Η μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση αρκετό καιρό τώρα είναι αναμφισβήτητα ο αγώνας των εργαζομένων στους δήμους με πρωτοπόρο τμήμα τους συμβασιούχους. Ένας αγώνας με πολύ μεγάλη μαζικότητα και μαχητικότητα του οποίου η έκβαση θα έχει γενικότερη σημασία όχι μόνο για τον κλάδο, αλλά συνολικά για την εργατική τάξη.
Στο πρόβλημα των συμβασιούχων των ΟΤΑ
συμπυκνώνεται η αντιλαϊκότητα και την προκλητικότητα της πολιτικής
κυβερνήσεων και ΕΕ. Εναντίον των εργαζομένων είναι ουσιαστικά όχι μόνο η
κυβέρνηση, αλλά ολόκληρος ο αστικός πολιτικός κόσμος. Μπορεί η ΝΔ και
τα υπόλοιπα κόμματα να ψελλίζουν κάτι περί του δίκαιου των εργαζομένων
και να σηκώνουν στα ύψη την κοροϊδία του ΣΥΡΙΖΑ, επί της ουσίας όμως
συμφωνούν με τις απολύσεις των 10.000 συμβασιούχων, την ελαστικοποίηση
των σχέσεων εργασίας και στο βάθος την ιδιωτικοποίηση σημαντικών τομέων
των ΟΤΑ και γενικότερα τη μετατροπή των δήμων ουσιαστικά σε ανώνυμες
εταιρείες. Γι' αυτό και τα στελέχη της ΝΔ δηλώνουν ότι θα συμβάλουν στην
εξεύρεση λογικής λύσης. Είναι εξάλλου αλήθεια ότι οι συμβάσεις αυτές
δεν έγιναν όλες επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πάνε πολύ πίσω πέντε, εφτά και
περισσότερα χρόνια.
Δεν πρόκειται όμως μόνο για τους
εργαζόμενους των δήμων, στο στόχαστρο είναι το σύνολο των εργαζομένων
του δημοσίου και όχι μόνο να μειωθεί ο αριθμός τους, αλλά κυρίως να
γενικευτούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας. Δεν αρκούνται κυβέρνηση και
αντιπολίτευση στο γεγονός ότι περισσότερο από 40% των 100.000
εργαζομένων στους δήμους είναι με ελαστικές σχέσεις απασχόλησης, άλλοι
συμβασιούχοι, άλλοι εργαζόμενοι στους εργολάβους, στα προγράμματα κ.λπ.
Θέλουν το ποσοστό αυτό να αυξηθεί και να δουλεύουν οι εργαζόμενοι για
ένα κομμάτι ψωμί.
Κατά συνέπεια ο αγώνας των εργαζόμενων
και τα αποτελέσματα του έχουν γενικότερη σημασία, αφορά όλους τους
εργαζόμενους και στο βαθμό που αμφισβητεί ευθέως την καρδιά της
μνημονιακής πολιτικής και γενικότερα της πολιτικής του κεφαλαίου, τη
μεγαλύτερη μείωση του μεριδίου των εργαζομένων στο ΑΕΠ επ’ ωφελεία του
κεφαλαίου μέσω της πλήρους ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, της
επέκτασης της ανασφάλειας και του ευτελισμού των αποδοχών τους.
Μισθούς και συντάξεις Βουλγαρίας για τους εργαζόμενοι επιδιώκουν χωρίς
κανένα ενδοιασμό.
Ο εργαζόμενος λαός είδε μέχρι στιγμής με
συμπάθεια τον αγώνα αυτόν, παρά τις επιπτώσεις που έχουν οι σωροί των
σκουπιδιών Ιούνιο μήνα. Η συμπάθεια όμως αυτή πρέπει να γίνει ενεργός
συμπαράσταση, να εκδηλωθεί πλατιά εργατική και λαϊκή αλληλεγγύη.
Οι επόμενες μέρες είναι κρίσιμες. Η
κυβέρνηση φοβάται τον αγώνα αυτόν, τη συνέχιση και κλιμάκωση των
κινητοποιήσεων αφενός για το πολιτικό κόστος σε μια περίοδο που
προσπαθεί να ελέγξει και να αναστρέψει το δυσμενές κλίμα από την
υπογραφή του 4ου μνημονίου και να ανακάμψει και αφετέρου
φοβάται τη γενίκευση των κινητοποιήσεων και τον κίνδυνο να απειληθεί η
εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών και μέτρων.
Για το λόγο αυτό αναμένονται εκ μέρους
της μέτρα και πρωτοβουλίες. Ήδη ο Π. Σκουρλέτης ανακοίνωσε ότι η
κυβέρνηση προτίθεται να προκηρύξει διαγωνισμό μέσω ΑΣΕΠ για την πρόσληψη
2400 εργαζομένων αορίστου χρόνου, ενώ δειλά ακούγεται για προνομιακή
μοριοδότηση των απολυμένων και μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία αυτή θα
καταρτίζονται δίμηνες συμβάσεις και θα απασχολούνται οι εργαζόμενοι.
Εδώ όμως πρόκειται για την εργασία και
τη ζωή 10 χιλιάδων εργαζομένων και πλέον και 2400 θέσεις αορίστου χρόνου
είναι μόνο το 1/4, ενώ άρχισαν να μειώνουν τον αριθμό των δικαιούχων
δίμηνης σύμβασης σε 6000.
Οι εργαζόμενοι δεν φαίνονται
διατεθειμένοι να κάνουν πίσω και να αποδεχθούν τα κυβερνητικά ψίχουλα
και προκήρυξαν νέα απεργία ως την Πέμπτη 29/6 με καταλήψεις αμαξοστάσιων
και ΧΥΤΑ. Στις συνθήκες αυτές και στο όνομα της υγείας των δημοτών και
της καθαριότητας της πόλης πρώτος και καλύτερος ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης
αναθέτει σε ιδιώτες την αποκομιδή των σκουπιδιών για τρεις ημέρες έναντι
του ποσού των 192.000 €. Η συγκρότηση απεργιακού μηχανισμού είναι
ευθεία πρόκληση στους εργαζόμενους και το λαό της Θεσσαλονίκης και
πιλότος για την μελλοντική ιδιωτικοποίηση της καθαριότητας και άλλων
δημοτικού λειτουργιών.
Με την κατάλληλη αγωνιστική τακτική και
παρά τις δυσκολίες μπορούν οι διαθέσεις των εργαζομένων να μην καμφθούν,
αντίθετα να δυναμώσουν.
Η συνδικαλιστική ηγεσία του κλάδου δεν
αποδέχθηκε τις προτάσεις του υπουργού, εξάλλου το κλίμα και οι διαθέσεις
των εργαζομένων δεν επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Στις συνθήκες όμως των
πιέσεων που ασκούνται και θα ασκηθούν στους εργαζομένων και στις
απόπειρες χειραγώγησης τους κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί κάτι, εκτός
από τις αγωνιστικές διαθέσεις και την αταλάντευτη απόφαση τους να
συνεχίσουν τον αγώνα μαζί με την αγωνιστική συμπαράσταση και την
αλληλεγγύη των εργαζομένων όλης της χώρας.
Α. X.
πηγή: ergatikosagwnas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου