"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν.
Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr
Καταχωρώ σήμερα το δεύτερο μέρος του γραφτού με το θέμα του τίτλου –
χτες καταχώρησα το πρώτο μέρος, και πάλι φυσικά στον «Κόσμο της Ν.
Φιλαδέλφειας». Υπενθυμίζω πως τα καταχωρούμενα έχουν δημοσιευθεί με
αφορμή τον θάνατο του Λεόντιου Οικονομίδη μερικούς μήνες πριν την
Μικρασιατική Καταστροφή.
«Η ψύχωσις του Λεόντιου Οικονομίδου ήτο η δημιουργία μεγάλης εθνικής βιομηχανίας. Εφρόνει και πολύ ορθώς ότι η Ελλάς μόνον δια της δημιουργίας μεγάλης βιομηχανίας ήθελεν επικρατήσει εν Ανατολή.
Μεγαλοϊδεάτης από της απόψεως ταύτης εταύτισε τας πολιτικάς του πεποιθήσεις προς την μεγαλουργόν πολιτικήν της τελευταίας δεκαετίας. Αντί μιας μικράς και φυτοζωούσης Ελλάδος επόθει μίαν μεγάλην, περιλαμβάνουσα όλα τα τέκνα της, πολιτισμένην και ευημερούσαν Ελλάδα.
Πράγμα παράδοξον και ασύνηθες δυστυχώς, υπό τον θετικόν βιομήχανον, τον πρακτικόν επιχειρηματίαν, τον επιστήμονα χημικόν, τον δεινόν γνώστην του οικονομικού μηχανισμού της κοινωνίας οίος ήτο ο Λεόντιος Οικονομίδης, εκρύπτετο ο αγνός ιδεολόγος, ο αφ” υψηλού επισκοπών το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της φυλής του, ο αλτρουϊστής, ο πιστός τηρητής των υγιών εθνικών παραδόσεων.
Την αληθή εθνικήν αποστολήν του βιομηχάνου την είχε συναισθανθή βαθέως ο Οικονομίδης. «Ο αποκλειστικώς το προσωπικόν κέρδος επιδιώκων δεν είναι δυνατόν να είναι μεγάλος επιχειρηματίας» έγραψε κάποτε ο πολύς Ράτεναου. Και ο Λεόντιος Οικονομίδης κατά την προώρως διακοπείσαν σταδιοδρομίαν του ουδέποτε απέβλεψεν εις την κτήσιν του πλούτου ως εις κύριον σκοπόν, αλλ” εθεώρει τα κέρδη του ως κέρδη της επιχειρήσεως, της απροσώπου, αλλ” ακάμπτου και προ ουδενός προσκόμματος υποχωρούσης ταύτης θεότητος, ήτις εξησφάλιζε την ευημερίαν εις πάντας τους εργαζομένους εν αυτή και ήτις ολονέν ευρυνομένη καθίστατο ακρογωνιαίος λίθος του επί των αρραγών θεμελίων αναγειρομένου οικονομικού μεγαλείου του Έθνους.
Μας αφήκε προώρως ο Λεόντιος Οικονομίδης. Τόσαι μεγάλαι επιχειρήσεις, των οποίων υπήρξε το εμψυχούν πνεύμα, ο «Σύνδεσμος των Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών», του οποίου διετέλεσεν είς των ιδρυτών και επί τριετίαν θερμουργός και τετιμημένος Πρόεδρος, η Ελληνική εν γένει βιομηχανία της οποίας προστάτης, στυλοβάτης και κατ” εξοχήν απολογητής υπήρξεν, απορφανίσθησαν. Και δια τούτο ο θάνατός του υπήρξεν αληθώς απώλεια.
Κατά τα άλλα, ως άτομον, ο Λεόντιος Οικονομίδης διεκρίνετο δια την αγαθότητα της ψυχής του, την ευγένειαν και μειλιχιότητα του ήθους, την μετριοφροσύνην και λιτότητα του βίου. Τω προσεφέρθησαν επανειλημμένως και έδρα εν τω Πανεπιστημίω και Υπουργικόν χαρτοφυλάκιον, αλλ” αυτός, ο πολλών διανοουμένων λογιώτερος και πολλών πολιτευομένων πολιτικώτερος, μετριοφρόνως απεποιήθη τα αξιώματα. Συνησθάνετο ότι εις την εργασίαν του ήτο δυσαναπλήρωτος και εις τούτο ημείς οι καλώς αυτόν γνωρίσαντες αποδίδομεν αυτώ δίκαιον. Όντως το κενόν, το εκ του θανάτου του προκύψαν εις την βιομηχανικήν της χώρας αναγέννησιν, πάντες οι τοσάκις καταφυγόντες εις τα φώτα του, εις την πείραν και την επιστήμην του, εις την μεγάλην ευθυκρισίαν του, το αισθάνονται μέγα και δυσαναπλήρωτον.
Το παράδειγμα όμως του υπερόχου χαρακτήρος του, της εντίμου εργασίας και της διαπύρου φιλοπατρίας του πρέπει να εύρη πολλούς μιμητάς και οπαδούς, δια να φθάση και η Ελλάς μας εις το μεγαλείον εις το οποίον την ωνειρεύθη η ψυχή του μεγάλου επιστήμονος και βιομηχάνου, του αειμνήστου Λεοντίου Οικονομίδου».
Οφείλω τώρα να σημειώσω ότι τα όσα χτες και σήμερα καταχώρησα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» φέρουν την υπογραφή του καλώς γνωρίζοντος τα σχετικά Ιωάννη Βαρβαγιάννη και έχουν δημοσιευθεί στο «Δελτίον» του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Δεκέμβριος 1921, Σελ. 797-800.
«Η ψύχωσις του Λεόντιου Οικονομίδου ήτο η δημιουργία μεγάλης εθνικής βιομηχανίας. Εφρόνει και πολύ ορθώς ότι η Ελλάς μόνον δια της δημιουργίας μεγάλης βιομηχανίας ήθελεν επικρατήσει εν Ανατολή.
Μεγαλοϊδεάτης από της απόψεως ταύτης εταύτισε τας πολιτικάς του πεποιθήσεις προς την μεγαλουργόν πολιτικήν της τελευταίας δεκαετίας. Αντί μιας μικράς και φυτοζωούσης Ελλάδος επόθει μίαν μεγάλην, περιλαμβάνουσα όλα τα τέκνα της, πολιτισμένην και ευημερούσαν Ελλάδα.
Πράγμα παράδοξον και ασύνηθες δυστυχώς, υπό τον θετικόν βιομήχανον, τον πρακτικόν επιχειρηματίαν, τον επιστήμονα χημικόν, τον δεινόν γνώστην του οικονομικού μηχανισμού της κοινωνίας οίος ήτο ο Λεόντιος Οικονομίδης, εκρύπτετο ο αγνός ιδεολόγος, ο αφ” υψηλού επισκοπών το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της φυλής του, ο αλτρουϊστής, ο πιστός τηρητής των υγιών εθνικών παραδόσεων.
Την αληθή εθνικήν αποστολήν του βιομηχάνου την είχε συναισθανθή βαθέως ο Οικονομίδης. «Ο αποκλειστικώς το προσωπικόν κέρδος επιδιώκων δεν είναι δυνατόν να είναι μεγάλος επιχειρηματίας» έγραψε κάποτε ο πολύς Ράτεναου. Και ο Λεόντιος Οικονομίδης κατά την προώρως διακοπείσαν σταδιοδρομίαν του ουδέποτε απέβλεψεν εις την κτήσιν του πλούτου ως εις κύριον σκοπόν, αλλ” εθεώρει τα κέρδη του ως κέρδη της επιχειρήσεως, της απροσώπου, αλλ” ακάμπτου και προ ουδενός προσκόμματος υποχωρούσης ταύτης θεότητος, ήτις εξησφάλιζε την ευημερίαν εις πάντας τους εργαζομένους εν αυτή και ήτις ολονέν ευρυνομένη καθίστατο ακρογωνιαίος λίθος του επί των αρραγών θεμελίων αναγειρομένου οικονομικού μεγαλείου του Έθνους.
Μας αφήκε προώρως ο Λεόντιος Οικονομίδης. Τόσαι μεγάλαι επιχειρήσεις, των οποίων υπήρξε το εμψυχούν πνεύμα, ο «Σύνδεσμος των Ελλήνων Βιομηχάνων και Βιοτεχνών», του οποίου διετέλεσεν είς των ιδρυτών και επί τριετίαν θερμουργός και τετιμημένος Πρόεδρος, η Ελληνική εν γένει βιομηχανία της οποίας προστάτης, στυλοβάτης και κατ” εξοχήν απολογητής υπήρξεν, απορφανίσθησαν. Και δια τούτο ο θάνατός του υπήρξεν αληθώς απώλεια.
Κατά τα άλλα, ως άτομον, ο Λεόντιος Οικονομίδης διεκρίνετο δια την αγαθότητα της ψυχής του, την ευγένειαν και μειλιχιότητα του ήθους, την μετριοφροσύνην και λιτότητα του βίου. Τω προσεφέρθησαν επανειλημμένως και έδρα εν τω Πανεπιστημίω και Υπουργικόν χαρτοφυλάκιον, αλλ” αυτός, ο πολλών διανοουμένων λογιώτερος και πολλών πολιτευομένων πολιτικώτερος, μετριοφρόνως απεποιήθη τα αξιώματα. Συνησθάνετο ότι εις την εργασίαν του ήτο δυσαναπλήρωτος και εις τούτο ημείς οι καλώς αυτόν γνωρίσαντες αποδίδομεν αυτώ δίκαιον. Όντως το κενόν, το εκ του θανάτου του προκύψαν εις την βιομηχανικήν της χώρας αναγέννησιν, πάντες οι τοσάκις καταφυγόντες εις τα φώτα του, εις την πείραν και την επιστήμην του, εις την μεγάλην ευθυκρισίαν του, το αισθάνονται μέγα και δυσαναπλήρωτον.
Το παράδειγμα όμως του υπερόχου χαρακτήρος του, της εντίμου εργασίας και της διαπύρου φιλοπατρίας του πρέπει να εύρη πολλούς μιμητάς και οπαδούς, δια να φθάση και η Ελλάς μας εις το μεγαλείον εις το οποίον την ωνειρεύθη η ψυχή του μεγάλου επιστήμονος και βιομηχάνου, του αειμνήστου Λεοντίου Οικονομίδου».
Οφείλω τώρα να σημειώσω ότι τα όσα χτες και σήμερα καταχώρησα στον «Κόσμο της Ν. Φιλαδέλφειας» φέρουν την υπογραφή του καλώς γνωρίζοντος τα σχετικά Ιωάννη Βαρβαγιάννη και έχουν δημοσιευθεί στο «Δελτίον» του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Αθηνών, Δεκέμβριος 1921, Σελ. 797-800.
Κώστας Π. Παντελόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου