1. Οι εκλογές-εξπρές της 20ης Σεπτέμβρη, που προκήρυξε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, σε συμφωνία με τους «εταίρους», πραγματοποιήθηκαν
κάτω από το βάρος του ασφυκτικού πλαισίου της νέας μνημονιακής
συμφωνίας που ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ με ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Ποτάμι. Η από κοινού επίθεση
όλων των συστημικών δυνάμεων, στόχευσε στην τρομοκράτηση του λαού,
την κάμψη του φρονήματος και του ρήγματος που άνοιξαν οι αγώνες και το
ΟΧΙ του, στην εμπέδωση της αντίληψης ότι ο δρόμος της ρήξης για την
ανατροπή των μνημονιακών αντεργατικών μέτρων, είτε είναι ανύπαρκτος,
είτε οδηγεί σε απόλυτη καταστροφή.
2. Η
εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποιήθηκε σε συνθήκες ανοιχτής
πριμοδότησής του από τις καθεστωτικές πολιτικές, οικονομικές και
μιντιακές δυνάμεις, μαζί και αυτές της ΕΕ και του ΔΝΤ, ως βασικού κορμού
της εθνικής συναίνεσης για την εφαρμογή του τρίτου μνημονίου. Ο
ΣΥΡΙΖΑ, αποδεχόμενος πλήρως το μνημονιακό μονόδρομο και την ΕΕ,
επιδόθηκε σε μια καρικατούρα δικομματικής αντιπαράθεσης, εκμεταλλεύτηκε
τη λαϊκή αντίθεση απέναντι σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και πρόβαλε ως δήθεν
διέξοδο την κοινωνικά «ηπιότερη» εφαρμογή της νέας αντεργατικής
επιδρομής.
4. Η αυξημένη αποχή αποτέλεσε
έκφραση, αναποτελεσματική ωστόσο, της κοινωνικής διαμαρτυρίας για τη
διάψευση των ελπίδων από την πλήρη μνημονιακή μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ και
της εναντίωσης στο σάπιο πολιτικό σύστημα.
5.
Το ερώτημα της εξόδου από το ευρωενωσιακό πλαίσιο και της ρήξης με το
κεφάλαιο αναδείχτηκε έντονα στην πολιτική αντιπαράθεση, χωρίς ωστόσο οι
αριστερές ανατρεπτικές δυνάμεις να καταφέρουν να διαμορφώσουν ισχυρό
ρεύμα υπέρ μιας εναλλακτικής διεξόδου σε αυτή την κατεύθυνση. Αντίθετα, τα μισά λόγια και η αναπαραγωγή των αυταπατών για την ΕΕ από τμήματα της αριστεράς (ΛΑΕ), όσο και η μετάθεση της ρήξης στο μέλλον (ΚΚΕ), αδυνάτισαν τη λογική της ανατροπής προς όφελος της διαχειριστικής λογικής υποταγής του ΣΥΡΙΖΑ και δεν οδήγησαν σε εκλογική τους άνοδο.
6. Ο
μετεκλογικός κοινοβουλευτικός και πολιτικός συσχετισμός, ο σχηματισμός
«νέας» κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η συνεχιζόμενη συναίνεση των
μνημονιακών δυνάμεων θα δημιουργήσουν νέες δυσκολίες. Ωστόσο το
πολιτικό σύστημα δεν θα σταθεροποιηθεί, διότι η εφαρμογή των αντιλαϊκών
μέτρων και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων θα βρει απέναντι της τις
εργατικές-λαϊκές-νεολαιίστικες αντιστάσεις και κινητοποιήσεις.
7. Η
αντικαπιταλιστική και κομμουνιστική αριστερά, οφείλει να αναλάβει τις
ευθύνες της σε μια κατεύθυνση ανάταξης των αγώνων, ως βάση μιας
αριστερής εργατικής και λαϊκής αντιπολίτευσης και αντεπίθεσης. Ο
στόχος για ένα ευρύ αγωνιστικό μέτωπο ανατροπής της αντεργατικής
καταιγίδας, προϋποθέτει την ανασυγκρότηση του εργατικού και λαϊκού
κινήματος, τη δέσμευση κοινής δράσης όλων των μαχόμενων δυνάμεων της
αριστεράς συμπεριλαμβανομένων του ΚΚΕ και της ΛΑΕ και ένα ισχυρότερο
αντικαπιταλιστικό μέτωπο με τις πιο πρωτοπόρες δυνάμεις. Το ΝΑΡ για την
Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα συμβάλουν σε σχετικές
πρωτοβουλίες.
8. Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση χαιρετίζει τους αγωνιστές-στριες και τους φίλους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που έδωσαν τη μάχη με το ψηφοδέλτιο συνεργασίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΕΕΚ και ανένταχτους/ες αγωνιστές/ιες της αριστεράς και συνέβαλαν στην ελπιδοφόρα αύξηση των ψήφων και των ποσοστών του.
Θα οργανώσει το επόμενο διάστημα ένα ευρύτερο διάλογο για τα εκλογικά
αποτελέσματα, για τα μεγάλα στρατηγικά ερωτήματα της εποχής μας και για
το σχεδιασμό του κινήματος και της αριστεράς για τις αναμετρήσεις που
έρχονται.
Γραφείο Τύπου ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση, Αθήνα 20/9/2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου