Τελικά τα χημικά, ως φαίνεται είναι
ένα ακόμα κοινό σημείο της κατά ΣΥΡΙΖΑ “Αριστεράς” με την κεντροδεξιά ή
ακροδεξιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τόσο κοινό όσο η αντιλαϊκή πολιτική. Η
οποία προκαλεί δάκρυα των πληττόμενων συνταξιούχων και εργαζομένων, είτε
με την περιστολή των ειδσοδημάτων τους, είτε με τα δακρυγόνα, αλλά
συνήθως και με τα δυο μαζί, καθώς το ένα είναι παράγωγο του άλλου.
Τα περιστατικά είναι πολλά για να τα θεωρήσεις τυχαία. Μόνο η πρόσφατη συγκομιδή μαρτυρά του λόγου το ασφαλές. Πριν λίγες ημέρες ΜΑΤ και χρυσαυγίτες “πατριώτες”, σε αγαστή συνεργασία, επιτέθηκαν με χημικά και λοστάρια στου συγκεντρωμένους στο Ρέθυμνο.
Οι συγκεντρωμένοι διαμαρτύρονταν, έξω από το Δημαρχείο, για τις ξενοφοβικές απόψεις σχετικά με την εγκατάσταση προσφύγων. Την προηγούμενη ημέρα είχε αλλάξει ο αστυνομικός διοικητής Κρήτης, γιατί ο προηγούμενος ήταν εκτεθειμένος σε ζητήματα αστυνομικής βίας.
Την Κυριακή το βράδυ όταν ο πρωθυπουργός παρουσίαζε την παράδοση του σκοπευτηρίου στο δήμο της Καισαριανής, ως δικαίωση των αγώνων εκείνων που εκτελέστηκαν - τους οποίους αγώνες η Αριστερά που κυβερνά συνεχίζει, γιατί κι αυτή μένει όρθια και ανυποχώρητη στις πιέσεις και τις απειλές, όπως και εκείνοι υπό την απειλή της εκτέλεσης (το μέτρο έχει χαθεί προ πολλού και η ευτέλεια και η ύβρις, έχει γίνει πλέον συστατικό της κυβερνητικής πολιτικής και της συμπεριφοράς του Αλέξη Τσίπρα) - η αστυνομία ψέκασε με χημικά εκείνους που διαδήλωναν κατά της φιέστας, προκειμένου να μην προσεγγίσουν το χώρο και χαλάσουν τη γιορτή.! Για τα περιστατικά αυτά κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκινήθηκαν!
Την προηγούμενη βδομάδα βγήκε στη δημοσιότητα η αποκάλυψη πως νεαρά τπροσφυγόπουλα βασανίστηκαν στο περίφημο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας. Εδώ το κόμμα συγκινήθηκε και έβγαλε σχετική ανακοίνωση (ο Ανδρέας Παπανδρέου το έχει διδάξει αυτό, άλλο το κόμμα άλλο η κυβέρνηση, για να τους έχουμε όλους ικανοποιημένους), αλλά το υπουργείο συνέστησε στους κομματικούς του συντρόφους να περιμένουν την έρευνα (οι οποίες έρευνες είναι γνωστό πως γίνονται και που καταλήγουν).
Αυτή τη φορά εκτός από το κόμμα, συγκινήθηκε και η κυβέρνηση και αυτοπροσώπως ο πρωθυπουργός. Εμ πως. Τώρα το πράγμα προκάλεσε γενική κατακραυγή. Η θέα των συνταξιούχων που διαδηλώνουν και λούζονται με χημικά γωνία Βασ. Σοφίας και Ηρώδου Αττικού, για να μη τυχόν κατέβουν προς τα κάτω και φτάσουν μπρός από το Μαξίμου και ταράξουν τους κύκλους του πρωυπουργού, είναι εξαιρετικά απεχθής.
Οπότε και η ευαίσθητη κυβέρνηση, και πρώτος η εξαιρετικά ευαίσθητος πρωθυπουργός εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους. Και διαμήνυσαν πως δεν θα ξαναχρησιμοποιηθούν χημικά σε διαδηλώσεις συνταξιούχων και εργαζομένων.
Να θυμήσουμε πως ακριβώς το ίδιο έργο έχει ξαναπαιχτεί, επί κυβέρνησης Σημίτη; Τότε, στο ίδιο σημείο είχαν πάλι λουστεί οι συνταξιούχοι με χημικά και είχαν χτυπηθεί από τους ΑΝΤΡΕΣ των ΜΑΤ, και πάλι τότε η κυβέρνηση είχε εκφράσει δυσαρέσκεια. Αλλά αυτό δεν έσωσε τη κυβέρνηση από την λαϊκή δυσαρέσκεια, καθώς η βία αποκάλυπτε, στο πανελλήνιο, τον ανερμάτιστο τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν, οδηγώντας πολύ σύντομα στην κατάρρευση του λογιστή πρωθυπουργού.
Από τότε μέχρι τώρα έχει γίνει το …τεράστιο βήμα να απωθεί με χημικά η αστυνομία υπό την κυβέρνηση της “Αριστεράς”. Και η κυβέρνηση αυτή, για να διατηρήσει όσα προσχήματα, μπορεί ακόμα να εξαγγέλλει μέτρα. Ας το θεωρήσουμε θετικό ή, ορθότερα θα μπορούσαμε (και θα θέλαμε) να το θεωρήσουμε θετικό. Το θέμα είναι, θα το εφαρμόσει; Ή θα ανακαλύψει για άλλη μια φορά, όπως όλες τις προηγούμενες, με του δανειστές, με τους εφοπλιστές, με τους Κινέζους, με τον ΣΕΒ, πως η αστυνομία είναι δύναμη που δεν ελέγχεται και άρα τι να κάνουμε;
Τουλάχιστον ως Αριστερά διατηρούμε την ευαισθησία των ανακοινώσεων και της δυσαρέσκειας. Διότι τα χημικά είναι εσωτερική ανάγκη μιας αντιλαϊκής πολιτικής, όσο εσωτερική ανάγκη είναι η βία γενικά, αστυνομική, δικαστική, οικονομική κλπ. για την υπεράσπιση μιας πολιτικής εχθρικής προς το λαό, τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους και τη νεολαία.
Τελικά τα χημικά, ως φαίνεται είναι ένα ακόμα κοινό σημείο της κατά ΣΥΡΙΖΑ “Αριστεράς” με την κεντροδεξιά ή ακροδεξιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τόσο κοινό όσο η αντιλαϊκή πολιτική. Η οποία προκαλεί δάκρυα των πληττόμενων συνταξιούχων και εργαζομένων, είτε με την περιστολή των ειδσοδημάτων τους, είτε με τα δακρυγόνα, αλλά συνήθως και με τα δυο μαζί, καθώς το ένα είναι παράγωγο του άλλου.
H Συντακτική Επιτροπή.
πηγή: kommon.gr
Τα περιστατικά είναι πολλά για να τα θεωρήσεις τυχαία. Μόνο η πρόσφατη συγκομιδή μαρτυρά του λόγου το ασφαλές. Πριν λίγες ημέρες ΜΑΤ και χρυσαυγίτες “πατριώτες”, σε αγαστή συνεργασία, επιτέθηκαν με χημικά και λοστάρια στου συγκεντρωμένους στο Ρέθυμνο.
Οι συγκεντρωμένοι διαμαρτύρονταν, έξω από το Δημαρχείο, για τις ξενοφοβικές απόψεις σχετικά με την εγκατάσταση προσφύγων. Την προηγούμενη ημέρα είχε αλλάξει ο αστυνομικός διοικητής Κρήτης, γιατί ο προηγούμενος ήταν εκτεθειμένος σε ζητήματα αστυνομικής βίας.
Την Κυριακή το βράδυ όταν ο πρωθυπουργός παρουσίαζε την παράδοση του σκοπευτηρίου στο δήμο της Καισαριανής, ως δικαίωση των αγώνων εκείνων που εκτελέστηκαν - τους οποίους αγώνες η Αριστερά που κυβερνά συνεχίζει, γιατί κι αυτή μένει όρθια και ανυποχώρητη στις πιέσεις και τις απειλές, όπως και εκείνοι υπό την απειλή της εκτέλεσης (το μέτρο έχει χαθεί προ πολλού και η ευτέλεια και η ύβρις, έχει γίνει πλέον συστατικό της κυβερνητικής πολιτικής και της συμπεριφοράς του Αλέξη Τσίπρα) - η αστυνομία ψέκασε με χημικά εκείνους που διαδήλωναν κατά της φιέστας, προκειμένου να μην προσεγγίσουν το χώρο και χαλάσουν τη γιορτή.! Για τα περιστατικά αυτά κυβέρνηση και ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκινήθηκαν!
Την προηγούμενη βδομάδα βγήκε στη δημοσιότητα η αποκάλυψη πως νεαρά τπροσφυγόπουλα βασανίστηκαν στο περίφημο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας. Εδώ το κόμμα συγκινήθηκε και έβγαλε σχετική ανακοίνωση (ο Ανδρέας Παπανδρέου το έχει διδάξει αυτό, άλλο το κόμμα άλλο η κυβέρνηση, για να τους έχουμε όλους ικανοποιημένους), αλλά το υπουργείο συνέστησε στους κομματικούς του συντρόφους να περιμένουν την έρευνα (οι οποίες έρευνες είναι γνωστό πως γίνονται και που καταλήγουν).
Αυτή τη φορά εκτός από το κόμμα, συγκινήθηκε και η κυβέρνηση και αυτοπροσώπως ο πρωθυπουργός. Εμ πως. Τώρα το πράγμα προκάλεσε γενική κατακραυγή. Η θέα των συνταξιούχων που διαδηλώνουν και λούζονται με χημικά γωνία Βασ. Σοφίας και Ηρώδου Αττικού, για να μη τυχόν κατέβουν προς τα κάτω και φτάσουν μπρός από το Μαξίμου και ταράξουν τους κύκλους του πρωυπουργού, είναι εξαιρετικά απεχθής.
Οπότε και η ευαίσθητη κυβέρνηση, και πρώτος η εξαιρετικά ευαίσθητος πρωθυπουργός εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους. Και διαμήνυσαν πως δεν θα ξαναχρησιμοποιηθούν χημικά σε διαδηλώσεις συνταξιούχων και εργαζομένων.
Να θυμήσουμε πως ακριβώς το ίδιο έργο έχει ξαναπαιχτεί, επί κυβέρνησης Σημίτη; Τότε, στο ίδιο σημείο είχαν πάλι λουστεί οι συνταξιούχοι με χημικά και είχαν χτυπηθεί από τους ΑΝΤΡΕΣ των ΜΑΤ, και πάλι τότε η κυβέρνηση είχε εκφράσει δυσαρέσκεια. Αλλά αυτό δεν έσωσε τη κυβέρνηση από την λαϊκή δυσαρέσκεια, καθώς η βία αποκάλυπτε, στο πανελλήνιο, τον ανερμάτιστο τρόπο με τον οποίο πολιτευόταν, οδηγώντας πολύ σύντομα στην κατάρρευση του λογιστή πρωθυπουργού.
Από τότε μέχρι τώρα έχει γίνει το …τεράστιο βήμα να απωθεί με χημικά η αστυνομία υπό την κυβέρνηση της “Αριστεράς”. Και η κυβέρνηση αυτή, για να διατηρήσει όσα προσχήματα, μπορεί ακόμα να εξαγγέλλει μέτρα. Ας το θεωρήσουμε θετικό ή, ορθότερα θα μπορούσαμε (και θα θέλαμε) να το θεωρήσουμε θετικό. Το θέμα είναι, θα το εφαρμόσει; Ή θα ανακαλύψει για άλλη μια φορά, όπως όλες τις προηγούμενες, με του δανειστές, με τους εφοπλιστές, με τους Κινέζους, με τον ΣΕΒ, πως η αστυνομία είναι δύναμη που δεν ελέγχεται και άρα τι να κάνουμε;
Τουλάχιστον ως Αριστερά διατηρούμε την ευαισθησία των ανακοινώσεων και της δυσαρέσκειας. Διότι τα χημικά είναι εσωτερική ανάγκη μιας αντιλαϊκής πολιτικής, όσο εσωτερική ανάγκη είναι η βία γενικά, αστυνομική, δικαστική, οικονομική κλπ. για την υπεράσπιση μιας πολιτικής εχθρικής προς το λαό, τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους και τη νεολαία.
Τελικά τα χημικά, ως φαίνεται είναι ένα ακόμα κοινό σημείο της κατά ΣΥΡΙΖΑ “Αριστεράς” με την κεντροδεξιά ή ακροδεξιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τόσο κοινό όσο η αντιλαϊκή πολιτική. Η οποία προκαλεί δάκρυα των πληττόμενων συνταξιούχων και εργαζομένων, είτε με την περιστολή των ειδσοδημάτων τους, είτε με τα δακρυγόνα, αλλά συνήθως και με τα δυο μαζί, καθώς το ένα είναι παράγωγο του άλλου.
H Συντακτική Επιτροπή.
πηγή: kommon.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου