταματαρχών δεν διέλυε απροειδοποίητα συγκεντρώσεις . Τις απαγόρευε εκ των προτέρων...Και ασφαλώς δεν το έκανε στο όνομα του...αντιφασισμού!

  Τι κρίμα τόση ορμητικότητα και πάθος, τόση μαχητικότητα να πνίγεται -στην καλύτερη περίπτωση-μέσα σε ...σφαιρική άγνοια! Γιατί πώς είναι δυνατό να αγνοούν οι "αντιφασίστες" ότι πρώτο θύμα του φασισμού είναι η ελευθερία  λόγου και η δυνατότητα διαλόγου; Πώς είναι δυνατό να αγνοούν ότι η καταστροφή βιβλίων εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από τον Χίτλερ και τον Γκαίμπελς ; Και δεν ξέρω αν πιο ανησυχητική είναι η πιθανότητα να έχουν άγνοια ή να υπηρετούν συνειδητά σκοτεινά συμφέροντα...Ας έχουν πάντως υπόψη τους την παλιά ρήση  ενός αληθινού αντιφασίστα : "Κάθε βιβλίο που καίγεται από φανατικούς φωτίζει τον κόσμο."Και πως όσο οι κουκούλες, που κάποιοι από αυτούς φορούσαν, θα είναι πάντα στη συνείδησή μας σύμβολο καταδοτών και όχι επαναστατών, τόσο και ο δήθεν αντιφασισμός  που κηρύσσουν  θα είναι πάντα απλώς ολοκληρωτισμός!

   Παρακάμπτοντας την αυτονόητη για τους έχοντες δείγμα εγκεφάλου θέση ότι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών πρέπει να προστατεύεται ,ακόμη και αν-και ίσως κυρίως αν-διαφωνούμε μαζί τους, βάσει της οποίας, προς τιμήν του,και ο Δήμος κατήγγειλε το αποτρόπαιο περιστατικό, αισθάνομαι χρέος μου να υπερασπιστώ την αλήθεια για τον άνθρωπο που χαρακτηρίστηκε "ακροδεξιός" και του οποίου είχα την ευλογία να είμαι μαθήτρια.

       Ο εργαζόμενος μαθητής Λυκείου στο Αιγάλεω που -όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε στην πληγωμένη εκδήλωση της Τετάρτης - κλήθηκε από την αστυνομία να υπογράψει "δήλωση μετανοίας", ο νεαρός καθηγητής που το 1969 παραιτήθηκε από την ιδιωτική εκπαίδευση, όταν του επιβλήθηκε να εκφωνήσει προκατασκευασμένο λόγο για την Εθνική Επέτειο, που το στρατιωτικό καθεστώς έκλεισε το φροντιστηριακό οργανισμό τον οποίο  εκείνος ίδρυσε και του αρνήθηκε την έκδοση διαβατηρίου, είναι ο ίδιος που μέχρι σήμερα τολμάει συχνά,ως άλλος Σωκράτης,  να ενοχλεί το πνευματικό και πολιτικό κατεστημένο, με όπλο του την  εμβριθή και ανυποχώρητη αναζήτηση της αλήθειας , τον απροκατάληπτο στοχασμό και το Λόγο. Ο ίδιος απαντάει στους  επικριτές του " Δε με ενδιαφέρει τι λένε για μένα.Αρκεί να μην είναι αλήθεια.Όποιος θέλει να με γνωρίσει, με διαβάζει." 

    Του έχουν γίνει, φυσικά, πολλές δελεαστικές προτάσεις να πολιτευτεί. Αλλά προτίμησε την οδό της Μεγάλης Πολιτικής,που γι'αυτόν είναι η Διδασκαλία και την οποία ως σήμερα προσφέρει αφιλοκερδώς. Αν το πάθος του για τη Γλώσσα και την αναδίφηση της Ιστορίας και η ανυποχώρητη λαχτάρα του για Παιδεία ελευθερίας τον καθιστούν για κάποιους "ακροδεξιό", τότε μάλλον έχουν σκίσει και το Λεξικό...

  Επειδή όμως και σε αυτή την πόλη ενδημεί χρονίως η  βδελυρή συκοφαντία, αναγκάζομαι να αναφερθώ  και σε ανώνυμο-ασφαλώς- σχόλιο σε τοπική ιστοσελίδα που χαρακτηρίζει το Σ.Καργάκο ως μέλος του "Δικτύου 21". Υπήρξε,πράγματι,αρχικά μέλος αυτής της ομάδας διανοουμένων, μαζί με πολλούς άλλους, όπως η Λ.Κανέλλη,ο Κ.Ζουράρης και ο αείμνηστος Ν.Σαρρής, που θέλησαν τότε να ενώσουν τις προσπάθειές τους για τη διδασκαλία της ελληνικής ιστορίας και την προάσπιση της  ελληνικής γλώσσας. Κάποιοι από αυτούς αργότερα διέψευσαν τη συμμετοχή τους... Ο Σ.Καργάκος είχε ενταχθεί στο "Δίκτυο" με τον απαράβατο όρο να μη συμμετάσχει σε αυτό κανένας πολιτικός, γι'αυτό και αμέσως μετά την προσχώρηση πολιτικών απεχώρησε, όπως είχε τότε γίνει γνωστό!

   Αυτό που προσωπικά μπορώ να καταθέσω ως ελάχιστο αντίδωρο στα όσα μου πρόσφερε η μοναδική διδασκαλία του, είναι ότι,  πράγματι, από το Σ.Καργάκο διδάχτηκα για πολλούς..."φασίστες" :  για  τoν Κ. Bάρναλη,το Ν. Βρεττάκο, το Γ. Ρίτσο, το Μ.Κατσαρό...!!!   Έμαθα επίσης για τη χούντα που τον δίωξε βάναυσα,για τους γραφειοκράτες που βασάνισαν τους πρόσφυγες,για τις μετεμφυλιοπολεμικές εμπάθειες, για τους επαγγελματίες πολιτικούς που απομυζούν τον όχλο, για τους αργυραμοιβούς του πνεύματος που υπονομεύουν το στοχασμό...Ναι. Από τον Καργάκο διδάχτηκα για πολλούς φασίστες! Αλλά από τους  "νέους"που βεβήλωσαν το Πνευματικό Κέντρο διδάχτηκα το ΦΑΣΙΣΜΟ!

    Δε θα τους προσφέρει όμως το άλλοθι που γυρεύουν, για να διαιωνίζουν τις διχαστικές τακτικές που ίσως εν αγνοία τους υπηρετούν κανένας σκεπτόμενος και καλοπροαίρετος άνθρωπος. Και σίγουρα όχι ο Σαράντος Καργάκος που με τα δύο τελευταία βιβλία του κηρύσσει το "Παρών" και κυρίως τη λήθη στο εμφυλιοπολεμικό παρελθόν ! Ο Ευγένιος, ο ήρωας του 99ου βιβλίου του και πρώτου μυθιστορήματός του, συμβολοποιεί τη δραματική γενιά που "μαράθηκε μέσα στους παγεώνες του μίσους". Ο Ευγένιος πεθαίνει, γιατί έζησε σε μια εποχή χωρίς ψυχική ευγένεια.Μας κληροδοτεί το χρέος της συμφιλίωσης. Θυσιάζεται με την ελπίδα οι επόμενες γενιές να μην κάνουν τα λάθη των παππούδων τους.

     Άλλη μια χαμένη θυσία ;

                                                                            Δήμητρα Γ.Νικολοπούλου