«Ζούμε μαζί», αλλά δεν ΤΑ ζούμε μαζί (βρε Αποστόλη)…

"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr/ 

 

Έχω μπροστά μου την διακήρυξη της δημοτικής παράταξης «Ζούμε μαζί», με υποψήφιο δήμαρχο τον Απόστολο Κόντο – θέλω κατ” αρχήν να παρατηρήσω: «Ζούμε μαζί» στην ίδια πόλη, αλλά δεν τα ζούμε μαζί…

Δύο είναι οι αιτίες γι” αυτό.

Η πρώτη είναι ότι όσοι μετέχουν στην παραγωγική διαδικασία μετέχουν από διαφορετική θέση, με διαφορετικούς επομένως όρους, και αποτέλεσμα εν τέλει διαφορετική οικονομική κατάσταση και κοινωνικό status για τον καθένα – ένας λόγος παραπάνω όταν υπάρχουν και οι άνεργοι και οι υποαπασχολούμενοι…

Η δεύτερη αιτία είναι ότι δεν έχουν όλοι τις ίδιες αρχές και αξίες, άρα χαρακτήρα και συμπεριφορά: άλλοι πορεύονται ορθοστατούντες και ορθοβαδίζοντες, άλλοι ζουν γονατιστοί, άλλοι κοιτούν τα καλά και συμφέροντα…


Απ” όλα αυτά απορρέουν διαφορετικές οικονομικοκοινωνικές επιδιώξεις, ιδέες, τοποθετήσεις και στάσεις, και επομένως πολιτικά κόμματα, τα οποία όσο και να τα ξορκίζει κανείς υπάρχουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Το πρόβλημα κατά συνέπειαν είναι η αντιμετώπιση αντιλαϊκών, αντιδημοκρατικών ή λανθασμένων πολιτικών τους, και αντίστοιχων ενεργειών και συμπεριφορών των στελεχών τους.

Και σε ένα ακόμη σημείο θα ήθελα να σταθώ, επί του παρόντος, όσον αφορά τον Απόστολο Κόντο: είναι αυτό που γράφει στο βιογραφικό του ότι «Είναι παντρεμένος με την Μικρασιάτισσα Ελένη Χατζηγεωργίου» – η Ελένη Χατζηγεωργίου όμως δεν είναι μόνο Μικρασιατικής καταγωγής, είναι και Εθνικοαντιστασιακής καταγωγής, ο θείος της δε Περικλής Χατζηγεωργίου (αδελφός του πατέρα της) υπήρξε θύμα των Κατοχικών της χώρας μας δυνάμεων κατά την Εθνικοαντιστασιακή του δραστηριότητα, και ο Δήμος μας τον τίμησε μετονομάζοντας την οδό Νυμφαίου σε Περικλή Χατζηγεωργίου.

Εάν κριτήριο ψήφου, και για τους υποψήφιους δημάρχους, είναι συν τοις άλλοις και η στάση τους στο ζήτημα των Γερμανικών Επανορθώσεων και του Κατοχικού Δανείου – και κατά την γνώμη μου πρέπει να είναι – τότε το γεγονός που ανέφερα παραπάνω επιφορτίζει τον Αποστόλη με μεγάλη ευθύνη, μεγαλύτερη από τους άλλους.

Ο Απόστολος Κόντος δεν πρέπει απλά να πάρει θέσει επί του σοβαρού αυτού ζητήματος, ζητήματος ζωής και θανάτου για όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, μαζί και τους κατοίκους της πόλης μας, έτσι όπως έχουν μάλιστα εξελιχθεί τα οικονομικοκοινωνικά μας πράγματα τα τελευταία χρόνια, αλλά και να πρωταγωνιστήσει στην διεκδίκηση αυτή, τιμώντας έτσι και την Εθνική μας Αντίσταση και τα θύματά της.

Κώστας Π. Παντελόγλου