Τουλάχιστον αυτό γινόταν μέχρι τώρα, και αυτό ήταν ορατό με το γυμνό μάτι και διακριτό μέσα σε όλους τους μαϊμουδισμούς της πατριδο-υστερίας που βιώσαμε αυτά τα χρόνια, από ελληναράδες που γκάριζαν ενάντια στους ξένους, μοιράζοντας τρόφιμα από ξένες αλυσίδες σούπερ-μάρκετ (και μάλιστα των χωρών που έβριζαν) γιατί ως εκεί έφτανε το μυαλό τους. Και αυτό γινόταν αντιληπτό από οποιονδήποτε διέθετε ψιχουλάκια κριτικής σκέψης τα οποία δεν θρυμμάτισε ολοσχερώς το σύστημα μέσα στον σκουπιδοφάγο που φροντίζει να διαθέτουν πλέον οι πολλοί για μυαλό.
Εδώ και κάμποσο καιρό ωστόσο, μία νέα εφεδρεία προστέθηκε στα στρατεύματα των διεθνών λόμπυ που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις κατά βούληση. Μια νέα εφεδρεία που οι δυνατότητές της να τσακίζουν τα πλήθη κι εκείνα να λένε κι ευχαριστώ, ξεπέρασε κάθε προσδοκία του ιστορικού του παρελθόντος και σίγουρα θα φλομώσει και τον ιστορικό του μέλλοντος. Η νεουσύστατη για τα ελληνικά δεδομένα αυτή εφεδεία, λέγεται «αμοραλισμός του πολιτικάντικου οπορτουνισμού που αυτο-αποκαλείται αριστερά». (Βασικά εγώ την λέω έτσι μιμούμενη αυτούς που λένε το απόλυτο τίποτα με περισπούδαστα λόγια.)
Και νομίζω πως οι πέντε οικογένειες που λυμαίνονται τον πλανήτη και οι τρεις που λυμαίνονται την Ελλάδα δεκαετίες τώρα, θα υποκλιθούν με ειλικρινή θαυμασμό απέναντι στη δυνατότητα του μορφώματος που αυτο-αποκαλείται αριστερή κυβέρνηση να παράξει αίσχη απανθρωπιάς, με σοβαροφανή νομιμότητα και μπλαμπλαδόρικο back up από τους παγκόσμιους διανοητές και θεωρητικούς ακόμα και του Κομμουνισμού.
Είναι ανατριχιαστικά θαυμαστός ο τρόπος που μιλάνε για ελευθερία, αξιοπρέπεια και περηφάνια, πριμοδοτώντας το ραγιαδισμό, τα τσιφλίκια, τις αποικιοκρατίες, και επιστρατεύοντας τις δυνάμεις καταστολής, ισχυροποιημένες μάλιστα εκθετικά, στο όνομα της ελευθερίας.
Γιατί πώς αλλιώς θα δεχόταν ποτέ η «κοινή» γνώμη όλα όσα γίνονται σήμερα; (Και αυτό το «κοινή» σηκώνει πολλές αναγνώσεις, γιατί μέσα της έχει τους «αριστερούς» που γαύγιζαν πάντα κρυμμένοι πίσω από τους αναρχικούς για να καρπώνονται την πολιτική υπεραξία των κοινωνικών τους δράσεων.)
Η δεξιά δηλαδή δεν θα άφηνε ποτέ αυτές τις εικόνες βομβαρδισμένου τοπίου, στο ισοπεδωμένο κοινωνικό κέντρο της κατάληψης «Κένταυρος», φοβούμενη το ντόρο από τα αριστερά, ενώ η αριστερά φυσικά δεν φοβάται καμμία εκ δεξιών κριτική, γιατί ως γνωστόν η Καταστολή είναι η δίδυμη αδελφούλα της Αστικής Δημοκρατίας, ψυχοπαίδια και τα δυο της Δεξιάς.
Αυτές οι εικόνες, λοιπόν, του βομβαρδισμένου κέντρου «Κένταυρος», και των ερειπίων της κατάληψης που προκλητικά και με πολιτικά αλήτικη θρασύτητα άφησαν οι αριστερές μπουλντόζες, δεν είναι τυχαίες. Είναι ένα ιδιαίτερα ηχηρό μήνυμα, προς τους κοινωνικούς αγωνιστές που εκτός από την προσωπική εργασία που έβαλαν χωρίς το παραμικρό κέρδος μέσα στην κατάληψη, στήριξαν όλο αυτό τον καιρό με αυτο-οργανωμένες δράσεις αλληλεγγύης τον προσφυγικό καταυλισμό που στήθηκε στο Πεδίον του Άρεως, για εκείνους που η κυβέρνηση αδιαφορούσε συστηματικά τόσο καιρό (ή να πω απλά τους είχε χεσμένους για να συνεννοηθούμε καλύτερα).
Και μήπως είναι άραγε τυχαία η χρονική στιγμή αυτής της ισοπέδωσης; Ενώ τόσο καιρό τώρα που η κυβέρνηση δεν είχε την παραμικρή λύση να προτείνει για το θέμα των προσφύγων, άφηνε εν λευκώ στα χέρια των αναρχικών και των αυτο-οργανωμένων δομών την κρισιμότητα της διαβίωσης τόσων ανθρώπων χωρίς ούτε καν τα στοιχειώδη. Οπότε και η κατάληψη «Κένταυρος» αφέθηκε κάμποσο καιρό ανενόχλητη -όσο χρειάστηκε δηλαδή- να συγκεντρώνει πράγματα γι’ αυτούς όπως και τόσες άλλες συλλογικότητες που ανταποκρίθηκαν με απίστευτα αντανακλαστικά σ’ αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση.
Έχει συνειδοτοποιήσει άραγε ο κρατικός μηχανισμός από πόσο χοντρό λούκι τους έβγαλε η αυτο-οργάνωση των αναρχικών και όλων των αλληλέγγυων, που χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα (θα λέω συνέχεια, για να το χωνέψει αυτή η κοινωνία που δεν αναπνέει καν χωρίς αντάλλαγμα) τόσοι άνθρωποι είναι τόσο καιρό τώρα δίπλα σ’ αυτές τις ψυχές που θα αφήνονταν να πεθάνουν έτσι για πλάκα, όπως άλλωστε και έτσι από σύμπτωση επέζησαν;
Έχει καταλάβει το τσίρκουλο του «πρώτη φορά αριστερά» -με τις υπουργοπούλες του να βγαίνουν και να λένε ότι δήθεν φρόντισαν τους μετανάστες- πως «οι άνθρωποι των καταλήψεων» όπως του Κένταυρου και των άλλων δομών γλύτωσαν τους «νοικοκυραίους» από τα πλιάτσικα της πείνας που θα γίνονταν όταν τα παιδιά, τα απίστευτα πολλά σε νούμερο μικρά παιδιά, που βρίσκονταν ανάμεσά τους, θα άρχιζαν να καταρρέουν από την πείνα;
Έχουν πάρει χαμπάρι τα χαμαιτυπεία της δήθεν αριστεράς που καρπώνονται την υπεραξία της κοινωνίας που εμείς βιώνουμε μέσα στον μικρόκοσμό μας, κάνοντας πράξη την αυτο-οργάνωση και την αλληλεγγύη, ότι την επόμενη φορά, μπορεί να μην ταϊσουμε κανέναν, να μην ποτίσουμε κανέναν, παρά απλά όταν θα είναι έτοιμοι να εξεγερθούν από την πείνα και την απελπισία, να σταθούμε πλάι τους, αλληλέγγυοι σε αυτό τον εξεγερσιακό ρυθμό, σε αυτή την κραυγή αγωνίας για επιβίωση, που είναι κραυγή και αγωνία όλων μας, και που θα πάρει και θα σηκώσει χαρτοφυλάκια, χαρτογιαδάκες, κι όλους όσοι έχουν το θράσος να ισοπεδώνουν τον κόπο ανθρώπων σαν τους κοινωνικούς αγωνιστές του «Κένταυρου» που μόνο τους αντάλλαγμα είναι η πραγμάτωση του οράματός τους για μια άλλη κοινωνία;
Καταλαβαίνουν άραγε τα αριστερίδια αυτά που κόπτονται υπέρ της νομιμότητας των σχεδιασμών του πάρκου της Νέας Φιλαδέλφειας το οποίο θα ξεπουληθεί κοψοχρονιά στους μεγαλοεργολάβους όπως πάντα, ότι εγχειρήματα σαν τον «Κένταυρο» έχουν διαφυλάξει ψίγματα ανθρωπιάς και κοινωνικής αλληλεγγύης που δίνουν ελπίδα σε ανθρώπους χωρίς αύριο;
Πιθανότατα δεν το καταλαβαίνουν καν, γιατί το αναρχικό ήθος δεν μπορεί να σταθεί, πόσο μάλλον να γίνει βαθιά κατανοητό, μέσα σε μία τέτοια διεφθαρμένη κοινωνία πλουτισμού και ματαιδοξίας όπως η δυτική. Οι νέες, και οι όχι και τόσο νέες, γυναίκες με τα ξεχτένιστα μαλλιά τα τζην και τα απλά μπλουζάκια που ιδρώνουν μέσα στον καύσωνα πλάι σε αυτούς που έχουν ανάγκη δεν «πουλάνε», κι αυτό γιατί δεν πουλάνε φτηνά τον εαυτό τους στα πρότυπα υποταγής που χτίζει γι’ αυτές η ανθρώπινη κρεαταγορά που αποκαλείται κοινωνία, αυτή που λανσάρει τις σιλικονούχες γκόμενες της κοινωνίας του θεάματος, που υπόσχονται στο φακό με ηδυπαθή ξεφτίλα πως πάντα θα προτάσσουν τα πλαστικά βυζιά τους στο βωμό της διαιώνισης της γυναικείας αγοραπωλησίας.
Οι νέοι, και οι όχι και τόσο νέοι άντρες, που κουβαλάνε μέσα στον ήλιο κιλά από νερά, κασόνια, ξύλα καδρόνια, και χτίζουν όλη μέρα τοίχους, βρύσες, τουαλέτες, χωρίς αντάλλαγμα, είναι οι ίδιοι «αντιπαραγωγικοί, τεμπέληδες» -όπως σου τους παρουσιάζουν σκλάβε κι εσύ τους πιστεύεις- που αρνούνται τις μισθωτές φυλακές των 200 ευρώ το μήνα και φτύνουν στα μούτρα εκείνους που ζουν από την εκμετάλλευση ανθρώπων που αυτοκοτονούν ο ένας μετά τον άλλον απ’ την εξαθλίωση, όταν οι ίδιοι ζουν σε επαύλεις μεγαλύτερες από το οικοδομικό τετράγωνο της Βουλής.
Εγχειρήματα σαν τον «Κένταυρο», που χτες κατεδαφίσατε αριστεροί της ξεφτίλας, με όση λύσσα και ξετσιπωσιά κι αν επιχείρετε το αντίθετο, θα διασφαλίζουν πάντα το νοητικά ανοίγματα στις φυλακές του μυαλού, και το φόβου και της αδράνειας που προσπαθείτε να χτίσετε.
Για κάθε κατάληψη που γκρεμίζετε ένα νέο παθος ενάντια στην αδικία θα γιγαντώνεται, γιατί οι ιδέες δεν γκρεμίζονται, δεν καίγονται, δεν φυλακίζονται, όσους Κένταυρους κι αν κατεδαφίσετε, όσες Χιροσίμες κι αν ισοπεδώσετε, μια που σήμερα, τι ειρωνεία, είναι κι η μαύρη της επέτειος.
Θα μου πεις τι σχέση έχουν τα ερείπια της Χιροσίμα σε μέγεθος με τα ερείπια του Κένταυρου; Μα κι εσείς τι σχέση έχετε με το παγκόσμιο κεφάλαιο, ιμιτασιόν-αριστεροί μου; Τα πεκινουά του είσαστε. Για να μην πω το πλυσταριό του και σας κολακέψω.
http://kollectnews.org/2015/08/06/%CE%B7-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%BF%CF%84%CE%AC%CF%83%CF%83%CE%B5%CE%B9-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%83%CF%84/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου