Έχουμε
παγίως ταχθεί υπέρ της ανάγκης να (συν)καθορίζουν το μέλλον της ομάδας
τους οι οπαδοί και φίλαθλοι της. Θεωρούμε πως κανείς
μεγαλομέτοχος/ιδιοκτήτης δεν έχει το δικαίωμα ν’ αποφασίζει για τα
επαγγελματικά τμήματα των ομάδων σαν να είναι απλές Α.Ε. Ωστόσο, οι
οπαδοί επειδή κυρίως ΔΕΝ (παρά μόνον σε στιγμές αδιεξόδου) θέλουν να
μοιραστούν την διοικητική ευθύνη αφήνοντας ανενόχλητο τον
μεγαλομέτοχο/ιδιοκτήτη να κάνει ότι γουστάρει. Βέβαια, υποτίθεται ότι
είναι θεματοφύλακες της «ιδέας» της ομάδας, οπότε κατά περιόδους
εκδίδουν προειδοποιητικές ανακοινώσεις πρός την Διοίκηση και τον
Ιδιοκτήτη. Αυτό, όμως, το κάνουν μόνον όταν τα πράγματα φτάσουν στο
απροχώρητο.
Για
να δικαιολογήσουν τ’ αδικαιολόγητα ισχυρίζονται όρτι πορεύονται μ’ αυτό
τον τρόπο «για το καλό της ομάδας». Ότι, δήθεν, συζητάνε ιδιαιτέρως με
τον Ιδιοκτήτη τα ζητήματα αυτά μέχρι αυτός να τους γράψει «εκεί που δεν
πιάνει μελάνι». Φυσικά, ο Ιδιοκτήτης ΔΕΝ έχει κανένα πρόβλημα να κάνει
ότι χρειάζεται ειδικά όταν βρεθεί σε δύκολη οικονομικά θέση∙ τότε που η
κατοχή των μετοχών γίνεται βάρος. Είναι η στιγμή που οιο «οργανωμένοι»
του ζητάνε να πληρώσει τα Χρέη και να σηκωθεί να φύγει, υπενθυμίζοντας
του την «μεγάλη Ιστορία του συλλόγου» τον οποίο με την συμπεριφορά του
ξεφτυλίζει.
Ξεκινήσαμε να προβληματιζόμαστε αρχικά με τον Αλέξη Κούγια (βλέπε εδώ)
ο οποίος τότε επιχειρούσε να συγχωνεύσει το Αιγάλεω με την «νέα»
Παναχαϊκή της οποίας ήταν Ιδιοκτήτης. Προσπάθησε να εκμεταλλευτεί το
ισχύον νομικό πλαίσιο (εξ)αγοράζοντας το Α.Φ.Μ. του Αιγάλεω προκειμένου
να μην ξεπληρώσει ως «νέα» Παναχαϊκή τα Χρέη που δημιούργησαν οι Διοικήσεις που ο ίδιος (δι)όριζε.
Την
σκυτάλη από τον Κούγια παρέλαβε ο Γιάννης Αλλαφούζος, ο οποίος παίζει
ένα ιδιότυπο κρυφτό δίνοντας κάποιες χρηματικές διευκολύνσεις στην από
οικονομικής άποψης ήδη χρεοκοπημένη Π.Α.Ε. έναντι μελλοντικών πωλήσεων
παικτών. Δηλαδή, δίνει σήμερα λεφτά προκειμένου να τα πάρει πίσω (άτοκα
εννοείται) από τις πωλήσεις όσων αξιόλογων παικτών έχουν απομείενει στην
Π.Α.Ε. Η οποία Π.Α.Ε. πρέπει συν τοις άλλοις αφού σώσει την φετινή
χρονιά να φτιάξει και την ομάδα για την επόμενη.
Τις
τελευταίες μέρες, όμως, η σκυτάλη πέρασε από τον ποδοσφαιρικό Π.Α.Ο.
στον μπασκετικό Άρη. Εκεί που ο Ιδιοκτήτης του ευρισκόμενος σε ιδιαίτερα
δύσκολη οικονομικά θέση (του έχουν δικαστικά μπλοκάρει οι τραπεζικοί
λογαριασμοί) ψάχνει λεφτά όπου μπορεί. Βρήκε, που λέτε, έναν Τούρκο
δημοσιοσχεσίτη με «άκρες» για να του φέρει χορηγίες. Τα 3 εκ. Ευρώ
χορηγίες για 2 χρόνια ακούγεται υπερβολικά καλό για να είναι αληθινό. Η
μια χορηγία έχει να κάνει με την προσθήκη του ονόματος και σήματος του
Άρεως σε χρυσά κοσμήματα, τον χώρο στον οποίο δραστηριοποιείται ο
Ιδιοκτήτης του και εξ’ αιτίας του οποίου έχει νομικά μπλεξίματα.
Τώρα
αν οι «χορηγίες» είναι ο προθάλαμος της πώλησης της ομάδας σε Τούρκους
αυτό μένει ν’ αποδειχθεί το προσεχές χρονικό διάστημα. Αν τα πράγματα
πάνε προς τα κεί πιθανόν να δούμε και κάποια καθυστερημένη αντίδραση από
τους «οργανωμένους». Η οποία αντίδραση δεν αναμένεται να έχει κάποιο
ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Το
ερώτημα, όμως, παραμένεικαι αφορά τους οπαδούς όλων των ομάδων και
ειδικά αυτών που φαίνεται αυτή τη στιγμή να μην έχουν τέτοιιου είδους
θέμα:
- Πότε θα βαρεθείτε να είστε απλοί θεατές (ούτε καν παρατηρητές) στα όσα συμβαίνουν στο ιδιοκτησιακό και διοικητικό κομμάτι των ομάδων σας;
- Πότε θα διεκδικήσετε έναν πιο ουσιαστικό και συμμετοχικό ρόλο προκειμένου, όπως ισχυρίζεστε, να είστε σε θέση να προστατέψετε την ομάδα σας;
Προχθές ήταν η Παναχαϊκή.
Χθές ο ποδοσφαιρικός Π.Α.Ο.
Σήμερα ο Άρης.
Αύριο ποιός;
(Σημείωση: Η φωτογραφία του κειμένου είναι από την ιστοσελίδα www.pressaris.gr).
05 Δεκέμβρη 2017
παρατηρητήριο.
παρατηρητήριο.
πηγή: aek-watch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου