Μια πόλη, μα ποια πόλη

"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr

Η ανάμιξη του γενικευμένου ανορθολογισμού και των επιμέρους μικροσκοπιμοτήτων που χαρακτηρίζει τις πιο μεγαλόφωνες εκφάνσεις της δημόσιας ζωής της πόλης (όπως και όσο μπορεί ακόμη και αυτές να εκφραστούν στις μέρες μας, όπως και όσο δεν είναι κι αυτές αυτοεγκλωβισμένες στο «χτύπημα του νταουλιού» μέχρι εξαντλήσεως) στερεί από τον ψύχραιμο Φιλαδελφειώτη και την ψύχραιμη Φιλαδελφειώτισσα αυτό που χρειάζεται περισσότερο: την ήρεμη, τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία γύρω απ’ το παρόν και το μέλλον αυτής της πόλης, μιας πόλης που σχεδιάζεται αβίωτη, αν όχι και παρηκμασμένη οικονομικά σε ορίζοντα λίγων χρόνων.


Αυτή η αρνητική προοπτική της πόλης έχει επισημανθεί με συστηματικό τρόπο, παρά τα πάσης φύσεως ηθελημένα ή αθέλητα εμπόδια που τέθηκαν ως σήμερα ένθεν κακείθεν της γραμμής που χωρίζει «αντιφρονούντες» και «μελισσανιδικούς». Σε όλη αυτή τη διαδρομή, απ’ την επανεμφάνιση Μελισσανίδη στα μέσα του 2013 και μετά, είδαμε πολλά, μάθαμε πολλά, βγάλαμε αρκετά συμπεράσματα. Η ροή των γεγονότων μάς ανάγκασε να δημοσιεύσουμε πολλά απ’ αυτά τα συμπεράσματα τμηματικά με διάφορους τρόπους, κι ίσως είναι μια ευθύνη του παρόντος και του άμεσου μέλλοντος το υλικό αυτό να συγκεντρωθεί έτσι που άλλοι τόποι να μη θρηνήσουν κατά τον τρόπο που φαίνεται πως θα θρηνήσει εντέλει η Νέα Φιλαδέλφεια υπό το βάρος των επιδιώξεων των επιχειρηματικών συμφερόντων με το μανδύα της ΑΕΚ.

Η έκδοση μιας άδειας για την «Αγιά Σοφιά» του Μελισσανίδη δεν είναι καταστροφή – η έκδοσή της δε σημαίνει απαραίτητα και ολοκλήρωση του έργου, το οποίο έχει κι άλλες προϋποθέσεις, που για την ώρα δεν πληρούνται. Αυτό που είναι καταστροφικό, όμως, είναι η σημερινή κυριαρχία της «ομοφωνίας» που επέβαλε με «δημοκρατικούς όρους» ο Μελισσανίδης σ’ αυτή την πόλη.

Πρόκειται όχι τόσο για μια νίκη της πλευράς Μελισσανίδη, όσο για μια ήττα της άλλης πλευράς, μια αδυναμία που μακάρι να είναι παροδική. Δεν επέβαλε τίποτα ο Μελισσανίδης και εξακολουθεί να μην μπορεί να επιβάλλει, παρά μόνο αν έχει κάποιες προϋποθέσεις: την απόσυρση απ’ το δημόσιο λόγο των κοινωνικών δυνάμεων εκείνων που ξεκίνησαν ένα βήμα μπροστά τον αγώνα για την υπεράσπιση της πόλης και του άλσους· την ανάθεση της αντιπαράθεσης σε μια δημοτική αρχή που και να ήθελε δεν μπορεί να επιτελέσει το σκοπό της, διότι φοβάται την ανοιχτή πολιτική των μαζών· την γραφειοκρατικοποίηση όλων των ζητημάτων αιχμής γύρω απ’ το σχέδιο· την αδυναμία των πιο οργανωμένων δυνάμεων να κατανοήσουν ότι χωρίς τον αυθόρμητο λαϊκό παράγοντα, που δεν τον χωράς στα προκαθορισμένα κουτάκια της ανάλυσής σου, καμιά μάχη δεν κερδήθηκε ποτέ.

Αυτό που παραμένει βασικό, για την ώρα, είναι ότι το σύμπλεγμα των μικρών και μεγάλων κτηματομεσιτικών συμφερόντων που εποφθαλμιούν την ευρύτερη περιοχή συμπληρώνει τα κομμάτια του παζλ. Ο χάρτης που συνοδεύει αυτό το σχόλιο (πατήστε πάνω στην εικόνα για να τον δείτε σε μεγαλύτερο μέγεθος), δημοσιεύτηκε στον έντυπο Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας φ. 92 και αποτυπώνει, λίγο-πολύ, τις επιδιώξεις τους. Ας τον μελετήσουν με προσοχή οι Φιλαδελφειώτες και οι Φιλαδελφειώτισσες, καθώς είναι αυτοί που έχουν τελικά την ευθύνη της ανατροπής των βλαβών που σχεδιάζονται σε βάρος τους…

π.