Η "ΓΙΟΡΤΗ" ΤΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΗΣ ΜΑΤΑΙΩΣΗΣ
ΡΟΛΟ ΝΕΟΥ ΠΑΣΟΚ ΑΝΑΖΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ
Μόνο γιορτή δεν θύμιζε η εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον ένα χρόνο διακυβέρνησης στο Ταε Κβον Ντο. Μια εκδήλωση που δεν κατάφερε να προσελκύσει παρά μόνο τον σκληρό πυρήνα του κυβερνώντος κόμματος, σε άτονη ατμόσφαιρα συλλογικής ματαίωσης.
Στην ομιλία του, ο Αλέξης Τσίπρας προσπάθησε να υπερασπιστεί την κεφαλαιώδη πράξη, που σφράγισε ανεξίτηλα την πολιτική του διαδρομή, την ταπεινωτική συνθηκολόγηση του περασμένου Ιουλίου, επαναφέροντας τον μπαμπούλα του Grexit. Λίγες ημέρες μετά την αποκαρδιωτική αφωνία του μπροστά στο περίφημο “είναι η εφαρμογή (του μνημονίου), ανόητε”
με το οποίο τον περιέλουσε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στο Νταβός, ο
πρωθυπουργός ανάκτησε το σφρίγος που του έλειψε στις ελβετικές ΄Αλπεις
για να εκτοξεύσει παρόμοιες, απρεπείς κατηγορίες εναντίον της αριστερής
αντιπολίτευσης. Φωτογραφίζοντας τη Λαϊκή Ενότητα, δήλωσε: “Αν είχαμε υποκύψει στις ανόητες ηρωικές φωνές και συμβουλές ορισμένων να συγκρουστούμε τυφλά και να αγνοήσουμε την παγίδα του Grexit,
σήμερα άθελά μας δεν θα είχαμε δημιουργήσει μόνο ένα μεγάλο κακό στις
λαϊκές δυνάμεις, στον κόσμο της εργασίας στην Ελλάδα, αλλά άθελά μας θα
είχαμε μετατρέψει και τους συντρόφους μας στην Ισπανία και την Πορτογαλία από κατήγορους της λιτότητας σε απολογητές της καταστροφής”.
Με άλλα λόγια, ο “κόσμος της εργασίας” στην Ελλάδα θα πρέπει να ευγνωμονεί την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ για το τρίτο μνημόνιο που διαιωνίζει τη λιτότητα και την εργασιακή ζούγκλα, υπονομεύει την κοινωνική ασφάλιση, ανοίγει το δρόμο για πλειστηριασμούς, ξεπουλάει
τράπεζες, λιμάνια και αεροδρόμια, μόνο και μόνο γιατί όλα αυτά τα κάνει
μια κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Και οι αριστερές δυνάμεις στην Ισπανία
και την Πορτογαλία πρέπει να νοιώθουν ευγνωμοσύνη με
την αυτή την κυβέρνηση της Αθήνας που αναδεικνύεται σε καλό μαθητή των
Βρυξελλών και του Βερολίνου, με την ταπεινωτική της συνθηκολόγηση να
λειτουργεί ως μοχλός εκφοβισμού όλων των ευρωπαϊκών λαών που αναζητούν
εναγωνίως προοδευτικές εναλλακτικές λύσεις. Άτυχη προσπάθεια υπεράσπισης μιας ολέθριας επιλογής. Θα ήταν καλύτερα αν ο πρωθυπουργός είχε περιοριστεί στην ασυνήθιστα ειλικρινή ομολογία του: “Τολμήσαμε να πάρουμε στις πλάτες μας ευθύνες μεγαλύτερες από το μπόι μας”...
Επί της ουσίας, ο Αλέξης Τσίπρας σκιαγράφησε το “όραμα” που φαίνεται να τον διαπνέει για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα νέο ΠΑΣΟΚ, “αριστερό” πυλώνα του αστικού, δικομματικού συστήματος πλάι στην υπερνεοφιλελεύθερη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Σ' αυτό το “όραμα” εγγράφονται οι διακηρύξεις του περί “Αλλαγής”
και η προσπάθεια πόλωσης με την επίκληση του κινδύνου “δεξιάς
παλινόρθωσης”. Μιας πόλωσης σε μεγάλο βαθμό τεχνητής, αφού και τα δύο
κόμματα ομονοούν υπέρ της πιστής εφαρμογής του μνημονίου και της πάση
θυσία παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Τη σοσιαλδημοκρατική μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζει και η εκτός τόπου και χρόνου έκφραση “ευγνωμοσύνης” του Αλέξη Τσίπρα στον Φρανσουά Ολάντ.
Αυτή η στρατηγική φαίνεται να εξυπηρετεί και την αναζήτηση εφεδρειών του ΣΥΡΙΖΑ στον “κεντρώο”,
σοσιαλφιλελεύθερο χώρο (Δημοκρατική Συμπαράταξη, παράγοντες από το
ΠΟΤΑΜΙ κ.α.) ενόψει της πρόωρης πολιτικής φθοράς της κυβέρνησης, υπό την
πίεση και των διογκούμενων κοινωνικών αντιδράσεων. Η αλλαγή του εκλογικού νόμου σε αναλογικότερη κατεύθυνση φαίνεται να εντάσσεται στο ενδεχόμενο “ηρωικής εξόδου”
μέσω εκλογών, με προοπτική το σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με τα
απολειφάδια του “Κέντρου”, εάν το επιτρέψουν οι κοινοβουλευτικοί
συσχετισμοί. Σε διαφορετική περίπτωση, ο Αλέξης Τσίπρας προσδοκά, απ'
ό,τι φαίνεται, να παραμείνει εντός παιχνιδιού ο ΣΥΡΙΖΑ, ως εδραιωμένος,
πλέον, δεύτερος πόλος του δικομματικού συστήματος και να μην αποδειχθεί
“φωτοβολίδα της Ιστορίας”, όπως το περιέγραψε ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη
χθεσινή ομιλία του, αφήνοντας να εκφραστεί ο ενδόμυχος φόβος του.
πηγή: iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου