Γράφει ο Π. Μωραΐτης
Ο ελληνικός λαός καλείται στις κάλπες σε μια εκλογική αναμέτρηση μεγάλης σημασίας.
Τα μικρότερα αστικά κόμματα -Ποτάμι,
ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ- αφού αποδέχθηκαν απόλυτα το νέο μνημόνιο, πιέζοντας μάλιστα
για όσο το δυνατόν συντομότερη διαμόρφωση του, σήμερα διεκδικούν τη
λαϊκή ψήφο και την εκλογική ενίσχυση τους για να συμβάλουν από
κυβερνητικές θέσεις στην υλοποίηση του μνημονίου, παίζοντας φυσικά
συμπληρωματικό ρόλο. Η ψήφος στο σύνολο των αστικών κομμάτων σημαίνει
έγκριση του τρίτου μνημονίου, και όλων προηγούμενων μνημονίων και των
μέτρων σε βάρος του λαού, σημαίνει ενεργητική στήριξη στην υλοποίηση
του. Σημαίνει επιπλέον ότι διαμορφώνεται στο κοινοβούλιο και στην
πολιτική ζωή συντριπτικός συσχετισμός υπέρ των αστικών δυνάμεων,
πρωτοφανής για τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο ελληνικός λαός καλείται στις κάλπες σε μια εκλογική αναμέτρηση μεγάλης σημασίας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ, από άλλη ενδεχομένως
αφετηρία, ζητούν την ψήφο του λαού, επειδή κάθε κόμμα από αυτά θεωρεί
ότι είναι το πιο ικανό να διαχειριστεί το τριετές μνημόνιο. Το ένα
κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα «αριστερό» και ευαίσθητο στις λαϊκές ανάγκες
και πιο πολύ των πληττόμενων κοινωνικών στρωμάτων και το άλλο χωρίς να
στερείται κοινωνικών ευαισθησιών διαθέτει τη σοβαρότητα, την συνέπεια
και την ευθύνη στη διακυβέρνηση της χώρας.
Το βασικό επιχείρημά τους είναι ότι «το
μνημόνιο είναι μονόδρομος, κάθε άλλη πορεία, άλλη πολιτική και μέτρα
είναι εκ των προτέρων καταδικασμένα, είναι καταστροφικά. Περιμένει το
ελληνικό λαό η ανοιχτή χρεοκοπία, η εκδίωξη της χώρας από την ΕΕ και όλα
τα δεινά».
Ο εργαζόμενος λαός μπροστά στην κάλπη
πρέπει να αναλογιστεί τα τελευταία έξι χρόνια που ζήσαμε. Τι γνωρίσαμε
και τι έχουμε υποστεί. Εκεί θα αντιληφθεί την παραπλάνηση και τον
εμπαιγμό των αστικών πολιτικών δυνάμεων και των ευρωπαίων συμμάχων τους,
καθώς επίσης και των μικροαστικών που αναζητούν τη θαλπωρή και τη
στήριξη αστικής τάξης.
Το Μάιο του 2010 ο Γ. Παπανδρέου έβαλε
τη χώρα στο μνημόνιο και στην επιτήρηση με το επιχείρημα ότι το χρέος
της, 115% του ΑΕΠ τότε, δεν ήταν δυνατόν να εξυπηρετηθεί και έπρεπε να
προσφύγει στο διεθνές νομισματικό ταμείο και την ΕΕ. Η χρεοκοπία του
ΠΑΣΟΚ και η παραίτηση Παπανδρέου έφερε στην πρωθυπουργία τον εκπρόσωπο
του τραπεζικού κεφαλαίου Παπαδήμο και μαζί τη ΝΔ και τον Αντώνη Σαμαρά
στον προθάλαμο του μνημονίου για να ξεχάσει τις αντιμνημονιακές θέσεις
του και τα Ζάππεια και να περάσει κανονικά, ως πρωθυπουργός πλέον, στην
εφαρμογή του δεύτερου μνημονίου και στην υπηρεσία των δανειστών.
Στις εκλογές του Γενάρη του 2015
πλειοψήφησε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο «μεγάλος πολέμιος των μνημονίων και της
επιτροπείας», ο πρόεδρος του Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε πρωθυπουργός. Το
αποτέλεσμα είναι γνωστό, είναι επανάληψη των προηγούμενων. Έκανε 180
μοίρες στροφή, πέρασε στις θέσεις και στην υπηρεσία του μονοπωλιακού
κεφαλαίου, φέροντας το τρίτο και τον πιο επώδυνο μνημόνιο.
Αυτά τα έξι χρόνια οι συνέπειες για τον
ελληνικό λαό και τη χώρα ήταν συντριπτικές. Σχεδόν 30% μειώθηκε το ΑΕΠ
της χώρας, οι μισθοί και συντάξεις έχασαν σχεδόν τη μισή αξία τους,
εκατοντάδες χιλιάδες μικρομάγαζα, μικροεπιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο, η
υγεία και η δημόσια παιδεία έχουν πλήρως απαξιωθεί, εκατομμύρια Έλληνες
εργαζόμενοι είναι στη φτώχεια, 300.000 νέοι έχουν μεταναστεύσει, η
αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού έχει καταρρακωθεί, η εξάρτηση της χώρας
από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα είναι πρωτοφανής, θυμίζει την μετεμφυλιακή
περίοδο. Παρ'όλα αυτά, το δημόσιο χρέος θα ξεπεράσει το 200%.
Τα τρία χρόνια του μνημονίου, ως το
2018, θα είναι εξαιρετικά επώδυνα. Ό,τι έμεινε όρθιο θα ισοπεδωθεί. Η
λαϊκή αφαίμαξη θα είναι πρωτοφανής, στα μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο
θα προστεθούν και άλλα, καθώς τα μέτρα του μνημονίου δεν είναι δυνατόν
να υλοποιηθούν.
Ο έλληνας εργαζόμενος, ο ψηφοφόρος έχει
μπροστά στα μάτια του ολοζώντανη την πραγματικότητα που έζησε και μαζί
τι θα επακολουθήσει. Έχει γίνει μπροστά του την πραγματικότητα του
συνόλου των αστικών μνημονιακών κομμάτων και τι μπορεί από αυτά να
περιμένει.
Το κρίσιμο ζήτημα στο οποίο θα δώσει
απάντηση το εκλογικό αποτέλεσμα είναι αν θα διευκολυνθούν η αστική τάξη
και αστικές πολιτικές δυνάμεις για να εφαρμόσουν το μνημόνιο ή θα
δυναμώσει η αντίσταση για να ανατραπούν. Αν το ζητούμενο είναι η
εφαρμογή του μνημονίου ή η ανατροπή του. Αυτό είναι το πραγματικό
διακύβευμα των εκλογών.
Μια ψήφος καταδίκης του ΣΥΡΙΖΑ και των
υπόλοιπων αστικών κομμάτων και η παράλληλη ουσιαστική ενίσχυση των
δυνάμεων που αντιστρατεύονται το μνημόνιο και τη λιτότητα και κυρίως
αυτών της κομμουνιστικής αναφοράς, μπορεί να δώσει ελπίδα, να αυξήσει
την αποφασιστικότητα και την αυτοπεποίθηση του λαού και της νεολαίας, να
θέσει σε κίνηση όλες εκείνες τις κρυμμένες δυνατότητες, την αγωνιστική
διάθεση που ήρθε στην επιφάνεια με το συντριπτικό όχι του δημοψηφίσματος
ενάντια στα μνημόνια και τη λιτότητα.
Μπορεί από τη Δευτέρα να αρχίσει μια
πορεία ενότητας και συσπείρωσης της εργατικής τάξης και του λαού, άνοδος
των αγώνων για την επιβίωση του με προοπτική την ανατροπή της πολιτικής
του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του.
πηγή: ergatikosagwnas.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου