Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε να γράφουμε σε αυτήν εδώ την φιλόξενη σελίδα για την αγαπημένη μας ομάδα, το κάναμε με διπλή ιδιότητα. Φυσικά την δημοσιογραφική, θέλοντας να ενημερώνουμε με τις μικρές μας δυνάμεις, τον φίλαθλο κόσμο της ομάδας μας, με εγκυρότητα και σοβαρότητα για τα όσα συμβαίνουν στον μαγικό κόσμο της ΑΕΚάρας μας, αλλά κυρίως με την ιδιότητα του οπαδού του δικεφάλου.
Γεγονός που επιτάσσει στα δύσκολα, να βάζουμε πλάτη…, και όχι να δημιουργούμε προσχώματα στην όποια προσπάθεια.
Αυτό κάναμε και το καλοκαίρι που μόλις πέρασε, για όλα όσα άπτονταν του μπασκετικού ρεπορτάζ της ομάδας μας. Ξέραμε ότι τα πράγματα δεν ήταν ιδανικά. Όπως δεν είναι και σήμερα. Με την στάση μας ωστόσο και μέσα από την πάντα επώνυμη αρθρογραφία μας είχαμε ως στόχο να μην προσθέτουμε επιπλέον προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα.
Γι’ αυτό σε ανύποπτο χρόνο ήδη από τον Ιούνιο γράφαμε μεταξύ άλλων:
«Εν κατακλείδι… τα πράγματα δεν είναι «ρόδινα» και ιδανικά…, αλλά όλα τα τμήματα της αγαπημένης μας ΑΕΚ, μετά από πολλά χρόνια βρίσκονται στην Α1 και το παλεύουν!
Θα τα καταφέρουν;;;
Αυτό είναι στο χέρι των ανθρώπων που τα διοικούν, αλλά και στο δικό μας… που με τη σειρά μας πρέπει να τους στηρίξουμε όσο μπορούμε και να μη ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΟΥΜΕ… για το παραμικρό…».
Ενώ όταν ακούγονταν τα διάφορα σενάρια για τον Παναγιώτη Γιαννάκη, τους Αυστραλούς κλπ είχαμε αναφέρει: «…Φυσικά ΚΑΝΕΙΣ μας δεν πρέπει να ξεχνά και όλους εκείνους που ίδρωσαν και πάλεψαν στα δύσκολα…».
Σήμερα είμαι σε θέση να πω ότι αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενος (και λίγο δικαιωμένος…) για το ελπιδοφόρο ξεκίνημα της Βασίλισσάς μας. Με τις νίκες επί Κολοσσού και Ρεθύμνου η ομάδα μας έδειξε ότι επέστρεψε αξιοπρεπής στην Α1 και ότι θα τιμήσει την κιτρινόμαυρη φανέλα και ιστορία.
Και γι’ αυτό αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στους πρωτεργάτες. Τον Αλέξη Αλεξίου, τον Βαγγέλη Ζιάγκο και τους συνεργάτες του, τους παίκτες φυσικά της ομάδας μας, τον Γιώργο Χήνα, τον Γιώργο Νικολάου (είμαστε πολύ μικροί ακόμα για να γράψουμε για τον κ. Γιώργο), τον Δημήτρη Μελισσανίδη που όπως γράφτηκε έβαλε και αυτός το χεράκι του, και εν τέλει σε όλους τους επώνυμους ή «ανώνυμους» που βοήθησαν με τον τρόπο τους.
Προσωπικά σήμερα λίγο με ενδιαφέρει τι θα γίνει στο «Αλεξάνδρειο».
Μακάρι φυσικά να κερδίσουμε αλλά θεωρώ πως αυτό που πλέον έχει την μεγαλύτερη σημασία είναι η Ένωση να συνεχίσει την έως σήμερα σύντομη προετοιμασία της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και να παρουσιάσει το ίδιο πάθος και την ίδια αποτελεσματικότητα στην έναρξη της Basket League. Διότι η χρονιά θα είναι μακρά και δύσκολη.
Η ταπεινότητά μας θα βρίσκεται δίπλα της. Είτε από τα δημοσιογραφικά, είτε από την κερκίδα. Άλλωστε εκεί είχαμε την πρώτη μας επαφή… με την μπασκετική ΑΕΚ. Στα μπλε καθισματάκια του ΟΑΚΑ. Και εκεί επιστρέφουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου