Τι συμβαίνει και γιατί με τον αποκλεισμό της εισόδου στο άλσος και την υπηρεσία καθαριότητας του δήμου;

Τις τελευταίες μέρες ζούμε ένα ακόμη επεισόδιο μεθοδευμένης ελεγχόμενης έντασης, που προέρχεται από το ίδιο κέντρο που έχει δημιουργήσει και όλα τα προηγούμενα τα τελευταία χρόνια. Τα επιχειρηματικά συμφέροντα προφανώς εκτιμούν πως η εισβολή και η κυριαρχία στη πόλη, δε μπορεί να γίνει διαφορετικά. Το θέμα δεν είναι μόνο δημοτικό, οπαδικό, επιχειρηματικό, περιβαλλοντικό ή ότι άλλο. Είναι εξόχως πολιτικό!

Ο αποκλεισμός της εισόδου στο άλσος, που οδηγεί στο χώρο που σταθμεύουν τα οχήματα του δήμου και οι λοιπές υπηρεσίες καθαριότητας, όπως και προηγούμενες απίστευτες καταστάσεις βίας που έχουν δημιουργηθεί στη πόλη μας, από τη στιγμή που επιχειρηματικά συμφέροντα αποφάσισαν να τη κάνουν επιχειρηματικό πάρκο τους, δεν οφείλεται μόνο στα συγκεκριμένα συμφέροντα. Έχει να κάνει πρωτίστως με τις εκάστοτε κυβερνήσεις που αναντίρρητα υπηρετούν ως ευσυνείδητοι υπάλληλοι κάθε επιθυμία τους. Το ίδιο ισχύει και για τη περιφέρεια αττικής, είτε επικεφαλής είχε τους πασόκους με το Γ. Σγουρό, είτε σήμερα με τους συριζομνημονιακούς της (α)Ρένας Δούρου.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε κυβέρνηση και περιφέρεια νομοθετεί σκανδαλωδώς, χρηματοδοτεί σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης με δεκάδες, για την ώρα, εκατομμύρια, οτιδήποτε χρειάζεται για να γίνει κερδοφόρα η μπίζνα του επιχειρηματία, καλύπτει στην ουσία πολιτικά κάθε πράξη βίας σε βάρος πολιτών και αιρετών.

Η δικαιοσύνη με αποφάσεις της και τη πολιτική καριέρα επιφανών στελεχών της, έχει μετατρέψει τον εαυτό της σε μέρος του πολιτικού συστήματος.

Οι δυνάμεις καταστολής έχουν το δικό τους μερίδιο απουσίας, ανεπάρκειας ή επιλεκτικής παρέμβασης, σύμφωνα φυσικά με τις εντολές των πολιτικών τους προϊσταμένων.

Η εκκλησία δια της μητρόπολης Ν. Ιωνίας – Ν. Φιλαδέλφειας ευλογεί και συμμετέχει με το δικό της επενδυτικό σχέδιο.

Τα ΜΜΕ δημόσια ή ιδιωτικά, υπηρετούν όπως πάντα τα συμφέροντα των εργοδοτών τους, είτε είναι κυβερνήσεις, είτε επιχειρηματίες. Ποιος ξέρει τι θόρυβο θα είχαν ξεσηκώσει, αν π.χ. ο Ρουβίκωνας είχε αποκλείσει το γκαράζ του δήμου Τήνου για τον άδικο θάνατο των εργαζομένων του. Ξέρουμε βέβαια τι παπαρολογίες μας έλεγαν για το πόσο κακό κι επικίνδυνο ήταν, όταν είχαν πετάξει τρικάκια στο προαύλιο της βουλής, ή στη τράπεζα της Ελλάδας κλπ. Το ίδιο ισχύει και για τα κόμματα που ψηφίζουν μνημόνια και όχι μόνο, ή αυτοδιοικητικούς παράγοντες που στηρίζουν και στηρίζονται από το κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύστημα.

Το θέμα που εξελίσσεται με τη κατάληψη της εισόδου του άλσους, που οδηγεί στο Σταθμό Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) και τις άλλες υπηρεσίες καθαριότητας του δήμου, έχει πολλές πλευρές. Υπάρχει μια κύρια πολιτική που τροφοδοτεί τις υπόλοιπες. Οι ευθύνες δηλαδή της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΛ, που με πράξεις και παραλείψεις ενισχύουν κι αποθρασύνουν παρόμοιες πρακτικές επιβολής του μεγάλου κεφαλαίου σε ολόκληρες περιοχές. Ανάλογες ευθύνες έχει και η περιφέρεια της (α)Ρένας Δούρου. Υπάρχουν όμως ευθύνες και τοπικά. Το πνεύμα Τσολάκογλου, έδωσε βροντερό παρών στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο που συζήτησε το θέμα.

Στο τι γίνεται τοπικά, θα σταθούμε και θα πούμε κάποια πράγματα. Ο χαμαιλέοντας στη φύση δεν είναι συνηθισμένο είδος. Στη πολιτική και κοινωνική ζωή όμως είναι. Χαμαιλέοντες είχα συναντήσει σε διακοπές στη Σάμο, και τότε κατάλαβα πραγματικά τον όρο χαμαιλεοντισμός. Στην αρχή άλλαζαν χρώματα για να μοιάζουν με τα  χρώματα του περιβάλλοντος, κι όταν τους έπιανα στα χέρια μου έπαιρναν το χρώμα του δέρματος μου. Ανήμπορα πλασματάκια που με αυτό τον τρόπο παλεύουν να επιβιώσουν. 

Η παγκόσμια αλλά και η ελληνική ιστορία επίσης είναι πλούσια από περιπτώσεις όπως του Εφιάλτη, του Ιούδα, αυτού ή αυτών που άνοιξαν τη Κερκόπορτα, πιο πρόσφατα των δοσίλογων και των επιχειρηματιών που στη κατοχή ήταν συνεργάτες των καταχτητών κλπ. Προφανώς σε κάθε κοινωνία από ιδιοτέλεια ή φιλοτομαρισμό, υπάρχει ένα ποσοστό που θα παίξει αυτό τον εξευτελιστικό ρόλο, βλέποντας σε μια ακραία θλιβερή συγκυρία την ευκαιρία να επωφεληθεί σε βάρος των υπολοίπων. Ο καπιταλισμός που έχει υπέρτατο αγαθό το πάση θυσία κέρδος και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι περιβάλλον που ευνοεί τέτοιες συμπεριφορές.

Στη γειτονιά μας πάει καιρός που οι διεργασίες ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών που έρχονται, δίνουν και παίρνουν. Δεν είναι όμως για όλους τα πράγματα ίδια. Υπάρχουν αυτοί που είναι σήμερα δημοτικοί σύμβουλοι. Άλλοι που ήταν στο παρελθόν και θέλουν να επανακάμψουν. Κάποιοι που ελπίζουν στο μέλλον. Υπάρχουν εκείνοι που ενδιαφέρονται να γίνουν δήμαρχοι, και δεν είναι λίγοι αν κρίνω από όσα μαθαίνω. Υπάρχουν όμως και τα επιχειρηματικά συμφέροντα που ενδιαφέρονται να ελέγξουν το δήμο, με μια περίπτωση σαν κι εκείνη της αλησμόνητης γιεσμεν, Γαϊτανά. Ο Μαρινάκης στο Πειραιά έχει ανοίξει το δρόμο…

Είναι λογικό όλοι αυτοί να κάνουν λογαριασμούς, επιλογές, κινήσεις που νομίζουν καλύτερες, και να προσπαθούν να επωφεληθούν από γεγονότα ή να δημιουργήσουν φθορά στους αντιπάλους τους. Επειδή συζητώ με κάποιους από αυτούς και μου μεταφέρουν εκτός από δικές τους σκέψεις και άλλων, μπορώ να ξέρω τι σκέφτονται. Χωρίς εννοείται ούτε κατά διάνοια να πω ποιους, θα σταθώ σε ορισμένα ζητήματα από όσα μου λένε.

Καταρχήν δεν έχουν την ίδια οπτική μεταξύ τους και δεν ερμηνεύουν με τον ίδιο τρόπο τα γεγονότα, πράγμα αναμενόμενο. Υπάρχουν ορισμένοι που βλέπουν ως μεγάλη ευκαιρία, όσα συμβαίνουν στο χώρο της καθαριότητας. Ελπίζουν πως μέσω των δράσεων των επιχειρηματικών συμφερόντων, όπως αυτές που συμβαίνουν στις μέρες μας, θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις να ξεφορτωθούν τη σημερινή πλειοψηφία. Τους εξηγώ πως αν περιμένουν από τρίτους και μάλιστα τους συγκεκριμένους τρίτους να ξεφορτωθούν τη σημερινή πλειοψηφία, αυτό είναι πρώτα δείγμα μέγιστης πολιτικής αδυναμίας, και δεύτερο έχουν εξασφαλίσει για πάντα την ομηρία τους. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να επωφεληθεί πολιτικά από παρόμοιες καταστάσεις. Μόνο ζημιωμένοι μπορεί να είναι όλοι όσοι πολιτεύονται και κυρίως η κοινωνία. Δεν αποκλείω δε, ένας από τους στόχους να είναι και η φθορά της  σημερινής αντιπολίτευσης, ώστε να ψηφίσουμε με μεγάλη ευχαρίστηση άφθαρτους παλιούς ποδοσφαιριστές κι άλλους φίλους των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Έξω από ότι είχα γράψει για το οικονομικό αδιέξοδο του ιδιωτικού γηπέδου, αυτό που εξελίσσεται είναι και μια προσπάθεια κυριαρχίας στο χώρο. Πρέπει ο πληθυσμός να πειστεί πως η περιοχή ελέγχεται από τα συγκεκριμένα συμφέροντα. Σε αυτό υπάρχει πλήρης κάλυψη από τις διάφορες εξουσίες. Αν κανείς δει πως απλώνουν τη κυριαρχία τους οι ομάδες που πουλάνε προστασία σε μαγαζιά, θα βρει τις ομοιότητες. Η διαφορά είναι πως εδώ, γίνεται σε μαζική κλίμακα, με τη συμβολή που αναλογεί στις εξουσίες, και τη συμβολή που αντιστοιχεί στα συστημικά κόμματα.

Όσο πιο ακρωτηριασμένη εξέλθει η σημερινή δημοτική αρχή, τόσο πιο ακρωτηριασμένη θα εκκινήσει η επόμενη τη θητεία της, όποια κι αν είναι αυτή. Η αλήθεια όμως είναι, πως ακόμη κι αν είναι μονοσήμαντη η στόχευση των επιχειρηματικών συμφερόντων (κυριαρχία στο χώρο-προσέλκυση αγοραστών ομολόγου), οι επιλογές τους παράγουν και πολιτικά αποτελέσματα. Ας πούμε είναι κοινός τόπος για το σύνολο του τοπικού πολιτικού συστήματος, πως όσα προηγήθηκαν των τελευταίων δημοτικών εκλογών (αντισυγκεντρώσεις κλπ), συνέβαλλαν στην εκλογή του Άρη Βασιλόπουλου και της Δύναμης Πολιτών. Προσωπικά δεν έχω τη παραμικρή αμφιβολία, πως όσα εξελίσσονται σήμερα με πρωτοβουλία των επιχειρηματικών συμφερόντων και συνεργό κυβέρνηση και περιφέρεια, πιο πολύ θα ωφελήσουν παρά θα ζημιώσουν τη σημερινή πλειοψηφία. Για την ακρίβεια μόνο να την ωφελήσουν μπορούν. Αν η πόλη ως τις εκλογές βρωμάει, αν αυξηθεί θεαματικά το κόστος καθαριότητας και συνεπώς τα ανταποδοτικά για τους κατοίκους, ποιος σοβαρός θα αποδεχτεί πως φταίει ο δήμαρχος γι΄ αυτό; Αντίθετα θα έχει κερδίσει την εκτίμηση και τη συμπάθεια τους. Όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα με τις κυριολεκτικά βλακώδεις καθημερινές βιτριολικές δημοσιεύσεις ορισμένων. Που εντάξει το παραδέχομαι αντικατοπτρίζουν επίπεδο, χαρακτήρα, συναισθήματα, επιδιώξεις, νοημοσύνη…

Όταν το 2013 ο Δ. Μελισσανίδης είχε πει πρώτη φορά πως τα σκουπίδια πρέπει να φύγουν από εκεί που είναι, είχα γράψει πως το κόστος είναι τεράστιο και θα το επωμιστούν οι κάτοικοι μέσω των ανταποδοτικών. Τώρα δηλώθηκε πως θα το επωμιστούν οι έλληνες φορολογούμενοι, για να διευκολυνθεί και με αυτό τον τρόπο ο φίλος τους επιχειρηματίας. Για τους κατοίκους της περιοχής είναι καλύτερα να πληρώσουν όλοι οι έλληνες, που ψηφίζουν κυβερνήσεις που δίνουν υποσχέσεις στο λαό και μετά υπηρετούν τους κεφαλαιοκράτες. Κάτοικοι και έλληνες φορολογούμενοι, άμεσα και κυρίως έμμεσα μέσω φόρων, έχουν ακόμη να πληρώσουν πολλές δεκάδες αν όχι εκατοντάδες εκατομμύρια, για να μπορέσουν να παράγουν κέρδη οι μπίζνες που σχεδιάζονται στην ευρύτερη περιοχή.

Έχουν πλέον αποκτήσει την απαιτούμενη πολιτική εμπειρία οι περισσότεροι έλληνες, ώστε να καταλαβαίνουν τις τεχνητές προσπάθειες που κάνουν κυρίως  κόμματα ή πρόσωπα για να δημιουργήσουν αντιθέσεις, μα πιο πολύ να εφεύρουν απειλές με στόχο, τη συσπείρωση των δυνάμεων τους, ή την ηρωοποίηση προσώπων. Ο Άρης Βασιλόπουλος και η Δύναμη Πολιτών, θα έπρεπε να καταβάλουν τεράστιο κόπο και πόρους για να καταφέρουν να πετύχουν απλά μέρος του αποτελέσματος, που επιτυγχάνουν οι δράσεις των επιχειρηματικών συμφερόντων. Κι όμως έχουν αντιπάλους που φροντίζουν γι΄ αυτό. Ως εδώ ίσως δεν υπάρχει κάτι παράξενο, αφού εύλογα καθένας κάνει αυτό που θεωρεί πιο ωφέλιμο για τον ίδιο. Θέμα υπάρχει όμως για εκείνους που τοπικά βλέπουν όσα γίνονται είτε ως παθητικοί θεατές, είτε εμφανώς ή αφανώς ως ενεργοί συμπαραστάτες και εν δυνάμει συνεργάτες των επιχειρηματικών συμφερόντων.

Αμφιβάλλω αν θα χρειάζονται όλα τα δάχτυλα του ενός χεριού, για να μετρήσουν τους σημερινούς δημοτικούς συμβούλους της αντιπολίτευσης, που θα συμμετέχουν στη σύνθεση και του επόμενου δημοτικού συμβούλιου. Ίσως επιβιώσουν όσοι τεθούν επικεφαλής συνδυασμού. Θα μου πείτε γιατί λοιπόν να ταυτίζονται ή σε μεγάλο βαθμό να συμπίπτουν οι απόψεις και οι επιδιώξεις τους με εκείνους που τους «σκάβουν το λάκκο», χαρακτηρίζοντας τους δημόσια ή ιδιωτικά ανίκανους και άχρηστους; Δεν είναι χωρίς ερμηνεία το φαινόμενο, αλλά νομίζω πως είναι η μοίρα των δειλών, μοιραίων, άβουλων και ψοφοδεών…

Ο αποκλεισμός της εισόδου του άλσους και των εγκαταστάσεων καθαριότητας του δήμου, είναι η φυσική συνέχεια άλλων αποκλεισμών που έχουν προηγηθεί όπως π.χ. της Στρούγκας. Κάποιοι συμπολίτες που εξαιτίας πολιτικών απόψεων δήλωναν χαρούμενοι για εκείνους τους αποκλεισμούς, τώρα μόλις αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι χτυπάει σιγά – σιγά τη πόρτα τους. Έτσι τουλάχιστον μου δηλώνουν και νομίζω είναι ειλικρινείς.

Το κόστος όσων συμβαίνουν σήμερα και όσων θα ακολουθήσουν, θα το επωμιστούν οι δημότες μέχρι τη τελευταία άκρη της πόλης. Θα καταλάβουν πως το ιδιωτικό γήπεδο Μελισσανίδη, αρχίζει να έχει άμεσες επιπτώσεις στις ζωές τους. Τα σκουπίδια που θα μείνουν να βρωμίζουν τη πόλη, το αυξημένο κόστος μεταφοράς τους, και οι καταστροφές εξοπλισμού μόνο από τα ανταποδοτικά μπορεί να πληρωθούν. Είναι αδιανόητο να ακούει κανείς δημοτικούς συμβούλους να απευθύνονται στο δήμαρχο και τη πλειοψηφία ως τρίτοι, ή ως άτυποι εκπρόσωποι της εταιρίας που θα εκμεταλλεύεται το γήπεδο. Αλλά επειδή η ελπίδα πάντα πεθαίνει τελευταία, τίποτα δε τους εμποδίζει να νομίζουν πως πέρα από ένα στενό κύκλο ανθρώπων που για διάφορους λόγους τους στηρίζουν, θα ενθουσιαστεί πολύς κόσμος με την ιδέα πως ο δήμος και με τη δική τους συμβολή, δε θα έχει που να σταθμεύσει τα οχήματα του ή να στεγάσει τις υπηρεσίες καθαριότητας, ή να αυξήσει τα ανταποδοτικά για να καλύψει τα αυξημένα κόστη που θα προκύψουν.

Αν υπάρχει μετά από αυτά τα γεγονότα και ιδιαίτερα στη περίπτωση που συνεχιστούν, ένας υποψήφιος να βγει από το α΄ γύρο, αυτός μόνο ο Βασιλόπουλος μπορεί να είναι. Πλέον το θέμα του ιδιωτικού γηπέδου και των συνεπειών του, αναγκαστικά θα συζητηθεί σε όλη τη πόλη. Όποιος νομίζει πως ο πολύς κόσμος θα προτιμήσει τους πάρτα όλα Μελισσανίδη, σύντομα θα καταλάβει πόσο λάθος εκτίμησε.

Σύμφωνα με κάποιες ενδείξεις, τα τελευταία γεγονότα αποτελούν προπομπό αποφάσεων και πράξεων οργάνων που ελέγχονται από τη κυβέρνηση, και τις επόμενες μέρες θα ακολουθήσει κατεδάφιση των εγκαταστάσεων των υπηρεσιών καθαριότητας. Δυο παριστάμενοι στην έκτακτη συνεδρίαση του δημοτικού συμβούλιου που συμμετέχουν στη κατάληψη της εισόδου του άλσους, αποχωρώντας πρόωρα, δήλωσαν πως οι καταληψίες της εισόδου του άλσους γελάνε με το δημοτικό συμβούλιο. Δήλωσαν επίσης πως στις 5 του μήνα θα κατεδαφιστούν οι εγκαταστάσεις. Υπάρχουν και κάποιες ακόμη πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στον οπαδικό τύπο, και μιλάνε για κατεδάφιση τις επόμενες μέρες. Από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛΛ μπορούμε να περιμένουμε τα πάντα, ιδιαίτερα μετά το… σεβασμό που έδειξαν στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Αν όμως πράγματι ακολουθήσει κατεδάφιση των εγκαταστάσεων καθαριότητας, και πέταγμα στο δρόμο της περιουσίας του δήμου, θα αποτελέσει ένα ακόμη μνημείο ξεφτίλας για τους κάποτε αριστερούς του ΣΥΡΙΖΑ. Θα είναι μια ακόμη απόδειξη πως αποτελούν τη φυσική συνέχεια των κυβερνήσεων που προηγήθηκαν, και συνιστούν τους πιο πιστούς υπηρέτες της ολιγαρχίας.

Αν ισχύσει κάτι τέτοιο τότε σημαίνει: πως για μια ακόμη φορά κυβέρνηση – περιφέρεια – επιχειρηματικά συμφέροντα, λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεία. Οπότε πέραν άλλων ζητημάτων και με αξιοποίηση ομάδων πίεσης της ολιγαρχίας, ανάγουν το οπαδικό «κίνημα» σε παράγοντα διαμόρφωσης πολιτικών εξελίξεων.

Στο έκτακτο δημοτικό συμβούλιο ήταν κοινός τόπος σε όλους χωρίς εξαίρεση, περιλαμβανομένων των εργαζομένων στο δήμο, πως πίσω από όσα συμβαίνουν βρίσκονται τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Γι΄ αυτό και όλοι οι… συναινετικοί μαζί και το σωματείο εργαζομένων του δήμου, ζητούσαν να κάτσει ο δήμος στο τραπέζι και να «υπογράψει» την οριστική κι ολοσχερή του παράδοση στο νέο αφεντικό της πόλης…

Καθόλου δεν αποκλείω το σόου να γίνεται, όχι για να κατεδαφιστούν τώρα οι εγκαταστάσεις, αλλά για να εμφανιστούν οι δρομολογημένες εξελίξεις απομάκρυνσης τους με πρωτοβουλία του δήμου, ως θρίαμβος των επιχειρηματικών συμφερόντων.