.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Τρίτη 19 Ιουνίου 2018

Σύνοδος G7 στο Κεμπέκ: «Συμμαχικά» αλληλομαχαιρώματα

«Ο καναδός πρωθυπουργός Τζάστιν Τριντό ενήργησε τόσο ήπια και μαλακά κατά τη διάρκεια των συναντήσεών μας στο G7 μόνο και μόνο για να δώσει μία συνέντευξη Τύπου αφού έφυγα, λέγοντας ότι “οι αμερικάνικοι δασμοί ήταν ένα είδος προσβολής” και ότι “δεν θα πιεστούμε”. Πολύ άτιμος και αδύναμος. Οι δασμοί μας είναι απάντηση στους δικούς του του 270% στα γαλακτοκομικά».

Με αυτό το μήνυμα στο Twitter άναψε φωτιές ο Τραμπ, το περασμένο Σάββατο, αφού είχε φύγει από τη σύνοδο του G7 που έγινε στο Κεμπέκ του  Καναδά, κατευθυνόμενος για τη Σιγκαπούρη όπου θα συναντούσε τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν, αποσύροντας την υπογραφή του από την κοινή ανακοίνωση των ηγετών του G7, στην οποία γινόταν λόγος για τη σημασία της μάχης κατά του προστατευτισμού. Είναι ίσως η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο σε συνάντηση του G7: ένας από τους ηγέτες να αποσύρει την υπογραφή του από το κοινό ανακοινωθέν και μάλιστα αυτό να γίνεται αφού έχει φύγει, κατά τον ανεφοδιασμό του αεροπλάνου του στην Κρήτη! Λίγο αργότερα, ο Τραμπ πέταξε μία ακόμα «βόμβα» (ξανά μέσω Twitter) γράφοντας: «Το δίκαιο εμπόριο πρέπει να αποκαλείται ηλίθιο εμπόριο, αν δεν είναι αμοιβαίο» και «επεξηγώντας» πόσο «αδικούνται» οι ΗΠΑ στο παγκόσμιο εμπόριο!


Η απάντηση του στενότερου συμμάχου των ΗΠΑ, της Βρετανίας, από τα χείλη της πρωθυπουργού Τερίζας Μέι είναι χαρακτηριστική του κλίματος που έχει διαμορφωθεί: «Δε γίνεται να αναλαμβάνεις μονομερώς δράση σε βάρος των εταίρων σου». Θλιβερή χαρακτήρισε την στάση του Τραμπ το Βερολίνο, διά στόματος Μέρκελ, ενώ ο καναδός πρωθυπουργός υποστήριξε ότι οι προσωπικές επιθέσεις δεν βοηθούν και δήλωσε ότι ο Καναδάς θα λάβει αντίμετρα.

Ο οικονομικός σύμβουλος του Λευκού Οίκου Λάρι Κάντλοου υπεραμύνθηκε των δηλώσεων Τραμπ, λέγοντας ότι φταίει ο Τριντό για τις πολωτικές του δηλώσεις που συνιστούσαν πισώπλατο μαχαίρωμα, την ίδια στιγμή που στα ΜΜΕ διέρρεαν υποτιμητικές για την ΕΕ απόψεις που φέρεται να είπε ο Τραμπ στον Μακρόν σε παλαιότερη συνάντησή τους. Η ΕΕ είναι χειρότερη από την Κίνα όταν κάνει εμπόριο, φέρεται να είπε!

Ο πόλεμος δηλώσεων των ηγετών της λυκοσυμμαχίας των G7 κρύβει φυσικά κάτι πολύ βαθύτερο. Οπως επισημάναμε στο προηγούμενο φύλλο της «Κ», οι ΗΠΑ βγαίνουν πλέον επιθετικά στο παιχνίδι, πράγμα που επιβάλλεται όχι από τον χαρακτήρα του Τραμπ αλλά από τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ σε μία εποχή ασθενούς «ανάκαμψης» και αναμονής ξεσπάσματος μιας νέας, ακόμα μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης (από αυτές που χτυπούν περιοδικά τον παγκόσμιο καπιταλισμό). Αν ήταν μόνο ο χαρακτήρας του Τραμπ, θα τον είχαν μαζέψει, όπως έκαναν αρκετές φορές μέχρι σήμερα (θυμηθείτε τις παλαιότερες δηλώσεις υπέρ των αμερικάνων νεοναζιστών, που τις πήρε πίσω εμφανιζόμενος ως «αντιφασίστας»). Ομως ο Τραμπ εκφράζει πλέον την αμερικάνικη αντεπίθεση, έστω και με «άκομψο» τρόπο.

Δεν είναι τόσο χαζός να θεωρεί ότι οι υπόλοιποι ιμπεριαλιστές δε θα επιβάλουν αντίποινα. Ο Καναδάς το έκανε ξεκάθαρο αυτό, ενώ η ΕΕ (η οποία μέχρι σήμερα επιβάλλει δασμούς της τάξης του 3% στα αμερικάνικα εισαγόμενα προϊόντα) έχει επίσης υποστηρίξει ότι θα κάνει το ίδιο.

Πολλά γράφονται για τις δηλώσεις των ηγετών και τον άστατο χαρακτήρα του νέου «πλανητάρχη», όμως έτσι αποκρύπτεται η ουσία. Οτι, δηλαδή, ο οικονομικός πόλεμος που έχει ξεσπάσει οφείλεται στις αξεπέραστες αντιθέσεις του καπιταλισμού. Η «πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα» (overcapacity) που αναφέρει η ΕΕ ότι βρίσκεται στην πηγή των προβλημάτων της βιομηχανίας χάλυβα (κατηγορώντας πρώτα απ’ όλα την Κίνα γι’ αυτό) δεν είναι παρά η υπερπαραγωγή, για την οποία μιλούσαν οι κλασικοί του κομμουνισμού τον περασμένο αιώνα. Η υπερπαραγωγή εμπορευμάτων δεν οφείλεται όμως στο γεγονός ότι καλύπτονται όλες οι ανάγκες των λαών. Θα ήταν παράλογο να το ισχυριστεί κανείς αυτό, ιδιαίτερα όταν αναφέρεται στο χάλυβα και το αλουμίνιο, που είναι από τα χρησιμότερα εμπορεύματα στην οικονομική ζωή των κρατών (από αυτά κατασκευάζεται πληθώρα αγαθών και βιομηχανικών εξαρτημάτων). Μήπως ο πλανήτης έχει αναπτυχθεί τόσο που να μη χρειάζεται την παραγωγή αυτών των εμπορευμάτων; Μια ματιά στην άθλια κατάσταση που βρίσκονται μία σειρά χώρες (από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής μέχρι τη Λατινική Αμερική) αρκεί για να πείσει και τον πιο δύσπιστο για τις τεράστιες ελλείψεις σε αγαθά, που καταδικάζουν τις χώρες αυτές σε χρόνια δυστυχία και μετατρέπουν τους λαούς τους σε σκλάβους των ορέξεων του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου.

Η υπερπαραγωγή αγαθών πάει μαζί με την υπερπαραγωγή δυστυχίας. Αυτό αποτελεί προϋπόθεση για το κεφάλαιο, προκειμένου να διατηρήσει την κυριαρχία του. Αν δεν υπήρχε ο στρατός των ανέργων, για παράδειγμα, δε θα τον χρησιμοποιούσε για να ρίξει τα μεροκάματα και να κρατήσει υποταγμένους μέσω του εκβιασμού εκατομμύρια εργαζόμενους ως προλετάριους. Από την άλλη, αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι. Γιατί η υπερπαραγωγή δυστυχίας γεννά εξεγέρσεις, μικραίνει την παγκόσμια οικονομική «πίτα» και περιορίζει το εμπόριο, με αποτέλεσμα να οξύνονται οι αντιθέσεις των ισχυρών ιμπεριαλιστικών κρατών που το λυμαίνονται. Αυτές οι αντιθέσεις θα οδηγήσουν ακόμα και στον πόλεμο, εκτός αν οι καταπιεσμένοι αποφασίσουν να πάρουν τις τύχες τους στα χέρια τους, οργανώνοντας την δική τους αντεπίθεση.



ΚΟΝΤΡΑ: ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 16 ΙΟΥΝΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου