Για τις εκλογές των εργαζομένων στην Περιφέρεια Αττικής

ΔΕΝ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΥΛΛΟΓΟ ΑΝΟΙΧΤΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ, ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟ

Όταν ζητήσαμε την στήριξη των συναδέλφων στις εκλογές του 2012, είχαμε πει ότι «ο σύλλογος δεν μπορεί να είναι πλέον ανάθεση εξουσίας» και «η συνεχής συμμετοχή όλων των εργαζόμενων, με κάθε τρόπο, οι δημοκρατικές διαδικασίες, οι από τα κάτω πρωτοβουλίες και η αλληλεγγύη πρέπει να είναι τα κύρια γνωρίσματα του». Αυτά τα πιστεύω μας εξακολουθούν να ισχύουν και σήμερα. Με μια σημαντική διαφορά… 

 

Συμμετείχαμε στο ΔΣ ενός διαλυμένου συλλόγου, μετά την καταστροφική διετία της περιβόητης προσωρινής διοικούσας: χωρίς καταστάσεις μελών, χαμένες αιτήσεις, μπλοκάκια εισπράξεων, αποδείξεις. Επί 14 μήνες δεν υπήρχε προεδρείο και αντιμετωπίζαμε το εξής παράλογο: οι ίδιοι που μας εγκαλούσαν για την ανυπαρξία προεδρείου, δεν εμφανίζονταν ποτέ στα ΔΣ για να υπάρξει η απαραίτητη απαρτία. Αποφασίσαμε να συμμετέχουμε στο προεδρείο που θα σχηματιζόταν, παρ’ όλες τις πολιτικές διαφωνίες μας, προκειμένου να γίνουν τα στοιχειώδη πράγματα για την ύπαρξη ενός συλλόγου: από το να υπογράφει κάποιος τις αποφάσεις μέχρι την έκδοση ΑΦΜ και την φορολογική τακτοποίηση του ΣΥΠΑ. Αυτονόητα πράγματα που παρουσιάζονται ως φοβερά επιτεύγματα του ΔΣ! 

 

Με προσωπική δουλειά και επιμονή μελών μας –χωρίς να δικαιολογούνται όλα από τις θέσεις μας στο προεδρείο- φτιάξαμε το μητρώο μελών, αποτυπώσαμε με ακρίβεια την οικονομική κατάσταση του συλλόγου, μπόρεσε ο ΣΥΠΑ να ξεχρεώσει τις σωρευμένες οφειλές προς την ΟΣΥΑΠΕ και να έχει ένα ταμείο, φτιάξαμε το blog και την λίστα email για την ενημέρωση των συναδέλφων. Στα παραπάνω δεν υπήρξε καθόλου βοήθεια από τις άλλες παρατάξεις. Τουλάχιστον στο πρακτικό μέρος, πετύχαμε στο τέλος της θητείας μας να παραδώσουμε έναν οργανωμένο σύλλογο.

Όμως, χωρίς να έχουμε προηγούμενη συνδικαλιστική εμπειρία όσον αφορά τα κόλπα, τις μυστικές συνεννοήσεις και τις κατευθυντήριες γραμμές που προσπαθούσε να περάσει ο καθένας από το κόμμα ή την παράταξη του, έχοντας επικεντρωθεί στο να φτιαχτεί ο σύλλογος και με την αφέλεια ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε στοιχειωδώς, η θητεία μας στο ΔΣ –ως προς το πολιτικό μέρος- μάλλον ως αρνητική μπορεί να χαρακτηριστεί.

Πηγαίναμε σε συνεδριάσεις και δεν ξέραμε αν θα γίνονταν λόγω απαρτίας. Πολλές φορές είχαμε οριακή απαρτία, 13-15 μελών από τα 25, με την «πρώτη σε δύναμη παράταξη» διαρκώς απούσα. Διαστρεβλώσεις, στοχοποιήσεις, προσπάθειες προσωπικής ή κομματικής προβολής, υφαρπαγής της σφραγίδας του συλλόγου σε κομματικές δράσεις και θέσεις, μυστικές συμφωνίες «δήθεν» πολιτικών αντιπάλων ήταν το συνηθισμένο μενού του ΔΣ. Μέσα σε όλα αυτά, η ΕΝΕΔΡΑ χάθηκε! Δεν κατάφερε να ανταπεξέλθει στις αρχικές της εξαγγελίες, στους ουσιαστικούς λόγους ύπαρξης της και να δώσει ένα διαφορετικό πολιτικό και συνδικαλιστικό στίγμα. Ο απολογισμός μας λοιπόν σε αυτό το σημείο είναι αρνητικός.

Δεν θα κατηγορήσουμε τους «συσχετισμούς» για το ότι ο σύλλογος δεν είχε άλλη πολιτική κατεύθυνση ή γιατί εμείς δεν καταφέραμε να αναδείξουμε κάτι διαφορετικό και χρήσιμο. Οι συσχετισμοί και οι συμφωνίες άλλωστε επιτυγχάνονται όταν πρόκειται για την επιβίωση και ανακύκλωση των ίδιων προσώπων, όπως βλέπουμε ότι γίνεται και σε αυτές τις εκλογές. Θα κατηγορήσουμε όμως όσους συνεχίζουν να περπατάνε στο ίδιο μονοπάτι του χρεοκοπημένου συνδικαλισμού, αντιμετωπίζοντας τους συλλόγους των εργαζομένων ως μαζικούς χώρους προσηλυτισμού στις κομματικές και παραταξιακές στρατιές τους και τις εκλογές ως τρόπο μέτρησης κομματικών και προσωπικών δυνάμεων και διατήρησης θέσεων εξουσίας. Σκεφτείτε μόνο ποιοι ήταν μέλη στα ΔΣ των πρώην Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων, της προσωρινής διοικούσας, της Περιφέρειας Αττικής. Οι ίδιοι και οι ίδιοι!

Και ενώ στο ΔΣ γινόταν μάχη για να μας αποδείξουν ποιος είναι περισσότερος αγωνιστής, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνέχισε επάξια την εφαρμογή των μνημονίων. Καπηλεύοντας το όνομα της Αριστεράς, ντροπιάζοντας την ιστορία και τους αγώνες, ολοκληρώνει βήμα-βήμα την σχεδιασμένη πολιτική διάλυσης της χώρας και των δικαιωμάτων μας. Η Περιφερειακή Αρχή απέτυχε μέχρι τώρα να ασκήσει μια διαφορετική διοίκηση. Όχι μόνο άφησε τις παθογένειες να συνεχίζουν να υφίστανται, αλλά αυτούς τους 15 μήνες η διάλυση των υπηρεσιών συνεχίζεται χωρίς κανένα εμπόδιο. Χωρίς αλλαγή πολιτικής, χωρίς σύγκρουση με την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς, χωρίς και τόλμη για βαθιές τομές δεν υπάρχει πιθανότητα να πετύχει.

Έχουμε πειστεί πλήρως ότι πρέπει να τελειώνουμε με οτιδήποτε αντιπροσωπεύει το παλιό. Το «σύστημα» είναι σαθρό και σάπιο. Αρκεί να τραβήξει ο καθένας από μας ένα λιθαράκι για να πέσει. Το να γκρεμίζονται συνήθειες, κατεστημένα, ψευδαισθήσεις και προσδοκίες, προκαλεί φόβο στην ιδέα. Στην πράξη όμως απελευθερώνει. Από τη μεριά μας, στην συγκεκριμένη συγκυρία, αποφασίσαμε να μην συντηρήσουμε με την παρουσία μας την παθογένεια που ονομάζεται «χρεοκοπημένο συνδικαλιστικό κίνημα». Θεωρούμε ότι η ύπαρξή μας ως ομάδα και ως εργαζόμενοι, δεν εξαρτάται από τις θέσεις-τίτλους στο ΔΣ του ΣΥΠΑ. Δεν έχουμε έτοιμες και δοκιμασμένες λύσεις, όμως είμαστε διατεθειμένοι να βρούμε άλλους τρόπους παρέμβασης και οργάνωσης των εργαζομένων, για επί της ουσίας αλλαγές! Θέλουμε οι έννοιες δημοκρατία, συλλογικότητα, πρωτοβουλία, συμμετοχή, αλληλεγγύη να έχουν πραγματικό νόημα.

Για όλους τους παραπάνω λόγους

η ΕΝΕΔΡΑ δεν θα συμμετέχει και δεν θα στηρίξει κανένα από τα υπάρχοντα ψηφοδέλτια στην εκλογική διαδικασία της 9^ης Δεκεμβρίου 2015.

Θα είναι όμως παρούσα και θα παλέψει, ώστε να μετασχηματιστεί η ίδια πρωτίστως, σε μια ομάδα εργαζομένων που θα μπορεί να είναι χρήσιμη για τα δικαιώματα των συναδέλφων αλλά και ο σύλλογος μας σε μια συλλογικότητα αναγεννημένη από το βάλτο όσων γνωρίσαμε.

πηγή: paenedra.wordpress.com