Ξανακάνουν χαβούζα τη Δραπετσώνα

ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ ΔΟΥΡΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟΙ

Σε περιβαλλοντική ωρολογιακή βόμβα μετατρέπεται για άλλη μια φορά η λιμενική και βιομηχανική ζώνη της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου, ακυρώνοντας όνειρα ετών των κατοίκων που ήλπιζαν να τη δουν να αναγεννιέται ως χώρος πρασίνου, άθλησης και πολιτιστικών δραστηριοτήτων.

Ηδη από το τέλος του 2013 άρχισε να λειτουργεί ξανά η πρώην εγκατάσταση της BP, η οποία είχε αγοραστεί έναν χρόνο νωρίτερα από την εταιρεία «Oil One» προκαλώντας τεράστια ανησυχία στους φορείς και τους κατοίκους. Και αυτό, γιατί με αποφάσεις που πάρθηκαν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δίνεται η δυνατότητα στην εταιρεία να αναπτύξει καταστροφική για το περιβάλλον δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, τον περασμένο Αύγουστο με απόφαση των αρμόδιων φορέων τροποποιήθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι που ίσχυαν μέχρι τότε δίνοντας στην «Oil One» τη δυνατότητα αποθήκευσης 20.000 κυβικών μέτρων υγρών καυσίμων και 3.500 κυβικών μέτρων ορυκτελαίων. Εν τω μεταξύ, η εταιρεία πήρε άδεια ώστε να κατασκευάσει μονάδα επεξεργασίας υγρών πετρελαιοειδών αποβλήτων, για την οποία όλοι φοβούνται ότι θα μετατρέψει την περιοχή σε χαβούζα. Επιπλέον, πριν από δύο μήνες η κυβέρνηση κατέθεσε το νομοσχέδιο για το ρυθμιστικό της Αθήνας, όπου αναφέρεται ρητά ότι στη βιομηχανική ζώνη του Κερατσινίου μπορεί να υπάρχει βιομηχανική χρήση. Η εξέλιξη αυτή βάζει τέλος στα σχέδια που γίνονταν τα τελευταία χρόνια για την ανάπλαση της περιοχής και έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το κοινό αίσθημα των πολιτών που ζουν στο Κερατσίνι και τη Δραπετσώνα.

Το ιστορικό

Το 2004, με το κλείσιμο της εγκατάστασης της BP, διακόπηκε οριστικά η βιομηχανική δραστηριότητα στα 640 στρέμματα της ζώνης που διήρκεσε σχεδόν έναν αιώνα και επιβάρυνε σημαντικά το περιβάλλον και την υγεία των κατοίκων. Η Βιομηχανία Λιπασμάτων, η ΑΓΕΤ Ηρακλής και η Mobil είχαν αποτελέσει παρελθόν αρκετά χρόνια νωρίτερα. Την τελευταία εξαετία εκπονήθηκαν αρκετά φιλόδοξα σχέδια, λιγότερο ή περισσότερο πραγματοποιήσιμα, για την ανάπλαση της περιοχής τα οποία περιελάμβαναν από τη δημιουργία ναυτιλιακού κέντρου μέχρι την κατασκευή πίστας Formula 1. Σε καμία περίπτωση δεν αναφερόταν, ωστόσο, νέα βιομηχανική δραστηριότητα που εικάζεται ότι θα οδηγήσει περιβαλλοντικά την περιοχή δεκαετίες πίσω.

Το όνειρο των κατοίκων του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας ήταν να μετατραπεί η έκταση των 640 στρεμμάτων σε μητροπολιτικό πάρκο, ώστε να βελτιωθεί η ποιότητα της ζωής τους. Η λειτουργία των εγκαταστάσεων της Oil One βάζει τέλος στις προσδοκίες και προκαλεί έντονη ανησυχία για μεγάλη περιβαλλοντική επιβάρυνση.

Μια βόλτα στη βιομηχανική ζώνη επιβεβαιώνει τον χαρακτηρισμό «αστική έρημος» που χρησιμοποιούν πολλοί κάτοικοι. Τα κουφάρια των παλιών εργοστασίων, τα εγκαταλειμμένα μηχανήματα και οι τσιμεντένιοι όγκοι δημιουργούν βαριά ατμόσφαιρα που δεν μετριάζεται από τη θέα στον Σαρωνικό. Ολοι, όμως, αναγνωρίζουν ότι αυτή είναι η ιστορία του τόπου τους.

«Η παλιά εγκατάσταση της BP αγοράστηκε από την εταιρεία Oil One του Δημήτρη Μελισσανίδη. Με φωτογραφικές διατάξεις, οι οποίες εφαρμόστηκαν με μεγάλη ταχύτητα, άλλαξαν οι περιβαλλοντικοί όροι και του δόθηκε η δυνατότητα να δημιουργήσει βιομηχανία επεξεργασίας και αποθήκευσης πετρελαιοειδών. Αυτή η βιομηχανία θα είναι καταστροφική για το ήδη επιβαρημένο περιβάλλον της περιοχής. Οι άνθρωποι που ζούσαν εδώ τις προηγούμενες δεκαετίες πέθαιναν λόγω των συνθηκών που επικρατούσαν. Αλλά δεν πέθαιναν πεινασμένοι γιατί υπήρχαν δουλειές. Δεν προκύπτει από κάπου ότι ο κ. Μελισσανίδης θα βοηθήσει την περιοχή μας και σίγουρα σε αυτή την υπόθεση δεν υπάρχει ούτε ψήγμα δικαιοσύνης» λέει στο «Εθνος της Κυριακής» ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας Χρήστος Βρεττάκος.

Ο νέος δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Χρ. Βρεττάκος, καταγγέλλει ότι η ανατροπή των περιβαλλοντικών όρων επιτρέπει στη μονάδα πετρελαιοειδών να συνεχίσει να ρυπαίνει την περιοχή.

Για τον κ. Βρεττάκο, η σωστή επιλογή δεν είναι ούτε η πίστα της Formula 1 ούτε οι ουρανοξύστες που θα κατασκευάζονταν αν προχωρούσε το ναυτιλιακό κέντρο. Προτιμά, όπως και πολλοί άλλοι, ένα μητροπολιτικό πάρκο με αξιοποίηση των βιομηχανικών κτισμάτων που αναδεικνύουν την ιστορία του τόπου και ήπιες χρήσεις για να χρηματοδοτείται η συντήρηση του. «Σε άλλες εποχές θα έλεγα να φυτέψουμε παντού δέντρα. Θα μου άρεσε, αλλά ξέρω ότι δεν γίνεται. Θέλουμε όμως να μπορεί ο κόσμος να κατεβαίνει στη θάλασσα και να αξιοποιήσουμε τα κτίρια που είναι εγκληματικό να παραμένουν κουφάρια. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να δημιουργηθεί ένα βιομηχανικό μουσείο. Φυσικά θα πρέπει να εξετάσουμε και τις επιλογές που υπάρχουν για να είναι οικονομικά βιώσιμο», σημειώνει.

ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ...

Η αξιοποίηση «σκοντάφτει» στην πολυϊδιοκτησία

Ο αρχιτέκτονας Γιώργος Ανδρεαδάκης τονίζει ότι το Γκάζι είναι ένα καλό παράδειγμα για το πώς θα μπορούσε να αξιοποιηθεί η περιοχή. «Το παραλιακό μέτωπο είναι σημαντικό μέρος της βιομηχανικής εξέλιξης της πόλης. Τα κτίριά του πρέπει να διατηρηθούν ως χώροι μνήμης αλλά με σύγχρονες χρήσεις, όπως μουσεία κ.λπ. Οι καμινάδες είναι η ιστορία της πόλης μας και δεν μπορεί κανείς να τη σβήσει με μια γόμα...».
Εκτός από τις αναρίθμητες διαβεβαιώσεις που έχουν λάβει κατά καιρούς από επίσημα χείλη, οι φορείς και οι κάτοικοι της περιοχής επικαλούνται και παλαιότερη εισήγηση του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδιασμού και Περιβάλλοντος Αθήνας που αφορούσε την τροποποίηση του πολεοδομικού σχεδίου του Κερατσινίου.

Τα παλιά βιομηχανικά κτίσματα πρέπει, σύμφωνα με τις προτάσεις των τοπικών φορέων, να μετατραπούν σε μουσεία και άλλους χώρους πολιτισμού, σύμφωνα με το πρότυπο που υιοθετήθηκε στο Γκάζι.

Στην πρόταση του Ρυθμιστικού, η οποία διατυπώθηκε το 2010, αναφέρεται ότι η έκταση των 640 στρεμμάτων είχε ενταχθεί από το 1999 στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα TERRA ώστε να γίνει η ανάπλασή της.

«Είναι ζωτικής σημασίας πρόγραμμα τόσο για την αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του δυτικού λεκανοπεδίου, με την ανάπτυξη υπερτοπικών δραστηριοτήτων και την εξασφάλιση υψηλής ποιότητας περιβάλλοντος καθώς και διεξόδου αναψυχής προς το θαλάσσιο μέτωπο όσο και για την ενίσχυση της αναπτυξιακής πορείας της μητροπολιτικής Αθήνας» τονίζεται χαρακτηριστικά.

Στροφή 180 μοιρών

Ωστόσο, όπως επισημαίνει ο κ. Ανδρεαδάκης, ο Οργανισμός έκανε πρόσφατα στροφή 180 μοιρών και στο σχέδιο νόμου για το ρυθμιστικό της Αθήνας που αναμένεται να ψηφιστεί γίνεται σαφής αναφορά για χρήσεις «μη οχλούσας βιομηχανίας και βιοτεχνίας». Οι «φωτογραφικές» και «σκανδαλώδεις», όπως τις χαρακτηρίζει ο κ. Βρεττάκος, ρυθμίσεις δεν είναι το μοναδικό εμπόδιο, αφού για να γίνει οποιαδήποτε αξιοποίηση των 640 στρεμμάτων πρέπει να αντιμετωπιστεί και το πρόβλημα της πολυϊδιοκτησίας. Η έκταση που ανήκε κάποτε στη Βιομηχανία Λιπασμάτων έχει περάσει στην Εθνική Τράπεζα, ενώ αυτή της ΑΓΕΤ Ηρακλής στην Lafarge. «Μερίδια» κατέχουν επίσης ο ΟΛΠ και η ΕΥΔΑΠ. «Χρειάζεται πολιτική βούληση για να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Αν δεν επιτραπεί η βιομηχανική χρήση, ο κ. Μελισσανίδης και οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες δεν θα είχαν συμφέρον να κρατήσουν τις εγκαταστάσεις» λέει ο νέος δήμαρχος.

Οι κάτοικοι της περιοχής δεν σκοπεύουν να μείνουν απαθείς παρατηρητές της νέας υποβάθμισης του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας και σχεδιάζουν να αντιδράσουν δυναμικά. Μια πρώτη συμβολική κίνηση θα είναι η τελετή ορκωμοσίας της νέας δημοτικής αρχής.
Γιώργος Γαβρίλης (Αντιπεριφερειάρχης Πειραιά)

Δεν θα γίνει αποδεκτό από εμάς το έγκλημα

Τα τελευταία χρόνια είδαν το φως της δημοσιότητας διάφορες μακέτες για την ανάπλαση της βιομηχανικής ζώνης Δραπετσώνας - Κερατσινίου. Ενα όραμα που, τελικά, μένει στη... μακέτα.

Με δήλωσή του στο «Εθνος της Κυριακής», ο Γιώργος Γαβρίλης, νέος αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, σημειώνει ότι «τα 640 στρέμματα της λιμενοβιομηχανικής Δραπετσώνας ? Κερατσινίου είναι το 'μικρό Ελληνικό' της περιοχής του Πειραιά. Για περισσότερα από 10 χρόνια οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής διεκδικούν μια ανάπλαση, με πολύ πράσινο και χώρους αναψυχής, προς όφελος των πόλεων, ώστε να αποκτήσουν, επιτέλους, πρόσβαση στη θάλασσα. Δυστυχώς, όμως, αντί για ανάπλαση φιλική προς το περιβάλλον, η κυβέρνηση επέτρεψε με σκανδαλώδεις διαδικασίες την αλλαγή χρήσης για τη μετατροπή του χώρου σε μια χαβούζα παραλαβής αποβλήτων πλοίων, ακόμα και εξαιρετικά επικίνδυνων, δίπλα στα οποία μόνο ανάλογες ρυπογόνες δραστηριότητες μπορεί να αναπτυχθούν. Αποτέλεσμα είναι να καταδικάζεται σε ολοκληρωτική υποβάθμιση η περιοχή του Πειραιά. Είναι αποκαλυπτικό του μέλλοντος που επιφυλάσσουν για την περιοχή εάν υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια ότι στον χώρο θα υπάρχουν 4 δεξαμενές καυσίμων χωρητικότητας 20.695 κυβικών μέτρων, θα γίνεται παραγωγή ορυκτελαίων και επεξεργασία αποβλήτων, όπως λάσπες γεωτρήσεων, απόβλητα πλοίων, ακόμα και λάσπες με επικίνδυνες ουσίες. Αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από τη νέα περιφερειακή αυτοδιοίκηση και μαζί με τους δήμους της περιοχής θα αγωνιστούμε για να αποτρέψουμε αυτό το έγκλημα. Εκτός, όμως, από το "μικρό Ελληνικό", προτεραιότητά μας είναι να παραμείνει το λιμάνι του Πειραιά στο Δημόσιο, με όλες τις δραστηριότητές του, ώστε να γίνει ατμομηχανή ανάπτυξης. Τέλος, στην περιοχή μας, όπου η ανεργία ξεπερνάει κατά πολύ τον πανελλαδικό μέσο όρο, δεν μπορεί παρά να αποτελεί προτεραιότητα η ενίσχυση των κοινωνικών δομών για τη στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων».

ΣΤΕΛΙΟΣ ΒΟΓΙΑΤΖΑΚΗΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΑΡΗΣ ΓΚΙΚΑΣ

Ως το «Μικρό Ελληνικό» του Πειραιά χαρακτηρίζει τη λιμενοβιομηχανική ζώνη Δραπετσώνας - Κερατσινίου ο νεοεκλεγμένος αντιπεριφερειάρχης, Γ. Γαβρίλης.

πηγή:  ethnos.gr