Ένα γήπεδο για τα πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια της ελληνικής elite

Λίγες ώρες πριν τη-σχεδόν βέβαιη-ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, πολλοί θεωρούν ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν έχει διάθεση να υλοποιήσει το ''σχέδιο Μελισσανίδη'' για το γήπεδο της ΑΕΚ. 

Όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να πιστεύουν ότι το ''σχέδιο Μελισσανίδη'' δεν αφορά το γήπεδο της ΑΕΚ, αντίθετα, ότι το γήπεδο αποτελεί ένα περιφερειακό έργο που χρησιμοποιεί την ΑΕΚ για προσωπικές business και πολιτική εκμετάλλευση των συμμάχων του.

Πώς γίνεται αυτό; Για να εκμεταλλευτεί το Άλσος η οικονομική και πολιτική διαπλοκή της χώρας, χρειαζόταν το γήπεδο. Αλλά όχι οποιοδήποτε γήπεδο. Για να βάλει χέρι στο Άλσος, χρειαζόταν ένα γήπεδο που να μην χωράει στο παραχωρητήριο. Δεν είναι οι προδιαγραφές των γηπέδων ELITE της UEFA* που υποδεικνύουν την άρση του δασικού χαρακτήρα. Είναι η άρση του δασικού χαρακτήρα που με το πρόσχημα της αναγκαίας καταπάτησης για το γήπεδο θα ωφελήσει τις οικονομικές και τοπικές ελίτ.

Αν τα πάρουμε από την αρχή, από το Μάϊο του 2013, οπότε η παρέα Μελισσανίδη ανέλαβε τη διοίκηση της ΑΕΚ αποφάσισε ότι εχθροί της ήταν η αριστερά με επίκεντρο (όχι αποκλειστικά) το ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό αλλά και κεντρικό επίπεδο. Οι ''απειλές''  του μεγαλοεπιχειρηματία ότι, αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φύγει από τη χώρα, και η συντονισμένη επίθεση κατά της υποψήφιας τότε περιφερειάρχη Αττικής, έδωσαν ένα πρώτο δείγμα της υποτιθέμενης «μη ανάμιξης» στις πολιτικές εξελίξεις. Η προοπτική του γηπέδου εξελίχθηκε με τον τρόπο αυτό σε ένα αποτελεσματικό εργαλείο εκδούλευσης στην κυβέρνηση Σαμαρά.

Πέρα από τον ίδιο, στενοί συνεργάτες του κ. Μελισσανίδη είχαν συναντήσεις σε κομματικά γραφεία για το σχεδιασμό της επιχειρηματικής ανάμιξης σε Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα, Νέα Ιωνία και φυσικά στα όρια με το Δημο Αθηναίων όπου βρίσκεται ο χώρος της Columbia. Όταν, όμως, χρειάστηκε να μπούν πολεοδομικές και οικολογικές παράμετροι στη διαβούλευση με το ΣΥΡΙΖΑ, οι εκπρόσωποι της ΑΕΚ δεν ανέλαβαν καμία ουσιαστική δέσμευση για την αποδοχή των τροπολογιών που προτάθηκαν.

Ακόμα και όταν με άκομψο τρόπο αποπειράθηκε να επιδείξει συναινετική και μετριοπαθή διάθεση στη σχετική συνέντευξη τύπου, ο Μελισσανίδης και οι πολιτικοί του σύμμαχοι είχαν συστηματικά κλειστά τα χαρτιά τους. Ποτέ δεν αποκάλυψαν τις πραγματικές προθέσεις τους, ποτέ δε μίλησαν ανοιχτά στον κόσμο που υποτίθεται ότι απευθύνονται.

Σε δημοτικό επίπεδο, η αγαστή συνεργασία του με το Χάρη Τομπούλογλου και τους διαδόχους του, συνεχίστηκε με οπαδική πριμοδότηση αρκετών συνδυασμών. Παραπληροφορώντας την τοπική κοινωνία, τραμπούκισαν όσους είχαν επιφυλάξεις, οι οποίες μετέπειτα επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο τρόπο. Η μετεκλογική αποτυχία της παρέμβασης του Μελισσανίδη κατέληξε σε σειρά αντισυγκεντρώσεων και κλίμα τρομοκρατίας στη Νέα Φιλαδέλφεια με φανερή τη βοήθεια του ακροδεξιού χώρου. Η ωμή παρέμβαση επηρεασμού του εκλογικού αποτελέσματος ακολουθήθηκε από την ωμότερη παρέμβαση στη δημοκρατική λειτουργία της πόλης με εκφοβισμούς, βιαιοπραγίες και επίθεση σε αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.

Αν, τελικά, φιλοδοξία των συμφερόντων Μελισσανίδη ήταν να χτιστεί επιτέλους γήπεδο για την ΑΕΚ, θα φρόντιζε να χτίσει γέφυρες συνεργασίας με την τοπική κοινωνία. Αυτό δεν το έκανε, και οι ''εκλεκτοί'' του αποδοκιμάστηκαν. Επειδή η πραγματική φιλοδοξία του παραμένει η δημιουργία -με εφαλτήριο το ''αναξιοποίητο'' άλσος- ενός επιχειρηματικού τσιφλικιού μέσα και γύρω από την πόλη, η επιρροή βασίζεται σε όσους βλέπουν το γήπεδο σαν φιλέτο και προσδοκούν το κομμάτι που τους αναλογεί.

Αν όμως μία μεγάλη ομάδα, όπως είναι η ΑΕΚ, δε γίνεται να μην έχει γήπεδο, αυτό δε γίνεται να υλοποιηθεί εις βάρος της πόλης με την οποία η ιστορία της είναι άμεσα συνδεδεμένη. Το γήπεδο μπορεί άνετα να γίνει στο χώρο των 26,5 στρεμμάτων που έχει παραχωρηθεί από το 1934 στην ΑΕΚ και με σεβασμό στους κανονισμούς και το περιβάλλον. Βασικός όρος για να αποκτήσει στέγη η ΑΕΚ είναι να οικοδομηθούν αρμονικά οι σχέσεις με την πόλη, ώστε το γήπεδο να πάψει να μένει υπόσχεση για τα πρωτοσέλιδα της διαπλοκής. Και για αυτό η κυβέρνηση και οι επιχειρηματίες της θα πρέπει να πάψουν να παίζουν βρώμικα παιχνίδια στην πλάτη της ΑΕΚ.

* Η UEFA δεν απαιτεί πουθενά χωρητικότητα άνω των 30.000 θεατών για να γίνουν επίσημα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αν ίσχυε αυτό τότε ο ΠΑΟ (που φέτος γυρίζει στη Λεωφόρο και εκεί θα παίξει τα ευρωπαϊκά παιχνίδιά του), ο Ατρόμητος, ο Αστέρας Τρίπολης (που ήδη έδωσε το πρώτο του ευρωπαϊκό παιχνίδι στη Τρίπολη) οι ομάδες της Κύπρου αλλά και τόσες άλλες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα γήπεδά τους. 

Υπάρχει πράγματι κανονισμός που ζητά χωρητικότητα πάνω από 30.000 αλλά είναι κανονισμός της FIFA. Ως γνωστό όμως, παιχνίδια FIFA παίζουν μόνο οι εθνικές ομάδες και όχι οι ομάδες των συλλόγων.  Για την ακρίβεια, το γήπεδο κατηγορίας elite της UEFA χρειάζεται διασυλλογικά μόνο για την προημιτελική φάση των 8 του κυπέλλου UEFΑ και του Champions League. 

Πηγή: rproject.gr

ίγες ώρες πριν τη-σχεδόν βέβαιη-ψήφιση στη Βουλή του νομοσχεδίου για το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, πολλοί θεωρούν ότι ο Δημήτρης Μελισσανίδης δεν έχει διάθεση να υλοποιήσει το ''σχέδιο Μελισσανίδη'' για το γήπεδο της ΑΕΚ.

Όσο περνάει ο καιρός, ολοένα και περισσότεροι αρχίζουν να πιστεύουν ότι το ''σχέδιο Μελισσανίδη'' δεν αφορά το γήπεδο της ΑΕΚ, αντίθετα, ότι το γήπεδο αποτελεί ένα περιφερειακό έργο που χρησιμοποιεί την ΑΕΚ για προσωπικές business και πολιτική εκμετάλλευση των συμμάχων του.
Πώς γίνεται αυτό; Για να εκμεταλλευτεί το Άλσος η οικονομική και πολιτική διαπλοκή της χώρας, χρειαζόταν το γήπεδο. Αλλά όχι οποιοδήποτε γήπεδο. Για να βάλει χέρι στο Άλσος, χρειαζόταν ένα γήπεδο που να μην χωράει στο παραχωρητήριο. Δεν είναι οι προδιαγραφές των γηπέδων ELITE της UEFA* που υποδεικνύουν την άρση του δασικού χαρακτήρα. Είναι η άρση του δασικού χαρακτήρα που με το πρόσχημα της αναγκαίας καταπάτησης για το γήπεδο θα ωφελήσει τις οικονομικές και τοπικές ελίτ.
Αν τα πάρουμε από την αρχή, από το Μάϊο του 2013, οπότε η παρέα Μελισσανίδη ανέλαβε τη διοίκηση της ΑΕΚ αποφάσισε ότι εχθροί της ήταν η αριστερά με επίκεντρο (όχι αποκλειστικά) το ΣΥΡΙΖΑ σε τοπικό αλλά και κεντρικό επίπεδο. Οι ''απειλές''  του μεγαλοεπιχειρηματία ότι, αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φύγει από τη χώρα, και η συντονισμένη επίθεση κατά της υποψήφιας τότε περιφερειάρχη Αττικής, έδωσαν ένα πρώτο δείγμα της υποτιθέμενης «μη ανάμιξης» στις πολιτικές εξελίξεις. Η προοπτική του γηπέδου εξελίχθηκε με τον τρόπο αυτό σε ένα αποτελεσματικό εργαλείο εκδούλευσης στην κυβέρνηση Σαμαρά.
Πέρα από τον ίδιο, στενοί συνεργάτες του κ. Μελισσανίδη είχαν συναντήσεις σε κομματικά γραφεία για το σχεδιασμό της επιχειρηματικής ανάμιξης σε Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Χαλκηδόνα, Νέα Ιωνία και φυσικά στα όρια με το Δημο Αθηναίων όπου βρίσκεται ο χώρος της Columbia. Όταν, όμως, χρειάστηκε να μπούν πολεοδομικές και οικολογικές παράμετροι στη διαβούλευση με το ΣΥΡΙΖΑ, οι εκπρόσωποι της ΑΕΚ δεν ανέλαβαν καμία ουσιαστική δέσμευση για την αποδοχή των τροπολογιών που προτάθηκαν.
Ακόμα και όταν με άκομψο τρόπο αποπειράθηκε να επιδείξει συναινετική και μετριοπαθή διάθεση στη σχετική συνέντευξη τύπου, ο Μελισσανίδης και οι πολιτικοί του σύμμαχοι είχαν συστηματικά κλειστά τα χαρτιά τους. Ποτέ δεν αποκάλυψαν τις πραγματικές προθέσεις τους, ποτέ δε μίλησαν ανοιχτά στον κόσμο που υπιτίθεται ότι απευθύνονται.
Σε δημοτικό επίπεδο, η αγαστή συνεργασία του με το Χάρη Τομπούλογλου και τους διαδόχους του, συνεχίστηκε με οπαδική πριμοδότηση αρκετών συνδυασμών. Παραπληροφορώντας την τοπική κοινωνία, τραμπούκισαν όσους είχαν επιφυλάξεις, οι οποίες μετέπειτα επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο τρόπο. Η μετεκλογική αποτυχία της παρέμβασης του Μελισσανίδη κατέληξε σε σειρά αντισυγκεντρώσεων και κλίμα τρομοκρατίας στη Νέα Φιλαδέλφεια με φανερή τη βοήθεια του ακροδεξιού χώρου. Η ωμή παρέμβαση επηρεασμού του εκλογικού αποτελέσματος ακολουθήθηκε από την ωμότερη παρέμβαση στη δημοκρατική λειτουργία της πόλης με εκφοβισμούς, βιαιοπραγίες και επίθεση σε αυτοδιαχειριζόμενο στέκι.
Αν, τελικά, φιλοδοξία των συμφερόντων Μελισσανίδη ήταν να χτιστεί επιτέλους γήπεδο για την ΑΕΚ, θα φρόντιζε να χτίσει γέφυρες συνεργασίας με την τοπική κοινωνία. Αυτό δεν το έκανε, και οι ''εκλεκτοί'' του αποδοκιμάστηκαν. Επειδή η πραγματική φιλοδοξία του παραμένει η δημιουργία -με εφαλτήριο το ''αναξιοποίητο'' άλσος- ενός επιχειρηματικού τσιφλικιού μέσα και γύρω από την πόλη, η επιρροή βασίζεται σε όσους βλέπουν το γήπεδο σαν φιλέτο και προσδοκούν το κομμάτι που τους αναλογεί.
Αν όμως μία μεγάλη ομάδα, όπως είναι η ΑΕΚ, δε γίνεται να μην έχει γήπεδο, αυτό δε γίνεται να υλοποιηθεί εις βάρος της πόλης με την οποία η ιστορία της είναι άμεσα συνδεδεμένη. Το γήπεδο μπορεί άνετα να γίνει στο χώρο των 26,5 στρεμμάτων που έχει παραχωρηθεί από το 1934 στην ΑΕΚ και με σεβασμό στους κανονισμούς και το περιβάλλον. Βασικός όρος για να αποκτήσει στέγη η ΑΕΚ είναι να οικοδομηθούν αρμονικά οι σχέσεις με την πόλη, ώστε το γήπεδο να πάψει να μένει υπόσχεση για τα πρωτοσέλιδα της διαπλοκής. Και για αυτό η κυβέρνηση και οι επιχειρηματίες της θα πρέπει να πάψουν να παίζουν βρώμικα παιχνίδια στην πλάτη της ΑΕΚ.
* Η UEFA δεν απαιτεί πουθενά χωρητικότητα άνω των 30.000 θεατών για να γίνουν επίσημα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Αν ίσχυε αυτό τότε ο ΠΑΟ (που φέτος γυρίζει στη Λεωφόρο και εκεί θα παίξει τα ευρωπαϊκά παιχνίδιά του), ο Ατρόμητος, ο Αστέρας Τρίπολης (που ήδη έδωσε το πρώτο του ευρωπαϊκό παιχνίδι στη Τρίπολη) οι ομάδες της Κύπρου αλλά και τόσες άλλες από άλλες ευρωπαϊκές χώρες δεν θα είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα γήπεδά τους.
Υπάρχει πράγματι κανονισμός που ζητά χωρητικότητα πάνω από 30.000 αλλά είναι κανονισμός της FIFA. Ως γνωστό όμως, παιχνίδια FIFA παίζουν μόνο οι εθνικές ομάδες και όχι οι ομάδες των συλλόγων.  Για την ακρίβεια, το γήπεδο κατηγορίας elite της UEFA χρειάζεται διασυλλογικά μόνο για την προημιτελική φάση των 8 του κυπέλλου UEFΑ και του Champions League. 

- See more at: http://rproject.gr/article/ena-gipedo-gia-ta-politika-kai-oikonomika-paihnidia-tis-ellinikis-elite#sthash.PStCpLEe.dpuf