Μα με ένα σμπάρο, πόσα τρυγόνια;

Αναδημοσίευση από το kordatos.org

του Φώτη Τσικριτέα*

Γίνεται πλέον όλο και πιο ξεκάθαρο ότι σχετικά με τη σύγχρονη ελληνική «κρίση χρέους», η συζήτηση χρειάζεται να πάει αρκετά βήματα πέρα από το επίπεδο της «πολιτικά ορθής» ανάλυσης. Πρέπει οι πολίτες να σταματήσουν να την αντιμετωπίζουν μόνο με τους όρους που μας επιβάλουν οι «νόμοι της αγοράς» και οι «διεθνείς κανόνες της χρηστής νεοφιλελεύθερης διαχείρισης».

Με άλλα λόγια, γίνεται όλο και περισσότερο προφανές ότι το χρέος, τα μέτρα του μνημονίου και ο έλεγχος των θεσμών, που τάχα είναι απαραίτητοι όροι για τη μακροπρόθεσμη «σωτηρία της εθνικής μας οικονομίας», είναι στην πραγματικότητα μοχλοί στραγγαλισμού και αναδιάρθρωσης της, σύμφωνα με τα συμφέροντα και τους σχεδιασμούς, πρώτα και κύρια του αμερικάνικου και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού και παράλληλα, του ντόπιου εξαρτημένου μεγάλου κεφαλαίου.

Το χρέος και τα μνημόνια έρχονται να επιβάλλουν de facto και να φτάσουν στα άκρα τα κύρια χαρακτηριστικά  της ελληνικής οικονομίας:

α) ανισορροπία ( υπερδιόγκωση μεταπρατικού τομέα / τομέα υπηρεσιών – αποσάθρωση πρωτογενούς / δευτερογενούς παραγωγής )

β)  εξάρτηση ( κυριαρχία ξένων μονοπωλιακών κεφαλαίων και επιχειρήσεων, εισαγωγή μέσων παραγωγής, υποβαθμισμένη έρευνα, εξαγωγή υπεραξίας )

γ) ένταση εκμετάλλευσης ( καταβαράθρωση της τιμής της εργατικής δύναμης / καθυποταγμένο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό ).

Όλα αυτά, πρέπει ξανά να υπογραμμιστεί, με την αγαστή συνεργασία και σε αρμονία με τα συμφέροντα μίας χούφτας κρατικοδίαιτων – ευρωδίαιτων ντόπιων μονοπωλιακών ομίλων, που κυριαρχούν επί της πολιτικής ζωής του τόπου.

Ως ισχυρό πρακτικό μέσο για αυτούς τους γενικούς σκοπούς αναδεικνύεται ο έλεγχος ρευστότητας που έχει οριστικά θεσμοθετηθεί σύμφωνα με τους όρους των μνημονιακών συμβάσεων: η μέθοδος είναι επί της αρχής η ίδια με εκείνη στην οποία διαπρέπουν οι βασανιστές του αμερικάνικου στρατού και των μυστικών υπηρεσιών: το θύμα παραγεμίζεται ελεγχόμενα με νερό, αλλά στα όρια του πνιγμού, του επιτρέπεται να ανασάνει.

Χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα της τελευταίας ωμής και τιμωρητικής ιμπεριαλιστικής επέμβασης με την επιβολή του ελέγχου κίνησης κεφαλαίων (το κλείσιμο των τραπεζών κατά τη διάρκεια της εβδομάδας του δημοψηφίσματος  και το λεγόμενο capital controls που επακολούθησε και συνεχίζεται). Ενδεικτικά:

α) Το υποχρεωτικό όριο ανάληψης μετρητών πλήττει άμεσα, έμμεσα και μακροπρόθεσμα το λαϊκό εισόδημα, το δικαίωμα στην εργασία και την παραγωγική βάση της χώρας:

45% των επιχειρήσεων καθυστερεί τη μισθοδοσία ή τις πληρωμές στους προμηθευτές τους

15% πραγματοποιεί πωλήσεις μόνο έναντι μετρητών 

11% οδηγήθηκε σε πάγωμα της παραγωγικής τους διαδικασίας

Υπό αυτούς τους όρους το αισιόδοξο σενάριο είναι για φετινή μείωση του ΑΕΠ κατά 4% - το χειρότερο, μέχρι τώρα, σενάριο προβλέπει μείωση του ΑΕΠ κατά 10% με αποτέλεσμα (τυπική) ανεργία άνω του 30%

β)  Η διαδικασία έγκρισης των συναλλαγών από την ανά τράπεζα «επιτροπή διαχείρισης αιτημάτων για εμβάσματα εξωτερικού», έχει παραδώσει ακόμη πιο εμφατικά τον απόλυτο έλεγχο της οικονομίας στα χέρια του ιμπεριαλιστικού και ντόπιου χρηματιστηριακού κεφαλαίου. Βασικοί στόχοι είναι η εκμηδένιση των μικρομεσαίων καπιταλιστών και των αυτοαπασχολούμενων, η απόλυτη μονοπώληση της οικονομίας και η περαιτέρω υπερδιόγκωση της ανεργίας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε, ότι με την επίτευξη του τελευταίου στόχου οι εργαζόμενοι χάνουν αντικειμενικά την όποια διαπραγματευτική δύναμη τους έχει απομείνει εντός της χώρας, ενώ παράλληλα, εξωθούνται συστηματικά σε μετανάστευση προς τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.

Σύμφωνα με δηλώσεις των ίδιων των εκπροσώπων του μικρομεσαίου ελληνικού κεφαλαίου:

…η Τράπεζα της Ελλάδος και οι εμπορικές τράπεζες κωλυσιεργούν συστηματικά στις εγκρίσεις αιτημάτων, παρά τη χαλάρωση των capital controls που ισχύει εδώ και μία εβδομάδα… ως αποτέλεσμα θα σημειωθεί νέο πλήγμα στο μερίδιο αγοράς των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, καθώς δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τις ομοειδείς πολυεθνικές… οι υποεπιτροπές υπολειτουργούν και η αντιμετώπιση των αιτημάτων έγκρισης συναλλαγών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι άνιση… οι πελάτες διαχωρίζονται σε μικρούς και μεγάλους…

Να σημειωθεί ότι την ίδια περίοδο οι μεγάλες πολυεθνικές στέλνουν ελεύθερα τη συγκεντρωμένη στα χέρια τους υπεραξία στους λογαριασμούς τους στο εξωτερικό. Όχι για να πληρώσουν προμήθειες για μελλοντικές εισαγωγές, αλλά απλά για να τη φυγαδέψουν.

Σε αυτά τα πλαίσια η στάση του ελληνικού μικρού και μεγάλου μεταπρατικού κεφαλαίου είναι και πάλι ξεχωριστά τυχοδιωκτική και οι συνέπειες της επιπλέον καταστροφικές για την εθνική οικονομία και παραγωγική δομή. Οι καπιταλιστές, που μπορούν, τα «μαζεύουν και φεύγουν», ο τόπος χάνει κι άλλες θέσεις εργασίας και μένει μόνο ο λαός να εκπληρώσει τα φορολογικά και δανειακά «σπασμένα».  Χαρακτηριστικά στη Βόρεια Ελλάδα:

150 επιχειρήσεις σε καθημερινή βάση ζητούν τα έγγραφα που χρειάζονται προκειμένου να μεταβούν στη Βουλγαρία      

2000 επιχειρήσεις έχουν προβεί σε άνοιγμα λογαριασμών στη Βουλγαρία 

μείωση του τζίρου στο πρώτο δεκαπενθήμερο των θερινών εκπτώσεων στην αγορά της Θεσσαλονίκης της τάξης 70% - 80%

 

…ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου επισημαίνει τον κίνδυνο για ενδεχόμενη μεταφορά των φορολογικών τους εδρών στη γειτονική χώρα, δεδομένου ότι στη Βουλγαρία η φορολογία ανέρχεται μόλις σε 10% και η επιστροφή του ΦΠΑ πραγματοποιείται εντός τριμήνου, έναντι…τριετίας στην Ελλάδα… κρούει κώδωνα κινδύνου για επικείμενη έξαρση λουκέτων και της ανεργίας το Σεπτέμβριο, όχι μόνο σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά και σε μεγάλες… 

Μπροστά σε αυτή τη συντελούμενη καταστροφή όλο και πιο επιτακτικά επιβεβαιώνονται τρία απλά συμπεράσματα:

1)      Το Χρέος είναι μοχλός πολιτικής επιβολής, καθυπόταξης της χώρας και του λαού στους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και ΔΝΤ και στους ντόπιους ολιγάρχες – συνεργάτες τους

2)      Η απαρχή της απελευθέρωσης του λαού και της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας βρίσκεται  μόνο:

·στην άμεση στάση πληρωμών προς τους δανειστές και τη μονομερή διαγραφή του χρέους

·στην άμεση κατάργηση των μνημονιακών νόμων και το διώξιμο των θεσμών

·στην έξοδο από το Ευρώ και την ΕΕ

3)  Σε αυτό το επίπεδο πάλης τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των αυτοπασχολούμενων, ελεύθερων επαγγελματιών και μικρομεσαίων ταυτίζονται

* Εκτελωνιστής. Μέλος της Ελεγκτικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Εκτελωνιστών της Ελλάδας

Πηγή: Η Ναυτεμπορική, Έτος 91^ο, Αρ. Φύλλου 25.838, Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015