.

.
Πατήστε στην εικόνα για να δείτε το πρόγραμμα

Δευτέρα 6 Οκτωβρίου 2014

Τεχνικές προτάσεις στη λογική των τοκογλύφων

Ποια «απόσυρση» του χρέους, για την οποία μίλησε ο Δραγασάκης και έγινε πάταγος; Πολύ πιο σημαντική είναι η δήλωση που έκανε δυο μέρες μετά τον Δραγασάκη (την περασμένη Τρίτη) ο Σταθάκης: «Θα διαπραγματευτούμε το Μνημόνιο χωρίς να είναι στο πρόγραμμά μας η μονομερής διαγραφή του χρέους. Η μονομερής διαγραφή του χρέους δεν είναι θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα διαπραγματευτούμε το Μνημόνιο με άλλους όρους. Η δανειακή σύμβαση θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης καθώς η παρούσα είναι μη βιώσιμη και μη εφαρμόσιμη. Θα βρούμε μια λύση βιώσιμη για την Ελλάδα και συμφέρουσα για τους δανειστές».

Ας μην βιαστεί κανένας να πει ότι ο Σταθάκης εννοούσε ότι θα διαπραγματευθούν τη δανειακή σύμβαση και είπε κατά λάθος «το Μνημόνιο». Ηξερε πολύ καλά τι έλεγε, όπως αποδεικνύεται από το δεύτερο σκέλος της δήλωσής του, στο οποίο μιλάει για αναδιαπραγμάτευση και του Μνημόνιου και της δανειακής σύμβασης. Τυπικά, το Μνημόνιο τελειώνει το 2014, άντε το 2015. Ομως, πέρα από τη συνέχιση της ασφυκτικής επιτήρησης, μέσα από τους μηχανισμούς της Κομισιόν, το Μνημόνιο που τελειώνει αφήνει πίσω του εκατοντάδες ρυθμίσεις, οι οποίες πέρασαν μέσα από δεκάδες εφαρμοστικούς νόμους. Σ’ αυτό το πλέγμα αναφερόταν ο Σταθάκης, αναγγέλλοντας διαπραγμάτευσή του, δηλαδή θέτοντας την οικονομική και κοινωνική πολιτική μιας κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ υπό την αίρεση των δανειστών. Το αποτέλεσμα μιας τέτοιας διαπραγμάτευσης το γνωρίζουμε ήδη.

Ο Τσίπρας ρωτούσε πρόσφατα (ρητορικά) την κυβέρνηση τι θα κάνει με τους εκατοντάδες εφαρμοστικούς νόμους του Μνημόνιου. Στη Θεσσαλονίκη, όμως, δεν ακούσαμε κάτι διαφορετικό από τον ίδιο, εκτός από την επαναφορά μόνο του 13ου μισθού στους συνταξιούχους (όχι όμως και στους εργαζόμενους του Δημόσιου) και την επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ. Τα υπόλοιπα παραμένουν. Και τα συνεχή πετσοκόμματα μισθών, και η αντεργατική ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, και οι αντιασφαλιστικές ανατροπές, και η σφαγή των εφάπαξ και των επικουρικών συντάξεων και τα φορολογικά χαράτσια. Αρα, μην πυροβολείτε τον Σταθάκη, ξέρει πολύ καλά τι λέει, δεν είναι ο «δεξιός» που «υπονομεύει» το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Δραγασάκης, στην περιβόητη συνέντευξή του στη Real News, έκανε μια προσέγγιση στην κατεύθυνση που προσδιορίζει και ο Σταθάκης: «Θα βρούμε μια λύση βιώσιμη για την Ελλάδα και συμφέρουσα για τους δανειστές». Περιέγραψε μια «αμοιβαία συμφέρουσα» λύση: «Αντί για “κούρεμα” μπορεί να υπάρξει απόσυρση του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, δηλαδή ένα μέρος του χρέους να αποσυρθεί από τις αγορές ή τους φορείς που το κατέχουν σήμερα και να κρατηθεί “παγωμένο” στα πλαίσια της ΕΚΤ».

Εγινε ντόρος και το ΠΑΣΟΚ έσπευσε να εκδώσει μακροσκελή ανακοίνωση, το ύφος της οποίας προδίδει ότι συγγραφέας της ήταν ο ίδιος ο Βενιζέλος. Εισαγωγικά, η ανακοίνωση σημειώνει πως ο Δραγασάκης «κάνει πέρα  τα περί σεισάχθειας και  της μονομερούς διαγραφής του χρέους και εισηγείται να εφαρμοστεί αυτό που ήδη εφαρμόζεται από το 2012, όταν έγινε το πιο εντυπωσιακό   κούρεμα σε παγκόσμιο επίπεδο  και η ριζική αναδιάρθρωση του χρέους!!». Συνεχίζει λέγοντας ότι αυτό που προτείνει ο Δραγασάκης είναι αυτό που έκανε ο Βενιζέλος με το PSI και μετά με την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής, αναφέρεται μετά στους Λαφαζάνη και Κατρούγκαλο, που «συνεχίζουν να μιλούν για μονομερή κατάργηση των μνημονίων και κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους» και καταλήγει ότι στον ΣΥΡΙΖΑ «επικρατεί ένα απόλυτο αλαλούμ» και πως «όλοι μαζί κοροϊδεύουν και υποτιμούν ασύστολα τον ελληνικό λαό βάζοντας σε κίνδυνο όλα αυτά που έχουν επιτευχθεί, μετά από μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια για να έχουμε πρωτογενές πλεόνασμα».

Θα σχολίαζε κάποιος, όχι αβάσιμα, πως ο Βενιζέλος έσωσε τον Δραγασάκη και τον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όταν σου επιτίθεται ο Βενιζέλος, ο κόσμος καταλαβαίνει με αντανακλαστικό τρόπο ότι έχεις δίκιο! Εδώ, όμως, δε θα μας απασχολήσει το πολιτικάντικο παιχνίδι (χαμένο εξ ορισμού για τον Βενιζέλο, που είναι ο μόνος που δεν το καταλαβαίνει), αλλά η πρόταση Δραγασάκη, η οποία κάθε άλλο παρά πρωτότυπη ή πρωτάκουστη υπήρξε. Την είχε πρωτοδιατυπώσει στα «Νέα» ο Μηλιός, στις 30 του περασμένου Ιούνη. Και την είχε σχολιάσει η εφημερίδα μας, υπό τον τίτλο «Μαθητευόμενοι μάγοι», στο φύλλο της 5ης Ιούλη (http://www.eksegersi.gr/issue/783/Βαθύ-Κόκκινο/ 21946.Μαθητευόμενοι-μάγοι). Βλέποντας πως πρόκειται για μεγάλη κωλοτούμπα, γράφαμε τότε: «Απορούμε πώς αυτή η νέα πρόταση από πλευράς οικονομικού επιτελείου ΣΥΡΙΖΑ δεν απασχόλησε τη δημόσια σφαίρα (ίσως αργότερα). Απορούμε πώς ο “τσιτατολόγος” Βενιζέλος δεν εκφώνησε κάποιο “καλωσορίσατε στην όαση του πραγματικού”». Ο ντόρος και η δήλωση Βενιζέλου ήρθαν με περίπου τρεις μήνες καθυστέρηση και αφού η ίδια πρόταση διατυπώθηκε από τον Δραγασάκη.

Μπορεί ο Μηλιός να έσκασε από το κακό του, όμως ο βασικός λόγος που αντιδράσεις υπήρξαν τώρα και όχι τότε δεν έχει να κάνει τόσο με τα πρόσωπα όσο με το διαφορετικό πολιτικό κλίμα. Τώρα, ακόμη και τα πιο φανατικά «μνημονιακά» έντυπα έ-χουν εγκαταλείψει την πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ και σχολιάζουν ευμενώς τη «στροφή στο ρεαλισμό». Είχαν κάθε λόγο να σταθούν, με θετικό τρόπο, στις δηλώσεις Δραγασάκη. Κι ήταν αυτός ο θετικός τρόπος που εξόργισε τον Βενιζέλο, ο οποίος αισθάνθηκε προδομένος.

Ο Δραγασάκης δεν εξήγησε την πρόταση, όμως ο Μηλιός την είχε εξηγήσει επαρκώς. Καταρχάς, είχε ξεκαθαρίσει ότι δεν πρόκειται για κάποια πρόταση που γεννήθηκε στα εργαστήρια οικονομικής σκέψης του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για προτάσεις διάφορων θεσμικών ευρωπαϊκών οικονομικών ινστιτούτων (όπως τα Bruegel, CERP και ICMB), τα οποία ασχολούνται με το πρόβλημα του χρέους στην Ευρωζώνη.

Την προσοχή μας πρέπει να τραβήξουν οι λόγοι για τους οποίους αυτά τα ινστιτούτα προτείνουν «θάψιμο» του χρέους για δεκαετίες. Ο Μηλιός τους περιέγραψε ως εξής:

«(1) Στο ότι απαιτείται πολιτική λύση δραστικής μείωσης του χρέους στη ΖτΕ. Αυτό διότι οι συμβατικές οδοί μέσα από τις οποίες θα μπορούσε να μειωθεί το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ (ψηλοί ονομαστικοί ρυθμοί μεγέθυνσης του ΑΕΠ, ψηλά πρωτογενή πλεονάσματα των κρατικών προϋπολογισμών) δεν υφίστανται ως δυνατότητα στη ΖτΕ.

(2) Στο ότι η δραστική μείωση του χρέους δεν θα πρέπει να δημιουργήσει ανταγωνισμούς μεταξύ των χωρών – μελών (δηλαδή οι λιγότερο χρεωμένες χώρες δεν θα πρέπει να αναλάβουν το κόστος της αποχρέωσης των περισσότερο χρεωμένων), ούτε να πλήξει τον τραπεζικό τομέα και τα ασφαλιστικά ταμεία, όπως συνέβη με το ελληνικό PSI. Απορρίπτουν έτσι τη λύση της ονομαστικής διαγραφής (“κουρέματος”) δημόσιου χρέους.

(3) Η πολιτική λύση της δραστικής μείωσης του χρέους στη ΖτΕ δεν θα πρέπει να αμφισβητεί τις κυρίαρχες πολιτικές στη ΖτΕ, δηλαδή τη συνέχιση της λιτότητας».


Η πρόταση για «απόσυρση» ή «θάψιμο», λοιπόν, δε διαφέρει επί της ουσίας από την επιμήκυνση και έχει ως προϋπόθεση τη συνέχιση της σκληρής λιτότητας. Οπως σημειώναμε τον Ιούλη, ήδη έχει γίνει μια επιμήκυνση των λήξεων των ομολόγων, μετά το PSI, και αναμένεται να γίνει και άλλη, ανάλογα με τις ανάγκες που θα δημιουργηθούν ως προς τη βιωσιμότητα του χρέους, δηλαδή ως προς τη δυνατότητα του ελληνικού κράτους να αποπληρώνει τις τοκοχρεολυτικές δόσεις. Δυνατότητα η οποία είναι απόλυτα συναρτημένη με τη σκληρή λιτότητα. Δηλαδή, οι δανειστές δεν πρόκειται να συμφωνήσουν σε μια αναδιάρθρωση, όποιο χαρακτήρα κι αν έχει αυτή, αν δεν συνεχίζεται η σκληρή λιτότητα, ώστε να δημιουργούνται τα μεγαλύτερα δυνατά «πρωτογενή πλεονάσματα», τα οποία θα χρησιμοποιούνται κατά κύριο λόγο για την αποπληρωμή του χρέους. Η διαφορά στην προσέγγιση είναι απλή: οι δανειστές έχουν επιλέξει μια βήμα-προς βήμα πορεία (η οποία τους δίνει αυξημένες δυνατότητες επέμβασης και ασφυκτικού ελέγχου), ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, με τους Μηλιό και Δραγασάκη, προτείνει μια εφάπαξ λύση.

Σε κάθε περίπτωση, εκείνο που έχει σημασία να σημειωθεί είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ στέλνει από τώρα το μήνυμα πως είναι έτοιμος να συμφωνήσει σε οποιαδήποτε λύση αναδιάρθρωσης του χρέους, τηρώντας απαρέγκλιτα τη συνταγή της σκληρής λιτότητας, η οποία αποτελεί για τους δανειστές όρο για οποιαδήποτε συζήτηση.

ΚΟΝΤΡΑ - ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 4 ΟΚΤΩΒΡΗ

πηγή: eksegersi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου