"Αναδημοσιεύσεις από τον Κόσμο της Ν.
Φιλαδέλφειας" http://www.kosmosnf.gr
Μερικά, γιατί κατά τα άλλα μια πολυσέλιδη εργασία μου για τον Γιάννη θα ήταν δυνατό να κυκλοφορήσει. Τόσα έχω να πω… Διότι ο Γιάννης ήταν φίλος μου και ομοϊδεάτης μου, αριστερός δηλαδή, με παρουσία δεκαετιών στον κοινωνικοπολιτικό στίβο, παρουσία νηφάλια, συζητητική και μάλιστα ηγετική.
Ο Γιάννης ήταν μεγαλύτερος από μένα, γνωριστήκαμε στην Ανωτάτη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσοβίου Πολτεχνείου, όπου συνέχισε τις σποδές του όταν το καθεστώς της Ελληνικής Δεξιάς του διέκοψε τις σπουδές στην Εσπερία, στις αρχές του ’60 – είχα πληροφορηθεί τα σχετικά από την «Πανσπουδαστική».
Ήμασταν κι οι δυο στη Νεολαία της ΕΔΑ και αργότερα στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη, έχοντας καθημερινή παρουσία στα τεκταινόμενα των αλησμόνητων προδικτατορικών χρόνων του ’60 – γνώριζε ο Γιάννης και την παράλληλη δραστηριοποίησή μου, εκτός από το Πολυτεχνείο και την Σπουδάζουσα γενικότερα, στην περιοχή Νέας Φιλαδέλφειας, Νέας Ιωνίας, Νέου Ηρακλείου, Μεταμόρφωσης, Νέας Χαλκηδόνας και Γαλατσίου, και πολύ την εκτιμούσε, ενδιαφερόμενος πάντοτε για την κατάσταση στις γειτονιές.
Και τα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών τα λέγαμε πότε-πότε, μετέχοντας και σε κινήσεις των δημοκρατικών και προοδευτικών πολιτικών μηχανικών, εκτός από τον Ρήγα Φεραίο και το Πατριωτικό Μέτωπο.
Τους χρόνους της μεταπολίτευσης ο Γιάννης Μπανιάς ανήκε στους 77, εγώ τάχθηκα με το ΚΚΕ. Μεγάλη η αντίρρησή του για την τοποθέτησή μου αυτή – εσύ που μας σφυροκοπούσες με την κριτική σου να τάσσεσαι με το ΚΚΕ, είναι αδιανόητο μου έλεγε· μου έλεγε κι άλλα, αλλά δεν είναι του παρόντος.
Η δική μου απάντηση ήταν πως πρέπει με το ΚΚΕ, και εάν δεν τότε…
Δεν συμφώνησε μαζί μου, δικαιώθηκε ωστόσο για τα του ΚΚΕ, που με υποχρέωσαν εμένα σε μια στάση με το ΚΚΕ μεν, αλλά από μακριά…
Με τον Γιάννη βρεθήκαμε και στην πρώτη μεταδικτατορική Αντιπροσωπεία του ΤΕΕ, όπου ο Γιάννης αναδείχθηκε Πρόεδρός της – δεν με βρήκαν σύμφωνο τα πραττόμενα από τα κόμματα που μετείχαν της «Δημοκρατικής Συνεργασίας» τόσο στο ΤΕΕ, όσο και στον Δήμο Αθηναίων όπου επίσης είχα εκλεγεί, και προσπάθησα μ” έναν διαφορετικό τρόπο να προσφέρω στο αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα.
Ο Γιάννης όμως συνέχισε υπομένων και επιμένων…
Με τον Γιάννη ωστόσο τα λέγαμε ως το τέλος· και τότε που αναδείχθηκε γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ., και όταν έδωσε την μάχη του «Κ», και όταν αναδείχθηκε γραμματέας του ΚΚΕ εσωτ.-Ανανεωτική Αριστερά, και αργότερα της ΑΚΟΑ, αλλά και μετά όταν πρωταγωνίστησε για τον ΣΥΡΙΖΑ – του έστελνα τα φυλλάδια που κυκλοφορούσα ιδίαις δυνάμεις, του έκανα γνωστές τις εργασίες που συνέτασσα, ποτέ όμως γι” αυτά δεν έγινε καμμιά καταγραφή στην «Αυγή» ή στην «Εποχή», όπως και στον «Ριζοσπάστη» τα τελευταία 25 χρόνια επί Αλέκας ως γραμματέως του ΚΚΕ και φυσικά και επί Δημήτρη Κουτσούμπα… Ας είναι!
Τελειώνοντας επί του παρόντος, οφείλω θαρρώ να σημειώσω πως με τον Γιάννη, που ήξερε και να ακούει και να συζητά, και συνεχίσαμε να τα λέμε είτε συμφωνούσαμε είτε όχι, είχαμε κάτι ακόμα κοινό: οι πατεράδες μας είχαν υπηρετήσει στον ΕΛΑΣ τα χρόνια της Γερμανικής Κατοχής, εκπληρώνοντας το προς την Πατρίδα καθήκον…
Κώστας Π. Παντελόγλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου