Μια μικρή συμβολή στο διάλογο που έχει ανοίξει γύρω από τη δημιουργία του Κατειλημμένου Κοινωνικού Κέντρου στο άλσος της Ν.Φιλαδέλφειας.

Πριν από περίπου ένα χρόνο βρεθήκαμε κάποια άτομα από τη Νέα Φιλαδέλφεια, Νέα Ιωνία και τις γύρω περιοχές που συμμετέχουμε στο ευρύτερο ριζοσπαστικό κίνημα. Νιώθοντας οι ίδιοι την αναγκαιότητα για την ύπαρξη ενός Κοινωνικού Κέντρου στην περιοχή, επιλέξαμε να καταλάβουμε τον επί χρόνια εγκαταλελειμμένο χώρο του Κενταύρου, θεωρώντας τον κατάλληλο για το σκοπό αυτό. Συνδυαστικά με το ότι ο Κένταυρος είναι δημόσιος χώρος και ταυτόχρονα σημείο αναφοράς για τους κατοίκους της Νέας Φιλαδέλφειας και όχι μόνο, επιλέξαμε να τον καταλάβουμε γιατί πιστεύουμε στην τεράστια σημασία του να οικειοποιείται η τοπική κοινωνία αυτά που της ανήκουν και να τους δίνει η ίδια μορφή και περιεχόμενο.

·Τι είναι για εμάς και τι μπορεί να αποτελέσει για την τοπική κοινωνία ένα Κοινωνικό Κέντρο

Οι βασικές αρχές – αξίες που έχουμε θέσει για την λειτουργία του Κοινωνικού Κέντρου είναι αυτές της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αυτοδιαχείρισης και της ελευθερίας. Πιο συγκεκριμένα θέλουμε τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτό το εγχείρημα να παίρνουν οι ίδιοι και σε ισότιμη βάση τις αποφάσεις τόσο για την λειτουργία του χώρου όσο και για τα γενικότερα κοινωνικά ζητήματα. Από την πλευρά μας αυτό που οραματιζόμαστε και ήδη εργαζόμαστε γι'αυτό είναι να δημιουργηθούν δομές οι οποίες θα εξυπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες (πολιτικές ομάδες, πολιτιστικές ομάδες, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο-μπαρ, μαθήματα αυτομόρφωσης, δομές υγείας κ.α.). Κάτι τέτοιο ούτε θέλουμε ούτε και μπορούμε να το πράξουμε μόνοι μας σαν αυτόκλητοι σωτήρες. Αντίθετα θέλουμε όλοι μαζί να συζητήσουμε και να συνδιαμορφώσουμε τον τρόπο που θα νοηματοδοτήσει το χώρο αυτό. Στην εποχή της απομόνωσης και της αποξένωσης ένα κοινωνικό κέντρο μπορεί να αποτελέσει χώρο συνάντησης, ανταλλαγής ιδεών, συλογικοποίησης των επιθυμιών αλλά και των αντιστάσεων ενάντια σε όσους λεηλατούν τις ζωές μας.

·  Το ζήτημα του αυθαιρέτου και η πρόταση του Δήμου

  Η πολεμική που ασκείται με πρόσχημα την υπεράσπιση του άλσους θέτει ένα επίπλαστο δίλημμα και μας καλεί να πάρουμε θέση στο δίπολο νόμιμο – παράνομο. Οι νόμοι δεν αποτελούν κοινωνικά συμβόλαια αλλά λειτουργούν σαν το επιστέγασμα της λεηλασίας και της εκμετάλλευσης από τους οικονομικά ισχυρούς έναντι των εξαθλιωμένων, των επισφαλών, των ανέργων, της ευρύτερης εργατικής τάξης και του φυσικού περιβάλλοντος. Δικαίως πολλούς μπορεί να τους προβληματίζει το ζήτημα “τσιμέντο μέσα στο άλσος”. Δεν βρίσκουμε τους εαυτούς μας μέσα σ'αυτούς που οικοδομούν εκτρώματα στις γειτονιές, ούτε σ'αυτούς που λεηλατούν το περιβάλλον και τον φυσικό πλούτο. Όπως αγωνιζόμαστε για να μην υπάρχει εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο, εξίσου σημαντικό θεωρούμε και τον αγώνα ενάντια στην καταστροφή της φύσης και των δημόσιων χώρων. Άλλωστε πολλοί από εμάς συμμετείχαμε ενεργά στον αγώνα που δόθηκε πέρυσι το καλοκαίρι για την υπεράσπιση του άλσους και ενάντια στο ρυθμιστικό. Σε αυτό ακριβώς το πλαίσιο το Κοινωνικό Κέντρο Κένταυρος θέλουμε να αποτελέσει σημείο συνάντησης, ενδιαφέροντος και αγώνα για την υπεράσπιση του άλσους και όχι μόνο.

   Ας μην ψευδολογούν λοιπόν όσοι διαμηνύουν ότι δεν ενδιαφερόμαστε για την δασική έκταση – τα μεγαλοσυμφέροντα και οι επιχειρηματίες αποτελούν κίνδυνο για την φύση και όχι τα κοινωνικά κέντρα.

  Η δημοτική αρχή από την πλευρά της υποστηρίζει ότι προτίθεται να γκρεμίσει το χώρο του Κενταύρου με σκοπό να χτίσει ένα μικρότερο που θα λειτουργήσει ως δημοτικό αναψυκτήριο στα χέρια ιδιώτη. Οπότε μέσω της νόμιμης οδού ο χώρος γίνεται ξανά εμπορικός και καθιστά τους δημότες πελάτες. Αυτομάτως λοιπόν με τη δημιουργία ενός “δημοτικού” αναψυκτηρίου ο χώρος παύει να είναι δημόσιος αφού πλέον σε αυτόν έχουν πρόσβαση οι επισκέπτες μόνο ως καταναλωτές.

  Εν κατακλείδι τι είναι αλήθεια πιο ουσιαστικό και χρήσιμο για την τοπική κοινωνία, ένα δημοτικό αναψυκτήριο παραχωρημένο στα χέρια ιδιώτη ή ένα κοινωνικό κέντρο με όλα τα νοήματα που αναφέραμε παραπάνω;

·   Το ζήτημα του προστίμου

  Η δημοτική αρχή ισχυρίζεται ότι εκκρεμεί σε σχέση με τον Κένταυρο ένα πρόστιμο και μάλιστα το θέτει ως βασικό λόγο για τον οποίο “πρέπει” οι καταληψίες να αποχωρήσουν. Πάγιος μηχανισμός του καπιταλισμού και πόσο μάλλον όταν αυτός βρίσκεται σε κρίση, είναι η κοινωνικοποίηση των χρεών και η ιδιωτικοποίηση του κέρδους. Δημιουργεί ουσιαστικά ένα κοινό αίσθημα ευθύνης απέναντι στα χρεη. Οι τάξεις των οικονομικά αδύναμων στρωμάτων καλούνται να πληρώσουν για τις επιλογές των κυρίαρχων. Δεν δεχόμαστε συνεπώς από αυτούς που καταληστεύουν το δημόσιο πλούτο ή με τη θέση τους διαιωνίζουν την κατάσταση αυτή, να μιλούν για όσους αγωνίζονται ενάντια στην εκμετάλλευση. Ούτε δεχόμαστε από τους πολιτικούς διαχειριστές της οικονομίας που ιδιωτικοποιεί τα πάντα προς όφελος του κεφαλαίου να επιβαρύνει την κοινωνία με χρέη για τα οποία δεν ευθύνεται και δεν έχει δημιουργήσει η ίδια. Έτσι λοιπόν και στην περίπτωση του Κενταύρου καλούνται οι δημότες να αποπληρώσουν οφειλές για τις οποίες αποκλειστικά ευθύνονται προηγούμενες δημοτικές αρχές και κερδοσκόποι ιδιώτες. Για όσους μας λένε καταπατητές, καταπατητές είναι αυτοί που τόσα χρόνια πλούτιζαν εις βάρος των κατοίκων και όχι εμείς που απελευθερώσαμε το χώρο από την ιδιωτική κερδοσκοπία κάνοντάς τον ανοιχτό και δημόσιο.

  Πρέπει να αναφέρουμε πως σε καμία περίπτωση η στάση της δημοτικής αρχής δεν προέρχεται από αγνό ενδιαφέρον για το άλσος. Ο μοναδικός λόγος για το πόλεμο που δεχόμαστε είναι ξεκάθαρα ιδεολογικός. Φοβούνται και εχθρεύονται οποιοδήποτε αυτοδιαχειριζόμενο και αντιιεραρχικό εγχείρημα. Οι επαγγελματίες διαχειριστές της ελπίδας φοβούνται ένα Κοινωνικό Κέντρο στο οποίο η κοινωνία παίρνει τη ζωή της στα χέρια της, δημιουργεί δομές και δεν περιμένει να της λύσει κάποιος άλλος τα προβλήματα.

  Κλείνοντας μη ξεχάσουμε να αναφέρουμε οτι ήδη στη σύντομη θητεία της κυβέρνησης έχουν δεχτεί επίθεση αντίστοιχα εγχειρήματα όπως η Acta Non Verba στα Γιάννενα και ο Ελεύθερος Κοινωνικός Χώρος Σχολείο στη Θεσσαλονίκη. Αποκορύφωμα της καταστολής αποτελεί το παράδειγμα της εκκένωσης της Κατειλημμένης Πρυτανείας όπου πολεμήθηκε όχι μόνο σε άμεσα κατασταλτικό επίπεδο (δηλαδή εκκένωση από τα ΜΑΤ) αλλά και σε θεαματικό επίπεδο οπου σε αγαστή συνεργασία με τα Μ.Μ.Ε προσπάθησαν με ψέμματα και λασπολογίες να την απονοηματοδοτήσουν.

    

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΣΟΣ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Κένταυρος