Έμπολα: τρομοκρατία, υστερία και η απάντηση της Αριστεράς

Δημοσιεύματα για ζόμπι, κίνδυνος παγκόσμιας πανδημίας και τέλους της ανθρωπότητας, εργαστήρια και σατανικοί επιστήμονες, βομβαρδισμός των δελτίων ειδήσεων με μέτρα για την προφύλαξη του πληθυσμού, αναγγελίες του προέδρου Ομπάμα για ψυχραιμία, το όλο σκηνικό θυμίζει έντονα ταινίες επιστημονικής φαντασίας/τρόμου. 

Όμως είναι η πραγματικότητα. Ο ιός  Έμπολα, αυτή τη στιγμή, μετά τη μεγάλη ανάπτυξή του σε χώρες της κεντρικής Αφρικής και το θάνατο σχεδόν 5.000 ανθρώπων, έχει δημιουργήσει ένα από τα μεγαλύτερα κύματα υστερίας και τρομοκρατίας που έχουμε δει τις τελευταίες δεκαετίες ώστε να έχει αναχθεί στο νούμερο ένα θέμα της προεκλογικής περιόδου για τις βουλευτικές εκλογές στις Η.Π.Α.

Είναι δικαιολογημένος ο πανικός;

Όπως τονίζουν πολλοί γιατροί  παγκοσμίως, ο Έμπολα δεν είναι ένας  ιός που διαδίδεται  εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο  αφού σε αντίθεση με άλλους ιούς όπως της γρίπης, οι οποίοι μεταδίδονται μέσω σταγονιδίων στον αέρα, μεταδίδεται μόνο όταν μολυσμένα σωματικά υγρά έρθουν σε επαφή με τους βλεννογόνους αδένες ή με ανοιχτές εκδορές στο δέρμα .Αν σε αυτό προσθέσουμε  ότι, ήδη σε χώρες όπως η Νιγηρία και η Σενεγάλη, παρά τις πρωτόγονες δομές υγείας, ο υιός αντιμετωπίστηκε καθώς και την παρασκευή εμβολίων  του ιού (για την κερδοσκοπία  μέσω των εμβολίων βλ. το άρθρο του Άρη Χατζηστεφάνου, «Έμπολα, ο ιός της φτώχειας και του κέρδους»), η πιθανότητα μιας παγκόσμιας επιδημίας δεν φαίνεται ιδιαίτερα πιθανή.

Γιατί  όμως επικρατεί (ιδιαίτερα σε χώρες με κάποιο κρούσμα )πανικός; Ποια χαρακτηριστικά του πληθυσμού βοηθούν στην εξάπλωση του; Ποιοι προκαλούν και  εκμεταλλεύονται  αυτό το αίσθημα;

Το έδαφος του παραλογισμού 

Ατομισμός και σκληρός ανταγωνισμός

Οι τελευταίες τρεις δεκαετίες έχουν σηματοδοτηθεί από την κυριαρχία του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού που έχει ως βασικό του χαρακτηριστικό τον ακραίο ατομισμό και ανταγωνισμό. Το «άτομο» πρέπει να παλέψει για να  «επιβιώσει» και εάν είναι «πολύ ικανό» να ανελιχθεί  κοινωνικά. Για να το πετύχει αυτό πρέπει να καταφέρει να «κυριαρχήσει» ανάμεσα στους πολλούς ανταγωνιστές του, μα, αν αποτύχει, δεν υπάρχει καμιά σανίδα σωτηρίας. Οι χαμένοι του παιχνιδιού είναι καταδικασμένοι. Δεν έχεις λεφτά για ιδιωτική  ασφάλεια;  Aν αρρωστήσεις, ας πεθάνεις.  Πρόβλημά σου, σου λένε. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, αυτό που κυριαρχεί είναι ένας υποβόσκων φόβος και εχθρότητα  «όλων εναντίον όλων». Όπως λένε πολλοί γονείς στα παιδιά τους «μην εμπιστεύεσαι κανέναν εκτός από την οικογένεια». Σε αυτή την εχθρική «ζούγκλα», ο θανάσιμος «εχθρός» ίσως να βρίσκεται κοντά. Πάνω σε δέντρο, με τη μορφή τρομοκράτη-ισλαμιστή, πίσω από θάμνο με τη μορφή μετανάστη. Ας είμαστε προετοιμασμένοι. Εκτός από την απειλή των θανάσιμων εχθρών , υπάρχει και ο « εν δυνάμει θανάσιμος», ο γείτονας, ο συμμαθητής ο οποίος προκαλεί έναν φόβο, μα ελεγχόμενο .Ο  Έμπολα πλέον μπορεί να εξελίξει αυτούς τους «γείτονες» σε θανάσιμους-μολυσμένους  εχθρούς. Χαμός…

Φυλετικός και κοινωνικός ρατσισμός.

Σίγουρα ο Έμπολα τρομοκρατεί  μια και μπορεί να μετατρέψει σε θανάσιμο εχθρό τον καθένα. Μα, καθίστε! Πού είναι πιο πιθανό να εμφανιστεί; Αρχικά αφρικανοί μετανάστες. Σύμφωνα με τις διαδεδομένες ρατσιστικές αντιλήψεις, ο μετανάστης είναι σχεδόν πάντα ο υποψήφιος βιαστής, βασανιστής, δολοφόνος του «πολιτισμένου» πολίτη.  Ε, σε όλα αυτά προσθέστε και το ότι ο Έμπολα   έχει ρημάξει την κεντρική Αφρική…

Εκτός του «δαιμόνιου» μετανάστη, υπάρχει και ένας δεύτερος πιο πιθανός φορέας. Το πιο φτωχό τμήμα των εργαζομένων και των ανέργων.  Όπως, με σιχαμερό  τρόπο, τους αποκαλούσαν στην Αμερική the mob (όχλος). Ένα άλλο βασικό χαρακτηριστικό του νεοφιλελευθερισμού ήταν ο διαχωρισμός στους εντός των τειχών, τους προνομιούχους (μικροαστικά στρώματα και εργατική αριστοκρατία σε συμμαχία με την αστική τάξη) και τους εκτός  (όλοι οι άλλοι). Οι εκτός ζουν σε πολύ μεγάλη φτώχια αποκλεισμένοι από βασικές δομές , κοινωνική μέριμνα και σε  πολύ άσχημες συνθήκες υγιεινής. Ο παραδοσιακός φόβος και περιφρόνηση προς τους φτωχούς αυξάνεται τρομακτικά μιας και, πιο πιθανά, αυτούς θα θερίσει η  αρρώστια.

Η βιομηχανία θεάματος.

Αγαπημένο  θέμα. Από το  I am legend με τον Will Smith και το πολύ πρόσφατο World war z με τον Brad Pitt,  ο ιός ξεσπά (έργο σατανικού επιστήμονα σχεδόν πάντα) και εξολοθρεύει σχεδόν όλη την ανθρωπότητα.  Όσοι μολύνονται  δεν είναι απλά επικίνδυνοι μπας και σε κολλήσουν μα μεταμορφώνονται σε κακά ζόμπι και σε κυνηγάνε  (είναι πολύ αστείο το πόσο  πολλές εικόνες από τέτοιες ταινίες κυκλοφορούν με λεζάντα Έμπολα).

Μυστικισμός και συνομωσιολογία…

Τα διάφορα κέντρα μασόνων, εβραίων, εξωγήινων (που οι κάθε λογής φασίστες και Λιακόπουλοι μας «αποκαλύπτουν» κάθε τόσο) είναι ακούραστα. Μας ψεκάζουν, ελέγχουν όλους τους πολιτικούς, ξεκινάνε και σταματούν απεργίες, πολέμους, επαναστάσεις. Ε, στον Έμπολα θα κολλήσουμε; Έργο τους και αυτός, φτιαγμένος σε σκοτεινό εργαστήρι  από μισθωμένους σατανικούς επιστήμονες, κρατούν το εμβόλιο-αντιβιοτικό για αυτούς και θέλουν να μας εξολοθρεύσουν.

Εκτός όμως   από τη μοντέρνα συνομωσιολογία,  υπάρχει και o παλιός καλός θρησκευτικός μυστικισμός:. Μάστιγα του θεού, η αποκάλυψη  είναι κοντά ,μετανοείτε κτλ. Μόνο ο Τζακ Νόρις μας σώζει.

Υποσυνείδητος φόβος θανάτου

Αποξενωμένοι από τη φύση, τους συνανθρώπους και τον εαυτό τους, οι άνθρωποι που ζουν στην ταξική κοινωνία τις περισσότερες φορές τρομοκρατούνται από την ιδέα του θανάτου τους. Έτσι ένας ισχυρός, παράλογος, φόβος θανάτου  υποβόσκει κρυμμένος  πολλές φορές πίσω από φοβίες  (π.χ μικροβιοφοβίες, έντονα άγχη…) Όταν η απειλή θανάτου έρχεται κοντά, βγαίνει στην επιφάνεια και προκαλεί πανικό .

Το έδαφος για ανάπτυξη της  υστερίας είναι  έτοιμο. Γιατί όμως τμήματα  της δεξιάς-ακροδεξιάς και των φασιστών στα ΜΜΕ, στο κοινοβούλιο, στο Ίντερνετ προσπαθούν να καλλιεργήσουν αυτό το αίσθημα;

Ποιους ωφελεί και ποίοι ενισχύουν τον τρόμο και την  υστερία;

Αποπροσανατολισμός

Μειώσεις μισθών, EΝΦΙΑ, χάσμα πλουσίων-φτωχών, αντιστάσεις και διεκδίκηση δικαιωμάτων. Ας τα παραμερίσουμε όλα αυτά και ας ενωθούμε ενάντια στον Έμπολα-απειλή. Απαιτείται το έθνος να συσπειρωθεί κάτω από μια στιβαρή ηγεσία (της δεξιάς-ακροδεξιάς ή των φασιστών) για να «πολεμήσει το κακό». Η ταξική πάλη ας περιμένει. Άλλωστε ο φόβος του ενός προς τον άλλο σίγουρα δεν βοηθά στη συλλογική δράση.

Νομιμοποίηση του αυταρχισμού

Η στιβαρή ηγεσία χρειάζεται «όπλα» στα χέρια της για τη μάχη. Συστήματα ελέγχου και παρακολούθησης να τοποθετηθούν παντού για να βρουν τους μολυσμένους, ο στρατός και η αστυνομία να ενεργοποιηθούν για να μην επικρατήσει χάος, ζώνες απομόνωσης με στρατόπεδα συγκέντρωσης. Μια δεύτερη μάχη ενάντια στην τρομοκρατία. Ήταν που ήταν τα αστικά κράτη αυταρχικά, ας σφίξουμε, μας λένε, λίγο ακόμη το ζωνάρι (μην ξεχνάμε, άλλωστε, το ΙSIS).

Διαίρει και βασίλευε

Πως, στο μεσαίωνα, έχτιζαν τείχη μεγαλεπήβολα για να προστατευτούν από τις επιδρομές, έτσι και τώρα.  Απαγόρευση πτήσεων από και προς Αφρική, ένταση των συνοριοφυλάκων για να μην εισβάλουν λαθραία μετανάστες και μας μολύνουν. Επίσης, αυτοί που είναι ήδη στη χώρα, μπορεί να ταξίδεψαν πρόσφατα,  ας πούμε στη Σιέρα Λεόνε. Για σιγουριά ας  εντείνουμε τις προσπάθειες απέλασης ή εγκλεισμού τους σε στρατόπεδα .Τί καλύτερος τρόπος νομιμοποίησης  του mos maiorum,    της νέας αντιμεταναστευτικής πολιτικής της Ε.Ε ) και του ρατσισμού των ναζί.

Εκτός από το φυλετικό ρατσισμό, ο κοινωνικός ρατσισμός και κανιβαλισμός ενισχύονται. Τα μεσαία  στρώματα και η εργατική αριστοκρατία να συσπειρωθούν κάτω από τη στιβαρή ηγεσία που θα τους δώσει εμβόλια και θα τους προστατέψει απέναντι στον «όχλο» των φτωχών. Αυτοί ας πάνε να πνιγούν και ας αλληλοφαγωθούν μήπως πάρουν κάτι από το περίσσευμα.

Η απάντηση μας

Οπότε φαίνεται πως η  υστερία τρόμου βοηθά ιδιαίτερα τη Δεξιά, ενώ οι φασίστες τρίβουν τα χέρια τους. Είναι πολύ σημαντικό επομένως, η Αριστερά να  απαντήσει και να αναστρέψει το κλίμα ενώ παράλληλα να  βοηθήσει στην καταπολέμηση του ιού και  της δυστυχίας που έχει προκαλέσει. 

Σίγουρα  αυτό το άρθρο δεν μπορεί να καλύψει πλήρως το θέμα, απλά να συμβάλει σε μια πλούσια συζήτηση  που ελπίζουμε να ξεκινήσει .

1)Καμιά  παραχώρηση σε λογικές απομόνωσης ολόκληρων χωρών. Εκτός του ότι θα είναι οι βέβαιοι δρόμοι ενίσχυσης της πανδημίας, θεωρούμε αδέλφια μας τους  Αφρικανούς που πεθαίνουν  και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να τους βοηθήσουμε. Δημιουργούμε ένα κλίμα συμπαράστασης και διεθνιστικής αλληλεγγύης πιέζοντας την κυβέρνηση και κρατικούς οργανισμούς στην άμεση παροχή βοήθειας με ιατρικό προσωπικό, φάρμακα αλλά βοηθώντας και εμείς με αυτόνομο τρόπο (καμπάνια ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης, οικονομική βοήθεια  κτλ).

2) Οι ακραίες πολιτικές που συντονισμένα ακολουθούνται για 30 χρόνια στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου έχουν τσακίσει το κοινωνικό κράτος   που βασικό του στοιχείο είναι η δημόσια υγεία. Τα χρόνια της κρίσης, η επίθεση έγινε ακόμα πιο έντονη. Η καλύτερη άμυνα απέναντι στον Έμπολα είναι ένα σύστημα υγείας που να αγκαλιάζει και τα πλέον φτωχά στρώματα του πληθυσμού της χώρας, να μην αφήνει κανέναν απέξω. Όσο δεν δημιουργείται, θα κινδυνεύουμε διαρκώς από νέες επιδημίες. Η επανεμφάνιση ξεχασμένων ιστορικά ασθενειών (φυματίωση)είναι ενδεικτική. Το σύνθημα «Δώστε λεφτά για την υγεία και όχι για τις τράπεζες και την αστυνομία» είναι ιδιαίτερα επίκαιρο.

3)  Η διεκδίκηση για νομιμοποίηση των μεταναστών και ανοιχτά σύνορα , εκτός από βασικό προσανατολισμό μιας αριστερής  πολιτικής που δεν πρέπει να «νερώνεται» -όσο αντιδημοφιλής και αν είναι- μπορούν  να καταπολεμήσουν τον Έμπολα, αν συνδυαστούν με ένα επαρκές σύστημα υγείας. Αντί να στοιβάζονται σε άθλια κέντρα κράτησης, να περνάνε βουνά και θάλασσες για να μπουν κυνηγημένοι στη χώρα που επιθυμούν, τα ανοιχτά σύνορα, θα προσφέρουν τη δυνατότητα διάγνωσης νοσημάτων, παροχής βοήθειας μέσω ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης . Έτσι και οι μετανάστες θα βοηθιούνται και  θα προλαμβάνεται η εξάπλωση νόσων σε άλλες χώρες. Παρόμοια, η νομιμοποίηση των μεταναστών και η δυνατότητα συμμετοχής τους στις δομές υγείας θα ανεβάζει το βιοτικό τους επίπεδο και τη δυνατότητα του ιού να εξαπλωθεί ανάμεσά τους.

4)Οι χώρες της κεντρικής Αφρικής που μαστίζονται από τον Έμπολα είναι μέσα στις φτωχότερες παγκοσμίως. Δεν οδηγήθηκαν από κάποιο θεϊκό πεπρωμένο εκεί. Η ανάπτυξη του καπιταλισμού στην Ευρώπη οδήγησε στην αποικιοκρατία  και το ξεζούμισμα  μεγάλου μέρους του πλανήτη. Παρότι, τα τελευταία  50 χρόνια οι αποικίες έχουν επίσημα καταργηθεί, η εκμετάλλευση των πλούσιων  πλουτοπαραγωγικών πηγών αυτών των χωρών συνεχίζεται από τους ισχυρούς νεοαποικιοκράτες της Δύσης και της Ανατολής. Η επιδημία της φτώχειας υπάρχει διαρκώς και στερεί τη ζωή από δεκάδες εκατομμύρια, μα … δεν εξαπλώνεται, οπότε, μας λένε να  κοιτάξουμε τη δουλειά μας, εμείς οι κάτοικοι των προηγμένων χωρών. Όμως αυτό που φαίνεται είναι πως και η φτώχια εξαπλώνεται και οι …ιοί που παράγει. Μια  ακόμη ευκαιρία να δοθεί ώθηση στην αμφισβήτηση αυτού του σιχαμερού συστήματος. Όπως λέει και το σύνθημα:

«Αρρώστια, είναι ο καπιταλισμός, υγεία η επανάσταση και ο σοσιαλισμός!»

Πηγή: rproject.gr