Λαϊκή συνέλευση Φιλαδέλφειας - Χαλκηδόνας: Ένας αγώνας για την Ηριάννα Β.Λ. και τον Περικλή Μ.

Την 1η Ιουνίου, η Ηριάννα Β.Λ. και ο Περικλής Μ. Καταδικάστηκαν σε 13 χρόνια φυλάκιση χωρίς αναστολή για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς (ΣΠΦ) και οπλοκατοχή με μόνο στοιχείο ένα χαμηλής και κακής ποιότητας δείγμα DNA που βρέθηκε σε γεμιστήρα εκτός όπλου, το οποίο μάλιστα δεν έχει συνδεθεί με τη ΣΠΦ. Σε μια υπόθεση χωρίς μάρτυρες κατηγορίας, χωρίς άλλα αποδεικτικά στοιχεία εκτός από το εν λόγω δείγμα DNA –για το οποίο οι επιστήμονες-πραγματογνώμονες έχουν αποφανθεί ότι δεν αρκεί για την ταυτοποίηση με το DNA που βρέθηκε στο όπλο– φαίνεται ότι το βαρύνον στοιχείο ενοχής της Ηριάννας είναι η σχέση της με τον σύντροφό της, επίσης κατηγορούμενο για συμμετοχή στη ΣΠΦ, ο οποίος όμως στο μεταξύ αθωώθηκε αμετάκλητα και απαλλάχθηκε από κάθε κατηγορία. Στις 17 Ιουλίου το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών Αθήνας, με πλειοψηφία 3-2, απέρριψε την αίτηση της Ηριάννας και του Περικλή για αναστολή εκτέλεσης της ποινής που τους επιδίκασε το πρωτόδικο δικαστήριο την 1η Ιουνίου. Ειδικά μετά την αθώωση του Τάσου Θεοφίλου κανείς από εμάς δεν περίμενε την αρνητική έκβαση στην υπόθεση των δύο παιδιών. Όχι γιατί το κράτος και οι μηχανισμοί συγκροτούνται και λειτουργούν με βάση κάποιο σύνολο κανόνων ηθικής και πραγματικού δικαίου, αλλά κυρίως γιατί είναι με κάθε τρόπο παράλογο να φυλακίζεις έναν άνθρωπο αθώο. Φαίνεται ότι η αστική δικαιοσύνη κατάφερε να το κάνει. 

Η απόφαση αυτή της «δικαιοσύνης» έρχεται να επιβεβαιώσει μια σειρά από κινήσεις που έκαναν την εμφάνιση τους αρκετά χρόνια πριν και δείχνουν να κατοχυρώνονται πλέον ως κρατικές πρακτικές. Ανεξάρτητα από τις επιλογές δικαστών ή δικαστικών κύκλων, φαίνεται ότι προσπαθούν με κάθε τρόπο να θέσουν σε λειτουργία ένα σχέδιο σίγασης κάθε αγωνιζόμενης και μη «πλήρως εναρμονισμένης» φωνής και μάλιστα σε χρόνο κρίσιμο με τρόπο τέτοιο έτσι ώστε να προλάβουν την «εξάπλωσή» του. 

Δεν ξεχνάμε άλλωστε ότι με την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής, η δεξιά μεθοδολογία ξέθαψε τη θεωρία των δύο άκρων, φτάνοντας να εξισώνει τον κινηματικό κόσμο με δολοφόνους. Αν δεν καταφέρει το κράτος να διαμορφώσει την κοινή γνώμη με βάση το δικό του τρόπο σκέψης τότε προχωρά στην καταστολή. Σε αυτή την περίπτωση, ανεξάρτητα από τον αν ο κόσμος αποδέχεται ότι ο πολιτικός αγώνας ταυτίζεται με την τρομοκρατία, σίγουρα το κράτος έχει καταφέρει να φοβίσει τον κόσμο και ο φόβος είναι η χειρότερη καταστολή. 

Στην περίπτωση της απόφασης των δύο παιδιών αφενός έχουμε τον εγκλεισμό και την καταδίκη με ανυπόστατα στοιχεία, αφετέρου την εμπέδωση της «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» με κάθε κόστος. Η εξέλιξη αυτής της υπόθεσης επιβεβαιώνει με κάθε τρόπο ότι το «δίκαιο» μεροληπτεί υπέρ των φασιστών, των μαφιόζων και των υπηρετών του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που ο εισαγγελέας Ιωάννης Προβατάρης, ο ίδιος που απέρριψε το αίτημα αναστολής της Ηριάννας και του Περικλή, το 2015 είχε εισηγηθεί την αποφυλάκιση του αρχηγού της Χρυσής Αυγής Νίκου Μιχαλολιάκου και του Χρήστου Παππά με περιοριστικούς όρους λόγω παρέλευσης του 18μηνου, κρίνοντας μάλιστα πως δεν υπάρχει κίνδυνος να τελέσουν νέα εγκλήματα (!).

Οι ευθύνες που βαραίνουν τις πλάτες της κυβέρνησης είναι μεγάλες, καθώς όχι μόνο δεν προχώρησε στην κατάργηση του νόμου 187 και 187α, γνωστού και ως τρομονόμου, αλλά υλοποιεί με κάθε τρόπο τη συνέχεια του δόγματος «νόμος και τάξη». Γι’αυτό και οι δηλώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του υπουργού δικαιοσύνης Σ. Κοντονή περί «ξαφνιασμού» για την καταδικαστική απόφαση του εφετείου ή ακόμη και «αλληλεγγύης» προς τους διωκόμενους δεν είναι τίποτα άλλο από υποκριτικά, επικοινωνιακά παιχνίδια. Άλλωστε, είναι οι ίδιοι που όχι μόνο άφησαν άθικτο όλο το θεσμικό πλαίσιο των τρομονόμων αλλά το ψήφισαν ακόμη κι όταν ήταν αντιπολίτευση!

Η καταδίκη και η φυλάκιση αθώων ανθρώπων (νομικά, κοινωνικά, ηθικά κλπ) δεν είναι μια ακόμη «υπόθεση» αλλά αφορά όλη την κοινωνία. Η υπόθεση της Ηριάννας Β.Λ. και του Περικλή Μ. έρχεται να ποινικοποιήσει ακόμη και τις ανθρώπινες σχέσεις, να ενισχύσει το φόβο της κοινωνίας, αφήνοντας σαν παρακαταθήκη ένα σκληρότερο νομικό και θεσμικό πλαίσιο απέναντι σε κάθε φωνή αντίστασης. Κοινώς, σύμφωνα με τις τελευταίες δικαστικές αποφάσεις, ύποπτος και επικίνδυνος δε θεωρείσαι μόνο αν αν είσαι αγωνιστής, αριστερός ή κομμουνιστής/ αναρχικός αλλά ακόμη κι αν συνάπτεις οποιαδήποτε κοινωνική σχέση μαζί τους! Άλλωστε, πώς αλλιώς θα μπορούσαν η εξαθλίωση και η κοινωνική βαρβαρότητα να προχωρήσουν χωρίς την τρομοκράτηση και τον αυταρχισμό;

Αρνούμαστε λοιπόν να εναρμονίσουμε την καθημερινότητά μας με βάση τις υποδείξεις τους! Αρνούμαστε να ενσωματώσουμε το φόβο και να δεχτούμε τη σκληρή πραγματικότητα που θέλει τους αθώους και τους αγωνιστές στη φυλακή την ώρα που όσοι μας καταστρέφουν τις ζωές μας κυκλοφορούν ελεύθεροι, συνεχίζοντας να το κάνουν! Με τον αγώνα όλων μας η Ηριάννα και ο Περικλής θα αθωωθούν, κόντρα σεκάθε επιδίωξη κρατικών και δικαστικών αρχών. Δε θα αφήσουμε άλλους να παίζουν με τη ζωή και τα δικαιώματά μας!