Η «καλή Ελλάδα» και η «βίαιη Ελλάδα της παρακμής»

Γράφει ο Γεράσιμος Αραβανής.

Η αποστολή στο Λουκά Παπαδήμο δέματος με εκρηκτική ύλη είναι πράξη απόλυτα καταδικαστέα και ο λόγος είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν στρέφεται εναντίον αυτού που το συγκεκριμένο πρόσωπο εκπροσωπεί, αλλά στρέφεται κατευθείαν εναντίον του λαού και των αγώνων του, πέρα από οποιεσδήποτε προθέσεις. Το κομμουνιστικό κίνημα καταδίκαζε σε ολόκληρη την ιστορία του τις πράξεις ατομικής τρομοκρατίας, το ίδιο κάνει φυσικά και σε αυτή την περίπτωση.

Το εντυπωσιακό στην περίπτωση αυτή είναι η ταχύτατα ενορχηστρωμένη από όλες τις πλευρές προσπάθεια να ταυτιστεί ουσιαστικά η πράξη με τον αγωνιζόμενο λαό και το λαϊκό κίνημα και να οριοθετήσουν ιδεολογικά πολικά και ηθικά τους αγώνες του. Αξιοθαύμαστος είναι ο τρόπος αντίδρασης σύσσωμου του αστικού πολιτικού κόσμου και των μέσων ενημέρωσης. Ολόκληρος ο Τύπος, οι ιστοσελίδες, οι τηλεοράσεις, οι παρουσιαστές και οι δημοσιογράφοι. Στην πυρά ο Φιλιππάκης και όσοι άλλοι αιρετικοί εκτός γραμμής, όσοι δεν είναι συντονισμένοι στην γραμμή των «εθνικών» συντεταγμένων.

Στόχος είναι να διαμορφώσουν τις αντιλήψεις, τη στάση και τη συμπεριφορά του λαού στα μέτρα τους, ουσιαστικά σε λογική υποταγής. Να διαμορφώσουν ένα κόσμο πειθήνιο «ευπρεπή», «ευγενικό» και υποταγμένο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η «Καθημερινή της Κυριακής. Το πρωτοσέλιδο κύριο άρθρο και η μισή εφημερίδα εσωτερικά είναι αφιερωμένη στο περιστατικό και κυρίως στις προεκτάσεις που δίνουν. «Όχι στο μίσος, όχι στην βία», «να διδάξουμε τον κανόνα της Δημοκρατίας», «ο λαϊκισμός ως προθάλαμος που οπλίζει», αντιμέτωπες είναι «η καλή Ελλάδα, η Ελλάδα της προόδου, της φιλοευρωπαϊκής κατεύθυνσης και του κοσμοπολιτισμού….», η αστική Ελλάδα που εκπροσωπεί ο Παπαδήμος και απέναντι όλοι εμείς οι άλλοι, η Ελλάδα της παρακμής, κατά την εφημερίδα, η βίαιη Ελλάδα που καθηλώνει τον τόπο και δεν επιτρέπει την απογείωση. «Εμετός» είναι το επίγραμμα του Τ. Γιαννίτση για τη σύγχρονη Ελλάδα, για τις λαϊκές αντιδράσεις φυσικά και όχι γι’ αυτούς που έκαναν τόσα τα εγκλήματα σε βάρος του λαού και τον βύθισαν στην δυστυχία και την απόγνωση. Όλα αυτά και άλλα θέλουν να τα ενσταλάξουν στο μυαλό και στο είναι της νεολαίας και του λαού.

Ιστορικά και πολύ περισσότερο τα τελευταία χρόνια, τα χρόνια των μνημονίων, ζούμε την κτηνώδη βία του κράτους και της κυρίαρχης τάξης. Την οικονομική βία που δημιούργησε 1,5 εκατ. ανέργους, έστειλε τους μισούς Έλληνες στη φτώχεια, οι μισοί εργαζόμενοι να παρακαλούν γονατιστοί για μια δουλειά λίγων μηνών για 400 ευρώ, 400 χιλ. στη μετανάστευση και εκατοντάδες στον αυτοχειριασμό. Ψήφισαν νόμους επί νόμων που μας δένουν χειροπόδαρα, αφαίρεσαν δικαιώματα και κατακτήσεις, δημιούργησαν ένα πραγματικό μεσαίωνα. Χρησιμοποίησαν τεράστια αστυνομική βία και καταστολή πνίγοντας στα δακρυγόνα και την πιο ειρηνική κινητοποίηση, χιλιάδες πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Κατά τα άλλα η βίαιη συμπεριφορά είναι από τους διαδηλωτές, από τη νεολαία και το λαό. Εγκλημάτησαν γιατί προπηλάκισαν κάποιους βουλευτές οι οποίοι τους έστειλαν κυριολεκτικά στην κόλαση ή επιτίθενται στο διαδίκτυο εναντίον του Στουρνάρα.

Απέναντι στην κρατική καταστολή και τρομοκρατία ο εργαζόμενος λαός μόνο ένα τρόπο έχει, τους αγώνες του, την προβολή της πιο αποτελεσματικής αντίστασης. Μας συμβουλεύουν όμως ότι πρέπει να είναι ειρηνική, δημοκρατική, πολιτισμένη και με αστικό καθωσπρεπισμό.

Να σε πνίγει στα χημικά η αστυνομία, να σε κτυπούν με τα κλομπ, να δολοφονούν ανθρώπους και συ, σε στάση προσοχής, ευγενικά να λες τα παράπονά σου.

Απέναντι στην καταστολή και την κάθε είδους βία του κράτους μόνη απάντηση είναι η μαζική λαϊκή αντίσταση, με κάθε μορφή και την πιο δυναμική.

Έφυγε από την ζωή ο Κώστας Μητσοτάκης. Σύσσωμος ο αστικός Τύπος και ο πολιτικός κόσμος είχαν ένα ύμνο για τον άνδρα, για την προσφορά και την μεγαλοσύνη του. Δεν υποστηρίζουμε την άποψη ότι την ημέρα της κηδείας πρέπει να γίνει ο πιο αυστηρός απολογισμός των πεπραγμένων του, να ειπωθούν όλα με το όνομα τους. Η παραποίηση όμως της ιστορίας, των γεγονότων και των πεπραγμένων του με προφανή στόχευση είναι απαράδεκτη. Δεν γίνεται να διαγραφεί το 1965, ούτε ότι ήταν ο αρχηγός του κυβερνητικού κόμματος και Πρωθυπουργός που εισήγαγε και εφάρμοσε τον νεοφιλελευθερισμό στην χώρα, ούτε ότι με νυχτερινή καταδρομή πέταξε εκατοντάδες οδηγούς των αστικών συγκοινωνιών εκτός των σταθμών και στήριξε τις πιο αντιλαϊκές αποφάσεις.

Τα λέμε αυτά διότι η μαχόμενη αριστερά, από την αξιοποίηση και προβολή της υπόθεσης Παπαδήμου και του θανάτου του Κ. Μητσοτάκη από τον αστικό κόσμο, πρέπει να πάρει μαθήματα σχετικά με το πώς οργανώνεται το ιδεολογικό μέτωπο, η επικοινωνία με το λαό και επιδιώκεται η ταξική ιδεολογική ηγεμονία.

πηγή: ergatikosagwnas.gr