Σύμφωνα με την υπουργό Εργασίας, οι δήμοι και οι κοινότητες που υποχρεώνονται στην καταβολή επιδομάτων ανεργίας ξόδεψαν γι’ αυτό το σκοπό γύρω στα 800 εκατομμύρια ευρώ για να πληρώσουν 130 χιλιάδες ανέργους από άλλες χώρες της ΕΕ. Ξόδεψαν δηλαδή το… αστρονομικό ποσό των 6.153 ευρώ ανά άνεργο το χρόνο (γύρω στα 513 το μήνα)! Αυτή η… πολυτέλεια πρέπει να κοπεί! Το γερμανικό κράτος θέλει φτηνούς εργάτες και στελέχη εταιριών από άλλες χώρες της ΕΕ. Οχι και να τους πληρώνει κιόλας, αν οι ίδιοι δεν έχουν πρώτα πληρώσει αρκετές εισφορές για να θεμελιώσουν δικαιώματα! Λες και δεν υπάρχει πλούτος στην Γερμανία για να καλύψει τις ανάγκες αυτών των ανθρώπων. Αλλο πράγμα όμως να επιδοτείται το κεφάλαιο κι άλλο ο εργαζόμενος. Το πρώτο παράγει… ανάπτυξη, το δεύτερο… τεμπελιά. Ακόμα και το πεντακοσάρικο θεωρείται μεγάλο ποσό όταν πρόκειται για επίδομα ανεργίας!
Το σχέδιο νόμου, το οποίο αναμένεται να περάσει άνετα από την ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας (αλίμονο, ο «μεγάλος συνασπισμός» σ' αυτά τα θέματα είναι ενωμένος), καταστρώθηκε για δυο λόγους. Πρώτο, για να παρακάμψει απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστήριου που προβλέπει ότι όποιος ζει στη Γερμανία έξι μήνες δικαιούται πρόσβαση στα κοινωνικά επιδόματα και, δεύτερο, ως απάντηση στο σχέδιο νόμου που είχε προτείνει ο Κάμερον κατά την προεκλογική περίοδο για το Brexit, που προέβλεπε μια σειρά μέτρων με στόχο να μειωθεί η μετανάστευση στη Βρετανία εργαζόμενων από άλλες χώρες-μέλη της ΕΕ. Και βέβαια, πέρα από τους οικονομικούς υπάρχουν και πολιτικοί λόγοι, καθώς ο κυβερνητικός συνασπισμός χριστιανοδημοκρατών/χριστιανοκοινωνιστών και σοσιαλδημοκρατών αντιμετωπίζει από τα δεξιά του την πίεση των λεγόμενων ευρωσκεπτικιστών, που πείθουν ολοένα και περισσότερο τον «μέσο γερμανό φιλισταίο» ότι αυτός εργάζεται με πειθαρχία και ζει με προτεσταντική αγνότητα κι έρχονται πότε οι πρόσφυγες και πότε οι «τεμπέληδες του Νότου» και παριστάνουν τους άνεργους, απομυζώντας επιδόματα ανεργίας και επιδόματα για τα παιδιά που αραδιάζουν οι γυναίκες τους. Οταν η Μέρκελ παρομοιάζεται από τη φασιστική ακροδεξιά σαν «ο Χίτλερ της ευρωκρατίας», ο κυβερνητικός συνασπισμός πρέπει να απαντήσει με μέτρα που θα δείχνουν ότι υπερασπίζεται αποτελεσματικότερα «τα συμφέροντα του μέσου γερμανού εργαζόμενου».
Η απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστήριου «ενθαρρύνει τον τουρισμό κοινωνικής πρόνοιας» δήλωσε η σοσιαλδημοκράτισσα Νάλες, εισηγούμενη το νομοσχέδιο στο υπουργικό συμβούλιο. Οσο για την «ελευθερία μετακίνησης των εργαζόμενων», που (υποτίθεται ότι) αποτελεί βασικό πυλώνα του ευρωενωσίτικου οράματος, η Νάλες υποστήριξε ξεδιάντροπα ότι «θα ενισχυθεί η εμπιστοσύνη σ' αυτή»! «Για όποιον δεν έχει εργαστεί ποτέ εδώ και για να ζήσει εξαρτάται από την οικονομική βοήθεια του δημοσίου υπερισχύει μια αρχή: τα επιδόματα πρέπει να ζητούνται από την πατρίδα του καθενός» είπε η Νάλες, προκαλώντας μεγάλη ικανοποίηση στη συνάδελφό της Εμίλια Μίλερ, υπουργό προερχόμενη από τη Χριστιανοκοινωνική Ενωση της Βαυαρίας. «Είναι το σωστό» είπε η Μίλερ χαιρετίζοντας το νομοσχέδιο. Και πρόσθεσε: «Πρέπει να κλείσουμε το “παραθυράκι“ που άνοιξε η απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστήριου, που θα διέλυε το σύστημά μας κοινωνικής πρόνοιας».
Μια σοσιαλδημοκράτισσα εισηγείται, οι δεξιοί και ακροδεξιοί χειροκροτούν. Θα άξιζε τον κόπο να ζητήσουμε ένα σχόλιο από τους «αριστερούς» του κόμματος Die Linke, που συγκυβερνούν με τους Σοσιαλδημοκράτες στο Βερολίνο. 'Η από τους «δικούς μας», τους Τσιπραίους, που επιμένουν ότι η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία αλλάζει ρότα και κινείται προς τ' αριστερά, αναζητώντας πολιτικές ενάντια στη λιτότητα. Μάλιστα, έχουν ονοματίσει τον Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, τον ηγέτη του SPD, ως έναν από τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες που κινούνται σε… προοδευτική κατεύθυνση.
Δεν είναι αρμοδιότητα της στήλης ν' ασχοληθεί επί μακρόν με τα φληναφήματα των συριζαίων, που ανακάλυψαν την… προοδευτική στροφή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας (που δεν την έχουν ανακαλύψει οι εργαζόμενοι στη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες). Αξίζει, όμως, ένα σχόλιο για τις συνεχείς συντηρητικές αναδιπλώσεις με τις οποίες όλες οι ευρωπαϊκές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (και όχι μόνο η Βρετανία) προσπαθούν να καταστήσουν άκυρη την «ελευθερία κίνησης» στο εσωτερικό της ΕΕ, εκτός αν αυτή αφορά την κίνηση κεφαλαίων, εμπορευμάτων, στελεχών επιχειρήσεων και τουριστών.
Η ανισόμετρη ανάπτυξη που κατεξοχήν χαρακτηρίζει τον καπιταλισμό στο μονοπωλιακό του στάδιο συνοδεύεται και από ανισομετρία στην ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και στις μεταρρυθμίσεις εργασιακής προστασίας και κοινωνικής πρόνοιας που αυτό έχει κατακτήσει, ιδιαίτερα κατά τις μεταπολεμικές δεκαετίες. Μια μαζική μετακίνηση εργατικού δυναμικού σε χώρες με ψηλότερα μεροκάματα και καλύτερο καθεστώς κοινωνικής προστασίας, θα άλλαζε τις ισορροπίες και μέσα στις συγκεκριμένες χώρες και ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Γι' αυτό και παίρνονται μέτρα ανάσχεσης τέτοιων ρευμάτων. Το κάνει η Βρετανία (φτάνοντας μέχρι την αποχώρηση από την ΕΕ), το κάνει και η Γερμανία, ενώ άλλες χώρες παραβιάζουν άτυπα την αρχή της «ελεύθερης μετακίνησης και μετεγκατάστασης». Αυτή η τάση αναμένεται να ενισχυθεί τα επόμενα χρόνια και δεν αποκλείεται να φτάσουμε και σε αλλαγή του σχετικού κοινοτικού καθεστώτος. Τα ιμπεριαλιστικά κράτη δεν πρόκειται να δεχτούν στο εσωτερικό τους κύματα ανέργων από τις χώρες της εξαρτημένης ευρωπεριφερειακής περιφέρειας.
ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 15 ΟΚΤΩΒΡΗ
πηγή: eksegersi.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου