Η γραπτή τοποθέτηση του Βασίλη Καλαματιανού* στην εκδήλωση του ΚΟΜΜΟΝ της 11-11-2015

Η μεγάλη προσπάθεια θα ξεκινήσει από την εργατική τάξη

Επιτρέψτε μου, πριν αναφερθώ στα προβλήματα, που βάζει το υπό συζήτηση θέμα, να κάνω κάτι που δεν συνηθίζω, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι αναγκαίο. Είναι αναγκαίο, γιατί σήμερα δεν εκφράζω, όπως γινόταν για δεκάδες χρόνια, τις θέσεις του ΚΚΕ.
 

Γνωρίζετε τη δημόσια πολιτική μου διαφοροποίηση με το άρθρο για το Δημοψήφισμα. Αυτό πέρα από προσωπική στάση αρχών ήταν και μία ενέργεια υπεράσπισης της τιμής και της ιστορίας του ΚΚΕ και του Κομμουνιστικού Κινήματος.

Αυτή η διαφοροποίηση ολοκληρώθηκε στη συνέχεια και τώρα συμπορεύομαι-συνοδοιπορώ με την Κίνηση Κομουνιστών-Εργατικός Αγώνας

Αγαπητοί σύντροφοι.

Είναι πολύ καλή η πρωτοβουλία για τη σημερινή συνάντηση και εκδήλωση, θάναι χρήσιμο να ακολουθήσουν και άλλες με διάφορες μορφές και περιεχόμενο.

Θεωρώ ταυτόχρονα σημαντικό και ως ένα βαθμό απαραίτητο να καταθέσει ο καθένας τη σκέψη του, ευθέως και με σαφήνεια, τι πάμε να κάνουμε, για να δούμε το πώς. Βεβαίως και παραταξιακές φιλοδοξίες και επιδιώξεις θα υπάρχουν, αλλά αν π.χ. στόχος είναι τις 50 χιλιάδες ψήφους να τις κάνουμε 80 ή το 2,90% να γίνει 3,5% ή 4% , ή πως θα μοιράζονται αυτά τα ποσοστά μαζί με το ΚΚΕ δηλαδή το 9%-10%, λέω με σαφήνεια ότι αυτό είναι λάθος, δεν μας ενδιαφέρει. Να σημειώσω ακόμη ότι οι εκλογές δεν προηγούνται, έπονται και είναι καταγραφή άλλων δραστηριοτήτων.

Τα 5 χρόνια οικονομικής κρίσης και τα μνημόνια, το ένα συνέχεια του άλλου, εντείνουν την επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, της νεολαίας και του λαού, οδηγούν σε πρωτόγνωρα άσχημες καταστάσεις ανεργίας και οικονομικής εξαθλίωσης.

Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει νέα πολιτικά χαρακτηριστικά και είμαστε υποχρεωμένοι να τα προσεγγίσουμε, αν θέλουμε να εκτιμήσουμε το διαμορφούμενο συσχετισμό των ταξικών και πολιτικών δυνάμεων.

Υπάρχει πλήρης ιδεολογική και πολιτική στήριξη της αστικής τάξηςαπό το σύνολο των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και δυνάμεων. Την ίδια περίοδο τμήματά της αποκομίζουν τεράστια οφέλη και καλύτερες προοπτικές. Ας δούμε σε κοινωνικό επίπεδο.

Κατά προσέγγιση, αλλά βάσιμα, μπορούμε να πούμε, ένα 10% θησαυρίζει, άλλο ένα 10% βελτιώνει τη θέση του, άρα ένα 20% κερδίζει και στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις και μέσα, και έχουν πολλά, αυτή την κατάσταση, την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ και στην ΕΕ , την πολύμορφη επίθεση στο λαό, όχι μόνο οικονομική αλλά και ιδεολογική και πολιτική στο όνομα ανάγκης εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμίσεων.

Έχει επίσημα καταγραφεί ότι ένα 40% του πληθυσμού στα όρια της φτώχειας και κάτω, σε καταστάσεις εξαθλίωσης.

Απομένει ένα 40% κρίσιμο ποσοστό, χάνει, μειώνονται τα οικονομικά του αλλά ταλαντεύεται, σχετικά με την προοπτική, υπερασπίζονται και μαχητικά, συντεχνιακά κεκτημένα και κατακτήσεις χρόνων.

Είναι κρίσιμο όχι μόνο σαν ποσοστό που διεκδικείται και επιδιώκει να προσεταιριστεί η άρχουσα τάξη αλλά και γιατί η ένταξή του σ’ ένα πλατύ μέτωπο πάλης θα διαμορφώσει άλλα δεδομένα και ποιοτικά.

Επόμενο είναι κρίσιμο ζήτημα ή επεξεργασία αιτημάτων και στόχων που να ενώνουν και να οδηγούν στην κοινή δράση.

Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο , είναι όμως απαραίτητο, χρειάζεται ασφαλώς μεγάλη, συνεχής και επίμονη ιδεολογικό-πολιτική διαφώτιση, να ξεπερνιέται το «εγώ» και να προωθείται το «εμείς». Ασφαλώς θα υπάρχει και το ιδιαίτερο και η διεκδίκησή του.

Η μεγάλη προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από την εργατική τάξη. Ως πότε θα γίνονται για το ίδιο πρόβλημα την ίδια ημέρα και ώρα 5-6 διαφορετικές εργατικές συγκεντρώσεις;

Για να ξεπερασθούν οι δυσκολίες που βάζει η εργατική αριστοκρατία και ο κυβερνητικός συνδικαλισμός, που εκφράζεται κυρίως από την ΓΣΕΕ, απαιτείται η ενότητα δράσης των άλλων δυνάμεων.

Σε πολιτικό επίπεδο η κατάσταση δεν είναι καλύτερη.

Το εκλογικό αποτέλεσμα το Σεπτέμβρη καταγράφηκε βέβαια το θετικό ότι τα παλαιά κυβερνητικά κόμματα δεν ανακάμπτουν. Ωστόσο, το πέρασμα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με το στρατόπεδο του μονοπωλιακού κεφαλαίου της χώρας, του ευρωπαϊκού και αμερικανικού ιμπεριαλισμού, η εκλογική του επιτυχία και ο σχηματισμός κυβέρνησης που υλοποιεί τα αντιλαϊκά μέτρα του μνημονίου, που συμφώνησε, έχουν μετατοπίσει το πολιτικό σκηνικό σε πιο συντηρητική κατεύθυνση.

Για την Κομμουνιστική Αριστερά στο σύνολό της είναι πολύ άσχημο, δε φτάνει το 10% του εκλογικού σώματος.

Ταυτόχρονα πρέπει με θάρρος και στα πλαίσια μιας απαραίτητης αυτοκριτικής να διαπιστώσουμε ότι είναι αποτέλεσμα σοβαρών αδυναμιών στο επίπεδο της ιδεολογίας, της επεξεργασίας στρατηγικής με βάση το επίπεδο ανάπτυξης της χώρας, στα πλαίσια της ΕΕ και της ανάλογης τακτικής.

Όταν αγνοείται, υποβαθμίζεται ή παρακάμπτεται η οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση της χώρας, όταν διαχέονται αντιλήψεις ότι μπορεί να αλλάξει ο χαρακτήρας της ΕΕ ή να μετατοπίζεται χρονικά η διαμόρφωση κινήματος για αποδέσμευση τώρα, τότε δεν μπορεί να υπάρχουν άλλα αποτελέσματα.

Έχω αναφέρει δημόσια, για ανακατατάξεις και την ανάγκη να αλλάξουν θέσεις, σκέψεις και πρακτικές, κυρίως οι δυνάμεις που με απασχολούν θετικά. Σήμερα οφείλω να διευκρινίσω ότι οι δυνάμεις που με απασχολούν θετικά αυτό που ονομάζουμε Κομμουνιστική Αριστερά, από το ΚΚΕ μέχρι και τη ΛΑΕ, ανεξάρτητα μεγέθους.

Για το Μέτωπο. Γίνεται πολλή κουβέντα και μια ευρύτερη απαίτηση για δημιουργία Μετώπου. Από πολλούς κατανοείται με απλουστευτικό τρόπο, σαν εκλογική συνεργασία. Η προώθηση αυτού του στόχου είναι αναγκαία, αλλά καθόλου απλή. Υπάρχουν δυνάμεις που το θέλουν υπό την ηγεμονία τους ή χωρίς ένα επεξεργασμένο πρόγραμμα επιστημονικά τεκμηριωμένο, κοινής αποδοχής με αρχή μέση και τέλος. Κάτι τέτοιο φυσικά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό. Ξεκινώντας τη δράση για τα άμεσα προβλήματα, δουλεύοντας και ζυμώνοντας το προγραμματικό πλαίσιο, δημιουργώντας σχέσεις εμπιστοσύνης, μπορούμε να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός πλατιού Εργατικού Λαϊκού Κινήματος Κοινωνικοπολιτικού Μετώπου, ανθρώπων με ελεύθερη σκέψη, διεκδικητικό, μαχητικό, με αγωνιστική πειθαρχία, που θα ανοίγει δρόμους για ευρύτερες κοινωνικές αλλαγές. Κίνημα καθοδηγούμενο και όχι διοικούμενο, μόνο με αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να αναπτυχθεί, διαφορετικά δεν θα υπάρξει. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του.

*Ο Βασίλης Καλαματιανός είναι  πρώην μέλος του ΠΓ της ΚΕ και Γραμματέας της ΚΟΑ του ΚΚΕ

πηγή: ergatikosagwnas.gr