Το
να ορίζεις ένα χώρο και να δημιουργείς συναίσθημα από κάτι που
φυτρώνει, είναι μαγικό. Παράδεισος από το τίποτα, αισιοδοξία από το
τίποτα.
Δραπετεύεις
από τους άλλους και βρίσκεις τη μικρή σου ελευθερία. Συνομιλείς,
παίζεις, δοκιμάζεις, μουσικοαναθρεύεις, ταΐζεις κι αυτά ολόψυχα σου
δίνονται.
Ω, πόσο λυπάμαι όταν σας αφήνω στην δούλεψη των άλλων…………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου