Άρθρο του Αλέκου Γούλα σχετικό με την πρόταση του Δήμου για εθελοντική εργασία στους Παιδικούς Σταθμούς

Οι ανεπαρκείς κοινωνικές δομές και «το μη χείρον βέλτιστον»

Με έκπληξη  πληροφορήθηκα από ηλεκτρονική εφημερίδα του Δήμου μας πως στην

συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου στις 15 Οκτωβρίου υπήρξε πρόταση από τη Διοίκηση του Δήμου για λειτουργία των Παιδικών Σταθμών με εθελοντές νηπιαγωγούς!

Το θέμα μάλιστα θα έρθει σε έκτακτη συνεδρίαση την ερχόμενη εβδομάδα, καθώς η πρόταση αποσύρθηκε προσωρινά!

Η έννοια του εθελοντισμού συνδέεται πράγματι με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά και εκφράζεται με πολλούς τρόπους, καθένας από τους οποίους έχει τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Άλλο πράγμα όμως ο εθελοντισμός που συμπληρώνει αλληλέγγυα υπάρχουσες δομές και άλλο ο εθελοντισμός που αντικαθιστά τις ανύπαρκτες ή ανεπαρκείς δομές.

Κάποια πράγματα στη ζωή απλώς δεν μπορούν να αγοραστούν, να χορηγηθούν ή να βασιστούν σε εθελοντικές δράσεις. Η εκπαίδευση ‒ το σπουδαιότερο ίσως δημιούργημα του ανθρώπου ‒ είναι απαραίτητη συνθήκη για τη συνοχή και την πρόοδο μιας κοινωνίας. Και μπορεί σήμερα να τέθηκε θέμα εθελοντών στην προσχολική εκπαίδευση, έστω για μικρό χρονικό διάστημα, αύριο θα τεθεί για δασκάλους, καθηγητές, ειδικότητες εκπαιδευτικών, ολοήμερο σχολείο κ.λπ. Ως εκ τούτου – και για να διασφαλιστεί ότι θα καταπολεμούνται όλων των ειδών οι ανισότητες– η Παιδεία πρέπει να μένει, ως δημόσιο αγαθό, υπό τον έλεγχο της Πολιτείας.

Η τοπική αυτοδιοίκηση θα πρέπει εμπράκτως να σταθεί στο πλευρό των δημοτών, ιδιαίτερα σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της οικονομικής κρίσης. Η προσπάθεια που έγινε από την προηγούμενη διοίκηση, όταν ακόμα είχε τη σχετική πλειοψηφία, για τη λειτουργία των παιδικών σταθμών μέσω της επιβολής τροφείων μπορεί να απέτυχε χάρη στις έντονες αντιδράσεις που υπήρξαν, αλλά θα πρέπει να διασφαλιστεί ότι δεν θα επαναληφθεί ανάλογη επιδίωξη, ούτε βέβαια διά της πλαγίου οδού των χορηγών, χορηγιών και εθελοντών.

Θα πουν βέβαια κάποιοι ότι αυτά είναι θεωρητικά, αλλά ας έρθουμε και στα πρακτικά ζητήματα:

• Ποιος θα αναλάβει την ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος παιδιού, που στην ευαίσθητη αυτή ηλικία είναι αρκετά;
• Από ποιον θα παίρνει οδηγίες και κατευθύνσεις ο εθελοντής νηπιαγωγός;
• Tι θα γίνει όταν διαφωνήσει με τον οποιοδήποτε θεωρητικά προϊστάμενό του;
• Ποιος και πώς θα ελέγξει τα τυπικά και ουσιαστικά του προσόντα;
• Τι θα γίνει αν μετά από ένα μήνα βρει έμμισθη απασχόληση; Θα αναζητηθεί άλλος εθελοντής; Περάστε, κόσμε, δηλαδή! Και όλα αυτά με τις ευλογίες της δημοτικής αρχής;
• Άραγε οι ίδιοι οι εθελοντές, αποδεχόμενοι αυτή την κατάσταση, δεν παρατείνουν και παγιώνουν την ιδιότητά τους ως άνεργοι;
• Τέλος, δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς ότι η ανασφάλιστη εργασία αποτελεί αδίκημα και διώκεται ποινικά.

Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας διοίκησης του Δήμου είναι θετικά! Εξωστρέφεια, δράση, επικοινωνία με τον πολίτη, όρεξη για δουλειά και αποφασιστικότητα.

Η πρόταση για τα προγράμματα διά βίου μάθησης έδειξε πως η διοίκηση –σε αντίθεση με την προηγούμενη‒ και θέλει και μπορεί, αναγκάζοντας μάλιστα και αυτούς που στο παρελθόν ήταν αντίθετοι να συνταχτούν μαζί της.

Αν λάβουμε υπόψη ότι και η αντιπολίτευση του δήμου ‒και εδώ σε αντίθεση με την προηγούμενη‒ αντιλαμβάνεται το θεσμικό της ρόλο και στέκεται θετικά, δημιουργούνται προοπτικές για μια επιτυχημένη πορεία του δήμου.

Μια συνετή διοίκηση θα πρέπει όμως να αναγνωρίζει και τα λάθη της. Ως λάθος θεωρώ την πρόταση για λειτουργία των Παιδικών Σταθμών με εθελοντές, η οποία καλό είναι να αποσυρθεί άμεσα, γιατί εκτός των προαναφερθέντων προβλημάτων τίθενται σε κίνδυνο και άλλα κεκτημένα. Αντιθέτως, από τη Δημοτική Αρχή αναμένουμε να πρωτοστατήσει μαζί με τους δημότες που υπερασπίζονται την δωρεάν δημόσια παιδεία σε δυναμικές κινητοποιήσεις απέναντι σε αυτούς που θέλουν να κυβερνούν με διαχειριστικές λογικές.