ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ «ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ» ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ «ΕΥΝΟΥΧΟΙ» (Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ «ΕΥΝΟΥΧΩΝ»)

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ «ΓΙΟΥΣΟΥΦΑΚΙΑ» ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ «ΕΥΝΟΥΧΟΙ»
(Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ «ΕΥΝΟΥΧΩΝ»)

Εισαγωγική σημείωση: Το παρακάτω κείμενο δεν είναι για όσους διαβάζουν βιαστικά και για όσους βιάζονται να βγάλουν συμπεράσματα και αρέσκονται να βάζουν ταμπέλες. Κάποιοι μπορεί να χρειαστεί να το διαβάσουν παραπάνω από μία φορές (δεν είναι ντροπή). 

 

Το πιο σοβαρό πρόβλημα της εξουσίας (κάθε εξουσίας) που σέβεται τον εαυτό της είναι η εξασφάλιση του μονοπωλίου της αναπαραγωγής της. Προκειμένου λοιπόν η εξουσία να μπορεί ν’ ασκεί τα «καθήκοντα» της και να κυβερνά, είναι αναγκασμένη να χρησιμοποιεί πληθώρα παρατρεχάμενων οι οποίοι εκτελούν τις εντολές της. Μια κατηγορία τους είναι τα «γιουσουφάκια» για τα οποία έχουν γραφτεί εκατοντάδες (ίσως πλέον και χιλιάδες) σχόλια στα ΑΕΚτζήδικα sitesκαι blogs. Εκτός όμως από τα «γιουσουφάκια» η εξουσία –ιδιαίτερα η ανατολίτικη– χρησιμοποίησε (και κάποιοι ορκίζονται ότι χρησιμοποιεί ακόμη) μια ανώτερη τάξη παρατρεχάμενων: τους «ευνούχους».

Ευνούχοι είναι όσοι υπέστησαν την αποκοπή του μορίου τους προκειμένου να συμπεριληφθούν σε μια τάξη η οποία είχε εξασφαλισμένη την πολυτελή διαβίωση σ’ ένα όμως πολύ επικίνδυνο περιβάλλον, το οποίο και κάθε στιγμή ήταν δυνατόν ν’ απειλεί την ζωή τους. Ήταν οι εξ’ απορρήτων του Πασά ή Σουλτάνου ή οπωσδήποτε καλούνταν ο Αφέντης τους και εξαιτίας της θέσης τους γνώριζαν σημαντικά μυστικά. Οι Αφέντες τους τούς φοβούνταν αλλά και τους χρειάζονταν λόγω των γνωριμιών που είχαν και μέσω των οποίων εξασφάλιζαν υποστήριξη όποτε την χρειάζονταν. Οι ευνούχοι ήταν μόνιμοι, οι Αφέντες τους όμως…

Όταν η επιθυμία τους να καθορίζουν αμεσότερα τα πράγματα ανεβάζοντας στην εξουσία κάποιον που ήλεγχαν ευκολότερα, ενεργούσαν όχι άμεσα (αφού είχα συνηθίσει για λόγους προστασίας να λειτουργούν στις «σκιές»), αλλά μέσω άλλων. Σημαντική λεπτομέρεια: ευνούχοι καθίσταντο όχι από καμιά διεστραμμένη επιθυμία των Αφεντάδων τους, αλλά για να έχουν οι τελευταίοι μια κάποια εξασφάλιση. Η εξασφάλιση αυτή ήταν ότι λόγω της αδυναμίας τους ν’ αποκτήσουν οικογένεια παντρευόμενοι την κόρη κάποιου ισχυρού δεν θα μπορούσαν με την πάροδο του χρόνου ν’ αποκτήσουν τόσο μεγάλη δύναμη (βασιζόμενοι και σ’ αυτή του πεθερούλη τους για παράδειγμα) και σε κάθε περίπτωση δεν θα μπορούσαν την δύναμη αυτή να την μεταβιβάσουν στην επόμενη γενιά (οικογενειοκρατία) καθιστάμενοι έτσι απειλή για το Βασίλειο/Χαλιφάτο/Εμιράτο κ.λ.π.

Είναι κρίμα κι’ άδικο για τους ΑΕΚτζήδες σαν σύνολο να προσπαθούν κάποιοι να προσδώσουν αίγλη στον Σύλλογο επικαλούμενοι το «Αυτοκρατορικό» του παρελθόν (Βυζαντινή Αυτοκρατορία). Ακόμη όμως και τότε επικαλούνται αυτό το παρελθόν μόνο επιφανειακά σε επίπεδο συμβόλων (Δικέφαλος Αετός, μεγαλοπρέπεια, εντυπωσιακά δημόσια κτίσματα). Στην πράξη όμως έχουν αντιγράψει και όλα τ’ άσχημα της περιόδου αυτής όπως την αυθαιρεσία των κυβερνόντων οι οποίοι συμπεριφέρονταν σαν να τους ανήκαν τα πάντα και για τον λόγο αυτόν να έχουν κάθε δικαίωμα να κάνουν ότι τους ευχαριστεί. Εκτός από τα κόκκινα βελούδα και τα μετάξια, εκτός από τα θεόρατα τείχη και την Αγιά Σοφιά, εκτός από τον Δικέφαλο Αετό και την Αυτοκρατορική Πορφύρα υπήρχε πολύ και εκτεταμένη ηθική σαπίλα (βλέπε εδώ) σ’ αυτό που οι ξένοι αποκαλούν «Μεσσαιωνική Ελληνική Αυτοκρατορία» και εμείς «Βυζαντινή».

Επανερχόμενοι όμως στα της Α.Ε.Κ. το ζήτημα είναι ποιοί από όσους καθένας μας γνωρίζει ταιριάζουν στην περιγραφή του ευνούχου και αν υπάρχει ελπίδα για αυτούς να ξεφύγουν από την κατάσταση αυτή. Βέβαια το τελευταίο (να ξεφύγουν από την κατάσταση αυτή) είναι ευκολότερο στην περίπτωση της Α.Ε.Κ. αφού στη σύγχρονη εποχή μιλάμε μόνο μεταφορικά για ευνουχισμό και όχι κυριολεκτικά. Αν όμως μιλάγαμε κυριολεκτικά αυτό θα σήμαινε ότι οι ευνούχοι δεν θα μπορούσαν να επανέλθουν στην προηγούμενη κατάσταση τους γιατί εξαιτίας του ευνουχισμού τους γίνονταν πιο θηλυπρεπείς αφού μειωνόταν η τεστοστερόνη (η πλέον ανδρική ορμόνη) στον οργανισμό τους. Εφόσον όμως στην περίπτωση της Α.Ε.Κ. μιλάμε μόνο μεταφορικά, αυτό πρακτικά σημαίνει πως αναφερόμαστε με τον όρο «ευνούχοι» σ’ όσους δεν αντιδρούν λεκτικά, γραπτώς ή/και αναλαμβάνοντας δράση στα στραβά που βλέπουν να συμβαίνουν καθημερινά στον χώρο της «ενιαίας Α.Ε.Κ.» και απλά τα υπομένουν ως παρατηρητές. Η παράμετρος που κάνει την μη αντίδραση τους ακόμη χειρότερη, είναι ότι αυτοί (οι «ευνούχοι») αν ήταν άλλοι στο κουμάντο της «ενιαίας Α.Ε.Κ.» (όπως οι «αμέτοχοι-μέτοχοι) θα είχαν ήδη ξεσπαθώσει εναντίον τους, απαιτώντας να «πληρώσουν και να ξεκουμπιστούν».

Εμείς οι «παρατηρητές» ελπίζουμε να καταφέρουν να επανέλθουν στην προηγούμενη περήφανη κατάσταση τους. Ωστόσο τους προειδοποιούμε ότι ο «πνευματικός ευνουχισμός» είναι ακόμη πιο επικίνδυνος του σωματικού, αφού το μυαλό μπορεί να σε πείσει ότι η κατάσταση σου είναι οριστική και δεν αλλάζει (δεν μπορείς να την αλλάξεις). Επίσης σημειώνουμε ότι τη στάση των ευνούχων ακόμη και όταν αυτή τους εξυπηρετούσε κανείς από τους κυβερνώντες δεν εκτίμησε πραγματικά, κυρίως εξαιτίας του φόβου τους απέναντι τους για το αν θα στρέφονταν εναντίον τους στο μέλλον.

Υ.Γ. Για όσους ενδεχομένως μπερδεύτηκαν και δεν κατάλαβαν σε ποιους αναφερόμαστε να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν αναφερόμαστε στα «γιουσουφάκια» (δηλαδή τους δημοσιογράφους της Α.Ε.Κ. που επέλεξαν να υπηρετούν με φανατισμό τον νέο μας «Αφέντη»). Αναφερόμαστε σ’ όσους μπορούν ν’ αντιδρούν στην αδικία (και το έχουν κάνει στο παρελθόν) και δεν το πράττουν μέχρι στιγμής, δηλαδή τους οργανωμένους από τους οποίους και περιμέναμε (περιμένουμε ακόμη κάποιοι) περισσότερα...

Αφιερώσεις:

για όσους ξεχνάνε τις ρίζες τους

για όσους ξέρουν και δε μιλούν

οι στίχοι από ένα αημαδιακό τραγούδι (προσοχή στην τελευταία στροφή, έχει γενικότερο ενδιαφέρον)

το σημαδιακό τραγούδι του οποίου δώσαμε παραπάνω τους στίχους

απλά γιατί μας αρέσει

23 Σεπτέμβρη 2014.
παρατηρητήριο. 

πηγή: aek-watch.gr