Η ομιλία του Δημήτρη Βίτσα στην εκδήλωση της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ και του Τμήματος Οικολογίας - περιβάλλοντος - Χωρικού σχεδιασμού

Αγαπητές φίλες και φίλοι

Εκ μέρους της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ θέλω να σας ευχαριστήσω για την ανταπόκριση σας στο κάλεσμα μας, σε μια εκδήλωση διαβούλευσης και συντονισμού δράσης που αφορά τα προτεινόμενα μέτρα στο νομοσχέδιο που κατ' ευφημισμό έχει το τίτλο «περιβαλλοντική αναβάθμιση οικισμών – ρυθμίσεις Δασικής Νομοθεσίας». Από το σύνολο των κυβερνητικών νομοθετικών πρωτοβουλιών στα θερινά τμήματα της βουλής μπορούμε εύκολα να βγάλουμε δύο συμπεράσματα.

1ον (και να το θυμόμαστε και για τα επόμενα), ήταν τελείως ψευδής ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η βουλή έκλεισε άρον-άρον διότι δεν υπήρχε νομοθετικό έργο.

2ον Οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος κλείνουν εκκρεμότητες όχι μόνο προς την τρόικα αλλά και προς τους εγχώριους κύκλους και συμφέροντα που ασκούν οικονομική και εξ' αυτής κοινωνική εξουσία. Αυτό σημαίνει επιμονή και σκλήρυνση ή αποδοχή της μοίρας τους και εκλογές, είτε και τα δύο μαζί;

Επιτρέψτε μου να κάνω μια μικρή αναδρομή στο σχετικά πρόσφατο, προ κρίσης, παρελθόν. Η «ανάπτυξη» για την οποία επαίρονταν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνέβαλε δραματικά στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Στη βάση ενός μοντέλου ανάπτυξης που ιδιωτικοποιούσε τα κέρδη από την ληστρική εκμετάλλευση των πόρων και κοινωνικοποιούσε τις ζημιές, βεβαίως και τις περιβαλλοντικές, έγινε ανεκτή αν δεν επιβραβεύτηκε κιόλας κάθε μορφή αυθαιρεσίας, απορρυθμίστηκε η νομοθεσία, παραβιάστηκε στη πράξη το Σύνταγμα, ακυρώθηκε το θεσμικό πλαίσιο και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί. Δεν ήταν (και είναι) λίγοι οι δείκτες στους οποίους η χώρα μας πρωταγωνιστούσε αρνητικά και με ιδιαίτερη συχνότητα η Ελλάδα βρέθηκε στο σκαμνί του κατηγορούμενου, υπόλογη για την μη εφαρμογή διεθνών κανονισμών και συμβάσεων.

Δύο φορές ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να αναθεωρήσουν τα άρθρα 24 και 117 του Συντάγματος που καθιερώνουν την υποχρέωση του κράτους να παίρνει μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος. Όταν το 2003 το ΠΑΣΟΚ ψήφιζε τον νόμο 3208 η ΝΔ τον κατήγγειλε σωστά ως αντισυνταγματικό, μετά τον εφάρμοσε και τώρα μαζί με το Πασοκ τον θεωρεί υπέρμετρα «προστατευτικό» και επεμβαίνουν πάνω του.

Αν όλα αυτά γίνονταν προ κρίσης, ας σκεφτούμε τι περιλαμβάνει ένας νόμος που «σκουπίζει» τα δάση και το φυσικό περιβάλλον εν γένει.

Έχουμε μπροστά μας ένα νομοσχέδιο που συμπληρώνει θεαματικά το κυβερνητικό σχέδιο «ανοίξαμε και ξεπουλάμε. Προλάβετε πριν μας κλείσουν». Ένα ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο που κουρελιάζει το Σύνταγμα προσπαθώντας να υπερβεί την συνταγματική νομιμότητα αλλά και την νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας που παγίως κυρρήσει ως αντισυνταγματικές, διατάξεις νόμων που επέτρεπαν την ιδιωτική πολεοδόμηση καθώς και χρήσεις εντός δάσους κατά πολύ ηπιότερες από τις εντός νομοσχεδίου περιγραφόμενες.

Παραδίδονται λοιπόν τα δασικά μας οικοσυστήματα ως δωρεάν οικόπεδα στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα του real estate, της ενέργειας και του τουρισμού εκτός σχεδίου, με δικαιολογία όχι πια την ανάπτυξη, αλλά το δημόσιο χρέος και την σωτηρία της πατρίδας.

Συνακόλουθο θύμα και ο πολεοδομικός και χωροταξικός σχεδιασμός που κανονικά έχει ως σκοπό την διαμόρφωση συγκεκριμένων πλαισίων εντός των οποίων εντάσσονται και οι ατομικές δραστηριότητες στο χώρο, που δεν πρέπει να υπερβαίνουν την φέρουσα ικανότητα του περιβάλλοντος, να μην υποβιβάζουν την ποιότητα ζωής και το βιοτικό επίπεδο.

Η ιδιωτική πολεοδόμηση θεσμοθετείται ως εργαλείο για την επαρκή επιχειρηματική δήθεν αξιοποίηση των δασικών εκτάσεων και τα real estate συμφέροντα μπορούν να ξεφυτρώσουν όπου, όσο και όπως επιθυμεί κανείς αφού επιτρέπεται η δημιουργία αόριστου αριθμού νέων οικισμών ακόμα και μέσα στα δάση. Και είναι χαρακτηριστικό πως η κυβέρνηση επιχειρεί να χρησιμοποιήσει ως ομήρους – ασπίδα δίκαια αιτήματα που έρχονται από δεκαετίες πριν που ούτε ρύθμισε ούτε τώρα ρυθμίζει.

Έχουμε ένα κράτος που παραδίδει τον ρυθμιστικό του ρόλο στο ιδιωτικό κεφάλαιο και μια κυβέρνηση που κανονικά προσφέρει τα κοινά, δημόσιας κτήσης αγαθά στην ληστρική αδηφαγία δήθεν επενδυτών, εγκρίνει φωτογραφικές διατάξεις σε αγαπημένες της επιχειρήσεις , «προσπερνά» εμπόδια που «σκοντάφτουν» στην κείμενη νομοθεσία και το σύνταγμα.

Οι κύριοι που διακηρύσσουν με πάθος πως αγαπούν την πατρίδα θυσιάζουν το εθνικό κεφάλαιο για να υπηρετήσουν ένα άλλο, το ιδιωτικό κεφάλαιο.

Έσφαλε λοιπόν ο ποιητής των σχολικών μας χρόνων. Αυτά που όριζε ως πατρίδα μας «τους κάμπους, τα ψηλά βουνά, τη θάλασσα που χρυσολάμπει» δεν θ' ανήκουν πια στην κοινωνία μας, θα χουν όνομα με κατάληξη Α.Ε.

Στην αρχή της ομιλίας μου έβγαλα δύο συμπεράσματα για τη δράση των κ.κ. Σαμαρά Βενιζέλου. Επιτρέψτε μου να βγάλω άλλα δύο από την σημερινή μας συνάντηση.

1ον Είναι επείγον να φύγουν, αυτοί και η πολιτική τους, χωρίς αλλά και στενές προϋποθέσεις.

2ον Η κοινή μας δράση επί των συγκεκριμένων δημιουργεί το έδαφος της ανατροπής τους και παρέχει τις μεταξύ μας εγγυήσεις για το σήμερα και το ΑΥΡΙΟ.

Έχουμε χρέος να τους σταματήσουμε. Δεν θα ανεχθούμε με την επίκληση της «σωτηρίας» και του «εθνικού» συμφέροντος η αυθαιρεσία να θεσμοθετείται και να γίνεται κανόνας.

Δεν αποδεχόμαστε ότι η προστασία του φυσικού περιβάλλοντος, των φυσικών πόρων αποτελούν εμπόδιο, τουναντίον είναι πλεονέκτημα για την μελλοντική ανάπτυξη, που πρέπει να διαφυλαχθούν και να αναδειχθούν.

Εμείς, ο ΣΥΡΙΖΑ, θέλουμε να κάνουμε σαφές πως η κυβέρνηση κοινωνικής σωτηρίας θα καταργήσει αμέσως μόλις αναλάβει την κυβερνητική εξουσία όλες τις διατάξεις που χαρίζουν τα δάση και τις δασικές εκτάσεις σε ιδιωτικά συμφέροντα, όπως θα κάνει το ίδιο και για τους αιγιαλούς και τις ακτές. Το νομοσχέδιο αυτό και το νομοσχέδιο για τους αιγιαλούς αλληλοσυμπληρώνονται. Είναι όλη η εικόνα εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των κοινωνικών αγαθών. Με την κυβέρνηση της Αριστεράς η διαχείριση των δημοσίων εκτάσεων και του φυσικού περιβάλλοντος θα γίνεται με βάση τα επιστημονικά αποδεκτά και το δημόσιο συμφέρον.

Σήμερα υπάρχει ανάγκη όσο ποτέ να αναθεωρηθεί η δασική πολιτική της χώρας για τις επόμενες δεκαετίες και να εναρμονιστεί με την πραγματικότητα. Η σταδιακή εγκατάλειψη της υπαίθρου και η συρρίκνωση του πληθυσμού στις ορεινές περιοχές άλλαξε τις οικονομικές σχέσεις στα δασοπονικά εκμεταλλευόμενα δάση, άλλαξε προοπτική και αποτελεσματικότητα. Από την άλλη, τα δάση και οι δασικές εκτάσεις της χώρας έχουν υποβαθμιστεί λόγω οικιστικών-τουριστικών πιέσεων και από πυρκαγιές.

Με αυτή την έννοια είναι άμεσα αναγκαία η απλούστευση και κωδικοποίηση της δασικής νομοθεσίας. Η σθεναρή αντίσταση σε κάθε μελλοντική προσπάθεια αναθεώρησης των άρθρων 24 και 117 του Συντάγματος.

Η σαφής οριοθέτηση και απόλυτη προστασία των εδαφών δασικού χαρακτήρα με την ολοκλήρωση των διαδικασιών κατάρτισης των δασικών χαρτών και του δασολογίου.

Η κατοχύρωση της ψιλής κυριότητας του δημοσίου στα δασικού χαρακτήρα εδάφη και υποχρεωτική αειφορική διαχείριση των δασικών οικοσυστημάτων, ανεξαρτήτως του προσδοκώμενου οικονομικού αποτελέσματος.

Μια νέα ιεράρχηση του σκοπού της δασικής διαχείρισης ώστε να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες δημογραφικές και αναπτυξιακές μεταλλαγές της υπαίθρου, ιδιαίτερα των ορεινών περιοχών.

Ο χωροταξικός σχεδιασμός της πυροπροστασίας, εγκατάσταση συστημάτων εντοπισμού των πυρκαγιών, ουσιαστική συμμετοχή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και εθελοντικών δυνάμεων και στενή συνεργασία μεταξύ της πυροσβεστικής και δασικής υπηρεσίας.

Η αναδιοργάνωση των υπηρεσιών πρόληψης, αντιμετώπισης και αποκατάστασης των ζημιών στα δάση, με βάση την καταγραφή του δασικού χώρου που θα προκύψει από την κατάρτιση των δασικών χαρτών και του δασολογίου.

Απέναντι στη νεοφιλελεύθερη προσέγγιση που διαπνέεται από την αντίληψη «το κέρδος πάνω απ' όλα, η ανάπτυξη είναι μονόδρομος, με όποιο κόστος», θεωρούμε ανάγκη να αμφισβητήσουμε τις θεμελιώδεις αρχές του καπιταλιστικού μοντέλου και να προβάλουμε εναλλακτικά πρότυπα και τρόπους οργάνωσης της παραγωγής και της κατανάλωσης.

Η περιβαλλοντική πολιτική που προτείνει η ριζοσπαστική Αριστερά και οικολογία όπως εκφράζεται στις προγραμματικές θέσεις μας.

Αντιλαμβάνεται πως για την ουσιαστική αντιμετώπιση των οικολογικών ζητημάτων χρειάζονται βαθιές τομές σε πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο, τομές που θα προέλθουν μέσα από συγκρούσεις και τη ριζική αμφισβήτηση των ακολουθούμενων σήμερα νεοφιλελεύθερων προτύπων.

Προτάσσουμε ένα μοντέλο ανάπτυξης που διαπνέεται από θεμελιώδεις κοινωνικές και περιβαλλοντικές αρχές, όπως το δικαίωμα όλων, ανεξαρτήτως οικονομικών δυνατοτήτων, και των μελλοντικών γενεών σε ένα υγιεινό και βιώσιμο περιβάλλον, την αρχή της προφύλαξης από κάθε πιθανή περιβαλλοντική ζημιά και επιβάρυνση, το σεβασμό στα φυσικά και ανθρωπογενή οικοσυστήματα, την ορθολογική διαχείριση των πεπερασμένων φυσικών πόρων.

Αντιμετωπίζουμε τους φυσικούς πόρους ως συλλογικά, κοινωνικά αγαθά που η διαχείρισή τους από την πολιτεία πρέπει να υπόκειται στη δημοκρατική λογοδοσία.

Προτάσσουμε μια συνολική τοπική-περιφερειακή αναπτυξιακή στρατηγική που βάζει ως προϋπόθεση την προστασία του περιβάλλοντος και έχει στόχο την ουσιαστική αποκέντρωση και την ενίσχυση των τοπικών κοινωνιών ώστε να χαράξουν δημοκρατικά μια πολιτική για την οικονομική, κοινωνική και πολιτισμική εξέλιξη της περιοχής τους.

Διεκδικούμε τη διοχέτευση δημόσιων πόρων στην περιβαλλοντική προστασία, καθώς μπορεί να έχει θετικές μακροχρόνιες επιδράσεις στην οικονομία και να αποτελέσει εργαλείο υπέρβασης της κρίσης του σημερινού μοντέλου. Η ανάπτυξη με επίκεντρο το περιβάλλον δημιουργεί σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας και συμβάλλει ταυτόχρονα στην αναζωογόνηση των τοπικών οικονομιών αλλά και στον κοινωνικό έλεγχο της ανάπτυξης.

Διεκδικούμε την ενσωμάτωση της περιβαλλοντικής διάστασης σε όλες τις τομεακές πολιτικές για την ενέργεια, τη βιομηχανία, την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό, τα αστικά κέντρα, τις μετακινήσεις κ.λπ. αλλά και στην κρατική οικονομική και φορολογική πολιτική και την πολιτική αναπτυξιακών κινήτρων.

Μ' αυτές τις σκέψεις θέλω και πάλι να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας και να σας καλέσω σε συντονισμό δράσης μέσα και έξω από την Βουλή.

 πηγή: kokinorodo.blogspot.gr