Η Α.Ε.Κ. ΟΜΗΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΜΕΛΙΣΣΑΝΙΔΗ; (ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΓΗΠΕΔΙΚΟΥ)

Από τον Φλεβάρη του 2014 που βγήκαμε στον αέρα θέσαμε ως σκοπό μας την ανάδειξη των σημαντικών ζητημάτων τα οποία συσκοτίζονται (σκόπιμα ή όχι) από την επικαιρότητα (όπως θέλουν να την διαμορφώνουν κάποιοι). Αναλάβαμε επίσης την «υποχρέωση» να σχολιάζουμε και ν’ αναλύουμε ειδήσεις και καταστάσεις οι οποίες επηρεάζουν άμεσα ή/και στο μέλλον την αγαπημένη μας Α.Ε.Κ. και για τις οποίες οι αθλητικοί συντάκτες είχαν λίγες ή και καθόλου γνώσεις. Καταθέταμε την άποψη μας πάντα με επιχειρήματα μα προπάντων με θάρρος. 

Σήμερα μένοντας πιστοί στις παραπάνω δεσμεύσεις (που αναλάβαμε αυτοβούλως και χωρίς καμία υποχρέωση) γράφουμε το παρόν κείμενο με το οποίο σας γνωστοποιούμε τόσο τους προβληματισμούς μας όσο και κάποιες σκέψεις μας σχετικά με το θέμα του γηπέδου, αλλά και την «ενιαία Α.Ε.Κ.» γενικότερα. Οι προβληματισμοί μας αυτοί άπτονται της πολιτικής κατάστασης της Χώρας και για τον λόγο αυτόν θα πολιτικολογήσουμε όχι για να επέμβουμε στα εσωτερικά του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. αλλά γιατί πρέπει να μην εθελοτυφλούμε. 

Τόσο ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ως πολιτικός φορέας όσο και η κυβέρνηση του ισορροπεί σε δύο βάρκες. Από τη μια η ανάγκη διαχείρισης της εξουσίας και από την άλλη η παρόρμηση της εφαρμογής «Αριστερής πολιτικής». Καθένα από τα δυο αυτά πρίσματα δίνει διαφορετική ανάγνωση της πραγματικότητας με αποτέλεσμα την αναποφασιστικότητα σχετικά με το πόσο αντέχει να τραβηχτεί το σχοινί. 

Η «εσωκομματική» μοιρασιά των χαρτοφυλακίων έδωσε στον εκφραστή της «Αριστερής Πλατφόρμας» το υπέρ-Υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Είναι λοιπόν ο Λαφαζάνης ο άνθρωπος που -τυπικά τουλάχιστον- προΐσταται εμός υπουργείου το οποίο έχει να κάνει μεταξύ άλλων και με το γήπεδο της Α.Ε.Κ. αλλά και με τον τομέα της ενέργειας στον οποίο δραστηριοποιείται ο Μελισσανίδης. Μέχρι πρόσφατα ο Λαφαζάνης δεν είχε πεί κουβέντα σχετικά με την τύχη των ρυθμίσεων για το νέο γήπεδο της Α.Ε.Κ. Επέλεξε να μιλήσει για το θέμα αυτό σε εκδήλωση ενάντια στην εγκατάσταση της ΟΝΕ OIL (συμφερόντων Μελισσανίδη) στην Δραπετσώνα (βλέπε εδώ).

Η δήλωση αυτή καθ’ εαυτή δεν είναι κάτι καινούριο ή διαφορετικό απ’ ότι θα αναμέναμε με βάση τα όσα έχουν κυκλοφορήσει τελευταία και τα οποία επίτηδες διέρρευσε η κυβέρνηση για να προετοιμάσει το κλίμα. Μιλάμε φυσικά για την νομοθετική κατάργηση των άρθρων 42 & 43 του Ν. 4277/2014. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θα επιθυμούσε έναν νέο και διαφορετικό διακανονισμό ο οποίος δεν θα πάταγε πάνω στα άρθρα αυτά και τον οποίο θα επέβαλλε (έστω και καλυμμένα) η ίδια. Αυτό το νόημα έχει επί της ουσίας η τακτική του Δήμου και η προσφυγή του στο ΣτΕ, η οποία ακόμη και αν απορρίφθηκε (κάποιοι λένε για τυπικούς λόγους) θα του δώσει όμως αρκετό χρόνο για μια νέα διαπραγμάτευση (αφού η καθαρογραφή της απόφασης σκόπιμα θα πάρει πολύ καιρό ακόμα). Ο Υπουργός δεν επέλεξε τυχαία την Δραπετσώνα και την συγκεκριμένη κινητοποίηση για να κάνει την δήλωση σχετικά με το γήπεδο. Θα μπορούσε να την είχε κάνει νωρίτερα και σε οποιοδήποτε άλλο μέρος. Επέλεξε την Δραπετσώνα γιατί εκεί έχει αγοράσει έκταση ο Μελισσανίδης προκειμένου να εγκαταστήσει εταιρεία συμφερόντων του (ΟΝΕ OIL). Έλα όμως που ο Μαρινάκης -θεωρώντας ότι έχει το δικαίωμα (και ότι μπορεί) να διαφεντεύει τόσο τον Πειραιά όσο και την ευρύτερη περιοχή του- έχει άλλα «αναπτυξιακά σχέδια» για την Δραπετσώνα (τα οποία και αποκλείουν αυτά του Μελισσανίδη). Ωστόσο το πρόβλημα με την δήλωση είναι ότι αυτή είναι μονόπλευρη και επιλεκτική, λες και δεν υπάρχουν άλλα «αναπτυξιακά σχέδια» για την περιοχή, τα οποία μάλιστα στην πλήρη εξέλιξη τους θα οδηγήσουν στην «αξιοποίηση της περιοχής» όχι βέβαια προς όφελος του συνόλου των κατοίκων. Πρέπει να καταλάβουμε ότι μέσω των δηλώσεων Λαφαζάνη δεν επιχειρείται το μπλοκάρισμα κάποιων «κακών σχεδίων» που έχουν εξυφάνει αντίστοιχα «κακοί επιχειρηματίες». Αυτό που επιχειρείται είναι η αντικατάσταση κάποιων επιχειρηματιών από κάποιους άλλους, αφού η φύση αντιπαθεί τα κενά (είτε τα οικονομικά είτε της εξουσίας).   

Από δω και πέρα ξεκινάνε τα προβλήματα για την «ενιαία Α.Ε.Κ.». Τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τον Μαρινάκη -και ανεξάρτητα από το τι ισχυρίζεται ο Μελισσανίδης- Α.Ε.Κ. και Μελισσανίδης ταυτίζονται «σαν το νύχι με το κρέας». Συνεπώς είναι αναμενόμενο να μπλοκάρουν τόσο την επένδυση στην Δραπετσώνα όσο και το νέο γήπεδο στην Ν. Φιλαδέλφεια ως μέσο πίεσης για έναν νέο συμβιβασμό (παζάρεμα) σχετικά και με τα δύο σχέδια. Μπορούν να επικαλεστούν πολλούς λόγους για την εμπλοκή/κωλυσιεργία/καθυστέρηση αυτή (από τους περιβαλλοντικούς όρους ως τις κινητοποιήσεις των κατοίκων) και έτσι να τα οδηγήσουν σε προσωρινό αδιέξοδο (ή ματαίωση). 

Βέβαια αυτός ο σχεδιασμός από κυβερνητικής πλευράς έχει νόημα μόνο για όσο η ίδια κυβέρνηση θεωρεί ότι ευνοείται από την υπάρχουσα συγκυρία. Είναι προφανές ότι όπως μέχρι τώρα, έτσι και από δω και πέρα θα παιχτεί ένα παιχνίδι με το χρόνο το οποίο θα συνεχιστεί μέχρι ένας από τους δυο (Μελισσανίδης ή κυβέρνηση) θεωρήσει ότι δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Με τον τρόπο αυτόν αποφεύγεται η απευθείας αναμέτρηση, ενώ σε περίπτωση ματαίωσης του ενός ή και των δύο σχεδίων (γήπεδο, εγκαταστάσεις στην Δραπετσώνα) λόγω των αντιδράσεων κατοίκων ή/και φορέων της περιοχής δεν μπορεί να χρεωθεί (ευθέως τουλάχιστον) η κυβέρνηση την ευθύνη. Αν λοιπόν νομίζουν κάποιοι ότι υπάρχει χρόνος για να βρεθεί λύση (τουλάχιστον για το γήπεδο) δεν σημαίνει όμως ότι η Α.Ε.Κ. μπορεί να περιμένει κι’ άλλο να βρεθεί οριστική λύση αρεστή απ’ όλους για το νέο της γήπεδο. Άσε που κάθε μέρα που περνά ο κόσμος της θα θεωρεί ότι πίσω από την κυβερνητική στάση κρύβεται (εκτός των άλλων) και η ανάγκη συντήρησης του Ο.Α.Κ.Α. (το οποίο θα μείνει χωρίς ενοικιαστή αν φύγει η Α.Ε.Κ.). Ακόμα χειρότερα όσο περισσότερο καθυστερεί η έναρξη της κατασκευής, τόσο πιο απρόβλεπτη θα είναι η αντίδραση του «κόσμου της Α.Ε.Κ.» τόσο ως προς την μορφή και την έκταση όσο και προς την κατεύθυνση που θα εκδηλωθεί. Θεωρούμε πώς πέραν του Φθινοπώρου -οπότε και θα πρέπει να έχουν υπάρξει απτά αποτελέσματα- δεν μπορεί να παραταθεί η υπομονή των ΑΕΚτζήδων. Αυτή την παράμετρο θα πρέπει να την λάβουν σοβαρά υπ’ όψη όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές. 

Ελπίζουμε (κυρίως) στην κυβέρνηση να πρυτανεύσει η λογική και να μην επιμείνουν σε στείρες αντιπαραθέσεις μόνο και μόνο εξαιτίας ιδεολογικών αγκυλώσεων και εμμονών. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εντός της Ε.Ε. (εντός ή εκτός Ευρώ) «απαγορεύονται δια ροπάλου» οι διακρίσεις σε βάρος επιχειρηματιών. Δεν είναι πολύ παληά η υπόθεση της δικομματικής τότε συνεννόησης Ν.Δ. & ΠΑ.ΣΟ.Κ. σχετικά με την συνταγματική αναθεώρηση του 2001 και τις ρυθμίσεις για τον «βασικό μέτοχο» οι οποίες κατέπεσαν σαν πύργος από τραπουλόχαρτα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Και τότε όπως και τώρα για τις Σκουριές στόχος ήταν ο Μπόμπολας. Γι’ αυτό ας προσέχουν πως διαχειρίζονται τα διάφορα επιχειρηματικά σχέδια. Εκτός αν κάποιοι στην κυβέρνηση εκτελούν συμβόλαιο ευνοώντας κάποιους σε βάρος κάποιων άλλων, το οποίο μένει ν’ αποδειχθεί το αμέσως προσεχές χρονικό διάστημα. Σε κάθε περίπτωση προειδοποιούμε καλοπροαίρετα όλες τις πλευρές να μην χρησιμοποιήσουν την Α.Ε.Κ. και τους ΑΕΚτζήδες ως διαπραγματευτικό χαρτί.

           

21 Απρίλη 2015
παρατηρητήριο.

πηγή: aek-watch.gr